2018-03-15 22:00:16
Ολοι θέλουμε να ζούμε καλά και ευτυχισμένα. Πόσοι όμως το καταφέρνουμε; Εχει πραγματικά ενδιαφέρον να δούμε όλα όσα σκέφτεται, κάνει ή δεν κάνει ένας ευτυχισμένος άνθρωπος.
Ο ευτυχισμένος είναι σίγουρα ένας άνθρωπος έξυπνος! Γνωρίζει ότι η ευτυχία, αν και έννοια πολυδιάστατη, αφηρημένη και παρεξηγημένη, μαθαίνεται σαν τέχνη.
Εχει αποφασίσει ότι για να φτάσει στον στόχο του, την κατάκτηση της ευτυχίας, και να ζήσει μια ζωή που αξίζει να τη ζει, πρέπει να αποκτήσει εκείνες τις δεξιότητες που θα του εξασφαλίσουν ελευθερία και πληρότητα.
Τα Dos and Don’ts του
Δεν εστιάζει στην ύλη
Εχει από νωρίς αντιληφθεί τη ματαιότητά της. Εχει διαβάσει σχετικές έρευνες και ξέρει ότι οι άνθρωποι που μοιράζονται κοινές εμπειρίες συνδέονται στενότερα από εκείνους που έχουν κοινά υλικά αγαθά. Ξέρει ακόμη ότι οι εμπειρίες γίνονται κομμάτι της ταυτότητάς μας, δεν τις βαριόμαστε και αποκλείεται κάποια στιγμή να τις απορρίψουμε επειδή δεν ταίριαξαν με τον κόκκινο καναπέ μας!
Μπαίνει βαθιά στα συναισθήματά του
Εστιάζει σε αυτά και φροντίζει να τα εξωτερικεύει. Αυτό τον βοηθάει να τα βάλει σε τάξη. Εχει φίλτρα που τον βοηθούν να αποφασίσει ποτέ πρέπει να μιλά και πότε να σωπαίνει. Συναλλάσσεται με ευθύτητα και αμεσότητα με τους ανθρώπους. Προσπαθεί να βγει από την εσωστρέφειά του αφού θα τον απομακρύνει από το να συνδεθεί ουσιαστικά με τους σημαντικούς άλλους του.
Δεν εξαρτάται από κανέναν
Εχει αποδεχτεί ότι κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την ευτυχία του, ούτε εκείνος μπορεί να κάνει κάποιον άλλον ευτυχισμένο. Δεν επιτρέπει σε κανέναν να εξαρτάται από αυτόν. Οι εξαρτητικές σχέσεις είναι τοξικές, όπως τοξικό είναι και το να συναναστρέφεται με ανθρώπους που λειτουργούν σαν μηχανές πρόκλησης ενοχής ή άλλων αρνητικών συναισθημάτων. Αποφεύγει γενικά σχέσεις που έχουν πάρει διαζύγιο από την αγάπη, την εμπιστοσύνη, τον αλληλοσεβασμό.
Τολμά προσωπικές αλλαγές
Μπορούν να βελτιώσουν τη ζωή του σε οποιοδήποτε επίπεδο (διαπροσωπικό, συναισθηματικό, κοινωνικό, οικονομικό). Αξιοποιεί τα ταλέντα του και ασχολείται συστηματικά με ό,τι τον αποφορτίζει. Εναποθέτει την ευθύνη για οποιαδήποτε αλλαγή σε εκείνον και δεν διστάζει να αλλάξει οπτική γωνία αν χρειαστεί, αφού γνωρίζει ότι αυτό είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά εργαλεία που διαθέτει. Δεν στέκεται απαθής προς το καλύτερο, δεν βολεύεται σε αναπαυτικές καταστάσεις και δεν πορεύεται με τη λογική τού «υπάρχουν και χειρότερα».
Δεν ετεροκαθορίζεται
Δεν αφήνει τη λογική τού «τι θα πουν οι άλλοι» να απασχολήσει το μυαλό του. Λειτουργεί σαν υποκείμενο και όχι σαν αντικείμενο. Εχει από νωρίς καταλάβει ότι το ζητούμενο είναι να είσαι ο εαυτός σου και όχι κάποιος άλλος. Εγκαταλείπει όλους τους κατασκευασμένους ρόλους και τις επινοημένες ταυτότητες. Περιβάλλεται από ανθρώπους που η ζωή τους συνεισφέρει θετικά στη δική του και δεν έχει υπερβολικές προσδοκίες από αυτούς.
Δεν θεοποιεί κανέναν
Καλλιεργεί βαθιές σχέσεις που τις χαρακτηρίζει η ισοτιμία. Ερωτεύεται κάποιον για το πώς είναι τώρα και όχι για την προοπτική εξέλιξής του. Δεν φοβάται να φύγει όταν δεν παίρνει αυτό που χρειάζεται, ούτε συντηρεί σχέσεις που βασίζονται στην αίσθηση του καθήκοντος. Ψάχνει για έναν σύντροφο συνένοχο και δημιουργεί μαζί του μια σχέση συνεργασίας. Κάνει μαζί του όλα τα «μη» που έχει ονειρευτεί!
Βουτάει στο παρόν
Τη ζωή του τη διανύει τώρα. Δεν μπορεί να την αναβάλει για αργότερα και αυτή είναι η μαγεία της. Δεν φοβάται τον θάνατο, αφού του δείχνει την αξία της ζωής. Οπως έχει πει και ο αμερικανός ψυχοθεραπευτής και ομότιμος καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ Ιρβιν Γιάλομ, η αθανασία δεν έχει καθόλου σασπένς! Δεν αποφεύγει λοιπόν το παρελθόν του. Κάνει ειρήνη μαζί του αλλά δεν μένει προσκολλημένος εκεί. Σχεδιάζει το μέλλον αλλά ζει το παρόν. Νιώθει ευγνωμοσύνη προς τη ζωή αφού ξέρει πως είναι ένα από τα συστατικά της ευτυχίας. Εξασφαλίζει καθημερινά λίγο αποκλειστικό ποιοτικό χρόνο για αυτούς που τον ενδιαφέρουν και κυρίως για τον εαυτό του.
Δεν επιτρέπει στα ασήμαντα πράγματα να τον καταβάλλουν
Εχει διαβάσει έρευνες που έχουν δείξει ότι το 90% των πραγμάτων για τα οποία ανησυχούμε δεν θα συμβούν ποτέ. Επιτρέπει στον εαυτό του να καμαρώνει για τα επιτεύγματά του αλλά δεν εφησυχάζει και δεν επαναπαύεται στις δάφνες του. Δεν αφαιρεί τη χαρά και τον ενθουσιασμό από καμία διαδικασία. Εχει αισιόδοξη ματιά και δεν ξεχνά ότι το χαμόγελό του είναι ό,τι ωραιότερο μπορεί να φορέσει!
Αποδέχεται τα συναισθήματά του
Δίνει χώρο σε αυτά. Κανένα συναίσθημα δεν είναι κατακριτέο, ούτε τα πιο παρεξηγημένα. Ανακουφίζει λοιπόν την έντασή του και δεν την εσωτερικεύει. Δεν απορρίπτει τα δυσάρεστα συναισθήματα. Τα αποδέχεται και τα βάζει στην άκρη αφού έχει συνειδητοποιήσει ότι τα αισθήματα εκδίκησης και μνησικακίας θα τον απομακρύνουν από τη λύση των προβλημάτων του. Εμπιστεύεται τη διαίσθησή του αλλά δεν γίνεται υπόδουλός της.
Απαλλάσσεται από τα εμπόδια
Αυτά που περιορίζουν τον δρόμο του και τον εμποδίζουν από το να αναπτύξει πλήρως τις δυνατότητές του. Ενα από αυτά είναι οι υπερβολικές προσδοκίες. Εχει τη σιγουριά ότι βαδίζει στη σωστή κατεύθυνση και απαλλάσσεται από βασανιστικούς περιορισμούς και πεποιθήσεις του τύπου «φοβάμαι να το κάνω αυτό». Εχει όμως επίγνωση ότι καμία εξέλιξη δεν περνάει από την ευκολία και ότι κάποια εμπόδια είναι μεταμφιεσμένα σε δυσκολίες που του δείχνουν τον δρόμο για την ευτυχία.
Ο ευτυχισμένος έχει κωδικοποιήσει την έννοια της ευτυχίας: είναι η ανάληψη ευθύνης για την ίδια του τη ζωή, κάτι που είναι όχι δικαίωμα αλλά υποχρέωσή του. Εχει συνείδηση του ότι η επιθυμία είναι πάνω απ’ όλα, αρκεί να συνοδεύεται από δράση και ότι για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του πρέπει να αφυπνιστεί, να «ξυπνήσει». Γιατί όχι και εμείς;
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία την κυρία Ειρήνη Ορφανού, συμβουλευτική ψυχολόγο MSc.
Πηγή
ΤΡΕΛΟ ΓΑΙΔΟΥΡΙ
https://trelogaidouri.blogspot.gr/
Ο ευτυχισμένος είναι σίγουρα ένας άνθρωπος έξυπνος! Γνωρίζει ότι η ευτυχία, αν και έννοια πολυδιάστατη, αφηρημένη και παρεξηγημένη, μαθαίνεται σαν τέχνη.
Εχει αποφασίσει ότι για να φτάσει στον στόχο του, την κατάκτηση της ευτυχίας, και να ζήσει μια ζωή που αξίζει να τη ζει, πρέπει να αποκτήσει εκείνες τις δεξιότητες που θα του εξασφαλίσουν ελευθερία και πληρότητα.
Τα Dos and Don’ts του
Δεν εστιάζει στην ύλη
Εχει από νωρίς αντιληφθεί τη ματαιότητά της. Εχει διαβάσει σχετικές έρευνες και ξέρει ότι οι άνθρωποι που μοιράζονται κοινές εμπειρίες συνδέονται στενότερα από εκείνους που έχουν κοινά υλικά αγαθά. Ξέρει ακόμη ότι οι εμπειρίες γίνονται κομμάτι της ταυτότητάς μας, δεν τις βαριόμαστε και αποκλείεται κάποια στιγμή να τις απορρίψουμε επειδή δεν ταίριαξαν με τον κόκκινο καναπέ μας!
Μπαίνει βαθιά στα συναισθήματά του
Εστιάζει σε αυτά και φροντίζει να τα εξωτερικεύει. Αυτό τον βοηθάει να τα βάλει σε τάξη. Εχει φίλτρα που τον βοηθούν να αποφασίσει ποτέ πρέπει να μιλά και πότε να σωπαίνει. Συναλλάσσεται με ευθύτητα και αμεσότητα με τους ανθρώπους. Προσπαθεί να βγει από την εσωστρέφειά του αφού θα τον απομακρύνει από το να συνδεθεί ουσιαστικά με τους σημαντικούς άλλους του.
Δεν εξαρτάται από κανέναν
Εχει αποδεχτεί ότι κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την ευτυχία του, ούτε εκείνος μπορεί να κάνει κάποιον άλλον ευτυχισμένο. Δεν επιτρέπει σε κανέναν να εξαρτάται από αυτόν. Οι εξαρτητικές σχέσεις είναι τοξικές, όπως τοξικό είναι και το να συναναστρέφεται με ανθρώπους που λειτουργούν σαν μηχανές πρόκλησης ενοχής ή άλλων αρνητικών συναισθημάτων. Αποφεύγει γενικά σχέσεις που έχουν πάρει διαζύγιο από την αγάπη, την εμπιστοσύνη, τον αλληλοσεβασμό.
Τολμά προσωπικές αλλαγές
Μπορούν να βελτιώσουν τη ζωή του σε οποιοδήποτε επίπεδο (διαπροσωπικό, συναισθηματικό, κοινωνικό, οικονομικό). Αξιοποιεί τα ταλέντα του και ασχολείται συστηματικά με ό,τι τον αποφορτίζει. Εναποθέτει την ευθύνη για οποιαδήποτε αλλαγή σε εκείνον και δεν διστάζει να αλλάξει οπτική γωνία αν χρειαστεί, αφού γνωρίζει ότι αυτό είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά εργαλεία που διαθέτει. Δεν στέκεται απαθής προς το καλύτερο, δεν βολεύεται σε αναπαυτικές καταστάσεις και δεν πορεύεται με τη λογική τού «υπάρχουν και χειρότερα».
Δεν ετεροκαθορίζεται
Δεν αφήνει τη λογική τού «τι θα πουν οι άλλοι» να απασχολήσει το μυαλό του. Λειτουργεί σαν υποκείμενο και όχι σαν αντικείμενο. Εχει από νωρίς καταλάβει ότι το ζητούμενο είναι να είσαι ο εαυτός σου και όχι κάποιος άλλος. Εγκαταλείπει όλους τους κατασκευασμένους ρόλους και τις επινοημένες ταυτότητες. Περιβάλλεται από ανθρώπους που η ζωή τους συνεισφέρει θετικά στη δική του και δεν έχει υπερβολικές προσδοκίες από αυτούς.
Δεν θεοποιεί κανέναν
Καλλιεργεί βαθιές σχέσεις που τις χαρακτηρίζει η ισοτιμία. Ερωτεύεται κάποιον για το πώς είναι τώρα και όχι για την προοπτική εξέλιξής του. Δεν φοβάται να φύγει όταν δεν παίρνει αυτό που χρειάζεται, ούτε συντηρεί σχέσεις που βασίζονται στην αίσθηση του καθήκοντος. Ψάχνει για έναν σύντροφο συνένοχο και δημιουργεί μαζί του μια σχέση συνεργασίας. Κάνει μαζί του όλα τα «μη» που έχει ονειρευτεί!
Βουτάει στο παρόν
Τη ζωή του τη διανύει τώρα. Δεν μπορεί να την αναβάλει για αργότερα και αυτή είναι η μαγεία της. Δεν φοβάται τον θάνατο, αφού του δείχνει την αξία της ζωής. Οπως έχει πει και ο αμερικανός ψυχοθεραπευτής και ομότιμος καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ Ιρβιν Γιάλομ, η αθανασία δεν έχει καθόλου σασπένς! Δεν αποφεύγει λοιπόν το παρελθόν του. Κάνει ειρήνη μαζί του αλλά δεν μένει προσκολλημένος εκεί. Σχεδιάζει το μέλλον αλλά ζει το παρόν. Νιώθει ευγνωμοσύνη προς τη ζωή αφού ξέρει πως είναι ένα από τα συστατικά της ευτυχίας. Εξασφαλίζει καθημερινά λίγο αποκλειστικό ποιοτικό χρόνο για αυτούς που τον ενδιαφέρουν και κυρίως για τον εαυτό του.
Δεν επιτρέπει στα ασήμαντα πράγματα να τον καταβάλλουν
Εχει διαβάσει έρευνες που έχουν δείξει ότι το 90% των πραγμάτων για τα οποία ανησυχούμε δεν θα συμβούν ποτέ. Επιτρέπει στον εαυτό του να καμαρώνει για τα επιτεύγματά του αλλά δεν εφησυχάζει και δεν επαναπαύεται στις δάφνες του. Δεν αφαιρεί τη χαρά και τον ενθουσιασμό από καμία διαδικασία. Εχει αισιόδοξη ματιά και δεν ξεχνά ότι το χαμόγελό του είναι ό,τι ωραιότερο μπορεί να φορέσει!
Αποδέχεται τα συναισθήματά του
Δίνει χώρο σε αυτά. Κανένα συναίσθημα δεν είναι κατακριτέο, ούτε τα πιο παρεξηγημένα. Ανακουφίζει λοιπόν την έντασή του και δεν την εσωτερικεύει. Δεν απορρίπτει τα δυσάρεστα συναισθήματα. Τα αποδέχεται και τα βάζει στην άκρη αφού έχει συνειδητοποιήσει ότι τα αισθήματα εκδίκησης και μνησικακίας θα τον απομακρύνουν από τη λύση των προβλημάτων του. Εμπιστεύεται τη διαίσθησή του αλλά δεν γίνεται υπόδουλός της.
Απαλλάσσεται από τα εμπόδια
Αυτά που περιορίζουν τον δρόμο του και τον εμποδίζουν από το να αναπτύξει πλήρως τις δυνατότητές του. Ενα από αυτά είναι οι υπερβολικές προσδοκίες. Εχει τη σιγουριά ότι βαδίζει στη σωστή κατεύθυνση και απαλλάσσεται από βασανιστικούς περιορισμούς και πεποιθήσεις του τύπου «φοβάμαι να το κάνω αυτό». Εχει όμως επίγνωση ότι καμία εξέλιξη δεν περνάει από την ευκολία και ότι κάποια εμπόδια είναι μεταμφιεσμένα σε δυσκολίες που του δείχνουν τον δρόμο για την ευτυχία.
Ο ευτυχισμένος έχει κωδικοποιήσει την έννοια της ευτυχίας: είναι η ανάληψη ευθύνης για την ίδια του τη ζωή, κάτι που είναι όχι δικαίωμα αλλά υποχρέωσή του. Εχει συνείδηση του ότι η επιθυμία είναι πάνω απ’ όλα, αρκεί να συνοδεύεται από δράση και ότι για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του πρέπει να αφυπνιστεί, να «ξυπνήσει». Γιατί όχι και εμείς;
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία την κυρία Ειρήνη Ορφανού, συμβουλευτική ψυχολόγο MSc.
Πηγή
ΤΡΕΛΟ ΓΑΙΔΟΥΡΙ
https://trelogaidouri.blogspot.gr/
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πενθούν οι συνοριακοί Θεσσαλονίκης
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ένα ποίημα για τον Stephen Hawking
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
