2018-03-24 12:34:48
Μετά από 2.500 χρόνια στην σύγχρονη Ελλάδα δεν έχουμε εμβληματικά Δημόσια Κτήρια που να είναι αναγνωριστικά για την Ελλάδα όπως είναι το Πανεπιστήμιο, η Βουλή, το Ζάπειο, το Πολυτεχνείο.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν έχει κτιστεί Δημόσιο Κτήριο που να είναι εμβληματικό, με εξαίρεση το Hilton. Το Πολεμικό Μουσείο, το Μέγαρο Μουσικής είναι απλά κουτιά!
Υπήρξαν πολλοί Έλληνες Αρχιτέκτονες που διέπρεψαν και διεθνώς αλλά δεν τους ανατέθηκε ποτέ η κατασκευή Δημόσιου έργου. Έχουν καταξιωθεί με έργα για ιδιωτική χρήση.
Κάποιοι Έλληνες αρχιτέκτονες έχουν μικρή προσφορά γιατί δεν τους επέτρεψαν να συμμετέχουν στην κατασκευή Δημόσιων έργων. Το αποκορύφωμα αυτής της αποσιώπησης των ταλαντούχων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων φαίνεται κραυγαλέα όταν ήρθε η ώρα να γίνουν τα Ολυμπιακά μας έργα. Έργα που δυστυχώς ανατέθηκαν σε έναν Ισπανό αρχιτέκτονα που έχει γεμίσει όλο τον κόσμο με ακριβή, επαναλαμβανόμενα αντίγραφα.
Μετά το πρώτο του έργο όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς επαναλαμβανόμενα αντίγραφα.
Δεν είχε κανένας πότε την ιδέα να περιορίσει τον αρχιτέκτονα για την σύλληψη και κατασκευή ενός μοναδικού, εμβληματικού έργου, μόνο για την Αθήνα -για την Ελλάδα.
Ακόμα και το περιβόητο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, που δεν είναι κρατικό και θα αναμέναμε να μην έχει τις αγκυλώσεις του ανάπηρου κράτους, έφερε ένα "κορεσμένο" αρχιτέκτονα, τον Ρέντζο Πιάνο που μας "έστησε" ένα ακόμα κακέκτυπο αντίγραφο της δουλειάς του.
Δείτε μερικά δείγματα:
Αλλά ας δούμε και το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Μία τετράγωνη παγόδα με επικλινείς στέγες και τζάμια, αντίγραφο άλλων έργων του! Ένα κουτί που το φωτογραφίζουν επιμελώς μόνο βράδυ γιατί την ημέρα νομίζεις ότι είναι Logitech αποθήκη λίγο πιο πολυτελής.
Τέτοιου είδους καταστήματα ή μαγαζιά έχουν όλες οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, τουλάχιστον στην Αμερική.
Αυτό το έργο δεν μπορείς να το παρουσιάσεις σαν εμβληματικό έργο της Καλλιθέας -αφού δεν ανήκει ούτε καν στην Αθήνα- είναι απογοητευτικό και τρομερά απελπιστικό!
Τόσο σοβαρά έργα για το status και την προβολή μας τα δώσαμε σε δύο μηχανικούς αρχιτέκτονες που μας ξεπέταξαν, απλά με τροποποιημένα αντίγραφα τα οποία τα πληρώθηκαν σαν πρωτότυπα.
Οι κτιριακές εγκαταστάσεις που σχεδίασε για το Πολιτιστικό Κέντρο του Ιδρύματος Νιάρχου δεν έχουν καμία περιβαλλοντολογική, εργονομική και βιοκλιματική πιστοποίηση.
Έχει δημοσιευθεί ότι το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) κατέκτησε την πλατινένια Πιστοποίηση LEED, αλλά αυτή η πιστοποίηση δεν βασίζεται σε πιστοποιημένα χαρακτηριστικά αλλά στις προδιαγραφές που αναγράφονται στα έγραφα που συνοδεύουν το κτήριο. Αυτό φαίνεται καθαρά ακόμη και από έναν απλό επισκέπτη.
Αν αυτή η πιστοποίηση βασιζόταν σε πραγματικά τεκμηριωμένα χαρακτηριστικά του υλοποιημένου κτηρίου, θα βρίσκαμε σχετικές αναφορές σε διεθνή περιοδικά του κλάδου. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα!
Αυτό το παραδέχονται στην αιτιολόγηση της κατάκτησης αυτού του τίτλου:
"Συγκεκριμένα το ΚΠΙΣΝ απέσπασε την Πλατινένια διάκριση χάρη στην υψηλή απόδοση σε δείκτες όπως η πρόληψη της ρύπανσης κατασκευαστικής δραστηριότητας.
Η επιλογή τοποθεσίας, η βελτίωση της οικιστικής πυκνότητας και η διασύνδεση με τον κοινωνικό ιστό, η εξυγίανση μολυσμένης έκτασης, η δυνατότητα αποθήκευσης ποδηλάτων, η ύπαρξη αποδυτηρίων, η χρήση οχημάτων χαμηλής κατανάλωσης και εκπομπής ρύπων, η δυνατότητα στάθμευσης, η προστασία και αποκατάσταση του οικιστικού περιβάλλοντος, η μεγιστοποίηση ανοιχτού χώρου, η διαχείριση των ομβρίων υδάτων, η μείωση θερμονησίδας και φωτορύπανσης, η χαμηλή σε απαιτήσεις νερού αρχιτεκτονική τοπίου, η χρήση καινοτόμων τεχνολογιών για διαχείριση λυμάτων, η εξοικονόμηση νερού, η ολοκληρωμένη πιστοποίηση ενεργειακών συστημάτων, η βέλτιστη ενεργειακή απόδοση, η ύπαρξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας εντός του χώρου, η αποθήκευση και συλλογή ανακυκλώσιμων υλικών, η διαχείριση αποβλήτων από την κατασκευαστική δραστηριότητα, η χρήση ανακυκλωθέντων υλικών, η χρήση τοπικών υλικών, η χρήση πιστοποιημένης ξυλείας, η περιβαλλοντική ποιότητα εσωτερικών χώρων και η καινοτομία στο σχεδιασμό."
Μάλιστα ο κ.Ανδρέας Δρακόπουλος είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «H κατάκτηση της πλατινένιας διάκρισης LEED απαιτεί πειθαρχία και πραγματική δέσμευση προς την προστασία του περιβάλλοντος και την υλοποίηση βιώσιμων πρακτικών.
Όλοι όσοι έχουμε εμπλακεί σε αυτό το καταπληκτικό έργο καταλάβαμε από πολύ νωρίς τη σημασία της δημιουργίας μιας κατασκευής φιλικής προς το περιβάλλον αλλά και του μηνύματος που δίνουμε κάνοντας όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να πετύχουμε την πλατινένια διάκριση.
Η βιωσιμότητα βέβαια δεν αφορά μόνο το Πάρκο, τα δέντρα ή το ενεργειακό στέγαστρο.
Η βιωσιμότητα είναι τρόπος ζωής. Η ένταξη του ΚΠΙΣΝ στην καθημερινότητα μας παραμένει στοιχείο ζωτικής σημασίας για την πορεία του έργου.»
- Πηγή: iefimerida.gr
Αν διαβάσετε προσεκτικά το κείμενο δεν αναφέρεται πουθενά κάποιο συγκεκριμένο χαρακτηριστικό του κτηρίου αλλά δίνεται μεγάλη έμφαση στον τρόπο κατασκευής του και στην διαμόρφωση του εξωτερικού και περιβάλλοντος χώρου. Μόνο ένα χαρακτηριστικό αναφέρεται «η ύπαρξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας εντός του χώρου» αλλά αυτό είναι αδύνατον να τεκμηριωθεί και δεν εξαρτάται τόσο από τον σχεδιασμό του κτηρίου, όσο από τους μηχανισμούς που λειτουργούν μέσα σε αυτό.
Ακόμη και ο Δωρητής, ο κ. Δρακόπουλος δεν έκανε καμία απολύτως αναφορά στην Αρχιτεκτονική του κτηρίου και στην συμβολή του Ρέντζο Πιάνο στην κατάκτηση αυτή της πιστοποίησης!!
Και μιλάμε για ένα κτήριο που κατασκευάστηκε στην εποχή της Τεχνολογίας.
Πρόκειται για ένα ντροπιαστικό έργο με υπερβολικά πολλές ατέλειες, αστοχίες και όγκους που δεν εξυπηρετούν σε τίποτα.
Αν συνεχίσουμε αυτή την τακτική, τότε για ποιο λόγο υπάρχει η Αρχιτεκτονική Σχολή και για πιο λόγο παλεύουν όσοι αποφοιτούν από αυτήν να καταξιωθούν; Απλά σχεδιάζοντας πισίνες και σαλόνια;
Ντροπή μας!
anatakti
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν έχει κτιστεί Δημόσιο Κτήριο που να είναι εμβληματικό, με εξαίρεση το Hilton. Το Πολεμικό Μουσείο, το Μέγαρο Μουσικής είναι απλά κουτιά!
Υπήρξαν πολλοί Έλληνες Αρχιτέκτονες που διέπρεψαν και διεθνώς αλλά δεν τους ανατέθηκε ποτέ η κατασκευή Δημόσιου έργου. Έχουν καταξιωθεί με έργα για ιδιωτική χρήση.
Κάποιοι Έλληνες αρχιτέκτονες έχουν μικρή προσφορά γιατί δεν τους επέτρεψαν να συμμετέχουν στην κατασκευή Δημόσιων έργων. Το αποκορύφωμα αυτής της αποσιώπησης των ταλαντούχων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων φαίνεται κραυγαλέα όταν ήρθε η ώρα να γίνουν τα Ολυμπιακά μας έργα. Έργα που δυστυχώς ανατέθηκαν σε έναν Ισπανό αρχιτέκτονα που έχει γεμίσει όλο τον κόσμο με ακριβή, επαναλαμβανόμενα αντίγραφα.
Μετά το πρώτο του έργο όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς επαναλαμβανόμενα αντίγραφα.
Δεν είχε κανένας πότε την ιδέα να περιορίσει τον αρχιτέκτονα για την σύλληψη και κατασκευή ενός μοναδικού, εμβληματικού έργου, μόνο για την Αθήνα -για την Ελλάδα.
Ακόμα και το περιβόητο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, που δεν είναι κρατικό και θα αναμέναμε να μην έχει τις αγκυλώσεις του ανάπηρου κράτους, έφερε ένα "κορεσμένο" αρχιτέκτονα, τον Ρέντζο Πιάνο που μας "έστησε" ένα ακόμα κακέκτυπο αντίγραφο της δουλειάς του.
Δείτε μερικά δείγματα:
Αλλά ας δούμε και το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Μία τετράγωνη παγόδα με επικλινείς στέγες και τζάμια, αντίγραφο άλλων έργων του! Ένα κουτί που το φωτογραφίζουν επιμελώς μόνο βράδυ γιατί την ημέρα νομίζεις ότι είναι Logitech αποθήκη λίγο πιο πολυτελής.
Τέτοιου είδους καταστήματα ή μαγαζιά έχουν όλες οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, τουλάχιστον στην Αμερική.
Αυτό το έργο δεν μπορείς να το παρουσιάσεις σαν εμβληματικό έργο της Καλλιθέας -αφού δεν ανήκει ούτε καν στην Αθήνα- είναι απογοητευτικό και τρομερά απελπιστικό!
Τόσο σοβαρά έργα για το status και την προβολή μας τα δώσαμε σε δύο μηχανικούς αρχιτέκτονες που μας ξεπέταξαν, απλά με τροποποιημένα αντίγραφα τα οποία τα πληρώθηκαν σαν πρωτότυπα.
Οι κτιριακές εγκαταστάσεις που σχεδίασε για το Πολιτιστικό Κέντρο του Ιδρύματος Νιάρχου δεν έχουν καμία περιβαλλοντολογική, εργονομική και βιοκλιματική πιστοποίηση.
Έχει δημοσιευθεί ότι το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) κατέκτησε την πλατινένια Πιστοποίηση LEED, αλλά αυτή η πιστοποίηση δεν βασίζεται σε πιστοποιημένα χαρακτηριστικά αλλά στις προδιαγραφές που αναγράφονται στα έγραφα που συνοδεύουν το κτήριο. Αυτό φαίνεται καθαρά ακόμη και από έναν απλό επισκέπτη.
Αν αυτή η πιστοποίηση βασιζόταν σε πραγματικά τεκμηριωμένα χαρακτηριστικά του υλοποιημένου κτηρίου, θα βρίσκαμε σχετικές αναφορές σε διεθνή περιοδικά του κλάδου. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα!
Αυτό το παραδέχονται στην αιτιολόγηση της κατάκτησης αυτού του τίτλου:
"Συγκεκριμένα το ΚΠΙΣΝ απέσπασε την Πλατινένια διάκριση χάρη στην υψηλή απόδοση σε δείκτες όπως η πρόληψη της ρύπανσης κατασκευαστικής δραστηριότητας.
Η επιλογή τοποθεσίας, η βελτίωση της οικιστικής πυκνότητας και η διασύνδεση με τον κοινωνικό ιστό, η εξυγίανση μολυσμένης έκτασης, η δυνατότητα αποθήκευσης ποδηλάτων, η ύπαρξη αποδυτηρίων, η χρήση οχημάτων χαμηλής κατανάλωσης και εκπομπής ρύπων, η δυνατότητα στάθμευσης, η προστασία και αποκατάσταση του οικιστικού περιβάλλοντος, η μεγιστοποίηση ανοιχτού χώρου, η διαχείριση των ομβρίων υδάτων, η μείωση θερμονησίδας και φωτορύπανσης, η χαμηλή σε απαιτήσεις νερού αρχιτεκτονική τοπίου, η χρήση καινοτόμων τεχνολογιών για διαχείριση λυμάτων, η εξοικονόμηση νερού, η ολοκληρωμένη πιστοποίηση ενεργειακών συστημάτων, η βέλτιστη ενεργειακή απόδοση, η ύπαρξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας εντός του χώρου, η αποθήκευση και συλλογή ανακυκλώσιμων υλικών, η διαχείριση αποβλήτων από την κατασκευαστική δραστηριότητα, η χρήση ανακυκλωθέντων υλικών, η χρήση τοπικών υλικών, η χρήση πιστοποιημένης ξυλείας, η περιβαλλοντική ποιότητα εσωτερικών χώρων και η καινοτομία στο σχεδιασμό."
Μάλιστα ο κ.Ανδρέας Δρακόπουλος είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «H κατάκτηση της πλατινένιας διάκρισης LEED απαιτεί πειθαρχία και πραγματική δέσμευση προς την προστασία του περιβάλλοντος και την υλοποίηση βιώσιμων πρακτικών.
Όλοι όσοι έχουμε εμπλακεί σε αυτό το καταπληκτικό έργο καταλάβαμε από πολύ νωρίς τη σημασία της δημιουργίας μιας κατασκευής φιλικής προς το περιβάλλον αλλά και του μηνύματος που δίνουμε κάνοντας όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να πετύχουμε την πλατινένια διάκριση.
Η βιωσιμότητα βέβαια δεν αφορά μόνο το Πάρκο, τα δέντρα ή το ενεργειακό στέγαστρο.
Η βιωσιμότητα είναι τρόπος ζωής. Η ένταξη του ΚΠΙΣΝ στην καθημερινότητα μας παραμένει στοιχείο ζωτικής σημασίας για την πορεία του έργου.»
- Πηγή: iefimerida.gr
Αν διαβάσετε προσεκτικά το κείμενο δεν αναφέρεται πουθενά κάποιο συγκεκριμένο χαρακτηριστικό του κτηρίου αλλά δίνεται μεγάλη έμφαση στον τρόπο κατασκευής του και στην διαμόρφωση του εξωτερικού και περιβάλλοντος χώρου. Μόνο ένα χαρακτηριστικό αναφέρεται «η ύπαρξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας εντός του χώρου» αλλά αυτό είναι αδύνατον να τεκμηριωθεί και δεν εξαρτάται τόσο από τον σχεδιασμό του κτηρίου, όσο από τους μηχανισμούς που λειτουργούν μέσα σε αυτό.
Ακόμη και ο Δωρητής, ο κ. Δρακόπουλος δεν έκανε καμία απολύτως αναφορά στην Αρχιτεκτονική του κτηρίου και στην συμβολή του Ρέντζο Πιάνο στην κατάκτηση αυτή της πιστοποίησης!!
Και μιλάμε για ένα κτήριο που κατασκευάστηκε στην εποχή της Τεχνολογίας.
Πρόκειται για ένα ντροπιαστικό έργο με υπερβολικά πολλές ατέλειες, αστοχίες και όγκους που δεν εξυπηρετούν σε τίποτα.
Αν συνεχίσουμε αυτή την τακτική, τότε για ποιο λόγο υπάρχει η Αρχιτεκτονική Σχολή και για πιο λόγο παλεύουν όσοι αποφοιτούν από αυτήν να καταξιωθούν; Απλά σχεδιάζοντας πισίνες και σαλόνια;
Ντροπή μας!
anatakti
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο Ρέντζο Πιάνο του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και η Ελληνική Ανοησία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
