2018-03-26 13:51:20
Απεβίωσε ο διάσημος συγγραφέας Φίλιπ Κερ, δημιουργός του χαρακτήρα του ντετέκτιβ Μπέρνι Γκούντερ Ο σπουδαίος μετρ του ιστορικού αστυνομικού μυθιστορήματος πέθανε στα 62 του χρόνια αφήνοντας πίσω του μια σπουδαία παρακαταθήκη.
Ο Φ. Κερ γεννήθηκε στο Εδιμβούργο το 1956. Σπούδασε νομικά και συνεργάστηκε ως αρθρογράφος στη «Sunday Times», την «Evening Standard» και τη «New Statesman».
Ως συγγραφέας έγινε παγκόσμια γνωστός χάρη στη σειρά βιβλίων του με ήρωα τον ντετέκτιβ Μπέρνι Γκούντερ, που θεωρείται από τις σημαντικότερες σειρές στο χώρο της σύγχρονης νουάρ αστυνομικής λογοτεχνίας.
Οι ιστορίες του Μπέρνι Γκούντερ διαδραματίζονται ως επί το πλείστον στη Γερμανία των χρόνων της ναζιστικής κυριαρχίας και του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.
Ο Σκοτσέζος συγγραφέας έχει γράψει μυθιστόρημα για μεγάλους και παιδιά, κάποια από τα οποία κυκλοφορούν στα ελληνικά όπως τα έργα του «Γκριντάιρον», «Στην κορφή του κόσμου», «Το ψοφίμι», «Στα χνάρια του Ακενατόν», «Το μπλε τζίνι της Βαβυλώνας» και «Η βασιλική κόμπρα του Κατμαντού».
Ο Φίλιπ Κερ με τα δικά του λόγια, στην «Εφ.Συν.»
*Για την θεματική «εμμονή» του στην περίοδο του Β' Παγκόσμιου Πολέμου : «Ο Β´ Παγκόσμιος και η κυριαρχία των ναζί είναι τα πιο σημαντικά ιστορικά γεγονότα μετά τη Μεταρρύθμιση του 16ου αιώνα. Τα πιο συνταρακτικά γεγονότα που συνέβησαν με απόσταση 500 χρόνων και μας επηρεάζουν μέχρι σήμερα, ενώ θα συνεχίσουν να επηρεάζουν και τις επόμενες γενιές. Οταν άρχισα να γράφω για αυτές τις εποχές, αρχές της δεκαετίας του ’90, μου είχε προκαλέσει έκπληξη ότι κανείς άλλος συγγραφέας δεν ασχολιόταν. Τώρα βεβαίως όλοι γράφουν γι’ αυτά τα θέματα...».
*Για τα «συστατικά» ενός καλού νουάρ: «Ενα καλό μυθιστόρημα βασίζεται στις λέξεις, στην καλή γραφή πρώτα απ’ όλα, στους καλούς χαρακτήρες δεύτερον, στην καλή ιστορία τρίτον και συνολικά στην πίστη στο ατομικό σου δημιουργικό δαιμόνιο. Πρέπει να πιστέψεις ότι έχεις κάτι ενδιαφέρον να πεις, ακόμα κι όταν δεν συμβαίνει αυτό. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι συγγραφείς δεν έχουν κάτι ενδιαφέρον να πουν. Ελάχιστοι το κάνουν. Το κόλπο είναι να προσποιείσαι ότι λες κάτι ενδιαφέρον, ακόμα κι όταν δεν είναι.
*Πόσο ταυτίζεται με τον εμβληματικό ντετέκτιβ του Μπέρνι Γκούντερ: «Σίγουρα δεν θεωρώ τον εαυτό μου αξιαγάπητο οπότε υποθέτω πως η μυθιστορηματική προβολή του εαυτού μου είναι πιο ενδιαφέρουσα από μένα. Και έτσι πρέπει. Οι περισσότεροι συγγραφείς δεν είναι ξεχωριστοί ή αξιαγάπητοι. Οπότε θεωρώ πως είμαι τυχερός που κατάφερα να βρω έναν χαρακτήρα, όπως ο Μπέρνι Γκούντερ, ο οποίος μπορεί να πείσει ότι είμαι καλύτερος από ό,τι στην πραγματικότητα. Δεν ξέρω αν οι συγγραφείς δημιουργούν ιδιαίτερους χαρακτήρες για να γίνουν αγαπητοί στον κόσμο. Για μένα όμως είναι σημαντικό ο χαρακτήρας μου να έχει αίσθηση του χιούμορ. Ετσι διακωμωδείς τα χειρότερα που μπορεί να σου φέρει η ζωή».
*Για την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη: «Ασφαλώς και με ανησυχεί και η προσφυγική κρίση έχει επιδεινώσει το πρόβλημα. Θα επισημάνω όμως το εξής: η Ακροδεξιά δεν είναι χειρότερη από την άκρα Αριστερά. Ο Στάλιν και ο Χίτλερ, για παράδειγμα, ήταν εξίσου φαύλοι. Τα πολιτικά άκρα με εκνευρίζουν».
*Περί Brexit: «Πιστεύω ότι πρέπει να μείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η Ευρώπη εξασφάλισε την ασφάλεια και τη δημοκρατία στις πρώην κομμουνιστικές χώρες. Τώρα πρέπει να γίνει πιο υπεύθυνη. Να απολύσει τους μισούς γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Να κάνει ένα μικρότερο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το λιγότερο είναι περισσότερο...».
«Ψήφισα υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση γιατί πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε μέρος της Ευρώπης. Ωστόσο, νομίζω ότι το Brexit σηματοδοτεί το τέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οταν μια βασική χώρα της Ευρώπης φεύγει, οι υπόλοιπες είναι πιο επισφαλείς. Είμαστε οι πρώτοι που θα φύγουμε, ωστόσο θα ακολουθήσουν κι άλλες –αυτή την αίσθηση έχω από τις περιοδείες μου σε ευρωπαϊκές χώρες– και η Ελλάδα θα είναι μία από αυτές. Αυτό που μάθαμε είναι ότι πρέπει να ακούμε τον κόσμο. Οι Βρετανοί αισθάνθηκαν ότι κανείς δεν τους ακούει και έτσι πήραν αυτή την απόφαση για να ακουστεί η φωνή τους».
*Για την Ελλάδα (το 2014): «Φυσικά και βλέπω μέλλον για τους Ελληνες, και μάλιστα δυναμικό. Πρέπει, όμως, να πάρετε τα πράγματα στα δικά σας χέρια. Είναι αλήθεια πως δομές και θεσμοί δυσλειτουργούν. Το είπα και για τους Σκοτσέζους, για να καταλάβουν πως δεν είναι τόσο χάλια όσο νομίζουν, ότι υπάρχουν και χειρότερα. Στη Μ. Βρετανία η ανεργία είναι 6% και στην Ελλάδα 27%. Πρέπει να βγείτε από την Ε.Ε. και να πείτε στην Αστον να πάει στον διάβολο. Τις αποφάσεις να τις παίρνουν πολιτικοί που εκπροσωπούν το σύνολο και δεν δέχονται εντολές από άλλους, μη εκλεγμένους καν, της Ε.Ε. Λατρεύω την Ελλάδα και είστε παράδειγμα για πολλά. Γι’ αυτό θέλω να έρχομαι ξανά και ξανά».
Ένα απολαυστικό ποδοσφαιρικό μυστήριο
Φανατικούς αναγνώστες έχει ο Φίλιπ Κερ και στην Ελλάδα, την οποία επισκεπτόταν συχνά, ενώ αποτέλεσε πηγή έμπνευσης γι' αυτόν τα τελευταία χρόνια. Ετσι στο μυθιστόρημά του «Το χέρι του θεού» (εκδ. Κέδρος) έστησε ένα απολαυστικό ποδοσφαιρικό μυστήριο με αφετηρία αναμέτρηση της Λόντον Σίτι με τον Ολυμπιακό στον Πειραιά για το Τσάμπιονς Λιγκ και με φόντο την Ελλάδα της κρίσης. Επιπλέον στο νέο, ακυκλοφόρητο ακόμα βιβλίο του με τίτλο «Greeks bearing gifts» ο Μπέρνι Γκούντερ επιστρέφει και ασχολείται με τους διωγμούς των Εβραίων της Θεσσαλονίκης κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πηγή Tromaktiko
Ο Φ. Κερ γεννήθηκε στο Εδιμβούργο το 1956. Σπούδασε νομικά και συνεργάστηκε ως αρθρογράφος στη «Sunday Times», την «Evening Standard» και τη «New Statesman».
Ως συγγραφέας έγινε παγκόσμια γνωστός χάρη στη σειρά βιβλίων του με ήρωα τον ντετέκτιβ Μπέρνι Γκούντερ, που θεωρείται από τις σημαντικότερες σειρές στο χώρο της σύγχρονης νουάρ αστυνομικής λογοτεχνίας.
Οι ιστορίες του Μπέρνι Γκούντερ διαδραματίζονται ως επί το πλείστον στη Γερμανία των χρόνων της ναζιστικής κυριαρχίας και του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.
Ο Σκοτσέζος συγγραφέας έχει γράψει μυθιστόρημα για μεγάλους και παιδιά, κάποια από τα οποία κυκλοφορούν στα ελληνικά όπως τα έργα του «Γκριντάιρον», «Στην κορφή του κόσμου», «Το ψοφίμι», «Στα χνάρια του Ακενατόν», «Το μπλε τζίνι της Βαβυλώνας» και «Η βασιλική κόμπρα του Κατμαντού».
Ο Φίλιπ Κερ με τα δικά του λόγια, στην «Εφ.Συν.»
*Για την θεματική «εμμονή» του στην περίοδο του Β' Παγκόσμιου Πολέμου : «Ο Β´ Παγκόσμιος και η κυριαρχία των ναζί είναι τα πιο σημαντικά ιστορικά γεγονότα μετά τη Μεταρρύθμιση του 16ου αιώνα. Τα πιο συνταρακτικά γεγονότα που συνέβησαν με απόσταση 500 χρόνων και μας επηρεάζουν μέχρι σήμερα, ενώ θα συνεχίσουν να επηρεάζουν και τις επόμενες γενιές. Οταν άρχισα να γράφω για αυτές τις εποχές, αρχές της δεκαετίας του ’90, μου είχε προκαλέσει έκπληξη ότι κανείς άλλος συγγραφέας δεν ασχολιόταν. Τώρα βεβαίως όλοι γράφουν γι’ αυτά τα θέματα...».
*Για τα «συστατικά» ενός καλού νουάρ: «Ενα καλό μυθιστόρημα βασίζεται στις λέξεις, στην καλή γραφή πρώτα απ’ όλα, στους καλούς χαρακτήρες δεύτερον, στην καλή ιστορία τρίτον και συνολικά στην πίστη στο ατομικό σου δημιουργικό δαιμόνιο. Πρέπει να πιστέψεις ότι έχεις κάτι ενδιαφέρον να πεις, ακόμα κι όταν δεν συμβαίνει αυτό. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι συγγραφείς δεν έχουν κάτι ενδιαφέρον να πουν. Ελάχιστοι το κάνουν. Το κόλπο είναι να προσποιείσαι ότι λες κάτι ενδιαφέρον, ακόμα κι όταν δεν είναι.
*Πόσο ταυτίζεται με τον εμβληματικό ντετέκτιβ του Μπέρνι Γκούντερ: «Σίγουρα δεν θεωρώ τον εαυτό μου αξιαγάπητο οπότε υποθέτω πως η μυθιστορηματική προβολή του εαυτού μου είναι πιο ενδιαφέρουσα από μένα. Και έτσι πρέπει. Οι περισσότεροι συγγραφείς δεν είναι ξεχωριστοί ή αξιαγάπητοι. Οπότε θεωρώ πως είμαι τυχερός που κατάφερα να βρω έναν χαρακτήρα, όπως ο Μπέρνι Γκούντερ, ο οποίος μπορεί να πείσει ότι είμαι καλύτερος από ό,τι στην πραγματικότητα. Δεν ξέρω αν οι συγγραφείς δημιουργούν ιδιαίτερους χαρακτήρες για να γίνουν αγαπητοί στον κόσμο. Για μένα όμως είναι σημαντικό ο χαρακτήρας μου να έχει αίσθηση του χιούμορ. Ετσι διακωμωδείς τα χειρότερα που μπορεί να σου φέρει η ζωή».
*Για την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη: «Ασφαλώς και με ανησυχεί και η προσφυγική κρίση έχει επιδεινώσει το πρόβλημα. Θα επισημάνω όμως το εξής: η Ακροδεξιά δεν είναι χειρότερη από την άκρα Αριστερά. Ο Στάλιν και ο Χίτλερ, για παράδειγμα, ήταν εξίσου φαύλοι. Τα πολιτικά άκρα με εκνευρίζουν».
*Περί Brexit: «Πιστεύω ότι πρέπει να μείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η Ευρώπη εξασφάλισε την ασφάλεια και τη δημοκρατία στις πρώην κομμουνιστικές χώρες. Τώρα πρέπει να γίνει πιο υπεύθυνη. Να απολύσει τους μισούς γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Να κάνει ένα μικρότερο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το λιγότερο είναι περισσότερο...».
«Ψήφισα υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση γιατί πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε μέρος της Ευρώπης. Ωστόσο, νομίζω ότι το Brexit σηματοδοτεί το τέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οταν μια βασική χώρα της Ευρώπης φεύγει, οι υπόλοιπες είναι πιο επισφαλείς. Είμαστε οι πρώτοι που θα φύγουμε, ωστόσο θα ακολουθήσουν κι άλλες –αυτή την αίσθηση έχω από τις περιοδείες μου σε ευρωπαϊκές χώρες– και η Ελλάδα θα είναι μία από αυτές. Αυτό που μάθαμε είναι ότι πρέπει να ακούμε τον κόσμο. Οι Βρετανοί αισθάνθηκαν ότι κανείς δεν τους ακούει και έτσι πήραν αυτή την απόφαση για να ακουστεί η φωνή τους».
*Για την Ελλάδα (το 2014): «Φυσικά και βλέπω μέλλον για τους Ελληνες, και μάλιστα δυναμικό. Πρέπει, όμως, να πάρετε τα πράγματα στα δικά σας χέρια. Είναι αλήθεια πως δομές και θεσμοί δυσλειτουργούν. Το είπα και για τους Σκοτσέζους, για να καταλάβουν πως δεν είναι τόσο χάλια όσο νομίζουν, ότι υπάρχουν και χειρότερα. Στη Μ. Βρετανία η ανεργία είναι 6% και στην Ελλάδα 27%. Πρέπει να βγείτε από την Ε.Ε. και να πείτε στην Αστον να πάει στον διάβολο. Τις αποφάσεις να τις παίρνουν πολιτικοί που εκπροσωπούν το σύνολο και δεν δέχονται εντολές από άλλους, μη εκλεγμένους καν, της Ε.Ε. Λατρεύω την Ελλάδα και είστε παράδειγμα για πολλά. Γι’ αυτό θέλω να έρχομαι ξανά και ξανά».
Ένα απολαυστικό ποδοσφαιρικό μυστήριο
Φανατικούς αναγνώστες έχει ο Φίλιπ Κερ και στην Ελλάδα, την οποία επισκεπτόταν συχνά, ενώ αποτέλεσε πηγή έμπνευσης γι' αυτόν τα τελευταία χρόνια. Ετσι στο μυθιστόρημά του «Το χέρι του θεού» (εκδ. Κέδρος) έστησε ένα απολαυστικό ποδοσφαιρικό μυστήριο με αφετηρία αναμέτρηση της Λόντον Σίτι με τον Ολυμπιακό στον Πειραιά για το Τσάμπιονς Λιγκ και με φόντο την Ελλάδα της κρίσης. Επιπλέον στο νέο, ακυκλοφόρητο ακόμα βιβλίο του με τίτλο «Greeks bearing gifts» ο Μπέρνι Γκούντερ επιστρέφει και ασχολείται με τους διωγμούς των Εβραίων της Θεσσαλονίκης κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αλ Κάιντα και αλβανική μαφία στον φάκελο Novartis
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η 25η Μαρτίου στην Ι. Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
