2018-03-27 06:58:13
Το χωριό Longyearbyen, η πρωτεύουσα του απομακρυσμένου νορβηγικού νησιού Svalbard, μπορεί να ξεχωρίζει για την ιδιαίτερη ομορφια της, τα χιονισμένα τοπία και τα υπέροχα χρώματος που σχηματίζονται στον ουρανό από το Βόρειο Σέλας, αλλά κρύβει έναν περίεργο νόμο που δεν αφήνει κανέναν από τους 2.000 κατοίκους να πεθάνει εκεί.
Το Longyearbyen βρίσκεται στο νορβηγικό αρχιπέλαγος του Σβάλμπαρντ, περίπου στα μισά μεταξύ Νορβηγίας και Βόρειου Πόλου και θεωρείται ένας από τους βορειότερους οικισμούς του κόσμου με το φως του ήλιου να εμφανίζεται μόνο λίγους μήνες το χρόνο.
Ο νόμος εισήχθη το 1950 όταν οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα πτώματα στο τοπικό νεκροταφείο δεν αποσυντίθενται εξαιτίας των ψυχρών θερμοκρασιών, σύμφωνα με το δημοσίευμα της «The Sun». Φοβισμένοι ότι οι ασθένειες και οι ιοί που επιβιώνουν στα πτώματα θα μπορούσαν να μολύνουν τους ντόπιους, απαγόρευσαν την ταφή στο τοπικό νεκροταφείο. Και όπως αποδείχτηκε οι φόβοι τους ήταν δικαιολογημένοι.
Το 2000 οι επιστήμονες εξέτασαν πτώματα ανθρώπων που είχαν πεθάνει από την πανδημία γρίπης του 1917 και προς έκπληξη τους ανακάλυψαν ζωντανά δείγματα του ιού. Συνεπώς, οι κάτοικοι ζούσαν στο χωριό για δεκαετίες μαζί με τον θανατηφόρο ιό, χωρίς να το συνειδητοποιούν.
Αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι κάποιος που έχει ζήσει ολόκληρη τη ζωή του στο νησί δε θα μπορέσει να θαφτεί εκεί. Όσοι είναι τελικά άρρωστοι απομακρύνονται από το νησί και ταξιδεύουν εκατοντάδες χιλιόμετρα ως στην ορεινή πόλη του Όσλο, όπου θα περάσουν τις τελευταίες μέρες της ζωής τους μέχρι το θάνατο. Παρόλο που οι κάτοικοι του Longyearbyen μπορούν να επιλέξουν και την αποτέφρωση, λίγοι έχουν υιοθετήσει αυτή την επιλογή, ενώ στο νησί δεν υπάρχουν οίκοι ευγηρίας για τους ηλικιωμένους.
Ο Jan Christian Meyer, από το Νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας, δήλωσε: «Αν δείχνεις ετοιμοθάνατος, θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια για να μεταφερθείς στην ηπειρωτική χώρα».
Ωστόσο, αυτό δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα που προκύπτει από τον νόμο στο νησί. Η συγκεκριμένη κατάσταση δημιουργεί κι άλλα προβλήματα στην καθημερινή ζωή των κατοίκων. Μια μέλλουσα μαμά δεν μπορεί να γεννήσει εκεί γιατί δεν υπάρχει νοσοκομείο, οπότε αναγκάζεται να ταξιδέψει στην ενδοχώρα ή στην πρωτεύουσα λίγες εβδομάδες πριν τον τοκετό και να επιστρέψει αργότερα με το νέο μέλος της οικογένειας.
Σημειώνεται, ότι το Longyearbyen θεωρείται ένας από τους βορειότερους οικισμούς του κόσμου και η γεωγραφική του θέση το φέρνει αντιμέτωπο με μια σειρά προκλήσεων. Τους περισσότερους μήνες του χρόνου οι κάτοικοι δε βλέπουν καθόλου το φως του ήλιου, καθώς από την αυγή μέχρι το σούρουπο κυριαρχεί το απόλυτο σκοτάδι. Εκτός αυτού, σε απόσταση αναπνοής από την πόλη ζουν πολλές πολικές αρκούδες. Και παρόλο που η κυβέρνηση προσπαθεί να λαμβάνει συνεχώς μέτρα για να αποτρέπει τα ζώα που περιπλανιούνται στη γύρω περιοχή, δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο να έρχεται κανείς αντιμέτωπος με μια πολική αρκούδα στο χιονισμένο τοπίο.
Πηγή
Tromaktiko
Το Longyearbyen βρίσκεται στο νορβηγικό αρχιπέλαγος του Σβάλμπαρντ, περίπου στα μισά μεταξύ Νορβηγίας και Βόρειου Πόλου και θεωρείται ένας από τους βορειότερους οικισμούς του κόσμου με το φως του ήλιου να εμφανίζεται μόνο λίγους μήνες το χρόνο.
Ο νόμος εισήχθη το 1950 όταν οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα πτώματα στο τοπικό νεκροταφείο δεν αποσυντίθενται εξαιτίας των ψυχρών θερμοκρασιών, σύμφωνα με το δημοσίευμα της «The Sun». Φοβισμένοι ότι οι ασθένειες και οι ιοί που επιβιώνουν στα πτώματα θα μπορούσαν να μολύνουν τους ντόπιους, απαγόρευσαν την ταφή στο τοπικό νεκροταφείο. Και όπως αποδείχτηκε οι φόβοι τους ήταν δικαιολογημένοι.
Το 2000 οι επιστήμονες εξέτασαν πτώματα ανθρώπων που είχαν πεθάνει από την πανδημία γρίπης του 1917 και προς έκπληξη τους ανακάλυψαν ζωντανά δείγματα του ιού. Συνεπώς, οι κάτοικοι ζούσαν στο χωριό για δεκαετίες μαζί με τον θανατηφόρο ιό, χωρίς να το συνειδητοποιούν.
Αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι κάποιος που έχει ζήσει ολόκληρη τη ζωή του στο νησί δε θα μπορέσει να θαφτεί εκεί. Όσοι είναι τελικά άρρωστοι απομακρύνονται από το νησί και ταξιδεύουν εκατοντάδες χιλιόμετρα ως στην ορεινή πόλη του Όσλο, όπου θα περάσουν τις τελευταίες μέρες της ζωής τους μέχρι το θάνατο. Παρόλο που οι κάτοικοι του Longyearbyen μπορούν να επιλέξουν και την αποτέφρωση, λίγοι έχουν υιοθετήσει αυτή την επιλογή, ενώ στο νησί δεν υπάρχουν οίκοι ευγηρίας για τους ηλικιωμένους.
Ο Jan Christian Meyer, από το Νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας, δήλωσε: «Αν δείχνεις ετοιμοθάνατος, θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια για να μεταφερθείς στην ηπειρωτική χώρα».
Ωστόσο, αυτό δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα που προκύπτει από τον νόμο στο νησί. Η συγκεκριμένη κατάσταση δημιουργεί κι άλλα προβλήματα στην καθημερινή ζωή των κατοίκων. Μια μέλλουσα μαμά δεν μπορεί να γεννήσει εκεί γιατί δεν υπάρχει νοσοκομείο, οπότε αναγκάζεται να ταξιδέψει στην ενδοχώρα ή στην πρωτεύουσα λίγες εβδομάδες πριν τον τοκετό και να επιστρέψει αργότερα με το νέο μέλος της οικογένειας.
Σημειώνεται, ότι το Longyearbyen θεωρείται ένας από τους βορειότερους οικισμούς του κόσμου και η γεωγραφική του θέση το φέρνει αντιμέτωπο με μια σειρά προκλήσεων. Τους περισσότερους μήνες του χρόνου οι κάτοικοι δε βλέπουν καθόλου το φως του ήλιου, καθώς από την αυγή μέχρι το σούρουπο κυριαρχεί το απόλυτο σκοτάδι. Εκτός αυτού, σε απόσταση αναπνοής από την πόλη ζουν πολλές πολικές αρκούδες. Και παρόλο που η κυβέρνηση προσπαθεί να λαμβάνει συνεχώς μέτρα για να αποτρέπει τα ζώα που περιπλανιούνται στη γύρω περιοχή, δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο να έρχεται κανείς αντιμέτωπος με μια πολική αρκούδα στο χιονισμένο τοπίο.
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
