ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Η έξοδος έχει δύο πόρτες

της Ελίνας Γαληνού                                                        

Μένουμε ή όχι στο ευρώ; Εξαρτάται ή όχι από μας; Ενα ερώτημα που κατέχει την πρώτη θέση αυτές τις ημέρες, για τα ελληνικά και ξένα ΜΜΕ. Ενας προβληματισμός που απασχολεί τον ύπνο και το ξύπνιο πολλών ιθυνόντων στα διεθνή κέντρα οικονομικών αποφάσεων.  Οι επόμενες εκλογές, λέγεται ότι θα κρίνουν την τύχη της καθοριστικά...Αν η απειλή επιβίωσης δεν κρεμόταν σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια μας, ίσως και να είχαμε αρχίσει να διασκεδάζουμε μ΄όλα αυτά τα τρομοσενάρια με τα οποία μας βομβαρδίζουν κάθε τόσο. Εδώ και ένα χρόνο, η απειλή εξόδου μας από το ευρώ, κοντεύει να καταντήσει τετριμμένη...Εν ονόματί της όμως, έχουμε πληρώσει ήδη πολλές λυπητερές και απίστευτες ανθρωποθυσίες. Μήπως τελικά οι απειλούντες έχουν βρεί το αδύνατο σημείο μας και πορεύονται βάσει αυτού;

Η μήπως εμείς έχουμε χάσει εντελώς τον προσανατολισμό μας και δεν ξέρουμε προς ποιά κατεύθυνση να πορευτούμε;

Μπορεί και τα δύο αυτά σενάρια ν΄αληθεύουν. Υπάρχει όμως και τρίτο, συμπληρωματικό. Αγνοούμε την ακριβή αλήθεια για τις προυποθέσεις παραμονής μας στο ευρώ, σε σχέση με το πραγματικό μας πρόβλημα. Βάσει όσων αναφέρονται, το πρόβλημα είναι η αποπληρωμή χρέους και η αγωνία μας να βγούμε από το Μνημόνιο. Ποιό όμως είναι το πραγματικό χρέος της χώρας και πώς δημιουργήθηκε; Αυτό δεν θέλει να τ΄ακούσει κανένας από τους δανειστές μας ή τους εταίρους μας, όπως και η πλευρά των αποκαλουμένων "μνημονιακών" πολιτικών μας. Τι σημαίνει όμως "μνημονιακός" στην ουσία; Σύμφωνα με την λογική σειρά των γεγονότων, μνημονιακοί δεν μπορεί να είναι άλλοι από εκείνους που πρωτουπέγραψαν εν λευκώ το πρώτο Μνημόνιο, αφήνοντας στη συνέχεια έναν ολόκληρο χρόνο να περάσει εν απραξία. Τη συνέχεια η οποία έκαψε και άλλες πολιτικές δυνάμεις, αναγκάζοντάς τες να συμπράξουν στο κούρεμα και τα επόμενα σκληρά μέτρα, την γνωρίζουμε καλά. Θα πρέπει όμως να έχουμε αντιληφθεί και το διχαστικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί και που συνεχώς εντείνεται, μέσα στον πολιτικό κόσμο και το εκλογικό σώμα Στις προηγούμενες εκλογές, είδαμε να δίδεται ψήφος εμπιστοσύνης σε πολλές και διάφορες πολιτικές παρουσίες, οι οποίες είτε δείχνουν να συγκλίνουν σε λαικά αντιμνημονιακά προσκλητήρια, είτε εμφανίζονται μετριοπαθώς ανεχόμενες τον εγκλωβισμό μας, με κάποιες απ΄αυτές μάλιστα, να τον αποκαλούν και "σωτηρία". Φυσικά, ο λαός εκτός από εξαγριωμένος, είναι και απολύτως συγχυσμένος ως προς τι τον συμφέρει να πράξει. Αυτό όμως, είναι και το χειρότερο που θα μπορούσε να του συμβεί σ΄αυτή τη συγκυρία...

Ας δεχτούμε ότι ο κίνδυνος εξόδου μας από το ευρώ, είναι υπαρκτός. Ισως οι ευρωπαίοι να κουράστηκαν πια με τα γινάτια μας και τη μη εφαρμογή των μέτρων στα οποία η Ελλάδα συμφώνησε για να λάβει το πακέτο στήριξης και να ετοιμάζονται πράγματι, να μας.. αποχαιρετίσουν. Εξ όσων γνωρίζουμε βέβαια, δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο εξόδου μιας χώρας από την ευρωζώνη, εκτός αν αποχωρήσει η ίδια οικειοθελώς. Μας θέτουν όμως συνεχώς το δίλημμα "Η υπακούετε στα μέτρα, ή πηγαίνετε στο καλό γιατί δεν μπορούμε να βοηθήσουμε πια.."  Και τότε, θα σταματούσε ο δανεισμός και η Ελλάδα, έχοντας μόνο τον προυπολογισμό της για κάλυψη αναγκών, θα πάγωνε τις πληρωμές προς δανειστές και θα επέστρεφε στο εθνικό της νόμισμα, για να ανταπεξέλθει στην πρώτη φάση της απομόνωσής της. Θα αναγκαζόταν να τυπώσει εγχώριο χρήμα, θα ανέβαινε ιλιγγιωδώς ο πληθωρισμός, και το νόμισμα θα εξευτελιζόταν μέρα με τη μέρα ... Αυτό θα βόλευε πολύ τους κακοπληρωτές, τους δανειολήπτες, τους οφειλέτες προς το δημόσιο και όσους γενικά επωφελούνται από την αταξία...Στο μεταξύ, θα αναβαθμίζονταν τα χρηματικά κεφάλαια όσων έβγαλαν τα δύο αυτά χρόνια χρήματα στο εξωτερικό και η αγοραστική τους δύναμη θα πολλαπλασιαζόταν. Σίγουρα, αυτό το σενάριο εξηγεί επαρκώς γιατί κάποιοι εύχονται επιστροφή στη δραχμή, είτε διακηρύσσοντάς το ευθέως είτε έμμεσα, ευαγγελιζόμενοι αντιμνημονιακές πολιτικές χωρίς όμως να προτάσσουν ένα υπεύθυνο σχέδιο με ακριβή πρόβλεψη για όλα τα ενδεχόμενα.

Η παραμονή μας στο ευρώ πάλι, με την εν μέρει αποδοχή της λογικής του Μνημονίου, έχει άλλα προβλήματα. Σίγουρα, κάθε λογικός άνθρωπος αναγνωρίζει ότι δεν μπορεί κανένας να σου δανείσει ποτέ, χωρίς σύμβαση δανεισμού και κάποιους απαρέγκλιτους όρους. Ομως, οι όροι αυτοί που μέχρι στιγμής, ουδείς πολιτικός μας διαπραγματεύτηκε σθεναρά ενώ οι περισσότεροι αποδέχτηκαν (σχεδόν) ασυζητητί, σκοτώνουν κάθε μέρα τους δανειζόμενους. Σε λίγο καιρό, αν συνεχιστεί έτσι, με τους ξένους να εμμένουν στους ίδιους όρους και τους Ελληνες να σκύβουν το κεφάλι υπό την απειλή εξόδου από το ευρώ, δεν θα μας απομείνει τίποτα απολύτως, ούτε για να μας φορολογήσουν, ούτε για να μας περικόψουν. Τι θα γίνει τότε; Θα βάλουν χέρι οι δανειστές στον υποθηκευμένο πλούτο της χώρας, ενεργοποιώντας τον όρο "περί κατάσχεσης" που προβλέπεται στην δανειακή σύμβαση, βάσει αγγλικού δικαίου. Και τότε θα έχουμε τελειώσει και με το ευρώ.. Πόσο όμως "δίκαιο" όμως και ηθικό είναι αυτό, εκ μέρους εταίρων της Ευρωπαικής Ενωσης;

Γι΄ αυτό, αντί να μας απειλούν οι έξω με "έξοδο από το ευρώ" ή να μας παραμυθιάζουν οι δικοί μας με αντιμνημονιακά μανιφέστα, ας βρεθούν επιτέλους μερικοί υπεύθυνοι και γνώστες των πραγμάτων για να μας εξηγήσουν την πραγματικότητα σε όλες τις διαστάσεις. Η έξοδος από το ευρώ, έχει δύο πόρτες, που μέχρι στιγμής, κρύβονται μάλλον σκοπίμως, μέσα στην σύγχυση που έχει προκληθεί μεταξύ Μνημονίου και αντι-μνημονίου...
InfoGnomon