2018-04-03 17:24:27
Tούρκοι πολίτες που βρέθηκαν αντιμέτωποι με διώξεις, φυλακίσεις και βασανιστήρια και κατάφεραν να διαφύγουν στην Ελλάδα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016 διαπίστωσαν ότι οι
γείτονες, για τους οποίους μάθαιναν ανέκαθεν ότι είναι εχθροί τους, τους υποδέχθηκαν και τους φέρθηκαν με καλοσύνη ανατρέποντας προαιώνια στερεότυπα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Politico.
Το δημοσίευμα αναφέρεται στην κλιμάκωση της έντασης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, την επανειλημμένη άρνηση της ελληνικής δικαιοσύνης για την έκδοση των οκτώ Τούρκων που ζητά επίμονα ο Ερντογάν και την πρόσφατη σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτών, επισημαίνοντας ότι πρόκειται για αντίποινα στην ελληνική άρνηση ικανοποίησης του τουρκικού αιτήματος.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ελληνικής υπηρεσίας ασύλου, 2.000 Τούρκοι πολίτες έχουν ζητήσει άσυλο στη χώρα μας από τον Ιούλιο του 2016, με την πλειοψηφία τους να είναι υποστηρικτές ή συμπαθούντες του κινήματος του Γκιουλέν, ακαδημαϊκοί, αριστεροί ή Κούρδοι.
Σε αυτό το σημείο σημειώνεται πως «η τουρκική κυβέρνηση ζητά από την Ελλάδα και άλλες χώρες να εκδώσουν μέλη του κινήματος του Γκουλέν, το οποίο η Τουρκία θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση, αλλά τα μέλη της Ε.Ε. αρνήθηκαν ή αγνόησαν σε μεγάλο βαθμό τα αιτήματα της Τουρκίας». «Οι συνεχιζόμενες αποφάσεις των δικαστηρίων κατά της έκδοσης στην Τουρκία έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε απροσδόκητο ιερό για τους Τούρκους πολίτες».
Σύμφωνα με την Eurostat, το 2017 περισσότεροι από 14.000 Τούρκοι πολίτες ζήτησαν άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 1.820 από αυτούς στην Ελλάδα, καθιστώντας τη δεύτερη μεγαλύτερη χώρα προορισμού μετά τη Γερμανία (8.025). Πρόκειται για δεκαπλάσια αύξηση από το 2016, όταν μόνο 180 Τούρκοι πολίτες υπέβαλαν αίτηση για άσυλο στη χώρα μας, από σύνολο 10.105 στην Ε.Ε.
«Η αστυνομία στην πατρίδα μου με βασάνιζε... στην Ελλάδα έφερε στα παιδιά μου πρωινό»
Το Politico αναφέρει περίπτωση οικογένειας που οι δύο γονείς ήταν δημοσιογράφοι, συμπαθούντες του κινήματος του Γκιουλέν και τα ονόματά τους φιγουράριζαν στις λίστες αυτών που επρόκειτο να συλληφθούν μετά το πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016.
Πέρασαν τον ποταμό Έβρο καταβάλλοντας 15.000 ευρώ σε διακινητές και μετά από σύντομη παραμονή σε προσφυγικό καταυλισμό εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη, ενώ ενάμιση χρόνο μετά έλαβαν πολιτικό άσυλο. Ήταν ανάμεσα στις πρώτες οικογένειες Tούρκων που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα. Το δημοσίευμα επισημαίνει επίσης ότι το πέρασμα του ποταμού που χωρίζει τις δύο χώρες δεν είναι λιγότερο επικίνδυνο από το ταξίδι στο Αιγαίο.
Οι ίδιοι δεν περίμεναν θερμό καλωσόρισμα, όταν διέσχισαν τον ποταμό λίγες εβδομάδες μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, καθώς μεγαλώνοντας στην Τουρκία είχαν διδαχθεί ότι ο ελληνικός λαός ήταν εχθρός. Ωστόσο, προς έκπληξή τους διαπίστωσε μια διαφορετική συμπεριφορά.
«Η αστυνομία στην πατρίδα μου με βασάνιζε ... η ελληνική αστυνομία έφερε στα παιδιά μου πρωινό» δήλωσε χαρακτηριστικά η μητέρα της οικογένειας, που εργαζόταν ως δημοσιογράφος σε τούρκικο κανάλι. «Ήταν πραγματικά ένα σοκ», είπε η ίδια από το νέο της σπίτι στη Θεσσαλονίκη. «Στην Τουρκία, η αστυνομία μας χαρακτηρίζει τρομοκράτες. Εδώ, μας καλωσόρισαν. Αυτό προκάλεσε μια επανάσταση στο μυαλό μου». Η εννιάχρονη κόρη της φοιτά σε δημόσιο σχολείο και, όπως λέει με υπερηφάνεια η μητέρα, μιλάει ελληνικά «σχεδόν ασταμάτητα».
Σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη για το γεγονός ότι τους χορηγήθηκε άσυλο και ότι η δική της απόδραση είχε αίσιο τέλος. «Πήραμε ένα μικρό ξύλινο σκάφος, το οποίο είναι ασφαλέστερο. Τώρα οι άνθρωποι έρχονται σε πλαστικά σκάφη», είπε. Λίγους μήνες νωρίτερα μια πενταμελής οικογένεια από την Τουρκία, σκοτώθηκα όταν το πλοίο της ανατράπηκε στο Αιγαίο. Ο πατέρας ήταν καθηγητής γυμνασίου και η μητέρα νηπιαγωγός. Και οι δύο απολύθηκαν από την εργασία τους και κατηγορήθηκαν ότι ανήκουν σε τρομοκρατική οργάνωση.
Παρόμοια και η ιστορία ενός Tούρκου μηχανικού, ο οποίος εργαζόταν στο τουρκικό Υπουργείο Ενέργειας, απολύθηκε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, κατηγορήθηκε ως γκιουλενιστής και του ζητήθηκε να υπογράψει ομολογία, σύμφωνα με την οποία ανήκει σε τρομοκρατική οργάνωση.
Μετά την άρνηση του φυλακίστηκε επανειλημμένα, όπως και η σύζυγός του και βασανίστηκε. Κατάφερε να αποδράσει και να περάσει μαζί με την οικογένειά του στην Ελλάδα διασχίζοντας επίσης τον ποταμό Έβρο. «Μου είπαν ότι αν δεν υπογράψω, θα κρατήσουν και τη σύζυγό μου. Αρνήθηκα να υπογράψω. Όταν η γυναίκα μου ήρθε να με επισκεφθεί την επόμενη μέρα, τη συνέλαβαν (...)
Όταν η αστυνομία του έδωσε ξανά ένα χαρτί να υπογράψει, ο άνδρας αρνήθηκε ακόμα μια φορά. Σε αυτό το σημείο σταμάτησε να αφηγείται την ιστορία στον δημοσιογράφο, γιατί δεν ήθελε η γυναίκα και τα παιδιά του να ακούσουν τι συνέβη στη συνέχεια. Αφού έφυγαν από το δωμάτιο, συνέχισε λέγοντας ότι βασανίστηκαν αυτόν και όσους άλλους αρνήθηκαν.
Έδεσαν τα χέρια και τα πόδια μας. Έβγαλαν τα ρούχα μας και κάλυψαν τα πρόσωπά μας. Τότε μας ψέκασαν με πυροσβεστήρα» είπε τονίζοντας ότι ύστερα τους χτύπησαν υποβάλλοντάς τους σε βασανιστήρια, τα οποία κράτησαν ένα μήνα. Έπειτα τουρκικό δικαστήριο τον έθεσε σε κατ 'οίκον περιορισμό, αλλά ο ίδιος δεν είχε καμία πρόθεση να μείνει.
Oι Τούρκοι αιτούντες άσυλο με τους οποίους μίλησε το Politico ήταν σίγουροι ότι Ελλάδα δε θα τους έστελνε πίσω. Αλλά, «εδώ ο νόμος είναι ισχυρός», δηλώνει ο Αλι ένας ακαδημαϊκός που εγκατέλειψε την Τουρκία αφότου το πανεπιστήμιο όπου εργαζόταν έκλεισε με διάταγμα.
«Αισθανόμαστε πολύ άνετα στην Ελλάδα», δηλώνει, ενώ και η σύζυγός του, που μίλησε ανώνυμα, σημειώνει ότι «στο σχολείο μας μάθαιναν ότι οι Έλληνες είναι εχθροί της Τουρκίας. Αλλά τώρα κανείς δεν μπορεί να μου το πει αυτό».
«Οι κουλτούρες μας είναι πολύ κοντινές κι οι γλώσσες μας έχουν ορισμένες κοινές λέξεις. Αυτό βοηθάει. Τα φαγητά μας είναι ίδια -μπακλαβάς, ντολμάδες, καφές (...) Για τη γυναίκα του Αλί, η διαφυγή τους στην Ελλάδα σηματοδοτεί μια επιστροφή. Η οικογένειά της ζούσε επί γενεές στη Θεσσαλονίκη μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923».
«Όταν παντρευτήκαμε, συνήθιζα να την πειράζω ότι είναι Ελληνίδα. Τώρα με πειράζει αυτή. Όταν φθάσαμε στη Θεσσαλονίκη γύρισε και μου είπε: “τώρα άντρα μου, πώς σου φαίνεται η πατρίδα μου;«, είπε ο Αλί γελώντας. Και πρόσθεσε σοβαρά: “Στο σχολείο μάς δίδασκαν ότι οι Έλληνες είναι εχθροί της Τουρκίας. Ας έλθουν να μου το πουν και τώρα...»
efsyn.gr
_
γείτονες, για τους οποίους μάθαιναν ανέκαθεν ότι είναι εχθροί τους, τους υποδέχθηκαν και τους φέρθηκαν με καλοσύνη ανατρέποντας προαιώνια στερεότυπα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Politico.
Το δημοσίευμα αναφέρεται στην κλιμάκωση της έντασης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, την επανειλημμένη άρνηση της ελληνικής δικαιοσύνης για την έκδοση των οκτώ Τούρκων που ζητά επίμονα ο Ερντογάν και την πρόσφατη σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτών, επισημαίνοντας ότι πρόκειται για αντίποινα στην ελληνική άρνηση ικανοποίησης του τουρκικού αιτήματος.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ελληνικής υπηρεσίας ασύλου, 2.000 Τούρκοι πολίτες έχουν ζητήσει άσυλο στη χώρα μας από τον Ιούλιο του 2016, με την πλειοψηφία τους να είναι υποστηρικτές ή συμπαθούντες του κινήματος του Γκιουλέν, ακαδημαϊκοί, αριστεροί ή Κούρδοι.
Σε αυτό το σημείο σημειώνεται πως «η τουρκική κυβέρνηση ζητά από την Ελλάδα και άλλες χώρες να εκδώσουν μέλη του κινήματος του Γκουλέν, το οποίο η Τουρκία θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση, αλλά τα μέλη της Ε.Ε. αρνήθηκαν ή αγνόησαν σε μεγάλο βαθμό τα αιτήματα της Τουρκίας». «Οι συνεχιζόμενες αποφάσεις των δικαστηρίων κατά της έκδοσης στην Τουρκία έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε απροσδόκητο ιερό για τους Τούρκους πολίτες».
Σύμφωνα με την Eurostat, το 2017 περισσότεροι από 14.000 Τούρκοι πολίτες ζήτησαν άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 1.820 από αυτούς στην Ελλάδα, καθιστώντας τη δεύτερη μεγαλύτερη χώρα προορισμού μετά τη Γερμανία (8.025). Πρόκειται για δεκαπλάσια αύξηση από το 2016, όταν μόνο 180 Τούρκοι πολίτες υπέβαλαν αίτηση για άσυλο στη χώρα μας, από σύνολο 10.105 στην Ε.Ε.
«Η αστυνομία στην πατρίδα μου με βασάνιζε... στην Ελλάδα έφερε στα παιδιά μου πρωινό»
Το Politico αναφέρει περίπτωση οικογένειας που οι δύο γονείς ήταν δημοσιογράφοι, συμπαθούντες του κινήματος του Γκιουλέν και τα ονόματά τους φιγουράριζαν στις λίστες αυτών που επρόκειτο να συλληφθούν μετά το πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016.
Πέρασαν τον ποταμό Έβρο καταβάλλοντας 15.000 ευρώ σε διακινητές και μετά από σύντομη παραμονή σε προσφυγικό καταυλισμό εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη, ενώ ενάμιση χρόνο μετά έλαβαν πολιτικό άσυλο. Ήταν ανάμεσα στις πρώτες οικογένειες Tούρκων που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα. Το δημοσίευμα επισημαίνει επίσης ότι το πέρασμα του ποταμού που χωρίζει τις δύο χώρες δεν είναι λιγότερο επικίνδυνο από το ταξίδι στο Αιγαίο.
Οι ίδιοι δεν περίμεναν θερμό καλωσόρισμα, όταν διέσχισαν τον ποταμό λίγες εβδομάδες μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, καθώς μεγαλώνοντας στην Τουρκία είχαν διδαχθεί ότι ο ελληνικός λαός ήταν εχθρός. Ωστόσο, προς έκπληξή τους διαπίστωσε μια διαφορετική συμπεριφορά.
«Η αστυνομία στην πατρίδα μου με βασάνιζε ... η ελληνική αστυνομία έφερε στα παιδιά μου πρωινό» δήλωσε χαρακτηριστικά η μητέρα της οικογένειας, που εργαζόταν ως δημοσιογράφος σε τούρκικο κανάλι. «Ήταν πραγματικά ένα σοκ», είπε η ίδια από το νέο της σπίτι στη Θεσσαλονίκη. «Στην Τουρκία, η αστυνομία μας χαρακτηρίζει τρομοκράτες. Εδώ, μας καλωσόρισαν. Αυτό προκάλεσε μια επανάσταση στο μυαλό μου». Η εννιάχρονη κόρη της φοιτά σε δημόσιο σχολείο και, όπως λέει με υπερηφάνεια η μητέρα, μιλάει ελληνικά «σχεδόν ασταμάτητα».
Σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη για το γεγονός ότι τους χορηγήθηκε άσυλο και ότι η δική της απόδραση είχε αίσιο τέλος. «Πήραμε ένα μικρό ξύλινο σκάφος, το οποίο είναι ασφαλέστερο. Τώρα οι άνθρωποι έρχονται σε πλαστικά σκάφη», είπε. Λίγους μήνες νωρίτερα μια πενταμελής οικογένεια από την Τουρκία, σκοτώθηκα όταν το πλοίο της ανατράπηκε στο Αιγαίο. Ο πατέρας ήταν καθηγητής γυμνασίου και η μητέρα νηπιαγωγός. Και οι δύο απολύθηκαν από την εργασία τους και κατηγορήθηκαν ότι ανήκουν σε τρομοκρατική οργάνωση.
Παρόμοια και η ιστορία ενός Tούρκου μηχανικού, ο οποίος εργαζόταν στο τουρκικό Υπουργείο Ενέργειας, απολύθηκε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, κατηγορήθηκε ως γκιουλενιστής και του ζητήθηκε να υπογράψει ομολογία, σύμφωνα με την οποία ανήκει σε τρομοκρατική οργάνωση.
Μετά την άρνηση του φυλακίστηκε επανειλημμένα, όπως και η σύζυγός του και βασανίστηκε. Κατάφερε να αποδράσει και να περάσει μαζί με την οικογένειά του στην Ελλάδα διασχίζοντας επίσης τον ποταμό Έβρο. «Μου είπαν ότι αν δεν υπογράψω, θα κρατήσουν και τη σύζυγό μου. Αρνήθηκα να υπογράψω. Όταν η γυναίκα μου ήρθε να με επισκεφθεί την επόμενη μέρα, τη συνέλαβαν (...)
Όταν η αστυνομία του έδωσε ξανά ένα χαρτί να υπογράψει, ο άνδρας αρνήθηκε ακόμα μια φορά. Σε αυτό το σημείο σταμάτησε να αφηγείται την ιστορία στον δημοσιογράφο, γιατί δεν ήθελε η γυναίκα και τα παιδιά του να ακούσουν τι συνέβη στη συνέχεια. Αφού έφυγαν από το δωμάτιο, συνέχισε λέγοντας ότι βασανίστηκαν αυτόν και όσους άλλους αρνήθηκαν.
Έδεσαν τα χέρια και τα πόδια μας. Έβγαλαν τα ρούχα μας και κάλυψαν τα πρόσωπά μας. Τότε μας ψέκασαν με πυροσβεστήρα» είπε τονίζοντας ότι ύστερα τους χτύπησαν υποβάλλοντάς τους σε βασανιστήρια, τα οποία κράτησαν ένα μήνα. Έπειτα τουρκικό δικαστήριο τον έθεσε σε κατ 'οίκον περιορισμό, αλλά ο ίδιος δεν είχε καμία πρόθεση να μείνει.
Oι Τούρκοι αιτούντες άσυλο με τους οποίους μίλησε το Politico ήταν σίγουροι ότι Ελλάδα δε θα τους έστελνε πίσω. Αλλά, «εδώ ο νόμος είναι ισχυρός», δηλώνει ο Αλι ένας ακαδημαϊκός που εγκατέλειψε την Τουρκία αφότου το πανεπιστήμιο όπου εργαζόταν έκλεισε με διάταγμα.
«Αισθανόμαστε πολύ άνετα στην Ελλάδα», δηλώνει, ενώ και η σύζυγός του, που μίλησε ανώνυμα, σημειώνει ότι «στο σχολείο μας μάθαιναν ότι οι Έλληνες είναι εχθροί της Τουρκίας. Αλλά τώρα κανείς δεν μπορεί να μου το πει αυτό».
«Οι κουλτούρες μας είναι πολύ κοντινές κι οι γλώσσες μας έχουν ορισμένες κοινές λέξεις. Αυτό βοηθάει. Τα φαγητά μας είναι ίδια -μπακλαβάς, ντολμάδες, καφές (...) Για τη γυναίκα του Αλί, η διαφυγή τους στην Ελλάδα σηματοδοτεί μια επιστροφή. Η οικογένειά της ζούσε επί γενεές στη Θεσσαλονίκη μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923».
«Όταν παντρευτήκαμε, συνήθιζα να την πειράζω ότι είναι Ελληνίδα. Τώρα με πειράζει αυτή. Όταν φθάσαμε στη Θεσσαλονίκη γύρισε και μου είπε: “τώρα άντρα μου, πώς σου φαίνεται η πατρίδα μου;«, είπε ο Αλί γελώντας. Και πρόσθεσε σοβαρά: “Στο σχολείο μάς δίδασκαν ότι οι Έλληνες είναι εχθροί της Τουρκίας. Ας έλθουν να μου το πουν και τώρα...»
efsyn.gr
_
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
5 νηστίσιμες συνταγές με θαλασσινά που θα λατρέψουν και τα παιδιά!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η «εξέλιξη» τη γυναικείας υγείας απαιτεί νέες πρακτικές
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ