2018-04-04 06:51:29
Τετάρτη. Μία ημέρα στα μέσα της εβδομάδος, μία κοινή ημέρα για τους περισσότερους που το μεγαλύτερο ίσως ενδιαφέρον για πολλούς είναι το αν θα έχει αγωνιστική στο Τσάμπιονς Λίγκ ή
κανένα καλό παρτάκι στο μπαράκι της γειτονιάς τους.
Βέβαια, τελευταία κάθε Τετάρτη μεταξύ των άλλων παιχνιδιών, παίζεται και ένα πολύ μεγάλο «παιχνίδι» στις πλάτες της Αστυνομίας και ειδικότερα των δυνάμεων εκείνων που έχουν πάρει την εντολή να φυλάνε τα συμβολαιογραφεία όπου λαμβάνουν χώρα οι διάφοροι πλειστηριασμοί. Ηλεκτρονικοί παρακαλώ.
Συνάδελφοί μας λοιπόν καλούνται να εφαρμόσουν νόμους και να προστατέψουν διαδικασίες στις οποίες και οι ίδιοι πάμπολλες φορές δεν είναι σύμφωνοι ή δεν κατανοούν ξεκάθαρα το κατά πόσο εξυπηρετούν δημόσιο συμφέρον, για το οποίο άλλωστε έχουν ορκιστεί.
Παρόλα αυτά όμως επιλογές δεν έχουν. Εκτελούν εντολές. Ανωτέρων. Οι ανώτεροι... Ανωτάτων και πάει λέγοντας.
Η ψυχολογική και ηθική όμως αντίθεση του καθενός μας σε ορισμένα ζητήματα, όπως αυτό των πλειστηριασμών κατοικίας και φυσικά ως ενεργά μέλη της κοινωνίας που αφουγκράζονται και βιώνουν τα ίδια προβλήματα, δυστυχώς δεν καθίσταται δυνατή ώστε να μας προστατέψει από τις αναίτιες ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ διαφόρων άλλων συμπολιτών μας που στην προσπάθεια τους να ματαιώσουν τους πλειστηριασμούς βρίσκουν ως πρόσφορο μέσο να ανοίγουν τα κεφάλια μας στην κάθε ευκαιρία, να μας εύχονται τα " καλύτερα " και φυσικά να μας απειλούν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Αν οι ενέργειες των κινημάτων αυτών δεν είχαν ως αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό συναδέλφων αστυνομικών, ακόμη και των ιδίων αφού οι δυνάμεις φύλαξης εξαναγκάζονται να απαντήσουν, το παιχνιδάκι θα ήτανε ακίνδυνο, αφού θα γυρίζαμε στην οικογένειά μας, έχοντας την σωματική μας ακεραιότητα τουλάχιστον σώα και την συνείδησή μας κατά το δυνατόν καθαρή. Τώρα όμως, μάλλον έχει αρχίσει να γίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνο και δεν θέλω επουδενί να φανταστώ ή να επεξεργαστώ τι μπορεί να προκύψει σε ελάχιστο χρόνο που θα περάσουμε στο επόμενο στάδιο.
Αυτό των εξώσεων 7 Μαρτίου 2018: Έξι τραυματίες στην Θεσσαλονίκη, τρεις τραυματίες στην Αθήνα, μεταξύ αυτών οι δύο πολύ σοβαρά.
Δεν θα μπω καν στην διαδικασία να αναλύσω γιατί χτυπάνε Έλληνες ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ Αστυνομικούς, κινήματα που υποτίθεται ότι προστατεύουν εργαζόμενους και δικαιώματα αυτών.
Δεν θα αναλύσω καν τα παιχνίδια της διαχρονικής πολιτικής διαφόρων παρατάξεων ή κινημάτων στις πλάτες μας. Δεν είναι η πρώτη φορά, ούτε και θα' ναι η τελευταία βεβαίως.
Δεν θα υπεραναλύσω επίσης, το τι ίσως πραγματικά προστατεύει η Αστυνομία σε αυτές τις περιπτώσεις, ούτε αν οι αυτόκλητοι προστάτες των αδυνάμων που χάνουν τα σπίτια τους επί της ουσίας τους προστατεύουν αποτελεσματικά ή δίκαια.
Αυτό που θα προσπαθήσω να ξεκαθαρίσω όμως προς όλους είναι ότι για εμάς τους αστυνομικούς υπάρχουν ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ. Αν δεν φαίνονται καλά και είναι ίσως λιγάκι ροζ ή μπορντό, θα πρέπει στα σίγουρα να γίνουν ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΕΣ.
ΔΕΝ θα πληρώσουμε εμείς τον λογαριασμό ΚΑΙ αυτήν την φορά.
ΔΕΝ θα γίνουμε σάκοι του μπόξ ή θρυαλλίδα ανεξέλεγκτων εξελίξεων για πολλοστή φορά χωρίς να αντιδράσουμε.
ΔΕΝ θα είμαστε εμείς που θα διχάσουμε την κοινωνία και ας μας φέρνουν εντέχνως κάθε τόσο αντιμέτωπους με αυτήν.
Ίσως βέβαια όλα τα παραπάνω είναι στα πλαίσια των ζυμώσεων, με γνώμονα και αντικειμενικό σκοπό την συμφιλίωση των αστυνομικών με τους πολίτες. Δεν το γνωρίζω. Πάμε παρακάτω όμως.
Τι λύσεις έχουμε θα μου πείτε, και δικαίως αναρωτιέστε οι περισσότεροι. Δικαίωμα για απεργία έχουμε;;; Όχι! Γι' αυτό και οι Ενώσεις μας το ζητάνε επιτακτικά στα στενά πλαίσια της αναθεώρησης του Συντάγματος.
Σε τέτοιες περιπτώσεις θα μας έλυνε τα χέρια, πόσο μάλλον δε που η καμπάνα της αντίδρασής μας θα ακουγόταν παντού και θα ξεδιάλυνε πολύ εύκολα προθέσεις και όχι μόνο.
Να κάνουμε «λευκή» απεργία φωνάζουν μερικοί. Μάλιστα. Ποιός θα κάνει λευκή απεργία συνάδελφοι;;; Ο Αμεσοδρασίτης που θα τον φωνάξουν για προσαγωγές, ο ΔΙ.ΑΣ που θα προστρέξει πρώτος μέχρι να παρθούν αποφάσεις, ο ΥΜΕΤ ή ο ΥΑΤ που ο ρόλος του είναι ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ στο σημείο και του ζητάνε συνεχώς (ακόμη και συνάδελφοι στο κοντινό παρελθόν) να πετάξει την ασπίδα και το γκλόπ;;; Ο ΟΠΚΕ παραπέρα;;; Η' ο συνάδελφος στην Ασφάλεια;;; Για τους επικεφαλής στα σημεία δεν αναρωτιέμαι δευτερόλεπτο, όποιοι και αν είναι, ό,τι βαθμό κι αν φέρουν. Ποιός τότε;;;; Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται. Ξεχάστε το!!! Αν ποτέ στερέψει το φιλότιμο, που είναι η μοναδική αέναη κινητήρια δύναμη όλων, τότε θα δείτε αλήθεια, μαγικά πράγματα να συμβαίνουν...
Μέχρι τότε ας μην το συζητάμε καν, γιατί είναι άκρως επικίνδυνο. Τι μας έχει μείνει λοιπόν;;;
Σε πρώτη φάση μας έχουν μείνει τα μέτρα αυτοπροστασίας και η καλύτερη δυνατή διαχείριση της καταστάσεως στα σημεία της έντασης με διπλωματία, ισχυρή και κυρίως ΟΡΘΟΤΕΡΗ επιχειρησιακή τακτική που σηκώνει ιδιαίτερη συζήτηση, υπομονή και ψυχραιμία, ώστε να αποφύγουμε την εμπλοκή, άρα και τα χειρότερα, από κάθε οπτική γωνία.
Σε δεύτερη φάση αν τα ανωτέρω δεν αρκούν και έχουμε αντιπαραθέσεις, επεισόδια και τραυματίες εκατέρωθεν, ειδικά αστυνομικών, τότε πέρα από το καθαρά επιχειρησιακό κομμάτι, η λύση είναι μία και επιτέλους πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους, ως η μοναδική Κόκκινη Γραμμή μας.
Η αναζήτηση των ευθυνών, των όποιων ευθυνών, με το μοναδικό ίσως όπλο που μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Η προσφυγή μας στην Δικαιοσύνη.
Συνάδελφοι θα σας το πώ λαϊκά, αν και δανεισμένο. Θα πρέπει να τους ταράξουμε στην νομιμότητα..!!! Ποιούς;;; ΟΛΟΥΣ!! Ξέρω τι θα μου πείτε. Γνωρίζω καλά, οπότε δεν θα επαναλάβω τα γνωστά προσχώματα μεταξύ μας, απλά για να συμφωνήσουμε.
Διότι συμφωνώ, εν μέρει.Απλά διαφωνώ με το «αφού δεν θα γίνει τίποτα, έλα μωρέ τώρα».
Δεν θα πρέπει να είμαστε φοβικοί επιτέλους. Σε κάθε δράση θα πρέπει να υπάρχει αντίδραση. Νόμος.
Η νοοτροπία μας πρέπει να αλλάξει όπως και οι μορφές της αντίδρασής μας. Πρέπει να διεκδικούμε το δίκιο μας, την αξιοπρέπειά μας, την αποκατάσταση της σωματικής και ψυχικής μας υγείας στο ακέραιο.
Σε περιπτώσεις λοιπόν που έχετε την ισχυρή πεποίθηση ότι αξίζει να αναζητηθούν οι υπαίτιοι του τραυματισμού σας, να καταλογιστούν ευθύνες στα πλαίσια της Δικαιοσύνης, σε συγκεκριμένους γνωστούς -αγνώστους διαδηλωτές ή ακόμη και σε επικεφαλής στα σημεία που εκτελείτε υπηρεσία, από πράξεις ή παραλείψεις αυτών, μην διστάζετε να ζητάτε την βοήθεια, την συμβουλή και την συνδρομή της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών, η οποία αποδεικνύει καθημερινά ότι μάχεται σκληρά για τα μέλη της. Η απραξία όλων μας σε τέτοιου είδους περιστατικά καθίσταται ιδιαίτερα επικίνδυνη και η ωμή σύγχρονη πραγματικότητα, δυστυχώς για πολλούς και διαφόρους λόγους, μας ξεπερνάει.
Όχι, δεν θα γίνουμε δικομανείς έτσι στα ξαφνικά, ούτε θα αλληλοκυνηγιόμαστε με τους ανώτατους αξιωματικούς που εξάλλου λίγο πολύ βράζουμε στο ίδιο καζάνι ή με άλλους επικεφαλής κινημάτων, παρατάξεων ή μελών αυτών.
Αλλά εξειδικευμένα σε τέτοιες περιπτώσεις όπως και σε άλλες ( όπως προσφάτως, εκ νέου του ΣΤΕ για τις περικοπές μας και την τελευταία αγωγή για το Μισθολόγιό μας, αναμένοντας σύντομα απόφαση ), εν τέλει, ας αποφανθεί το ίδιο μέσο πίεσης και συμμόρφωσης με τα εργαλεία του. Η Δικαιοσύνη.
Φυσικά τόσο η ΠΟΑΣΥ, όσο και η Ένωσή μας θα αναλάβει εκ νέου και άλλες πρωτοβουλίες, έχοντας προγραμματίσει ενέργειες προς την οριοθέτηση μιας τέτοιας κόκκινης γραμμής, με συναντήσεις με την Πολιτική και Φυσική ηγεσία, με φορείς και κόμματα, αλλά συνάδελφε εσύ που είσαι εκεί έξω και παλεύεις μπροστά από την πόρτα ενός συμβολαιογραφείου κάθε Τετάρτη, κάθε Παρασκευή έξω από την πόρτα του Πολυτεχνείου και το Σαββατόκυριακο έξω από τις Θύρες και τις μπούκες των γηπέδων, καλό θα ήτανε να βάλεις τις ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ κόκκινες γραμμές.
Υ.Γ. Το άρθρο γράφτηκε λίγες μέρες πριν την δημοσιοποίηση της μήνυσης της Ένωσης Αθηνών για τους τραυματισμούς αστυνομικών, κατά τη διάρκεια των πλειστηριασμών.
Του Γιώργου Παπαγεωργίου
Αντιπροσώπου Ε.ΑΣ.Υ.Α. στην ΠΟΑΣΥ
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της
Ένωσης Αθηνών
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
_
bloko
κανένα καλό παρτάκι στο μπαράκι της γειτονιάς τους.
Βέβαια, τελευταία κάθε Τετάρτη μεταξύ των άλλων παιχνιδιών, παίζεται και ένα πολύ μεγάλο «παιχνίδι» στις πλάτες της Αστυνομίας και ειδικότερα των δυνάμεων εκείνων που έχουν πάρει την εντολή να φυλάνε τα συμβολαιογραφεία όπου λαμβάνουν χώρα οι διάφοροι πλειστηριασμοί. Ηλεκτρονικοί παρακαλώ.
Συνάδελφοί μας λοιπόν καλούνται να εφαρμόσουν νόμους και να προστατέψουν διαδικασίες στις οποίες και οι ίδιοι πάμπολλες φορές δεν είναι σύμφωνοι ή δεν κατανοούν ξεκάθαρα το κατά πόσο εξυπηρετούν δημόσιο συμφέρον, για το οποίο άλλωστε έχουν ορκιστεί.
Παρόλα αυτά όμως επιλογές δεν έχουν. Εκτελούν εντολές. Ανωτέρων. Οι ανώτεροι... Ανωτάτων και πάει λέγοντας.
Η ψυχολογική και ηθική όμως αντίθεση του καθενός μας σε ορισμένα ζητήματα, όπως αυτό των πλειστηριασμών κατοικίας και φυσικά ως ενεργά μέλη της κοινωνίας που αφουγκράζονται και βιώνουν τα ίδια προβλήματα, δυστυχώς δεν καθίσταται δυνατή ώστε να μας προστατέψει από τις αναίτιες ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ διαφόρων άλλων συμπολιτών μας που στην προσπάθεια τους να ματαιώσουν τους πλειστηριασμούς βρίσκουν ως πρόσφορο μέσο να ανοίγουν τα κεφάλια μας στην κάθε ευκαιρία, να μας εύχονται τα " καλύτερα " και φυσικά να μας απειλούν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Αν οι ενέργειες των κινημάτων αυτών δεν είχαν ως αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό συναδέλφων αστυνομικών, ακόμη και των ιδίων αφού οι δυνάμεις φύλαξης εξαναγκάζονται να απαντήσουν, το παιχνιδάκι θα ήτανε ακίνδυνο, αφού θα γυρίζαμε στην οικογένειά μας, έχοντας την σωματική μας ακεραιότητα τουλάχιστον σώα και την συνείδησή μας κατά το δυνατόν καθαρή. Τώρα όμως, μάλλον έχει αρχίσει να γίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνο και δεν θέλω επουδενί να φανταστώ ή να επεξεργαστώ τι μπορεί να προκύψει σε ελάχιστο χρόνο που θα περάσουμε στο επόμενο στάδιο.
Αυτό των εξώσεων 7 Μαρτίου 2018: Έξι τραυματίες στην Θεσσαλονίκη, τρεις τραυματίες στην Αθήνα, μεταξύ αυτών οι δύο πολύ σοβαρά.
Δεν θα μπω καν στην διαδικασία να αναλύσω γιατί χτυπάνε Έλληνες ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ Αστυνομικούς, κινήματα που υποτίθεται ότι προστατεύουν εργαζόμενους και δικαιώματα αυτών.
Δεν θα αναλύσω καν τα παιχνίδια της διαχρονικής πολιτικής διαφόρων παρατάξεων ή κινημάτων στις πλάτες μας. Δεν είναι η πρώτη φορά, ούτε και θα' ναι η τελευταία βεβαίως.
Δεν θα υπεραναλύσω επίσης, το τι ίσως πραγματικά προστατεύει η Αστυνομία σε αυτές τις περιπτώσεις, ούτε αν οι αυτόκλητοι προστάτες των αδυνάμων που χάνουν τα σπίτια τους επί της ουσίας τους προστατεύουν αποτελεσματικά ή δίκαια.
Αυτό που θα προσπαθήσω να ξεκαθαρίσω όμως προς όλους είναι ότι για εμάς τους αστυνομικούς υπάρχουν ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ. Αν δεν φαίνονται καλά και είναι ίσως λιγάκι ροζ ή μπορντό, θα πρέπει στα σίγουρα να γίνουν ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΕΣ.
ΔΕΝ θα πληρώσουμε εμείς τον λογαριασμό ΚΑΙ αυτήν την φορά.
ΔΕΝ θα γίνουμε σάκοι του μπόξ ή θρυαλλίδα ανεξέλεγκτων εξελίξεων για πολλοστή φορά χωρίς να αντιδράσουμε.
ΔΕΝ θα είμαστε εμείς που θα διχάσουμε την κοινωνία και ας μας φέρνουν εντέχνως κάθε τόσο αντιμέτωπους με αυτήν.
Ίσως βέβαια όλα τα παραπάνω είναι στα πλαίσια των ζυμώσεων, με γνώμονα και αντικειμενικό σκοπό την συμφιλίωση των αστυνομικών με τους πολίτες. Δεν το γνωρίζω. Πάμε παρακάτω όμως.
Τι λύσεις έχουμε θα μου πείτε, και δικαίως αναρωτιέστε οι περισσότεροι. Δικαίωμα για απεργία έχουμε;;; Όχι! Γι' αυτό και οι Ενώσεις μας το ζητάνε επιτακτικά στα στενά πλαίσια της αναθεώρησης του Συντάγματος.
Σε τέτοιες περιπτώσεις θα μας έλυνε τα χέρια, πόσο μάλλον δε που η καμπάνα της αντίδρασής μας θα ακουγόταν παντού και θα ξεδιάλυνε πολύ εύκολα προθέσεις και όχι μόνο.
Να κάνουμε «λευκή» απεργία φωνάζουν μερικοί. Μάλιστα. Ποιός θα κάνει λευκή απεργία συνάδελφοι;;; Ο Αμεσοδρασίτης που θα τον φωνάξουν για προσαγωγές, ο ΔΙ.ΑΣ που θα προστρέξει πρώτος μέχρι να παρθούν αποφάσεις, ο ΥΜΕΤ ή ο ΥΑΤ που ο ρόλος του είναι ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ στο σημείο και του ζητάνε συνεχώς (ακόμη και συνάδελφοι στο κοντινό παρελθόν) να πετάξει την ασπίδα και το γκλόπ;;; Ο ΟΠΚΕ παραπέρα;;; Η' ο συνάδελφος στην Ασφάλεια;;; Για τους επικεφαλής στα σημεία δεν αναρωτιέμαι δευτερόλεπτο, όποιοι και αν είναι, ό,τι βαθμό κι αν φέρουν. Ποιός τότε;;;; Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται. Ξεχάστε το!!! Αν ποτέ στερέψει το φιλότιμο, που είναι η μοναδική αέναη κινητήρια δύναμη όλων, τότε θα δείτε αλήθεια, μαγικά πράγματα να συμβαίνουν...
Μέχρι τότε ας μην το συζητάμε καν, γιατί είναι άκρως επικίνδυνο. Τι μας έχει μείνει λοιπόν;;;
Σε πρώτη φάση μας έχουν μείνει τα μέτρα αυτοπροστασίας και η καλύτερη δυνατή διαχείριση της καταστάσεως στα σημεία της έντασης με διπλωματία, ισχυρή και κυρίως ΟΡΘΟΤΕΡΗ επιχειρησιακή τακτική που σηκώνει ιδιαίτερη συζήτηση, υπομονή και ψυχραιμία, ώστε να αποφύγουμε την εμπλοκή, άρα και τα χειρότερα, από κάθε οπτική γωνία.
Σε δεύτερη φάση αν τα ανωτέρω δεν αρκούν και έχουμε αντιπαραθέσεις, επεισόδια και τραυματίες εκατέρωθεν, ειδικά αστυνομικών, τότε πέρα από το καθαρά επιχειρησιακό κομμάτι, η λύση είναι μία και επιτέλους πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους, ως η μοναδική Κόκκινη Γραμμή μας.
Η αναζήτηση των ευθυνών, των όποιων ευθυνών, με το μοναδικό ίσως όπλο που μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Η προσφυγή μας στην Δικαιοσύνη.
Συνάδελφοι θα σας το πώ λαϊκά, αν και δανεισμένο. Θα πρέπει να τους ταράξουμε στην νομιμότητα..!!! Ποιούς;;; ΟΛΟΥΣ!! Ξέρω τι θα μου πείτε. Γνωρίζω καλά, οπότε δεν θα επαναλάβω τα γνωστά προσχώματα μεταξύ μας, απλά για να συμφωνήσουμε.
Διότι συμφωνώ, εν μέρει.Απλά διαφωνώ με το «αφού δεν θα γίνει τίποτα, έλα μωρέ τώρα».
Δεν θα πρέπει να είμαστε φοβικοί επιτέλους. Σε κάθε δράση θα πρέπει να υπάρχει αντίδραση. Νόμος.
Η νοοτροπία μας πρέπει να αλλάξει όπως και οι μορφές της αντίδρασής μας. Πρέπει να διεκδικούμε το δίκιο μας, την αξιοπρέπειά μας, την αποκατάσταση της σωματικής και ψυχικής μας υγείας στο ακέραιο.
Σε περιπτώσεις λοιπόν που έχετε την ισχυρή πεποίθηση ότι αξίζει να αναζητηθούν οι υπαίτιοι του τραυματισμού σας, να καταλογιστούν ευθύνες στα πλαίσια της Δικαιοσύνης, σε συγκεκριμένους γνωστούς -αγνώστους διαδηλωτές ή ακόμη και σε επικεφαλής στα σημεία που εκτελείτε υπηρεσία, από πράξεις ή παραλείψεις αυτών, μην διστάζετε να ζητάτε την βοήθεια, την συμβουλή και την συνδρομή της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών, η οποία αποδεικνύει καθημερινά ότι μάχεται σκληρά για τα μέλη της. Η απραξία όλων μας σε τέτοιου είδους περιστατικά καθίσταται ιδιαίτερα επικίνδυνη και η ωμή σύγχρονη πραγματικότητα, δυστυχώς για πολλούς και διαφόρους λόγους, μας ξεπερνάει.
Όχι, δεν θα γίνουμε δικομανείς έτσι στα ξαφνικά, ούτε θα αλληλοκυνηγιόμαστε με τους ανώτατους αξιωματικούς που εξάλλου λίγο πολύ βράζουμε στο ίδιο καζάνι ή με άλλους επικεφαλής κινημάτων, παρατάξεων ή μελών αυτών.
Αλλά εξειδικευμένα σε τέτοιες περιπτώσεις όπως και σε άλλες ( όπως προσφάτως, εκ νέου του ΣΤΕ για τις περικοπές μας και την τελευταία αγωγή για το Μισθολόγιό μας, αναμένοντας σύντομα απόφαση ), εν τέλει, ας αποφανθεί το ίδιο μέσο πίεσης και συμμόρφωσης με τα εργαλεία του. Η Δικαιοσύνη.
Φυσικά τόσο η ΠΟΑΣΥ, όσο και η Ένωσή μας θα αναλάβει εκ νέου και άλλες πρωτοβουλίες, έχοντας προγραμματίσει ενέργειες προς την οριοθέτηση μιας τέτοιας κόκκινης γραμμής, με συναντήσεις με την Πολιτική και Φυσική ηγεσία, με φορείς και κόμματα, αλλά συνάδελφε εσύ που είσαι εκεί έξω και παλεύεις μπροστά από την πόρτα ενός συμβολαιογραφείου κάθε Τετάρτη, κάθε Παρασκευή έξω από την πόρτα του Πολυτεχνείου και το Σαββατόκυριακο έξω από τις Θύρες και τις μπούκες των γηπέδων, καλό θα ήτανε να βάλεις τις ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ κόκκινες γραμμές.
Υ.Γ. Το άρθρο γράφτηκε λίγες μέρες πριν την δημοσιοποίηση της μήνυσης της Ένωσης Αθηνών για τους τραυματισμούς αστυνομικών, κατά τη διάρκεια των πλειστηριασμών.
Του Γιώργου Παπαγεωργίου
Αντιπροσώπου Ε.ΑΣ.Υ.Α. στην ΠΟΑΣΥ
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της
Ένωσης Αθηνών
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
_
bloko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πώς θα εξοικονομήσετε μέχρι 20 ευρώ την εβδομάδα από το σούπερ μάρκετ;
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πλύσιμο ρούχων: Μυστικά για ένα υγιές σπίτι
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Δ. Καμμένος για ληστείες: «Όπως αμύνεσαι για την πατρίδα σου, έτσι πρέπει να αμύνεσαι και για το σπίτι σου - Να μαθαίνουν οι παππούδες αυτοάμυνα» [Ηχητικό]](https://images.newsnowgreece.com/112/1124281/d-kammenos-gia-listeies-opos-amynesai-gia-tin-patrida-sou-etsi-prepei-na-amynesai-kai-gia-to-spiti-sou---na-mathainoun-oi-pappoudes-aftoamyna-ixitiko-1-124x78.jpg)
