2018-04-05 15:36:02
Άλλα καθαρά αγωνιστικά και άλλα διασκεδαστικά, τα παιχνίδια της Λαμπρής ψυχαγωγούν εδώ και χρόνια μικρούς και μεγάλους! Σε περίπτωση που τα έχετε...σκονισμένα στο πίσω μέρος του μυαλού, αυτό το Πάσχα είναι η ιδανική αφορμή να τα θυμηθούν οι παλιοί και να τα μάθουν οι νεότεροι!
Από τα διασκεδαστικά παιχνίδια, κυρίαρχη θέση είχε το "Διτζίμιν", όπου οι άνδρες δοκίμαζαν τη δύναμή τους. Το Διτζίμιν (απο το ρήμα "Δοκιμάζω") ήταν μια μεγάλη πέτρα που δεν είχε εύκολο πιάσιμο λόγω όγκου, σχήματος αλλά και βάρους. Κάπως έτσι, αναδείκνυε τον δυνατότερο άντρα του χωριού, ο οποίος ήταν εκείνος που θα το σήκωνε πιο ψηλά από όλους.
Στο χωριό Κουκά υπάρχει ένας ογκόλιθος σε τέλειο σχήμα καμπάνας, τον οποίο κανείς στις μέρες μας δεν μπόρεσε να το σηκώσει πιο πάνω από τη μέση. Εντούτοις, θα ακούσεις τους παλιούς να μιλούν για κάποιον που το σήκωσε στον ώμο και το γύρισε βόλτα στο χωριό..!
Άλλα αγωνιστικά παιχνίδια ήσαν τα "τριάππιδκια", το "σιοινίν", οι σακουλοδρομίες και οι γαϊδουροδρομίες, που σκορπούσαν αναμφίβολα άφθονο γέλιο.
Από τα διασκεδαστικά παιχνίδια, πιο γνωστά τα «αβκά αβκά γοράζω τα», «η συτζιά», «Δκυο νάβρω τρεις να μεν έβρω», «η Βασιλιτζιά», «ο Ζίζιρος», και άλλα.
Στο «αβκά αβκά γοράζω τα», έπαιρναν μέρος νέες και νέοι οι οποίοι κάθονταν στο έδαφος, κάνοντας έναν κύκλο, με τα πρόσωπα στραμμένα προς το κέντρο του κύκλου και τις πλάτες προς τα έξω.
Ένας έμενε εκτός του κύκλου και κρατώντας ένα μαντίλι που η άκρη του ήταν δεμένη σε κόμπο, γυρνούσε γύρω-γύρω στην εξωτερική πλευρά του κύκλου τραγουδώντας:
Αβκά αβκά γοράζω τα,
Γοράζω τα πουλώ τα
Του θκειού μου του κολόκα,
Που κάμνει κολοκούθκια
Τζαι τρων τα κοπελλούθκια!
Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού και κάνοντας το γύρο, αφήνει το μαντίλι πίσω από κάποιον από τους καθήμενους. Αν αυτός το αντιληφθεί, παίρνει το μαντίλι και τον κυνηγά κτυπώντας τον με τον κόμπο του μαντιλιού στην πλάτη.
Αν ο καθήμενος δεν το πάρει χαμπάρι, τότε κυνηγιέται με τον ίδιο τρόπο. Το κυνήγι με τα κτυπήματα τελειώνει όταν ο κυνηγημένος καθίσει στην κενή θέση, αφού κάνει τουλάχιστον έναν κύκλο. Κι έτσι γίνεται και η αλλαγή του κυνηγού.
Άλλο πολύ όμορφο παιχνίδι που παίζεται με αγόρια και κορίτσια, είναι το «δκυο νάβρω τρεις να μεν έβρω». Αυτή είναι και η φράση που φωνάζει ο αρχηγός του παιχνιδιού και γίνεται με τον ακόλουθο τρόπο:
Χωρίζονται οι παίκτες σε ζεύγη, ο ένας του ζεύγους πίσω από τον άλλο. Όλα τα ζεύγη μπαίνουν δίπλα-δίπλα σε μια γραμμή. Ένας είναι ο αρχηγός του παιχνιδιού που κρατάει ένα μαντίλι με κόμπο, όπως και στο προηγούμενο παιχνίδι, και κάποιος άλλος μένει χωρίς ταίρι.
Αυτός λοιπόν είναι υποχρεωμένος να τρέξει και να πάει κάπου να σταθεί μπροστά από οποιαδήποτε δυάδα, οπόταν οι δύο γίνονται τρεις. Αν δεν το κάνει αυτό θα κτυπηθεί από τον αρχηγό με το μαντίλι στην πλάτη. Επειδή υπάρχει ο «μονός», πάντα κάπου θα υπάρχουν τρεις και εκεί πρέπει να κτυπά ο αρχηγός.
Αν ο πρώτος της δυάδας δέν αποδέχεται τον μονό, τότε του γυρίζει την πλάτη και πρέπει να βρει αλλού καταφύγιο. Αν όμως είναι καλοδεχούμενος, τότε ο αρχηγός βαράει τον τρίτο στη σειρά, που γίνεται αυτός κυνηγημένος. Έτσι δημιουργείται πανδαιμόνιο με γρήγορες εναλλαγές, και γέλιο μέχρι δακρύων!
Υπάρχουν φυσικά και τα παιχνίδια που εξακολουθούν να παίζονται κάθε χρόνο στα χωριά μας όπως οι αυγοδρομίες, όπου οι διαγωνιζόμενοι με ένα κουτάλι στο στόμα και μέσα σε αυτό ένα κόκκινο αυγό, προσπαθούν να φτάσουν στο τέρμα της διαδρομής πρώτοι δίχως να τους πέσει το αυγό τους!
Σε άλλα χωριά όπως για παράδειγμα στο Κάρμι της Κερύνειας, τη Δευτέρα της Λαμπρής, η παράδοση καλούσε τις γυναίκες στα καφενεία!
Οι σύζυγοι των καφετζήδων, άνοιγαν τα καφενεία, τα οποία λειτουργούσαν μόνο για γυναίκες τη συγκεκριμένη ημέρα. Οι άντρες συγκεντρώνονταν στο παρεκκλήσι της Παναγίας Τριμιθκιώτισσας, κοντά στο χωριό Τριμίθι, όπου γινόταν πανηγύρι.
Καλό Πάσχα, λοιπόν, και...Let the games begin!
Πηγή
Tromaktiko
Από τα διασκεδαστικά παιχνίδια, κυρίαρχη θέση είχε το "Διτζίμιν", όπου οι άνδρες δοκίμαζαν τη δύναμή τους. Το Διτζίμιν (απο το ρήμα "Δοκιμάζω") ήταν μια μεγάλη πέτρα που δεν είχε εύκολο πιάσιμο λόγω όγκου, σχήματος αλλά και βάρους. Κάπως έτσι, αναδείκνυε τον δυνατότερο άντρα του χωριού, ο οποίος ήταν εκείνος που θα το σήκωνε πιο ψηλά από όλους.
Στο χωριό Κουκά υπάρχει ένας ογκόλιθος σε τέλειο σχήμα καμπάνας, τον οποίο κανείς στις μέρες μας δεν μπόρεσε να το σηκώσει πιο πάνω από τη μέση. Εντούτοις, θα ακούσεις τους παλιούς να μιλούν για κάποιον που το σήκωσε στον ώμο και το γύρισε βόλτα στο χωριό..!
Άλλα αγωνιστικά παιχνίδια ήσαν τα "τριάππιδκια", το "σιοινίν", οι σακουλοδρομίες και οι γαϊδουροδρομίες, που σκορπούσαν αναμφίβολα άφθονο γέλιο.
Από τα διασκεδαστικά παιχνίδια, πιο γνωστά τα «αβκά αβκά γοράζω τα», «η συτζιά», «Δκυο νάβρω τρεις να μεν έβρω», «η Βασιλιτζιά», «ο Ζίζιρος», και άλλα.
Στο «αβκά αβκά γοράζω τα», έπαιρναν μέρος νέες και νέοι οι οποίοι κάθονταν στο έδαφος, κάνοντας έναν κύκλο, με τα πρόσωπα στραμμένα προς το κέντρο του κύκλου και τις πλάτες προς τα έξω.
Ένας έμενε εκτός του κύκλου και κρατώντας ένα μαντίλι που η άκρη του ήταν δεμένη σε κόμπο, γυρνούσε γύρω-γύρω στην εξωτερική πλευρά του κύκλου τραγουδώντας:
Αβκά αβκά γοράζω τα,
Γοράζω τα πουλώ τα
Του θκειού μου του κολόκα,
Που κάμνει κολοκούθκια
Τζαι τρων τα κοπελλούθκια!
Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού και κάνοντας το γύρο, αφήνει το μαντίλι πίσω από κάποιον από τους καθήμενους. Αν αυτός το αντιληφθεί, παίρνει το μαντίλι και τον κυνηγά κτυπώντας τον με τον κόμπο του μαντιλιού στην πλάτη.
Αν ο καθήμενος δεν το πάρει χαμπάρι, τότε κυνηγιέται με τον ίδιο τρόπο. Το κυνήγι με τα κτυπήματα τελειώνει όταν ο κυνηγημένος καθίσει στην κενή θέση, αφού κάνει τουλάχιστον έναν κύκλο. Κι έτσι γίνεται και η αλλαγή του κυνηγού.
Άλλο πολύ όμορφο παιχνίδι που παίζεται με αγόρια και κορίτσια, είναι το «δκυο νάβρω τρεις να μεν έβρω». Αυτή είναι και η φράση που φωνάζει ο αρχηγός του παιχνιδιού και γίνεται με τον ακόλουθο τρόπο:
Χωρίζονται οι παίκτες σε ζεύγη, ο ένας του ζεύγους πίσω από τον άλλο. Όλα τα ζεύγη μπαίνουν δίπλα-δίπλα σε μια γραμμή. Ένας είναι ο αρχηγός του παιχνιδιού που κρατάει ένα μαντίλι με κόμπο, όπως και στο προηγούμενο παιχνίδι, και κάποιος άλλος μένει χωρίς ταίρι.
Αυτός λοιπόν είναι υποχρεωμένος να τρέξει και να πάει κάπου να σταθεί μπροστά από οποιαδήποτε δυάδα, οπόταν οι δύο γίνονται τρεις. Αν δεν το κάνει αυτό θα κτυπηθεί από τον αρχηγό με το μαντίλι στην πλάτη. Επειδή υπάρχει ο «μονός», πάντα κάπου θα υπάρχουν τρεις και εκεί πρέπει να κτυπά ο αρχηγός.
Αν ο πρώτος της δυάδας δέν αποδέχεται τον μονό, τότε του γυρίζει την πλάτη και πρέπει να βρει αλλού καταφύγιο. Αν όμως είναι καλοδεχούμενος, τότε ο αρχηγός βαράει τον τρίτο στη σειρά, που γίνεται αυτός κυνηγημένος. Έτσι δημιουργείται πανδαιμόνιο με γρήγορες εναλλαγές, και γέλιο μέχρι δακρύων!
Υπάρχουν φυσικά και τα παιχνίδια που εξακολουθούν να παίζονται κάθε χρόνο στα χωριά μας όπως οι αυγοδρομίες, όπου οι διαγωνιζόμενοι με ένα κουτάλι στο στόμα και μέσα σε αυτό ένα κόκκινο αυγό, προσπαθούν να φτάσουν στο τέρμα της διαδρομής πρώτοι δίχως να τους πέσει το αυγό τους!
Σε άλλα χωριά όπως για παράδειγμα στο Κάρμι της Κερύνειας, τη Δευτέρα της Λαμπρής, η παράδοση καλούσε τις γυναίκες στα καφενεία!
Οι σύζυγοι των καφετζήδων, άνοιγαν τα καφενεία, τα οποία λειτουργούσαν μόνο για γυναίκες τη συγκεκριμένη ημέρα. Οι άντρες συγκεντρώνονταν στο παρεκκλήσι της Παναγίας Τριμιθκιώτισσας, κοντά στο χωριό Τριμίθι, όπου γινόταν πανηγύρι.
Καλό Πάσχα, λοιπόν, και...Let the games begin!
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
