2012-05-31 14:28:19
Ήταν το 17ο λεπτό του ντέρμπι του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα, όταν ο Γκιούλα Λόραντ κάτι ψιθύρισε στους συνεργάτες του στον πάγκο του Δικέφαλου του Βορρά και αμέσως μετά σωριάστηκε στο έδαφος. Σαν σήμερα, 31 χρόνια πριν. Κανείς δεν κατόρθωσε να καταλάβει τι ακριβώς είπε, πλην όμως όλοι συνειδητοποίησαν ότι αυτό που του συνέβη ήταν κάτι πολύ σοβαρό, με τον Ούγγρο τεχνικό να μην έχει επαφή με το περιβάλλον. Λίγο αργότερα, στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, όπου διακομίστηκε με το ασθενοφόρο, απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατός του από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 58 ετών.
Οι παίκτες του ΠΑΟΚ κατάλαβαν ότι είχε συμβεί κάτι κακό, αφού κοιτούσαν στον πάγκο και δεν έβλεπαν τον προπονητή τους, πλην όμως οι άνθρωποι της ομάδας τους έκρυψαν την αλήθεια για να μην τους επηρεάσουν. Στα αποδυτήρια κατά τη διάρκεια της ανάπαυλας, απλώς τους είπαν ότι ο Λόραντ αισθάνθηκε μια αδιαθεσία και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και αυτό ήταν όλο. Το «ψέμα» αυτό, πάντως, έφερε αποτελέσματα, αφού με ένα γκολ του Βασιλάκου στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ επικράτησε με 1-0 του Ολυμπιακού, χωρίς ωστόσο η νίκη αυτή να τον βοηθήσει να πετύχει κάτι περισσότερο από την τέταρτη θέση στο πρωτάθλημα.
Ήταν η δεύτερη φορά που ο Γκιούλα Λόραντ βρισκόταν στην τεχνική ηγεσία του Δικέφαλου του Βορρά, με την πρώτη έξι χρόνια νωρίτερα να συνοδεύεται με την κατάκτηση του πρώτου τίτλου της ιστορίας του.
Τότε, όμως ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ Γιώργος Παντελάκης δεν μπορούσε να καλύψει τις οικονομικές απαιτήσεις του Ούγγρου προπονητή κι έτσι, παρά τη μεγάλη επιτυχία της ομάδας, το μεταξύ τους διαζύγιο ήταν αναπόφευκτο.
Η δεύτερη θητεία του δεν έφερε κάποια ανάλογη επιτυχία, με εξαίρεση τη νίκη επί της Μπαρτσελόνα με 1-0 στην Τούμπα για το Κύπελλο UEFA, με τον ΠΑΟΚ όμως να γνωρίζει τη συντριβή με 6-1 στον επαναληπτικό της Βαρκελώνης και να μένει εκτός συνέχειας.
Η φυγή και η δικαίωση
Γεννημένος στις 6 Φεβρουαρίου του 1923, ο Λόραντ πέρασε ως ποδοσφαιριστής (μέσος και αμυντικός) από αρκετές από τις σπουδαίες ομάδες της Ουγγαρίας, ενώ ήταν μέλος της μεγάλης Εθνικής της δεκαετίας του '50 που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 1952 και έφτασε ως τον τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 1954 στην Βέρνη.
Για να τα καταφέρει, όμως, χρειάστηκε να περάσει μια μεγάλη περιπέτεια που λίγο έλειψε να βάλει σε κίνδυνο και την ίδια του τη ζωή, λίγα χρόνια νωρίτερα.
Το 1949, λοιπόν, ακολουθώντας το δρόμο που χάραξε ο φίλος του Λάζλο Κουμπάλα, προσπάθησε να αυτομολήσει στη Δύση, μην αντέχοντας το κομμουνιστικό καθεστώς στην πατρίδα του.
Συνελήφθη, όμως, από την ουγγρική αστυνομία τον Ιανουάριο του 1949, οδηγήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και χρειάστηκε η παρέμβαση του ομοσπονδιακού προπονητή των Μαγυάρων, Γκούσταβ Ζέμπετς, ο οποίος εγγυήθηκε προσωπικά στον υπουργό Εσωτερικών και μετέπειτα πρωθυπουργό Γιάνος Κάνταρ ότι ο Λόραντ δεν θα το έσκαγε στο πρώτο ταξίδι της Εθνικής στο εξωτερικό.
Όταν ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα, ακολούθησε την προπονητική, εξακολουθώντας να διατηρεί τις ίδιες τάσεις φυγής και τελικά να τις κάνει πραγματικότητα, φεύγοντας για την Γερμανία.
Η καριέρα του έχει να επιδείξει παρουσίες στον πάγκο της Μπάγερν, της Κολωνίας, της Καϊζερσλάουτερν, της Σάλκε και της Άιντραχτ, ενώ στο μέσο και στο τέλος της υπάρχει και ο ΠΑΟΚ.
Ο ΠΑΟΚ, ο οποίος προέκυψε... κατόπιν ιατρικής συμβουλής, αφού λόγω μιας δερματικής πάθησης από την οποία υπέφερε, ο γιατρός του είχε συστήσει να επιλέξει χώρα με θερμό κλίμα και ήλιο.
«Καμπανάκι» και συμπτώσεις
Όπως, πάντως, έδειξε η έκθεση του ιατροδικαστή, το έμφραγμα που προκάλεσε το θάνατο του Γκιούλα Λόραντ, δεν ήταν και το μοναδικό που είχε πάθει.
Αντίθετα, είχαν προηγηθεί άλλα δύο, με το πρώτο να χρονολογείται περίπου έξι μήνες νωρίτερα και το δεύτερο μια εβδομάδα πριν από το μοιραίο.
Το ακόμη πιο τραγικό της ιστορίας είναι ότι, ο θάνατος του Λόραντ οδήγησε στην αυτοκτονία και έναν οπαδό του ΠΑΟΚ που έπεσε από το φωταγωγό της πολυκατοικίας του στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Ο λόγος για τον 26χρονο Μιχάλη Μπορέτο, ο οποίος ήταν φίλος με πολλούς παίκτες του Δικέφαλου του Βορρά, πλην όμως αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα και η κατάστασή του επιδεινώθηκε όταν έμαθε για τον θάνατο του Λόραντ.
Το βράδυ της 31ης Μαΐου του 1981, όμως, άφησε την τελευταία του πνοή στο πατρικό του σπίτι στην Καβάλα και ο μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής Χρηστάκης.
Ο κατά κόσμο Χρήστος Σύρπος ήταν προσωπικός φίλος του Λόραντ, τον είχε γνωρίσει στην Θεσσαλονίκη και τον είχε επισκεφτεί στην Φρανκφούρτη, όταν ήταν προπονητής στην Άιντραχτ.
Ο Χρηστάκης ανάρρωνε από τα δύο εγκεφαλικά που του είχαν «αχρηστεύσει» την αριστερή του πλευρά και όταν έμαθε για τον χαμό του Ούγγρου προπονητή, έπαθε και το τρίτο που αποδείχθηκε μοιραίο.
Πηγή: sentragoal
paokrevolution
Οι παίκτες του ΠΑΟΚ κατάλαβαν ότι είχε συμβεί κάτι κακό, αφού κοιτούσαν στον πάγκο και δεν έβλεπαν τον προπονητή τους, πλην όμως οι άνθρωποι της ομάδας τους έκρυψαν την αλήθεια για να μην τους επηρεάσουν. Στα αποδυτήρια κατά τη διάρκεια της ανάπαυλας, απλώς τους είπαν ότι ο Λόραντ αισθάνθηκε μια αδιαθεσία και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και αυτό ήταν όλο. Το «ψέμα» αυτό, πάντως, έφερε αποτελέσματα, αφού με ένα γκολ του Βασιλάκου στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ επικράτησε με 1-0 του Ολυμπιακού, χωρίς ωστόσο η νίκη αυτή να τον βοηθήσει να πετύχει κάτι περισσότερο από την τέταρτη θέση στο πρωτάθλημα.
Ήταν η δεύτερη φορά που ο Γκιούλα Λόραντ βρισκόταν στην τεχνική ηγεσία του Δικέφαλου του Βορρά, με την πρώτη έξι χρόνια νωρίτερα να συνοδεύεται με την κατάκτηση του πρώτου τίτλου της ιστορίας του.
Τότε, όμως ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ Γιώργος Παντελάκης δεν μπορούσε να καλύψει τις οικονομικές απαιτήσεις του Ούγγρου προπονητή κι έτσι, παρά τη μεγάλη επιτυχία της ομάδας, το μεταξύ τους διαζύγιο ήταν αναπόφευκτο.
Η δεύτερη θητεία του δεν έφερε κάποια ανάλογη επιτυχία, με εξαίρεση τη νίκη επί της Μπαρτσελόνα με 1-0 στην Τούμπα για το Κύπελλο UEFA, με τον ΠΑΟΚ όμως να γνωρίζει τη συντριβή με 6-1 στον επαναληπτικό της Βαρκελώνης και να μένει εκτός συνέχειας.
Η φυγή και η δικαίωση
Γεννημένος στις 6 Φεβρουαρίου του 1923, ο Λόραντ πέρασε ως ποδοσφαιριστής (μέσος και αμυντικός) από αρκετές από τις σπουδαίες ομάδες της Ουγγαρίας, ενώ ήταν μέλος της μεγάλης Εθνικής της δεκαετίας του '50 που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 1952 και έφτασε ως τον τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 1954 στην Βέρνη.
Για να τα καταφέρει, όμως, χρειάστηκε να περάσει μια μεγάλη περιπέτεια που λίγο έλειψε να βάλει σε κίνδυνο και την ίδια του τη ζωή, λίγα χρόνια νωρίτερα.
Το 1949, λοιπόν, ακολουθώντας το δρόμο που χάραξε ο φίλος του Λάζλο Κουμπάλα, προσπάθησε να αυτομολήσει στη Δύση, μην αντέχοντας το κομμουνιστικό καθεστώς στην πατρίδα του.
Συνελήφθη, όμως, από την ουγγρική αστυνομία τον Ιανουάριο του 1949, οδηγήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και χρειάστηκε η παρέμβαση του ομοσπονδιακού προπονητή των Μαγυάρων, Γκούσταβ Ζέμπετς, ο οποίος εγγυήθηκε προσωπικά στον υπουργό Εσωτερικών και μετέπειτα πρωθυπουργό Γιάνος Κάνταρ ότι ο Λόραντ δεν θα το έσκαγε στο πρώτο ταξίδι της Εθνικής στο εξωτερικό.
Όταν ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα, ακολούθησε την προπονητική, εξακολουθώντας να διατηρεί τις ίδιες τάσεις φυγής και τελικά να τις κάνει πραγματικότητα, φεύγοντας για την Γερμανία.
Η καριέρα του έχει να επιδείξει παρουσίες στον πάγκο της Μπάγερν, της Κολωνίας, της Καϊζερσλάουτερν, της Σάλκε και της Άιντραχτ, ενώ στο μέσο και στο τέλος της υπάρχει και ο ΠΑΟΚ.
Ο ΠΑΟΚ, ο οποίος προέκυψε... κατόπιν ιατρικής συμβουλής, αφού λόγω μιας δερματικής πάθησης από την οποία υπέφερε, ο γιατρός του είχε συστήσει να επιλέξει χώρα με θερμό κλίμα και ήλιο.
«Καμπανάκι» και συμπτώσεις
Όπως, πάντως, έδειξε η έκθεση του ιατροδικαστή, το έμφραγμα που προκάλεσε το θάνατο του Γκιούλα Λόραντ, δεν ήταν και το μοναδικό που είχε πάθει.
Αντίθετα, είχαν προηγηθεί άλλα δύο, με το πρώτο να χρονολογείται περίπου έξι μήνες νωρίτερα και το δεύτερο μια εβδομάδα πριν από το μοιραίο.
Το ακόμη πιο τραγικό της ιστορίας είναι ότι, ο θάνατος του Λόραντ οδήγησε στην αυτοκτονία και έναν οπαδό του ΠΑΟΚ που έπεσε από το φωταγωγό της πολυκατοικίας του στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Ο λόγος για τον 26χρονο Μιχάλη Μπορέτο, ο οποίος ήταν φίλος με πολλούς παίκτες του Δικέφαλου του Βορρά, πλην όμως αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα και η κατάστασή του επιδεινώθηκε όταν έμαθε για τον θάνατο του Λόραντ.
Το βράδυ της 31ης Μαΐου του 1981, όμως, άφησε την τελευταία του πνοή στο πατρικό του σπίτι στην Καβάλα και ο μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής Χρηστάκης.
Ο κατά κόσμο Χρήστος Σύρπος ήταν προσωπικός φίλος του Λόραντ, τον είχε γνωρίσει στην Θεσσαλονίκη και τον είχε επισκεφτεί στην Φρανκφούρτη, όταν ήταν προπονητής στην Άιντραχτ.
Ο Χρηστάκης ανάρρωνε από τα δύο εγκεφαλικά που του είχαν «αχρηστεύσει» την αριστερή του πλευρά και όταν έμαθε για τον χαμό του Ούγγρου προπονητή, έπαθε και το τρίτο που αποδείχθηκε μοιραίο.
Πηγή: sentragoal
paokrevolution
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εορτή του Αγίου Ερμεία
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο καυτός Ιούνιος του Ευρωπαϊκού Νότου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
