2012-05-31 15:29:13
Ο Ολυμπιακός που βιάστηκε να κερδίσει στο ΟΑΚΑ, το κρίσιμο ριμπάουντ του Σμιθ, τα "γκάζια" του Ντούσαν Ίβκοβιτς στα αποδυτήρια και ο κόσμος που στο ΣΕΦ θα πρέπει να δημιουργήσει "καυτή" ατμόσφαιρα. Γράφει ο Νότης Ψιλόπουλος.
Στον τέταρτο τελικό εκτιμώ πως ο Ολυμπιακός βιάστηκε να κερδίσει στο ΟΑΚΑ. Είχε τον έλεγχο του παιχνιδιού στα 30 πρώτα λεπτά και ένα συνεχές προβάδισμα από το ξεκίνημα της αναμέτρησης. Έφτασε στο +11 (17-28) στο 15' και στο +8 (47-55) στο 28', με τον Παπανικολάου ισάριθμες φορές να αυξάνει τις διαφορές με τρίποντα, αλλά οι Πειραιώτες δεν είχαν την απαιτούμενη υπομονή, συγκέντρωση και το "καθαρό μυαλό" ώστε να διατηρήσουν το προβάδισμα που απέκτησαν. Σαφώς και έκαναν τα λάθη τους οι διαιτητές, χρέωσαν με ευκολία φάουλ τους σέντερ των Πειραιωτών, με τους ρέφερι "τρομοκρατημένους" με τα όσα έγιναν στο ημίχρονο να σφυρίζουν στην επανάληψη σε πράσινο φόντο.
Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στο παιχνίδι, κάτι το οποίο δεν περίμενα, ήταν η αντίδραση του Παναθηναϊκού στην τελευταία περίοδο, καθώς σε εκείνη την περίοδο οι πράσινοι νικήσαν τον Ολυμπιακό με σκορ 29-16!
Και το λέω αυτό διότι παραδοσιακά την τρέχουσα σεζόν οι Πειραιώτες πραγματοποιούν το καλό τους δεκάλεπτο στην τέταρτη περίοδο, βγάζοντας ενέργεια και πάθος σε άμυνα και επίθεση, καταφέρνοντας είτε να διατηρούν το προβάδισμα τους όταν το έχουν, ακόμη και να το αυξάνουν, είτε να πραγματοποιούν και ανατροπές, φέρνοντας τα ματς "τούμπα" υπέρ τους. Και όμως το "κουρασμένο τριφύλλι", λειτουργώντας με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης σε εκείνο το διάστημα, ήταν εκείνο που βρήκε τα αποθέματα δύναμης ώστε να κερδίσει ένα ματς, το οποίο έλεγχε ο Ολυμπιακός στα τρία πρώτα δεκέλαπετα, έχοντας το προβάδισμα.
Νίκησαν στην "περίοδο" του Παναθηναϊκού και έχασαν στην "δική" τους
Είχα τονίσει σε προηγούμενο κείμενο πως ο Ολυμπιακός χρειάζεται να προσέξει πάρα πολύ την τρίτη περίοδο, διότι εκείνη παραδοσιακά είναι η "καλή στιγμή" για τον Παναθηναϊκό. Σε εκείνο το διάστημα παίζει πάντα εξαιρετικά το "τριφύλλι", σε εκείνο το δεκάλεπτο φορτσάρει και τα δίνει όλα. Και είναι χαρακτηριστικό πως στους τρεις πρώτους τελικούς οι πράσινοι σε αυτά τα λεπτά υπερείχαν επί των Πειραιωτών. Στον τέταρτο τελικό, όμως, στο ΟΑΚΑ, οι Πειραιώτες κατάφεραν να επιβληθούν επί των γηπεδούχων με σκορ 19-20 (55-58) στην 3η περίοδο, δείχνοντας μία σοβαρότητα και σταθερότητα ενόψει της τελευταίας περιόδου, εκείνης στην οποία οι ερυθρόλευκοι αρέσκονται να βγάζουν τεράστια αποθέματα δύναμης, ενέργειας και διάθεσης, καταφέρνοντας να "καθαρίσουν" τον κάθε αντίπαλο. Και όμως δέχτηκαν 29 (!) πόντους, χαλαρώνοντας στα ανασταλτικά τους καθήκοντα, χάνοντας και την συγκέντρωση τους, ενώ στην επίθεση έβαλαν 16. Την "πάτησαν", λοιπόν, στο λεγόμενο "δικό" τους καλό δεκάλεπτο.
Καθοριστικό το επιθετικό ριμπάουντ του Σμιθ
Θα ήθελα να σταθώ, πάντως, σε μία φάση η οποία κατά πολλούς (και για εμένα) έκριναν ως ένα σημείο το παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός, παρά τα λάθη και την αστοχία του, με το σουτ από την περιφέρεια του Σπανούλη και το έμμεσο τρίποντο του Χάινς, στο 38'΄κατάφερε να μειώσει στον πόντο (74-73), δείχνοντας πως γυρνάει το ματς, ενώ πριν ο Παναθηναϊκός είχε ξεφύγει με +8 (69-61). Στα 2'15'' πριν το τέλος της αναμέτρησης, όμως, με το μομέντουμ να είναι με τους ερυθρόλευκους, ο Καλάθης έχασε ένα λέι-απ, ο Άντιτς δεν καταφέρνει να αρπάξει το "σκουπίδι", με τον Σμιθ να μαζεύει ένα δύσκολο επιθετικό ριμπάουντ, ενώ στη συνέχεια σημείωσε και ένα απίθανο καλάθι εκτός ισορροπίας. Θα μπορούσε να το είχε πάρει ο Άντιτς και να έδινε την κατοχή της μπάλας στους Πειραιώτες, δίνοντας τους την ευκαιρία να αποκτήσουν ξανά το προβάδισμα στο σκορ και τότε τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Δεν έγινε αυτό, όμως, με τον Γιασικεβίτσιους στη συνέχεια να σκοράρει από μέση απόσταση, ακολούθως οι φιλοξενούμενοι είχαν κακές επιλογές στην επίθεση, με την διαφορά να εκτοξεύεται στο τέλος και κάπου εκεί τελείωσε το ματς.
Πολλά χαμένα ριμπάουντ, ξεχώρισε ο Λο
Στον Ολυμπιακό γενικότερα του κόστισαν τα χαμένα ριμπάουντ. Ο Παναθηναϊκός πήρε 16 παραπάνω (44-28), παίρνοντας 13 επιθετικά, σε αντίθεση με τα μόλις 5 των Πειραιωτών, οι οποίοι είναι ομάδα που φημίζεται για τα πολλά "σκουπίδια" που καταφέρνει να παίρνει. Στον τέταρτο τελικό δεν τα κατάφερε, με τον Μπατίστ να μαζεύει 11 και τον Ντόρσεϊ 8. Οι πράσινοι για ακόμη μία φορά προσάρμοσαν την άμυνα τους πάνω στον Σπανούλη, ο οποίος μπορεί να σημείωσε 8 πόντους, αλλά οργάνωσε καταπληκτικά το παιχνίδι της ομάδας, μοιράζοντας 8 ασίστ, έχοντας μόλις 1 λάθος. Οι φορμαρισμένοι Παπανικολάου (8π) και Πρίντεζης (9π) έβαλαν ορισμένα σουτ, αλλά περιορίστηκαν, σχετικά, από τον αντίπαλο, μη καταφέρνοντας να μας προσφέρουν τα πολύ καλά ματς με τα οποία μας έχουν συνηθίσει το τελευταίο διάστημα. Ο Χάινς δεν μπόρεσε να βοηθήσει κοντά στην ρακέτα στο σκορ (5π), ο Γκετσεβίτσιους ήταν άστοχος, ενώ ο Ντόρσεϊ βοήθησε όσο μπορούσε (8π). Μάντζαρης-Σλούκας έπαιξαν λίγο, ενώ ο Κέσελ δεν κατάφερε να ξεχωρίσει. Ο Άντιτς έβαλε ορισμένα μεγάλα σουτ (3/4τρ, 11π), ενώ πολυτιμότερος παίκτης των φιλοξενούμενων στο ματς ήταν σίγουρα ο ψύχραιμος και γεμάτος αυτοπεποίθηση στην επίθεση Έισι Λο με 16 πόντους.
Τα "γκάζια" του Ίβκοβιτς στα αποδυτήρια
Λίγο μετά το τέλος της αναμέτρησης, κατευθυνόμενος στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού, από μακριά ακουγόντουσαν οι έντονες φωνές και τα "γκάζια" του Ντούσαν Ίβκοβιτς προς τους παίκτες του. Υπήρξαν στιγμές που ούρλιαζε σε εκείνους από τα νεύρα του, αναλύοντας τους πράγματα και συμπεριφορές που δεν του άρεσαν. Ήταν χαρακτηριστική η εικόνα των ανθρώπων της ομάδας να βρίσκονται έξω από την πόρτα με σκυμμένα τα κεφάλια, με την εκκωφαντική φωνή του Ντούντα να κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα, όντας μόνος μαζί με τους αθλητές του μέσα στο δωμάτιο, κάνοντας με εκείνους την αυτοκριτική τους. Ο Σέρβος τεχνικός τους μάλωσε για τα καλά, θέλοντας να τους αφυπνίσει ενόψει της συνέχειας, όντας έξω φρενών μαζί τους, ειδικά με την αγωνιστική τους συμπεριφορά στην τελευταία περίοδο, καθώς εκεί έχασαν με 29-16. Με αυτόν τον τρόπο ήθελε να τους δείξει πως πέρα από τα λάθη των ρέφερι είχαν και εκείνοι μερίδιο ευθύνης στην ήττα τους. Κανείς από τους παίκτες δεν απάντησαν, κανείς δεν είπε τίποτα, ακούγοντας τον με σεβασμό. Στο τέλος ακούστηκε η ιαχή Ολυμπιακός και... συνεχίζουμε. Ένας ματς έμεινε.
Θα νικήσει στον πέμπτο τελικό Ολυμπιακός
Πιστεύω, πάντως, πως ο Ολυμπιακός θα νικήσει στον πέμπτο τελικό τον Παναθηναϊκό στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και θα πάρει το Πρωτάθλημα. Είμαι αισιόδοξος και βλέπω το ενδεχόμενο αυτό ως το πιθανότερο, διότι οι ερυθρόλευκοι βρίσκονται σε υψηλότερο αγωνιστικό επίπεδο, αλλά και σε καλύτερη φυσική κατάσταση. Αυτά τα πράγματα είναι φανερά και δεν αλλάζουν. Η εικόνα των Πειραιωτών στους τελικούς είναι ανώτερη. Οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς ειδικά όταν παίζουν στην έδρα τους "μεταμορφώνονται" πάντα προς το καλύτερο. Και αυτό συμβαίνει από το ξεκίνημα της χρονιάς. Μόνο από την πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχασαν και αυτό συνέβη στο τέλος. Όποια άλλη αντίπαλη ομάδα έχει έρθει να παίξει μπάσκετ στο Φάληρο, είτε από την Ελλάδα, είτε από την Ευρώπη, έχει παραδοθεί στις "άγριες διαθέσεις" του Ολυμπιακού. Ο νόμος του... ΣΕΦ εκτιμώ πως θα επικρατήσει.
Ο κόσμος πρέπει να δημιουργήσει "καυτή" ατμόσφαιρα στο ΣΕΦ
Θα ήθελα, όμως, να σταθώ και στο κομμάτι της ατμόσφαιρας που θα ΠΡΕΠΕΙ να επικρατήσει στο ΣΕΦ. Η ομάδα όλη την σεζόν πάλευε να έχει το πλεονέκτημα της έδρας κυρίως για αυτό το παιχνίδι. Δηλαδή, αν η σειρά πήγαινε στο 2-2 στους τελικούς, να γινόταν το πέμπτο και τελευταίο ματς στο Φάληρο. Ξέρω πως το ΟΑΚΑ είναι γήπεδο, κάτι που σημαίνει πως οι κερκίδες είναι πιο κοντά στο παρκέ, δίνοντας την ευκαιρία στους οπαδούς των πρασίνων να δημιουργήσουν μία "καυτή" ατμόσφαιρα. Είναι η κατασκευή του γηπέδου έτσι που δίνει την δυνατότητα στον κόσμο να φτιάξει ένα φανατικό κλίμα, συν το γεγονός πως χωράει περίπου 8.000 κόσμο παραπάνω.
Το ΣΕΦ είναι στάδιο, έχοντας τον στίβο γύρω-γύρω, με αποτέλεσμα ο κόσμος να είναι μακριά από τον παρκέ και τους πάγκους, χάνοντας με αυτόν τον τρόπο το "πλεονέκτημα" να βρίσκονται κοντά στον αγωνιστικό χώρο. Άλλη πίεση δημιουργείς αν είσαι μία... ανάσα από τους πρωταγωνιστές. Κάποτε υπήρχαν και οι ξύλινες πτυσσόμενες κερκίδες (για τους παλαιότερους), με την χωρητικότητα του ΣΕΦ να αυξάνεται στις 15.000 (τώρα χωράει 12 χιλιάρικα). Ναι, η κατασκευή του φαληρικού σταδίου δεν βοηθάει, αλλά θα πρέπει στον πέμπτο τελικό του Σαββάτου (2/6, 19:00) οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού να δημιουργήσουν την εντυπωσιακότερη ατμόσφαιρα και κερκίδα που έχουν φτιάξει ποτέ τα τελευταία χρόνια. Πάντα με κόσμιο τρόπο, δίχως ακρότητες.
Το sold-out είναι δεδομένο αλλά όσοι πάνε στο ΣΕΦ στον πέμπτο τελικό θα πρέπει να καταλάβουν πως δεν πρόκειται να παρακολουθήσουν ταινία στο σινεμά, ούτε να δουν... θέατρο. Πρόκειται για το ίσως σημαντικότερο παιχνίδι στην ιστορία της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού τα τελευταία 15 χρόνια. Αν η ομάδα κερδίσει τότε θα κατακτήσει το πολυπόθητο Πρωτάθλημα Ελλάδας, ύστερα από 14εις αποτυχημένες σεζόν, βάζοντας τέλος εποχής στο "τριφύλλι". Η ατμόσφαιρα θα πρέπει να "ξεχειλίζει" από πάθος, τραγούδι, ρυθμό, παλμό και χειροκρότημα, από την προθέρμανση έως το τέλος του αγώνα, όπως συνέβη στον τρίτο τελικό στο Φάληρο. Να φωνάζει, όμως, ΌΛΟ το γήπεδο και όχι μόνο οι οργανωμένοι στο πέταλο. Στήριξη στους ερυθρόλευκους όταν θα κάνουν επίθεση και αποδοκιμασίες προς τον αντίπαλο όταν οι Πειραιώτες θα αμύνονται.
Οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού να μεταφέρουν την θετική τους ενέργεια προς τους παίκτες και να επηρεάσουν, παράλληλα, την ομάδα του Παναθηναϊκού με τον παλμό τους από την κερκίδα. Και να δείξουν υπομονή και στήριξη στην ομάδα, είτε αν θα είναι μπροστά στο σκορ, είτε αν θα βρεθεί πίσω. Να μην σιγήσουν αν τα πράγματα κυλήσουν δύσκολα και να διατηρήσουν τον ενθουσιασμό τους σε όλο το παιχνίδι. Ο κόσμος είναι ο 6ος παίκτης της ομάδας και θα είναι υπερπολύτιμος στον πέμπτο τελικό. Πρέπει γίνει ένα ματς έδρας, με "καυτή" ολυμπιακή ατμόσφαιρα, ΔΙΧΩΣ, όμως, ακραίες και καταδικαστέες συμπεριφορές. Αν η ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς παρουσιαστεί στο παρκέ όπως πρέπει, αποφασισμένη, δυνατή, γεμάτη από ενέργεια και αυτοπεποίθηση, με τον φίλαθλο κόσμο στις εξέδρες στα καλύτερα του, το πρωτάθλημα δεν χάνεται.
πηγή: redplanet.gr
Στον τέταρτο τελικό εκτιμώ πως ο Ολυμπιακός βιάστηκε να κερδίσει στο ΟΑΚΑ. Είχε τον έλεγχο του παιχνιδιού στα 30 πρώτα λεπτά και ένα συνεχές προβάδισμα από το ξεκίνημα της αναμέτρησης. Έφτασε στο +11 (17-28) στο 15' και στο +8 (47-55) στο 28', με τον Παπανικολάου ισάριθμες φορές να αυξάνει τις διαφορές με τρίποντα, αλλά οι Πειραιώτες δεν είχαν την απαιτούμενη υπομονή, συγκέντρωση και το "καθαρό μυαλό" ώστε να διατηρήσουν το προβάδισμα που απέκτησαν. Σαφώς και έκαναν τα λάθη τους οι διαιτητές, χρέωσαν με ευκολία φάουλ τους σέντερ των Πειραιωτών, με τους ρέφερι "τρομοκρατημένους" με τα όσα έγιναν στο ημίχρονο να σφυρίζουν στην επανάληψη σε πράσινο φόντο.
Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στο παιχνίδι, κάτι το οποίο δεν περίμενα, ήταν η αντίδραση του Παναθηναϊκού στην τελευταία περίοδο, καθώς σε εκείνη την περίοδο οι πράσινοι νικήσαν τον Ολυμπιακό με σκορ 29-16!
Και το λέω αυτό διότι παραδοσιακά την τρέχουσα σεζόν οι Πειραιώτες πραγματοποιούν το καλό τους δεκάλεπτο στην τέταρτη περίοδο, βγάζοντας ενέργεια και πάθος σε άμυνα και επίθεση, καταφέρνοντας είτε να διατηρούν το προβάδισμα τους όταν το έχουν, ακόμη και να το αυξάνουν, είτε να πραγματοποιούν και ανατροπές, φέρνοντας τα ματς "τούμπα" υπέρ τους. Και όμως το "κουρασμένο τριφύλλι", λειτουργώντας με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης σε εκείνο το διάστημα, ήταν εκείνο που βρήκε τα αποθέματα δύναμης ώστε να κερδίσει ένα ματς, το οποίο έλεγχε ο Ολυμπιακός στα τρία πρώτα δεκέλαπετα, έχοντας το προβάδισμα.
Νίκησαν στην "περίοδο" του Παναθηναϊκού και έχασαν στην "δική" τους
Είχα τονίσει σε προηγούμενο κείμενο πως ο Ολυμπιακός χρειάζεται να προσέξει πάρα πολύ την τρίτη περίοδο, διότι εκείνη παραδοσιακά είναι η "καλή στιγμή" για τον Παναθηναϊκό. Σε εκείνο το διάστημα παίζει πάντα εξαιρετικά το "τριφύλλι", σε εκείνο το δεκάλεπτο φορτσάρει και τα δίνει όλα. Και είναι χαρακτηριστικό πως στους τρεις πρώτους τελικούς οι πράσινοι σε αυτά τα λεπτά υπερείχαν επί των Πειραιωτών. Στον τέταρτο τελικό, όμως, στο ΟΑΚΑ, οι Πειραιώτες κατάφεραν να επιβληθούν επί των γηπεδούχων με σκορ 19-20 (55-58) στην 3η περίοδο, δείχνοντας μία σοβαρότητα και σταθερότητα ενόψει της τελευταίας περιόδου, εκείνης στην οποία οι ερυθρόλευκοι αρέσκονται να βγάζουν τεράστια αποθέματα δύναμης, ενέργειας και διάθεσης, καταφέρνοντας να "καθαρίσουν" τον κάθε αντίπαλο. Και όμως δέχτηκαν 29 (!) πόντους, χαλαρώνοντας στα ανασταλτικά τους καθήκοντα, χάνοντας και την συγκέντρωση τους, ενώ στην επίθεση έβαλαν 16. Την "πάτησαν", λοιπόν, στο λεγόμενο "δικό" τους καλό δεκάλεπτο.
Καθοριστικό το επιθετικό ριμπάουντ του Σμιθ
Θα ήθελα να σταθώ, πάντως, σε μία φάση η οποία κατά πολλούς (και για εμένα) έκριναν ως ένα σημείο το παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός, παρά τα λάθη και την αστοχία του, με το σουτ από την περιφέρεια του Σπανούλη και το έμμεσο τρίποντο του Χάινς, στο 38'΄κατάφερε να μειώσει στον πόντο (74-73), δείχνοντας πως γυρνάει το ματς, ενώ πριν ο Παναθηναϊκός είχε ξεφύγει με +8 (69-61). Στα 2'15'' πριν το τέλος της αναμέτρησης, όμως, με το μομέντουμ να είναι με τους ερυθρόλευκους, ο Καλάθης έχασε ένα λέι-απ, ο Άντιτς δεν καταφέρνει να αρπάξει το "σκουπίδι", με τον Σμιθ να μαζεύει ένα δύσκολο επιθετικό ριμπάουντ, ενώ στη συνέχεια σημείωσε και ένα απίθανο καλάθι εκτός ισορροπίας. Θα μπορούσε να το είχε πάρει ο Άντιτς και να έδινε την κατοχή της μπάλας στους Πειραιώτες, δίνοντας τους την ευκαιρία να αποκτήσουν ξανά το προβάδισμα στο σκορ και τότε τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Δεν έγινε αυτό, όμως, με τον Γιασικεβίτσιους στη συνέχεια να σκοράρει από μέση απόσταση, ακολούθως οι φιλοξενούμενοι είχαν κακές επιλογές στην επίθεση, με την διαφορά να εκτοξεύεται στο τέλος και κάπου εκεί τελείωσε το ματς.
Πολλά χαμένα ριμπάουντ, ξεχώρισε ο Λο
Στον Ολυμπιακό γενικότερα του κόστισαν τα χαμένα ριμπάουντ. Ο Παναθηναϊκός πήρε 16 παραπάνω (44-28), παίρνοντας 13 επιθετικά, σε αντίθεση με τα μόλις 5 των Πειραιωτών, οι οποίοι είναι ομάδα που φημίζεται για τα πολλά "σκουπίδια" που καταφέρνει να παίρνει. Στον τέταρτο τελικό δεν τα κατάφερε, με τον Μπατίστ να μαζεύει 11 και τον Ντόρσεϊ 8. Οι πράσινοι για ακόμη μία φορά προσάρμοσαν την άμυνα τους πάνω στον Σπανούλη, ο οποίος μπορεί να σημείωσε 8 πόντους, αλλά οργάνωσε καταπληκτικά το παιχνίδι της ομάδας, μοιράζοντας 8 ασίστ, έχοντας μόλις 1 λάθος. Οι φορμαρισμένοι Παπανικολάου (8π) και Πρίντεζης (9π) έβαλαν ορισμένα σουτ, αλλά περιορίστηκαν, σχετικά, από τον αντίπαλο, μη καταφέρνοντας να μας προσφέρουν τα πολύ καλά ματς με τα οποία μας έχουν συνηθίσει το τελευταίο διάστημα. Ο Χάινς δεν μπόρεσε να βοηθήσει κοντά στην ρακέτα στο σκορ (5π), ο Γκετσεβίτσιους ήταν άστοχος, ενώ ο Ντόρσεϊ βοήθησε όσο μπορούσε (8π). Μάντζαρης-Σλούκας έπαιξαν λίγο, ενώ ο Κέσελ δεν κατάφερε να ξεχωρίσει. Ο Άντιτς έβαλε ορισμένα μεγάλα σουτ (3/4τρ, 11π), ενώ πολυτιμότερος παίκτης των φιλοξενούμενων στο ματς ήταν σίγουρα ο ψύχραιμος και γεμάτος αυτοπεποίθηση στην επίθεση Έισι Λο με 16 πόντους.
Τα "γκάζια" του Ίβκοβιτς στα αποδυτήρια
Λίγο μετά το τέλος της αναμέτρησης, κατευθυνόμενος στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού, από μακριά ακουγόντουσαν οι έντονες φωνές και τα "γκάζια" του Ντούσαν Ίβκοβιτς προς τους παίκτες του. Υπήρξαν στιγμές που ούρλιαζε σε εκείνους από τα νεύρα του, αναλύοντας τους πράγματα και συμπεριφορές που δεν του άρεσαν. Ήταν χαρακτηριστική η εικόνα των ανθρώπων της ομάδας να βρίσκονται έξω από την πόρτα με σκυμμένα τα κεφάλια, με την εκκωφαντική φωνή του Ντούντα να κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα, όντας μόνος μαζί με τους αθλητές του μέσα στο δωμάτιο, κάνοντας με εκείνους την αυτοκριτική τους. Ο Σέρβος τεχνικός τους μάλωσε για τα καλά, θέλοντας να τους αφυπνίσει ενόψει της συνέχειας, όντας έξω φρενών μαζί τους, ειδικά με την αγωνιστική τους συμπεριφορά στην τελευταία περίοδο, καθώς εκεί έχασαν με 29-16. Με αυτόν τον τρόπο ήθελε να τους δείξει πως πέρα από τα λάθη των ρέφερι είχαν και εκείνοι μερίδιο ευθύνης στην ήττα τους. Κανείς από τους παίκτες δεν απάντησαν, κανείς δεν είπε τίποτα, ακούγοντας τον με σεβασμό. Στο τέλος ακούστηκε η ιαχή Ολυμπιακός και... συνεχίζουμε. Ένας ματς έμεινε.
Θα νικήσει στον πέμπτο τελικό Ολυμπιακός
Πιστεύω, πάντως, πως ο Ολυμπιακός θα νικήσει στον πέμπτο τελικό τον Παναθηναϊκό στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και θα πάρει το Πρωτάθλημα. Είμαι αισιόδοξος και βλέπω το ενδεχόμενο αυτό ως το πιθανότερο, διότι οι ερυθρόλευκοι βρίσκονται σε υψηλότερο αγωνιστικό επίπεδο, αλλά και σε καλύτερη φυσική κατάσταση. Αυτά τα πράγματα είναι φανερά και δεν αλλάζουν. Η εικόνα των Πειραιωτών στους τελικούς είναι ανώτερη. Οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς ειδικά όταν παίζουν στην έδρα τους "μεταμορφώνονται" πάντα προς το καλύτερο. Και αυτό συμβαίνει από το ξεκίνημα της χρονιάς. Μόνο από την πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχασαν και αυτό συνέβη στο τέλος. Όποια άλλη αντίπαλη ομάδα έχει έρθει να παίξει μπάσκετ στο Φάληρο, είτε από την Ελλάδα, είτε από την Ευρώπη, έχει παραδοθεί στις "άγριες διαθέσεις" του Ολυμπιακού. Ο νόμος του... ΣΕΦ εκτιμώ πως θα επικρατήσει.
Ο κόσμος πρέπει να δημιουργήσει "καυτή" ατμόσφαιρα στο ΣΕΦ
Θα ήθελα, όμως, να σταθώ και στο κομμάτι της ατμόσφαιρας που θα ΠΡΕΠΕΙ να επικρατήσει στο ΣΕΦ. Η ομάδα όλη την σεζόν πάλευε να έχει το πλεονέκτημα της έδρας κυρίως για αυτό το παιχνίδι. Δηλαδή, αν η σειρά πήγαινε στο 2-2 στους τελικούς, να γινόταν το πέμπτο και τελευταίο ματς στο Φάληρο. Ξέρω πως το ΟΑΚΑ είναι γήπεδο, κάτι που σημαίνει πως οι κερκίδες είναι πιο κοντά στο παρκέ, δίνοντας την ευκαιρία στους οπαδούς των πρασίνων να δημιουργήσουν μία "καυτή" ατμόσφαιρα. Είναι η κατασκευή του γηπέδου έτσι που δίνει την δυνατότητα στον κόσμο να φτιάξει ένα φανατικό κλίμα, συν το γεγονός πως χωράει περίπου 8.000 κόσμο παραπάνω.
Το ΣΕΦ είναι στάδιο, έχοντας τον στίβο γύρω-γύρω, με αποτέλεσμα ο κόσμος να είναι μακριά από τον παρκέ και τους πάγκους, χάνοντας με αυτόν τον τρόπο το "πλεονέκτημα" να βρίσκονται κοντά στον αγωνιστικό χώρο. Άλλη πίεση δημιουργείς αν είσαι μία... ανάσα από τους πρωταγωνιστές. Κάποτε υπήρχαν και οι ξύλινες πτυσσόμενες κερκίδες (για τους παλαιότερους), με την χωρητικότητα του ΣΕΦ να αυξάνεται στις 15.000 (τώρα χωράει 12 χιλιάρικα). Ναι, η κατασκευή του φαληρικού σταδίου δεν βοηθάει, αλλά θα πρέπει στον πέμπτο τελικό του Σαββάτου (2/6, 19:00) οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού να δημιουργήσουν την εντυπωσιακότερη ατμόσφαιρα και κερκίδα που έχουν φτιάξει ποτέ τα τελευταία χρόνια. Πάντα με κόσμιο τρόπο, δίχως ακρότητες.
Το sold-out είναι δεδομένο αλλά όσοι πάνε στο ΣΕΦ στον πέμπτο τελικό θα πρέπει να καταλάβουν πως δεν πρόκειται να παρακολουθήσουν ταινία στο σινεμά, ούτε να δουν... θέατρο. Πρόκειται για το ίσως σημαντικότερο παιχνίδι στην ιστορία της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού τα τελευταία 15 χρόνια. Αν η ομάδα κερδίσει τότε θα κατακτήσει το πολυπόθητο Πρωτάθλημα Ελλάδας, ύστερα από 14εις αποτυχημένες σεζόν, βάζοντας τέλος εποχής στο "τριφύλλι". Η ατμόσφαιρα θα πρέπει να "ξεχειλίζει" από πάθος, τραγούδι, ρυθμό, παλμό και χειροκρότημα, από την προθέρμανση έως το τέλος του αγώνα, όπως συνέβη στον τρίτο τελικό στο Φάληρο. Να φωνάζει, όμως, ΌΛΟ το γήπεδο και όχι μόνο οι οργανωμένοι στο πέταλο. Στήριξη στους ερυθρόλευκους όταν θα κάνουν επίθεση και αποδοκιμασίες προς τον αντίπαλο όταν οι Πειραιώτες θα αμύνονται.
Οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού να μεταφέρουν την θετική τους ενέργεια προς τους παίκτες και να επηρεάσουν, παράλληλα, την ομάδα του Παναθηναϊκού με τον παλμό τους από την κερκίδα. Και να δείξουν υπομονή και στήριξη στην ομάδα, είτε αν θα είναι μπροστά στο σκορ, είτε αν θα βρεθεί πίσω. Να μην σιγήσουν αν τα πράγματα κυλήσουν δύσκολα και να διατηρήσουν τον ενθουσιασμό τους σε όλο το παιχνίδι. Ο κόσμος είναι ο 6ος παίκτης της ομάδας και θα είναι υπερπολύτιμος στον πέμπτο τελικό. Πρέπει γίνει ένα ματς έδρας, με "καυτή" ολυμπιακή ατμόσφαιρα, ΔΙΧΩΣ, όμως, ακραίες και καταδικαστέες συμπεριφορές. Αν η ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς παρουσιαστεί στο παρκέ όπως πρέπει, αποφασισμένη, δυνατή, γεμάτη από ενέργεια και αυτοπεποίθηση, με τον φίλαθλο κόσμο στις εξέδρες στα καλύτερα του, το πρωτάθλημα δεν χάνεται.
πηγή: redplanet.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο Αριέλ Ιμπαγάσα συμφώνησε προφορικά με τον Ολυμπιακό
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μόνο η ΠΑΕ Παναθηναϊκός πήρε άδεια από την ΕΕΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
