2018-04-12 11:37:41
Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας (UCLA) ένωσε πρόσφατα τις δυνάμεις του με το Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας (ΙΜΒΒ) του ΙΤΕ Κρήτης με σκοπό να εξηγήσουν πώς η αυξημένη κινητικότητα των συνάψεων, δηλαδή των κόμβων επικοινωνίας των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο, ενισχύει τη μάθηση και τη μνήμη.Τα ερευνητικά αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο διεθνούς επιπέδου επιστημονικό περιοδικό «Nature Communications».
Η Παναγιώτα Ποϊράζη είναι η διευθύντρια Ερευνών του εργαστηρίου που συνεργάστηκε με το εργαστήριο του ερευνητή Alcino Silva στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Μας μίλησε γι’ αυτή τη σημαντική έρευνα, που εστίασε στη σχέση ανάμεσα στη δυναμική/κινητική των συνάψεων και την εκμάθηση συγκεκριμένων συμπεριφορών σε ποντίκια.
Εξέτασε κατά πόσο η οργάνωση των συνάψεων σε «γειτονιές» ή αλλιώς η συναπτική συσσωμάτωση έχει αντίτυπο στην ικανότητα ποντικών να μάθουν καλύτερα μια φοβική μνήμη.
Οπως μας εξήγησε η κ. Ποϊράζη, ο ερευνητής Adam Frank και η ερευνήτρια Shan Huang (UCLA) εκπαίδευσαν γενετικά τροποποιημένα ποντίκια να αναγνωρίζουν κατά πόσο ένα περιβάλλον σχετίζεται με ηλεκτροσόκ και συνεπώς να το φοβούνται. Παρακολουθούσαν κατά τη διάρκεια πολλών ημερών τη δημιουργία, κινητικότητα και αναμόρφωση συνάψεων ανάμεσα σε νευρώνες που εμπλέκονταν στην υπό μάθηση συμπεριφορά. Οι παρατηρήσεις τους έδειξαν ότι αυξημένη παραγωγή και ανακύκλωση συνάψεων συσχετίστηκαν με αυξημένη συναπτική συσσωμάτωση και με βελτίωση της μάθησης και της μνήμης.
«Για να εξηγηθούν οι παρατηρήσεις αυτές, μαζί με τον συνεργάτη μου τον Μ. Καστελάκη δημιουργήσαμε στο εργαστήριό μας στο Ινστιτούτο Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας του ΙΤΕ ένα λεπτομερές υπολογιστικό μοντέλο νευρικού κυκλώματος το οποίο έχει την ικανότητα να “μαθαίνει” φοβικές μνήμες, κατ’ αντιστοιχία των πειραμάτων σε ποντίκια», μας λέει η Παναγιώτα Ποϊράζη.
«Το μοντέλο “μαθαίνει” μνήμες, αλλάζοντας, με βάση βιολογικά ρεαλιστικούς κανόνες, τόσο την ισχύ όσο και τη θέση των συνάψεών του στους δενδρίτες των νευρικών κυττάρων. Τα ευρήματα της συγκεκριμένης έρευνας ενδέχεται να έχουν επεκτάσεις και στην κατανόηση ασθενειών που σχετίζονται με την απώλεια μνήμης, όπως π.χ. το Αλτσχάιμερ. Καθώς η κινητικότητα των συνάψεων πλήττεται σημαντικά σε μοντέλα ζώων αλλά και ασθενείς με Aλτσχάιμερ, είναι πιθανό η απώλεια μνήμης που παρατηρείται να σχετίζεται με δυσκολίες στην αποθηκευτική ή/και τη διακριτική ικανότητα του νευρικού δικτύου στο οποίο αποθηκεύονται αυτές οι μνήμες».
Πηγή: https://www.efsyn.gr
Η Παναγιώτα Ποϊράζη είναι η διευθύντρια Ερευνών του εργαστηρίου που συνεργάστηκε με το εργαστήριο του ερευνητή Alcino Silva στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Μας μίλησε γι’ αυτή τη σημαντική έρευνα, που εστίασε στη σχέση ανάμεσα στη δυναμική/κινητική των συνάψεων και την εκμάθηση συγκεκριμένων συμπεριφορών σε ποντίκια.
Εξέτασε κατά πόσο η οργάνωση των συνάψεων σε «γειτονιές» ή αλλιώς η συναπτική συσσωμάτωση έχει αντίτυπο στην ικανότητα ποντικών να μάθουν καλύτερα μια φοβική μνήμη.
Οπως μας εξήγησε η κ. Ποϊράζη, ο ερευνητής Adam Frank και η ερευνήτρια Shan Huang (UCLA) εκπαίδευσαν γενετικά τροποποιημένα ποντίκια να αναγνωρίζουν κατά πόσο ένα περιβάλλον σχετίζεται με ηλεκτροσόκ και συνεπώς να το φοβούνται. Παρακολουθούσαν κατά τη διάρκεια πολλών ημερών τη δημιουργία, κινητικότητα και αναμόρφωση συνάψεων ανάμεσα σε νευρώνες που εμπλέκονταν στην υπό μάθηση συμπεριφορά. Οι παρατηρήσεις τους έδειξαν ότι αυξημένη παραγωγή και ανακύκλωση συνάψεων συσχετίστηκαν με αυξημένη συναπτική συσσωμάτωση και με βελτίωση της μάθησης και της μνήμης.
«Για να εξηγηθούν οι παρατηρήσεις αυτές, μαζί με τον συνεργάτη μου τον Μ. Καστελάκη δημιουργήσαμε στο εργαστήριό μας στο Ινστιτούτο Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας του ΙΤΕ ένα λεπτομερές υπολογιστικό μοντέλο νευρικού κυκλώματος το οποίο έχει την ικανότητα να “μαθαίνει” φοβικές μνήμες, κατ’ αντιστοιχία των πειραμάτων σε ποντίκια», μας λέει η Παναγιώτα Ποϊράζη.
«Το μοντέλο “μαθαίνει” μνήμες, αλλάζοντας, με βάση βιολογικά ρεαλιστικούς κανόνες, τόσο την ισχύ όσο και τη θέση των συνάψεών του στους δενδρίτες των νευρικών κυττάρων. Τα ευρήματα της συγκεκριμένης έρευνας ενδέχεται να έχουν επεκτάσεις και στην κατανόηση ασθενειών που σχετίζονται με την απώλεια μνήμης, όπως π.χ. το Αλτσχάιμερ. Καθώς η κινητικότητα των συνάψεων πλήττεται σημαντικά σε μοντέλα ζώων αλλά και ασθενείς με Aλτσχάιμερ, είναι πιθανό η απώλεια μνήμης που παρατηρείται να σχετίζεται με δυσκολίες στην αποθηκευτική ή/και τη διακριτική ικανότητα του νευρικού δικτύου στο οποίο αποθηκεύονται αυτές οι μνήμες».
Πηγή: https://www.efsyn.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τηλεφωνική επικοινωνία Τραμπ - Ερντογάν για τη συριακή κρίση
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
