2018-04-12 20:52:45
Είναι μια διαχρονική ερώτηση που, όπως σημειώνει ο Jeff Desjardins του Visual Capitalist, έχει πολλές διαφορετικές απαντήσεις, ανάλογα με το ποιον ρωτάς.
Το παρακάτω infographic προσεγγίζει αυτό το θεμελιώδες ερώτημα από μια οπτική γωνία δεδομένων και παρέχει μια πιθανή λύση: τα χρήματα αγοράζουν κάποια ευτυχία, αλλά μόνο σε περιορισμένο βαθμό.
Χρήματα και ευτυχία
Πρώτον, μια άσκηση σκέψης.
Ας υποθέσουμε ότι έχετε δύο υποθετικούς ανθρώπους. Ένας από αυτούς ονομάζεται Beff Jezos και είναι δισεκατομμυριούχος και ο άλλος ονομάζεται Jill Smith και έχει μέση περιουσία (200 – 300 χιλ. δολάρια). Ποιος νομίζετε ότι θα ήταν πιο ευτυχισμένος αν ο πλούτο τους ήταν αμέσως διπλασιαζόταν;
Ο Beff Jezosμπορεί να είναι ευτυχισμένος που θα έχει περισσότερα στην τράπεζα, αλλά ουσιαστικά η ζωή του είναι απίθανο να αλλάξει πολύ – τελικά, αφού έτσι και αλλιώς είναι δισεκατομμυριούχος.
Η Jill έχει επίσης περισσότερα χρήματα στην τράπεζα και είναι πιθανό να χρησιμοποιήσει αυτούς τους πρόσθετους πόρους για να προσφέρει καλύτερες ευκαιρίες στην οικογένειά της, να ξεπληρώσει ένα χρέος ή να βελτιώσει την ισορροπία μεταξύ της εργασίας και της ζωής της. Αυτοί οι πόροι μεταφράζονται σε πραγματικές αλλαγές για τη Jill, αυξάνοντας ενδεχομένως το επίπεδο ικανοποίησης από τη ζωή.
Ακριβώς όπως αυτές οι υποθέσεις, τα δεδομένα μοιάζουν με μια παρόμοια ιστορία όταν κοιτάμε τις χώρες.
Η Προσέγγιση των δεδομένων
Το σημερινό γράφημα εξετάζει τη σχέση μεταξύ του κατά κεφαλήν ΑΕΠ και των αυτοαναφερόμενων επιπέδων ευτυχίας κάθε χώρας. Πηγές δεδομένων είναι η Παγκόσμια Τράπεζα και η Παγκόσμια Έκθεση Ευτυχίας 2017.
Σύμφωνα με τους αριθμούς, η σχέση μεταξύ χρήματος όταν πληρούνται τα υλικά στοιχεία της ιεραρχίας του Maslow, η σχέση γίνεται πιο δύσκολη στην πρόβλεψη.
Γενικά, αυτό σημαίνει ότι, καθώς ο πλούτος μιας χώρας αυξάνεται από 10 χιλ. δολάρια στα 20 χιλ. δολάρια ανά άτομο, πιθανότατα θα αυξηθεί και η κλίμακα ευτυχίας. Για ένα διπλό από τα 30 χιλ. δολάρια στα 620 χιλ. δολάρια ανά άτομο, η σχέση εξακολουθεί να ισχύει – αλλά τείνει να έχει πολύ μεγαλύτερη διακύμανση. Αυτή η διακύμανση είναι όπου τα πράγματα γίνονται ενδιαφέροντα.
Ορισμένες από τις πιο προφανείς εξάρσεις μπορούν να βρεθούν στη Λατινική Αμερική και τη Μέση Ανατολή.
Στη Λατινική Αμερική, οι άνθρωποι δηλώνουν ότι είναι πιο ικανοποιημένοι από ότι η σχέση μεταξύ χρήματος και ευτυχίας μπορεί να προβλέψει. Η Κόστα Ρίκα ξεχωρίζει ιδιαίτερα εδώ, με ένα κατά κεφαλήν ΑΕΠ ύψους 15.400 δολαρίων και μια βαθμολογία 7,14 στην κλίμακα Cantril Ladder (που αποτελεί μέτρο ευτυχίας). Η Κόστα Ρίκα έχει υψηλότερες βαθμολογίες ευτυχίας από τις ΗΠΑ, το Βέλγιο ή τη Γερμανία – όλες τις χώρες με πολύ υψηλότερα επίπεδα πλούτου.
Στη Μέση Ανατολή, η κατάσταση αντιστρέφεται κυρίως. Χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, το Ιράν, το Ιράκ, η Υεμένη, η Τουρκία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι όλα στην άλλη πλευρά της γραμμής της τάσης. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι στο Κατάρ, που είναι στην πραγματικότητα είναι η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο με βάση το κατά κεφαλήν εισόδημα (127 χιλ. δολάρια ανά άτομο), το Κατάρ έχει βαθμολογία μόνο 6,37 στην κλίμακα Cantril (που αποτελεί μέτρο ευτυχίας), καθιστώντας την μεγάλη εξαίρεση.
Η κοντινή Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ομάν είναι φτωχότερες από το κατά κεφαλήν Κατάρ, όμως οι κάτοικοί τους είναι πιο ευτυχισμένοι. Το Ομάν έχει βαθμολογία 6,85 στην κλίμακα Cantril, με λιγότερο από το ένα τρίτο του πλούτου κατά κεφαλήν εισοδήματος του Κατάρ. Η Ταϊλάνδη, το Ουζμπεκιστάν και το Πακιστάν είναι πολύ πιο ευτυχισμένες χώρες από ότι το Χονγκ Κονγκ, η Ιρλανδία, η Σιγκαπούρη και το Λουξεμβούργο.
Πηγή Tromaktiko
Το παρακάτω infographic προσεγγίζει αυτό το θεμελιώδες ερώτημα από μια οπτική γωνία δεδομένων και παρέχει μια πιθανή λύση: τα χρήματα αγοράζουν κάποια ευτυχία, αλλά μόνο σε περιορισμένο βαθμό.
Χρήματα και ευτυχία
Πρώτον, μια άσκηση σκέψης.
Ας υποθέσουμε ότι έχετε δύο υποθετικούς ανθρώπους. Ένας από αυτούς ονομάζεται Beff Jezos και είναι δισεκατομμυριούχος και ο άλλος ονομάζεται Jill Smith και έχει μέση περιουσία (200 – 300 χιλ. δολάρια). Ποιος νομίζετε ότι θα ήταν πιο ευτυχισμένος αν ο πλούτο τους ήταν αμέσως διπλασιαζόταν;
Ο Beff Jezosμπορεί να είναι ευτυχισμένος που θα έχει περισσότερα στην τράπεζα, αλλά ουσιαστικά η ζωή του είναι απίθανο να αλλάξει πολύ – τελικά, αφού έτσι και αλλιώς είναι δισεκατομμυριούχος.
Η Jill έχει επίσης περισσότερα χρήματα στην τράπεζα και είναι πιθανό να χρησιμοποιήσει αυτούς τους πρόσθετους πόρους για να προσφέρει καλύτερες ευκαιρίες στην οικογένειά της, να ξεπληρώσει ένα χρέος ή να βελτιώσει την ισορροπία μεταξύ της εργασίας και της ζωής της. Αυτοί οι πόροι μεταφράζονται σε πραγματικές αλλαγές για τη Jill, αυξάνοντας ενδεχομένως το επίπεδο ικανοποίησης από τη ζωή.
Ακριβώς όπως αυτές οι υποθέσεις, τα δεδομένα μοιάζουν με μια παρόμοια ιστορία όταν κοιτάμε τις χώρες.
Η Προσέγγιση των δεδομένων
Το σημερινό γράφημα εξετάζει τη σχέση μεταξύ του κατά κεφαλήν ΑΕΠ και των αυτοαναφερόμενων επιπέδων ευτυχίας κάθε χώρας. Πηγές δεδομένων είναι η Παγκόσμια Τράπεζα και η Παγκόσμια Έκθεση Ευτυχίας 2017.
Σύμφωνα με τους αριθμούς, η σχέση μεταξύ χρήματος όταν πληρούνται τα υλικά στοιχεία της ιεραρχίας του Maslow, η σχέση γίνεται πιο δύσκολη στην πρόβλεψη.
Γενικά, αυτό σημαίνει ότι, καθώς ο πλούτος μιας χώρας αυξάνεται από 10 χιλ. δολάρια στα 20 χιλ. δολάρια ανά άτομο, πιθανότατα θα αυξηθεί και η κλίμακα ευτυχίας. Για ένα διπλό από τα 30 χιλ. δολάρια στα 620 χιλ. δολάρια ανά άτομο, η σχέση εξακολουθεί να ισχύει – αλλά τείνει να έχει πολύ μεγαλύτερη διακύμανση. Αυτή η διακύμανση είναι όπου τα πράγματα γίνονται ενδιαφέροντα.
Ορισμένες από τις πιο προφανείς εξάρσεις μπορούν να βρεθούν στη Λατινική Αμερική και τη Μέση Ανατολή.
Στη Λατινική Αμερική, οι άνθρωποι δηλώνουν ότι είναι πιο ικανοποιημένοι από ότι η σχέση μεταξύ χρήματος και ευτυχίας μπορεί να προβλέψει. Η Κόστα Ρίκα ξεχωρίζει ιδιαίτερα εδώ, με ένα κατά κεφαλήν ΑΕΠ ύψους 15.400 δολαρίων και μια βαθμολογία 7,14 στην κλίμακα Cantril Ladder (που αποτελεί μέτρο ευτυχίας). Η Κόστα Ρίκα έχει υψηλότερες βαθμολογίες ευτυχίας από τις ΗΠΑ, το Βέλγιο ή τη Γερμανία – όλες τις χώρες με πολύ υψηλότερα επίπεδα πλούτου.
Στη Μέση Ανατολή, η κατάσταση αντιστρέφεται κυρίως. Χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, το Ιράν, το Ιράκ, η Υεμένη, η Τουρκία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι όλα στην άλλη πλευρά της γραμμής της τάσης. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι στο Κατάρ, που είναι στην πραγματικότητα είναι η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο με βάση το κατά κεφαλήν εισόδημα (127 χιλ. δολάρια ανά άτομο), το Κατάρ έχει βαθμολογία μόνο 6,37 στην κλίμακα Cantril (που αποτελεί μέτρο ευτυχίας), καθιστώντας την μεγάλη εξαίρεση.
Η κοντινή Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ομάν είναι φτωχότερες από το κατά κεφαλήν Κατάρ, όμως οι κάτοικοί τους είναι πιο ευτυχισμένοι. Το Ομάν έχει βαθμολογία 6,85 στην κλίμακα Cantril, με λιγότερο από το ένα τρίτο του πλούτου κατά κεφαλήν εισοδήματος του Κατάρ. Η Ταϊλάνδη, το Ουζμπεκιστάν και το Πακιστάν είναι πολύ πιο ευτυχισμένες χώρες από ότι το Χονγκ Κονγκ, η Ιρλανδία, η Σιγκαπούρη και το Λουξεμβούργο.
Πηγή Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Σύνταξη - Όρια ηλικίας: Αυτοί μπορούν να αποχωρήσουν από τα 58,5 έτη [πίνακες]](https://www.newsnowgr.com/static/gfx/nn124x78.gif)
