2012-05-31 21:32:03
του Γιάννη Ζευγώλη, συγγραφέα
Η καθιέρωση ενός νέου είδους πολέμου στις μέρες μας, του οικονομικού πολέμου, που αποδεικνύεται ότι είναι πολλές φορές... πιο σκληρός από τον πραγματικό, άλλαξε απ’ ότι φαίνεται και τη μορφή της τρομοκρατίας σήμερα, η οποία ασκείται πλέον από τα ΜΜΕ.
Ως απόρροια του σκληροπυρηνικού συστήματος των μεγάλων δυνάμεων, η απορρύθμιση στα ΜΜΕ έγινε στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες ευρωπαικές χώρες, με πλήρη αναρχία και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Η γρήγορη διαδικασία ένταξης μικρών χωρών στην Ευρώπη και τη ζώνη του Ευρώ με την πολιτική απόλυτης διεύρυνσης που απαιτούσε πλασματικά κριτήρια, δε διέφερε πολύ από την πολιτική που ακολουθήθηκε στην εξάπλωση των ΜΜΕ στην Ελλάδα και αλλού.
Η πολιτική αυτή είχε ως αποτέλεσμα η νέα κουλτούρα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης να μην προλάβει να αφομοιωθεί πλήρως από τις κουλτούρες των κοινωνιών, όπως ήταν και ζητούμενο. Αποκτήσαμε λοιπόν χάριν της ψευδεπίγραφης ψυχαγωγίας μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, ήπιους στην αρχή (έτσι νομίζαμε) τουλάχιστον εισβολείς, οι οποίοι κατόρθωσαν σταδιακά και εξυπηρετώντας πλήρως συμφέροντα των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων, να καθιερώσουν την παρουσία τους στην καθημερινότητά μας με το πάτημα ενός κουμπιού.
Το προφίλ του τρομοκράτη των σύγχρονων κοινωνιών δεν κρατάει μπαζούκας και δεν φοράει κάλτσα στο κεφάλι, αλλά αντιθέτως εμφανίζεται σε κοντινό πλάνο με κουστούμι ή ταγιέρ.
Ο κύκλος της πρόσκαιρης γνώσης πραγματώνεται με την καθιερωμένη τακτική καταιγισμού πληροφοριών, χάρη στη διάδοση των οποίων, ο οικονομικός πόλεμος εξαπλώνεται καθημερινά, λαμβάνοντας ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις. Τον σκοπό αυτό εξυπηρέτησε τα μέγιστα η επιμήκυνση των δελτίων ειδήσεων με την κατασκευή παραθύρων, τηλεπαρουσιαστών που πουλάνε, διαξιφισμούς στον αέρα με στημένα αποτελέσματα πριν τη διεξαγωγή του τηλεοπτικού αγώνα.
Η εκπαίδευση των ανυποψίαστων πολιτών σε μία κουλτούρα ενημέρωσης είχε ως στόχο την καλλιέργεια ενός κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των τηλεθεατών και των επιλεγμένων προσώπων που θα πραγμάτωναν μία αποστολή που ούτε και οι ίδιοι δεν μπορούσαν να προβλέψουν τις ανυπολόγιστες συνέπειες της.
Αυτές που θα δημιουργούσαν όλο και μεγαλύτερο έλλειμμα δημοκρατίας με την σταδιακή απαγκίστρωση της πολιτικής από την κοινωνία και τον αποπροσανατολισμό της ψήφου μέσω τηλεοπτικών συζητήσεων, δηλώσεων αμερικανών και ευρωπαίων που έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις, μελών της πνευματικής ελίτ, ομάδων πίεσης που είχαν καταλάβει πλέον θεσμικό ρόλο στις εξελίξεις.
Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούσαν τη δύναμη της εικόνας θα έπρεπε να είναι αρεστοί, συμπαθητικοί, με καλό παρουσιαστικό, ευγλωττία, χιούμορ και καλή φωνή. Έπρεπε να αντέξουν στον χρόνο, όπως κι έγινε μετά από την απελευθέρωση των καναλιών. Εδώ και χρόνια λαμβάνουμε ενημέρωση από κυρίως τα ίδια άτομα, τα οποία είναι αργά πλέον να τα αποβάλλουμε από την προσωπική μας ζωή. Η τηλεόραση διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο στα σπίτια όλων, όσο τρώμε, όσο τσακωνόμαστε με τον σύντροφό μας, στις πιο προσωπικές μας στιγμές. Κάποιοι επικαλούνται τη δύναμη των παρουσιαστών για να μπορέσουν να ταίσουν τα παιδιά τους. «Εάν δεν φας όλο σου το φαγητό, η κα δημοσιογράφος θα έρθει να σε φάει». Από άνθρωποι της διπλανής πόρτας έχουν γίνει άνθρωποι της δικής μας πόρτας.
Μία πολιτική που κράτησε 15 χρόνια περίπου στη χώρα μας, σήμερα σε μία από τις πιο κρίσιμες στιγμές για την Ελλάδα, τα ΜΜΕ ασκούν μία πολιτική τρομοκρατίας για να καθορίσουν τις πολιτικές εξελίξεις στην χώρα μας και κάνουν ορατά τα αποτελέσματά τους.
Η Ελλάδα γίνεται επίκεντρο του κόσμου για να αναδείξουν την χώρα μας ως μέγιστο πρόβλημα για την παγκόσμια ισορροπία στον πλανήτη. Έχουν κινητοποιηθεί όλα τα μέσα (άνθρωποι) για να επηρεάσουν τον κόσμο που θα ψηφίσει στις εκλογές που όσο πλησιάζουν τα εφέ από δηλώσεις πληθαίνουν, η δραματουργική επεξεργασία των πλάνων γίνεται πιο επιμελώς, ακόμα και η επιλογή της μουσικής χτίζει το μελόδραμα της Ελλάδας, χωρίς να νιαστούν διόλου εάν η πλοκή του σεναρίου γίνεται τελικά ένα μελό που θυμίζει κακέκτυπο σαπουνόπερας.
Σίγουρα οι πολίτες χρειάζονται να διατηρήσουν την Τόλμη τους όπως και τη Γοητεία τους για να αντιμετωπίσουν τη δύναμη των ΜΜΕ, η οποία έχει κατακλύσει τα σπίτια μας και μας έχουν δημιουργήσει ένα δύσκολο ψυχολογικό κλίμα, το οποίο εντείνεται όσο πλησιάζουμε προς τις 17 Ιουνίου, όπου αναμένεται να γίνει και η δραματουργική κορύφωση. Όταν συνέλαβαν την τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη, οι πολίτες δεν πίστευαν στα μάτια τους όταν αντίκριζαν ως μέλη της οργάνωσης ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Όταν ο Κουφοντίνας παραδόθηκε, ο φρουρός στο αστυνομικό τμήμα, δεν τον πίστεψε ποτέ. Χρειάστηκε επιχειρηματολογία από τη μεριά του Κουφοντίνα για να πείσει τον αστυνομικό φρουρό. Τόσο καθημερινοί άνθρωποι ήταν. Όσο και οι άνθρωποι των καναλιών που εισβάλλουν στο σπίτι μας τις πιο δύσκολες στιγμές της μεταπολίτευσης.
Υπάρχει όμως μία φωνή στο πίσω μέρος του μυαλού μας που ακούγεται λιγότερο τα τελευταία χρόνια. Είναι η φωνή της ηθικής, αυτής που θα πρέπει να επαναφέρουμε στη ζωή μας, ως αντίβαρο στην τρομοκρατία που προέρχεται από τα ΜΜΕ. Εάν επαναφέρουμε τον χάρτη αξιών μας, έστω κι αν δεν τον διαβούμε, σίγουρα θα βρούμε τον προσανατολισμό μας προς μία πιο ανεπηρέαστη Κοινωνία από εξωγενείς παράγοντες που ανανεώνουν και προστατεύουν τη νέα γενιά τρομοκρατών.
Tromaktiko
Η καθιέρωση ενός νέου είδους πολέμου στις μέρες μας, του οικονομικού πολέμου, που αποδεικνύεται ότι είναι πολλές φορές... πιο σκληρός από τον πραγματικό, άλλαξε απ’ ότι φαίνεται και τη μορφή της τρομοκρατίας σήμερα, η οποία ασκείται πλέον από τα ΜΜΕ.
Ως απόρροια του σκληροπυρηνικού συστήματος των μεγάλων δυνάμεων, η απορρύθμιση στα ΜΜΕ έγινε στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες ευρωπαικές χώρες, με πλήρη αναρχία και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Η γρήγορη διαδικασία ένταξης μικρών χωρών στην Ευρώπη και τη ζώνη του Ευρώ με την πολιτική απόλυτης διεύρυνσης που απαιτούσε πλασματικά κριτήρια, δε διέφερε πολύ από την πολιτική που ακολουθήθηκε στην εξάπλωση των ΜΜΕ στην Ελλάδα και αλλού.
Η πολιτική αυτή είχε ως αποτέλεσμα η νέα κουλτούρα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης να μην προλάβει να αφομοιωθεί πλήρως από τις κουλτούρες των κοινωνιών, όπως ήταν και ζητούμενο. Αποκτήσαμε λοιπόν χάριν της ψευδεπίγραφης ψυχαγωγίας μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, ήπιους στην αρχή (έτσι νομίζαμε) τουλάχιστον εισβολείς, οι οποίοι κατόρθωσαν σταδιακά και εξυπηρετώντας πλήρως συμφέροντα των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων, να καθιερώσουν την παρουσία τους στην καθημερινότητά μας με το πάτημα ενός κουμπιού.
Το προφίλ του τρομοκράτη των σύγχρονων κοινωνιών δεν κρατάει μπαζούκας και δεν φοράει κάλτσα στο κεφάλι, αλλά αντιθέτως εμφανίζεται σε κοντινό πλάνο με κουστούμι ή ταγιέρ.
Ο κύκλος της πρόσκαιρης γνώσης πραγματώνεται με την καθιερωμένη τακτική καταιγισμού πληροφοριών, χάρη στη διάδοση των οποίων, ο οικονομικός πόλεμος εξαπλώνεται καθημερινά, λαμβάνοντας ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις. Τον σκοπό αυτό εξυπηρέτησε τα μέγιστα η επιμήκυνση των δελτίων ειδήσεων με την κατασκευή παραθύρων, τηλεπαρουσιαστών που πουλάνε, διαξιφισμούς στον αέρα με στημένα αποτελέσματα πριν τη διεξαγωγή του τηλεοπτικού αγώνα.
Η εκπαίδευση των ανυποψίαστων πολιτών σε μία κουλτούρα ενημέρωσης είχε ως στόχο την καλλιέργεια ενός κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των τηλεθεατών και των επιλεγμένων προσώπων που θα πραγμάτωναν μία αποστολή που ούτε και οι ίδιοι δεν μπορούσαν να προβλέψουν τις ανυπολόγιστες συνέπειες της.
Αυτές που θα δημιουργούσαν όλο και μεγαλύτερο έλλειμμα δημοκρατίας με την σταδιακή απαγκίστρωση της πολιτικής από την κοινωνία και τον αποπροσανατολισμό της ψήφου μέσω τηλεοπτικών συζητήσεων, δηλώσεων αμερικανών και ευρωπαίων που έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις, μελών της πνευματικής ελίτ, ομάδων πίεσης που είχαν καταλάβει πλέον θεσμικό ρόλο στις εξελίξεις.
Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούσαν τη δύναμη της εικόνας θα έπρεπε να είναι αρεστοί, συμπαθητικοί, με καλό παρουσιαστικό, ευγλωττία, χιούμορ και καλή φωνή. Έπρεπε να αντέξουν στον χρόνο, όπως κι έγινε μετά από την απελευθέρωση των καναλιών. Εδώ και χρόνια λαμβάνουμε ενημέρωση από κυρίως τα ίδια άτομα, τα οποία είναι αργά πλέον να τα αποβάλλουμε από την προσωπική μας ζωή. Η τηλεόραση διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο στα σπίτια όλων, όσο τρώμε, όσο τσακωνόμαστε με τον σύντροφό μας, στις πιο προσωπικές μας στιγμές. Κάποιοι επικαλούνται τη δύναμη των παρουσιαστών για να μπορέσουν να ταίσουν τα παιδιά τους. «Εάν δεν φας όλο σου το φαγητό, η κα δημοσιογράφος θα έρθει να σε φάει». Από άνθρωποι της διπλανής πόρτας έχουν γίνει άνθρωποι της δικής μας πόρτας.
Μία πολιτική που κράτησε 15 χρόνια περίπου στη χώρα μας, σήμερα σε μία από τις πιο κρίσιμες στιγμές για την Ελλάδα, τα ΜΜΕ ασκούν μία πολιτική τρομοκρατίας για να καθορίσουν τις πολιτικές εξελίξεις στην χώρα μας και κάνουν ορατά τα αποτελέσματά τους.
Η Ελλάδα γίνεται επίκεντρο του κόσμου για να αναδείξουν την χώρα μας ως μέγιστο πρόβλημα για την παγκόσμια ισορροπία στον πλανήτη. Έχουν κινητοποιηθεί όλα τα μέσα (άνθρωποι) για να επηρεάσουν τον κόσμο που θα ψηφίσει στις εκλογές που όσο πλησιάζουν τα εφέ από δηλώσεις πληθαίνουν, η δραματουργική επεξεργασία των πλάνων γίνεται πιο επιμελώς, ακόμα και η επιλογή της μουσικής χτίζει το μελόδραμα της Ελλάδας, χωρίς να νιαστούν διόλου εάν η πλοκή του σεναρίου γίνεται τελικά ένα μελό που θυμίζει κακέκτυπο σαπουνόπερας.
Σίγουρα οι πολίτες χρειάζονται να διατηρήσουν την Τόλμη τους όπως και τη Γοητεία τους για να αντιμετωπίσουν τη δύναμη των ΜΜΕ, η οποία έχει κατακλύσει τα σπίτια μας και μας έχουν δημιουργήσει ένα δύσκολο ψυχολογικό κλίμα, το οποίο εντείνεται όσο πλησιάζουμε προς τις 17 Ιουνίου, όπου αναμένεται να γίνει και η δραματουργική κορύφωση. Όταν συνέλαβαν την τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη, οι πολίτες δεν πίστευαν στα μάτια τους όταν αντίκριζαν ως μέλη της οργάνωσης ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Όταν ο Κουφοντίνας παραδόθηκε, ο φρουρός στο αστυνομικό τμήμα, δεν τον πίστεψε ποτέ. Χρειάστηκε επιχειρηματολογία από τη μεριά του Κουφοντίνα για να πείσει τον αστυνομικό φρουρό. Τόσο καθημερινοί άνθρωποι ήταν. Όσο και οι άνθρωποι των καναλιών που εισβάλλουν στο σπίτι μας τις πιο δύσκολες στιγμές της μεταπολίτευσης.
Υπάρχει όμως μία φωνή στο πίσω μέρος του μυαλού μας που ακούγεται λιγότερο τα τελευταία χρόνια. Είναι η φωνή της ηθικής, αυτής που θα πρέπει να επαναφέρουμε στη ζωή μας, ως αντίβαρο στην τρομοκρατία που προέρχεται από τα ΜΜΕ. Εάν επαναφέρουμε τον χάρτη αξιών μας, έστω κι αν δεν τον διαβούμε, σίγουρα θα βρούμε τον προσανατολισμό μας προς μία πιο ανεπηρέαστη Κοινωνία από εξωγενείς παράγοντες που ανανεώνουν και προστατεύουν τη νέα γενιά τρομοκρατών.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Δεν έχει σχέση η επαναδιαπραγμάτευση με την καταγγελία του μνημονίου»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
