2018-04-16 23:52:18
Ο Κώστας Μακεδόνας νιώθει ευγνώμων για τους ανθρώπους που τον στήριξαν από το ξεκίνημα της καριέρας του μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε Για ποια πράγματα νιώθετε μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη στη ζωή σας;
Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που είδαν πάνω μου κάποιο ταλέντο, που είδαν ότι μπορώ να τραγουδώ, που τους άρεσα και με πίεσαν να ασχοληθώ με το τραγούδι. Θεωρώ καθοριστική τη γνωριμία μου με τον Σταμάτη Κραουνάκη το 1987 για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε εκείνος και η Λίνα Νικολακοπούλου και με έβγαλαν στη δισκογραφία. Δύο καταξιωμένοι δημιουργοί που ενώ μπορούσαν να δώσουν τα τραγούδια τους και να κάνουν δίσκο με οποιονδήποτε επώνυμο τραγουδιστή, διάλεξαν εμένα, ένα παιδί 20 χρόνων και ρίσκαραν την καριέρα τους. Από εκεί και πέρα, χρωστώ ευγνωμοσύνη σε όλους τους δημιουργούς με τους οποίους συνεργάστηκα μετά, συνθέτες και στιχουργούς, γιατί τα τραγούδια τους είναι για εμένα η περιουσία και η κληρονομιά μου. Και σε όλους τους συναδέλφους μου τραγουδιστές που δούλεψα δίπλα τους, αφού απ’ όλους τους έμαθα πράγματα και συνεχίζω να μαθαίνω. Το μεγαλύτερο «ευχαριστώ», όμως, το οφείλω στον κόσμο που με στήριξε και συνεχίζει να με στηρίζει τόσα χρόνια.
Ποια είναι η άποψή σας για το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι;
Το ελληνικό τραγούδι περνά την κρίση του και ήρθε και η οικονομική κρίση για να δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Η δισκογραφία σιγά σιγά κατέρρευσε και λόγω του διαδικτύου, αλλά δεν νομίζω να έφταιγε μόνο αυτό. Ήταν και η κακή διαχείριση των εταιριών, που οι περισσότερες έριξαν το βάρος τους σε εφήμερα τραγούδια και εφήμερους τραγουδιστές, έχοντας στο μυαλό τους μόνο το εύκολο χρήμα, χωρίς να τους ενδιαφέρει η συνέχεια και χωρίς να επενδύσουν, εκτός από λίγες περιπτώσεις, σε νέους δημιουργούς και νέους ερμηνευτές. Όλα αυτά έχουν συντελέσει στο να μην υπάρχει ενεργή δισκογραφία και αυτό είναι τραγικό και για εμάς τους παλιούς, αλλά κυρίως για τους νέους. Εμείς τουλάχιστον έχουμε προλάβει να κάνουμε κάτι και έχουμε αφήσει κάτι πίσω μας. Το δύσκολο είναι για τα νέα παιδιά, γιατί υπάρχουν παιδιά με ταλέντο και ξέρω πάρα πολλούς τραγουδιστές που πραγματικά αξίζει να κάνουν καριέρα και που δυστυχώς δεν υπάρχει δισκογραφία ή τραγούδια για να ερμηνεύσουν.
Πηγή
Tromaktiko
Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που είδαν πάνω μου κάποιο ταλέντο, που είδαν ότι μπορώ να τραγουδώ, που τους άρεσα και με πίεσαν να ασχοληθώ με το τραγούδι. Θεωρώ καθοριστική τη γνωριμία μου με τον Σταμάτη Κραουνάκη το 1987 για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε εκείνος και η Λίνα Νικολακοπούλου και με έβγαλαν στη δισκογραφία. Δύο καταξιωμένοι δημιουργοί που ενώ μπορούσαν να δώσουν τα τραγούδια τους και να κάνουν δίσκο με οποιονδήποτε επώνυμο τραγουδιστή, διάλεξαν εμένα, ένα παιδί 20 χρόνων και ρίσκαραν την καριέρα τους. Από εκεί και πέρα, χρωστώ ευγνωμοσύνη σε όλους τους δημιουργούς με τους οποίους συνεργάστηκα μετά, συνθέτες και στιχουργούς, γιατί τα τραγούδια τους είναι για εμένα η περιουσία και η κληρονομιά μου. Και σε όλους τους συναδέλφους μου τραγουδιστές που δούλεψα δίπλα τους, αφού απ’ όλους τους έμαθα πράγματα και συνεχίζω να μαθαίνω. Το μεγαλύτερο «ευχαριστώ», όμως, το οφείλω στον κόσμο που με στήριξε και συνεχίζει να με στηρίζει τόσα χρόνια.
Ποια είναι η άποψή σας για το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι;
Το ελληνικό τραγούδι περνά την κρίση του και ήρθε και η οικονομική κρίση για να δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Η δισκογραφία σιγά σιγά κατέρρευσε και λόγω του διαδικτύου, αλλά δεν νομίζω να έφταιγε μόνο αυτό. Ήταν και η κακή διαχείριση των εταιριών, που οι περισσότερες έριξαν το βάρος τους σε εφήμερα τραγούδια και εφήμερους τραγουδιστές, έχοντας στο μυαλό τους μόνο το εύκολο χρήμα, χωρίς να τους ενδιαφέρει η συνέχεια και χωρίς να επενδύσουν, εκτός από λίγες περιπτώσεις, σε νέους δημιουργούς και νέους ερμηνευτές. Όλα αυτά έχουν συντελέσει στο να μην υπάρχει ενεργή δισκογραφία και αυτό είναι τραγικό και για εμάς τους παλιούς, αλλά κυρίως για τους νέους. Εμείς τουλάχιστον έχουμε προλάβει να κάνουμε κάτι και έχουμε αφήσει κάτι πίσω μας. Το δύσκολο είναι για τα νέα παιδιά, γιατί υπάρχουν παιδιά με ταλέντο και ξέρω πάρα πολλούς τραγουδιστές που πραγματικά αξίζει να κάνουν καριέρα και που δυστυχώς δεν υπάρχει δισκογραφία ή τραγούδια για να ερμηνεύσουν.
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
