2012-05-31 22:24:55
του Ι.Κ. Πρετεντέρη
Αν κατάλαβα καλά, η Εθνική Τράπεζα δικαιούται να κάνει οικονομικές έρευνες (πάλι καλά διότι θα μπορούσαν να της το απαγορεύσουν και αυτό!..) αλλά δεν δικαιούται να τις δημοσιοποιεί κατά την προεκλογική περίοδο - υποθέτω επειδή ταράζουν την αμεριμνησία διαφόρων οπαδών του «no problem» [Πράγμα που σημαίνει ότι η επιστημονική παραδοχή είναι εποχικό είδος και, πάντως, δεν ισχύει προ των εκλογών!]
Αν κατάλαβα επίσης, τα μέσα ενημέρωσης οφείλουν να αποσιωπούν τέτοιες έρευνες επειδή αντικρούουν την επιστημονική θεωρία «και τι τρέχει, ρε μεγάλε, αν βγούμε από το ευρώ; Σιγά τα λάχανα!».
Αν κατάλαβα καλά, δηλαδή, η μόνη θεμιτή προεκλογική ενημέρωση είναι να λες στον κόσμο ότι όλα πάνε μια χαρά, ότι μπορεί να ψηφίσει ό,τι γουστάρει χωρίς καμία συνέπεια και ότι μόνο και μόνο η αναφορά σε τυχόν επιπτώσεις της ψήφου συνιστά «επιχείρηση κατατρομοκράτησης» ενός λαού που έχει (αυτο)ανακηρυχθεί παγκοσμίως λεβέντης και καραμπουζουκλής.
Αλλά αν κάτι τέτοιο ονομάζεται «ενημέρωση ψηφοφόρων που στις 17 Ιουνίου θα πάρουν τη σημαντικότερη πολιτική απόφαση της ζωής τους», τότε καλύτερα να γυρίσουμε κατευθείαν στη Σοβιετική Ενωση όπου οι αρμόδιοι τάιζαν επισήμως τον κόσμο με κουτόχορτο.
Μόνο που εκεί, τουλάχιστον, ουδέποτε ισχυρίστηκαν ότι ενδιαφέρονται να ενημερώσουν τους ανθρώπους ενώ άλλωστε δεν έκαναν και εκλογές...
Υποψιάζομαι, λοιπόν, ότι τελικώς το πραγματικό ζητούμενο είναι ακριβώς το αντίθετο: να ψηφίζουν οι ψηφοφόροι εντελώς απερίσπαστοι και απολύτως απροειδοποίητοι - άλλωστε «λεφτά υπάρχουν!» που έλεγε κι ο άλλος...
Σε απλά λόγια, αυτό ονομάζεται «άρνηση κινδύνου».
Αλλά αν η άρνηση αποδοχής της προφανούς πραγματικότητας θεωρείται παραδεκτή ψυχολογική διαταραχή, τότε η άρνηση κινδύνου μάλλον θα πρέπει να αποτελεί κάποιο προχωρημένο στάδιό της.
Οι πάσχοντες, βεβαίως, αξίζουν όλη τη συμπάθειά μας και την καλύτερη ιατρική φροντίδα αλλά δεν αποτελεί ψόγο αν οι άλλοι προτιμούν να παραμείνουν υγιείς.
Και, λυπάμαι, αλλά στοιχειώδης απόδειξη ψυχικής ισορροπίας είναι να βλέπεις τα πράγματα όπως έχουν και όχι όπως θα ήθελες να είναι ή όπως θα προτιμούσες να γίνουν.
Υπό αυτήν την έννοια, λοιπόν, ο κάθε ψηφοφόρος δικαιούται να ψηφίσει ό,τι γουστάρει. Αλλά ουδείς δικαιούται να του αποκρύπτει τις επιπτώσεις της ψήφου του - ούτε καν η Εθνική Τράπεζα!
Από εκεί και πέρα, ο ψηφοφόρος μπορεί ασφαλώς να μην τις λάβει υπόψη του. Μπορεί να τις κρίνει ή να τις αξιολογήσει διαφορετικά. Μπορεί ακόμη και να τις επιδιώξει.
Αλλά στην προκειμένη περίπτωση και στη σημερινή συγκυρία η άρνηση κινδύνου δεν αναγνωρίζεται ούτε καν ως ελαφρυντικό.
Ιδίως όταν σύμπασα η Υφήλιος επισείει συνεχώς τους κινδύνους με όλους τους δυνατούς τρόπους.
πηγη:tanea
liberals10
Αν κατάλαβα καλά, η Εθνική Τράπεζα δικαιούται να κάνει οικονομικές έρευνες (πάλι καλά διότι θα μπορούσαν να της το απαγορεύσουν και αυτό!..) αλλά δεν δικαιούται να τις δημοσιοποιεί κατά την προεκλογική περίοδο - υποθέτω επειδή ταράζουν την αμεριμνησία διαφόρων οπαδών του «no problem» [Πράγμα που σημαίνει ότι η επιστημονική παραδοχή είναι εποχικό είδος και, πάντως, δεν ισχύει προ των εκλογών!]
Αν κατάλαβα επίσης, τα μέσα ενημέρωσης οφείλουν να αποσιωπούν τέτοιες έρευνες επειδή αντικρούουν την επιστημονική θεωρία «και τι τρέχει, ρε μεγάλε, αν βγούμε από το ευρώ; Σιγά τα λάχανα!».
Αν κατάλαβα καλά, δηλαδή, η μόνη θεμιτή προεκλογική ενημέρωση είναι να λες στον κόσμο ότι όλα πάνε μια χαρά, ότι μπορεί να ψηφίσει ό,τι γουστάρει χωρίς καμία συνέπεια και ότι μόνο και μόνο η αναφορά σε τυχόν επιπτώσεις της ψήφου συνιστά «επιχείρηση κατατρομοκράτησης» ενός λαού που έχει (αυτο)ανακηρυχθεί παγκοσμίως λεβέντης και καραμπουζουκλής.
Αλλά αν κάτι τέτοιο ονομάζεται «ενημέρωση ψηφοφόρων που στις 17 Ιουνίου θα πάρουν τη σημαντικότερη πολιτική απόφαση της ζωής τους», τότε καλύτερα να γυρίσουμε κατευθείαν στη Σοβιετική Ενωση όπου οι αρμόδιοι τάιζαν επισήμως τον κόσμο με κουτόχορτο.
Μόνο που εκεί, τουλάχιστον, ουδέποτε ισχυρίστηκαν ότι ενδιαφέρονται να ενημερώσουν τους ανθρώπους ενώ άλλωστε δεν έκαναν και εκλογές...
Υποψιάζομαι, λοιπόν, ότι τελικώς το πραγματικό ζητούμενο είναι ακριβώς το αντίθετο: να ψηφίζουν οι ψηφοφόροι εντελώς απερίσπαστοι και απολύτως απροειδοποίητοι - άλλωστε «λεφτά υπάρχουν!» που έλεγε κι ο άλλος...
Σε απλά λόγια, αυτό ονομάζεται «άρνηση κινδύνου».
Αλλά αν η άρνηση αποδοχής της προφανούς πραγματικότητας θεωρείται παραδεκτή ψυχολογική διαταραχή, τότε η άρνηση κινδύνου μάλλον θα πρέπει να αποτελεί κάποιο προχωρημένο στάδιό της.
Οι πάσχοντες, βεβαίως, αξίζουν όλη τη συμπάθειά μας και την καλύτερη ιατρική φροντίδα αλλά δεν αποτελεί ψόγο αν οι άλλοι προτιμούν να παραμείνουν υγιείς.
Και, λυπάμαι, αλλά στοιχειώδης απόδειξη ψυχικής ισορροπίας είναι να βλέπεις τα πράγματα όπως έχουν και όχι όπως θα ήθελες να είναι ή όπως θα προτιμούσες να γίνουν.
Υπό αυτήν την έννοια, λοιπόν, ο κάθε ψηφοφόρος δικαιούται να ψηφίσει ό,τι γουστάρει. Αλλά ουδείς δικαιούται να του αποκρύπτει τις επιπτώσεις της ψήφου του - ούτε καν η Εθνική Τράπεζα!
Από εκεί και πέρα, ο ψηφοφόρος μπορεί ασφαλώς να μην τις λάβει υπόψη του. Μπορεί να τις κρίνει ή να τις αξιολογήσει διαφορετικά. Μπορεί ακόμη και να τις επιδιώξει.
Αλλά στην προκειμένη περίπτωση και στη σημερινή συγκυρία η άρνηση κινδύνου δεν αναγνωρίζεται ούτε καν ως ελαφρυντικό.
Ιδίως όταν σύμπασα η Υφήλιος επισείει συνεχώς τους κινδύνους με όλους τους δυνατούς τρόπους.
πηγη:tanea
liberals10
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Άκερμαν: Δυσοίωνο το μέλλον των τραπεζών όσο διαρκεί η κρίση
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Για να μην δημιουργούνται παρεξηγήσεις με το MEGA
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
