2018-04-26 23:52:34
Με λένε Ρούλα είμαι τριάντα τριών ετών, με μαύρα μαλλιά, 1.68 ύψος και 57 κιλά, παντρεμένη δύο χρόνια με ένα παιδί. Σε γενικές γραμμές αρκετά όμορφη ώστε να έχω τα κλασσικά προβλήματα με τους συναδέλφους μου στη δουλεια και η ιστορία αυτή συνέβη μόλις είχα γυρίσει από ταξίδι του μέλιτος. Ευτυχώς ο άντρας μου δεν με ζήλευε ποτέ.
Μόλις γύρισα στο γραφείο είδα ότι υπήρχε ένταση. Δεν άργησα να μάθω ότι λόγω περικοπών θα γίνουν κι άλλες απολύσεις στο τμήμα που εργαζόμουν. Όταν το έμαθα φοβήθηκα γιατί σκέφτηκα ότι θα είμαι πρώτη στη λίστα, αφού μόλις είχα παντρευτεί και κανείς εργοδότης δεν θα ήθελε μια φρεσκοπαντρεμένη που είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα μείνει έγκυος. Εκτός αυτού ένας από τους συναδέλφους μου, ο Κώστας, ήταν ανιψιός του διευθυντή της εταιρίας (ήταν στην ηλικία μου περί ου και με γούσταρε πολύ και απογοητεύθηκε μόλις έμαθε για το γάμο μου), οπότε όπως καταλαβαίνετε δύσκολα θα έχανε την δουλειά του.
Αμέσως ζήτησα να δω τον διευθυντή, αυτή η δουλειά ήταν πολύ σημαντική για εμένα γιατί ο αντρας μου μόλις είχε μείνει άνεργος και έπρεπε να φροντίζω να φέρνω εγω τα λεφτά, αλλά η ιδιαιτέρα του μου είπε ότι θα μπορέσει να με δει στις πέντε και μισή.
Η μέρα κύλησε με τη συνηθισμένη ρουτίνα ώσπου στις πέντε και είκοσι με πήρε τηλέφωνο ο κος Γιώργος. Ήμασταν μάλλον μόνοι μας στο κτίριο. Κατευθύνθηκα προς το γραφείο του χτύπησα την πόρτα και μπήκα μέσα και μαζί του ήταν ο οικονομικός διευθυντής της εταιρίας, ο Δημήτρης. Του εξήγησα ότι ήταν προσωπικό αυτό που ήθελα να του πω. Με διαβεβαίωσε να μην ανησυχώ και πως ότι πούμε θα μείνει μεταξύ των τριών μας. Τους εξήγησα ότι έμαθα τις φήμες ότι θα γίνουν κάποιες απολύσεις και ότι είμαι διατεθειμένη να δουλέψω πάρα πολύ σκληρά για να μην χάσω τη θέση μου.
– «Θα κάνω τα οτι μπορώ, κύριε Γιώργο», τους είπα με την φωνή μου γεμάτη αποφασιστικότητα.
– «Ρούλα η αλήθεια είναι ότι είσαι μια από τις υποψήφιες για να χάσουν την θέση τους», είπε ο Δημήτρης.
– «Σας παρακαλώ, θα κάνω ότι χρειαστεί», τους είπα σχεδόν με τρεμάμενη φωνή.
– «Αυτό θα το δούμε αμέσως!», είπε ο Γιώργος.
Σηκώθηκε από το γραφείο και χούφτωσε τον καβάλο του για να δει αν θα μπω στο νόημα. Δεν είχα άλλη επιλογή. Έσπρωξα την μπλούζα μου προς τα κάτω δείχνοντας του πως κατάλαβα που το πήγαινε.
– «Είχε δίκιο ο Κώστας που έλεγε ότι είσαι μεγάλη πουτ...νίτσ@!»
Στη συνέχεια μπήκαν στο γραφειο ο Δημήτρης και ο Γιώργος. Καταλαβαίνετε όλοι τη συνέχεια...
Φυσικά και κράτησα τη δουλειά μου με όποιο κόστος!
Tromaktiko
Μόλις γύρισα στο γραφείο είδα ότι υπήρχε ένταση. Δεν άργησα να μάθω ότι λόγω περικοπών θα γίνουν κι άλλες απολύσεις στο τμήμα που εργαζόμουν. Όταν το έμαθα φοβήθηκα γιατί σκέφτηκα ότι θα είμαι πρώτη στη λίστα, αφού μόλις είχα παντρευτεί και κανείς εργοδότης δεν θα ήθελε μια φρεσκοπαντρεμένη που είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα μείνει έγκυος. Εκτός αυτού ένας από τους συναδέλφους μου, ο Κώστας, ήταν ανιψιός του διευθυντή της εταιρίας (ήταν στην ηλικία μου περί ου και με γούσταρε πολύ και απογοητεύθηκε μόλις έμαθε για το γάμο μου), οπότε όπως καταλαβαίνετε δύσκολα θα έχανε την δουλειά του.
Αμέσως ζήτησα να δω τον διευθυντή, αυτή η δουλειά ήταν πολύ σημαντική για εμένα γιατί ο αντρας μου μόλις είχε μείνει άνεργος και έπρεπε να φροντίζω να φέρνω εγω τα λεφτά, αλλά η ιδιαιτέρα του μου είπε ότι θα μπορέσει να με δει στις πέντε και μισή.
Η μέρα κύλησε με τη συνηθισμένη ρουτίνα ώσπου στις πέντε και είκοσι με πήρε τηλέφωνο ο κος Γιώργος. Ήμασταν μάλλον μόνοι μας στο κτίριο. Κατευθύνθηκα προς το γραφείο του χτύπησα την πόρτα και μπήκα μέσα και μαζί του ήταν ο οικονομικός διευθυντής της εταιρίας, ο Δημήτρης. Του εξήγησα ότι ήταν προσωπικό αυτό που ήθελα να του πω. Με διαβεβαίωσε να μην ανησυχώ και πως ότι πούμε θα μείνει μεταξύ των τριών μας. Τους εξήγησα ότι έμαθα τις φήμες ότι θα γίνουν κάποιες απολύσεις και ότι είμαι διατεθειμένη να δουλέψω πάρα πολύ σκληρά για να μην χάσω τη θέση μου.
– «Θα κάνω τα οτι μπορώ, κύριε Γιώργο», τους είπα με την φωνή μου γεμάτη αποφασιστικότητα.
– «Ρούλα η αλήθεια είναι ότι είσαι μια από τις υποψήφιες για να χάσουν την θέση τους», είπε ο Δημήτρης.
– «Σας παρακαλώ, θα κάνω ότι χρειαστεί», τους είπα σχεδόν με τρεμάμενη φωνή.
– «Αυτό θα το δούμε αμέσως!», είπε ο Γιώργος.
Σηκώθηκε από το γραφείο και χούφτωσε τον καβάλο του για να δει αν θα μπω στο νόημα. Δεν είχα άλλη επιλογή. Έσπρωξα την μπλούζα μου προς τα κάτω δείχνοντας του πως κατάλαβα που το πήγαινε.
– «Είχε δίκιο ο Κώστας που έλεγε ότι είσαι μεγάλη πουτ...νίτσ@!»
Στη συνέχεια μπήκαν στο γραφειο ο Δημήτρης και ο Γιώργος. Καταλαβαίνετε όλοι τη συνέχεια...
Φυσικά και κράτησα τη δουλειά μου με όποιο κόστος!
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πόσο «προσωπικά» είναι τελικά τα προσωπικά μας δεδομένα;
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σάμος: Πράσινη όαση στη μέση του Αιγαίου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
