2018-05-05 15:54:27
Οι δύο βασικές μορφές της αρθρίτιδας ισχίου είναι η οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) και η ρευματοειδής αρθρίτιδα (ΡΑ)
ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ
Η – Ρευματοειδής Αρθρίτιδα – είναι μια κατάσταση αγνώστου αιτιολογίας κατά την οποία η μεμβράνη που καλύπτει τις αρθρώσεις (αρθρικός υμένας), φλεγμαίνει. Ακολουθεί η βλάβη στις επιφάνειες των αρθρώσεων, η οποία καταλήγει στην καταστροφή του χόνδρου με αποτέλεσμα η άρθρωση να γίνει επώδυνη και αρθριτική.
Πολλές είναι οι αρθρώσεις που μπορεί να προσβληθούν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, ιδίως αυτές των χεριών και των ποδιών, αλλά και οι μεγαλύτερες αρθρώσεις , όπως το ισχίο και το γόνατο συχνά προσβάλλονται.
ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑ
Η – Οστεοαρθρίτιδα – είναι μακράν η πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας. Υπολογίζεται ότι το 25% των γυναικών και το 16% των ανδρών άνω των 60 ετών, παρουσιάζουν συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας.
Ενοχοποιείται για πάνω από το 95% των αρθροπλαστικών ισχίου που πραγματοποιούνται στο Ηνωμένο Βασίλειο κάθε χρόνο.
Η ΟΑ είναι μια εκφυλιστική δυσλειτουργία κατά την οποία υπάρχει προοδευτική απώλεια αρθρικού χόνδρου, η οποία συνοδεύεται από σχηματισμό νέου οστού και ίνωση του αρθρικού θύλακα (σκλήρυνση). H οστεοαρθρίτιδα μπορεί να προσβάλει μια ή και πολλές αρθρώσεις μαζί.
Υπάρχουν 2 βασικοί τύποι οστεοαρθρίτιδας, η πρωτοπαθής και η δευτεροπαθής:
ΠΡΩΤΟΠΑΘΗΣ
– Δεν υπάρχει σαφής αιτία
– Εμπλέκονται πολλές αρθρώσεις συμπεριλαμβανόμενων των δακτύλων των χεριών και των ποδιών, του γόνατος, των ζυγοαποφυσιακών αρθρώσεων
– Συνήθως εκδηλώνεται πρώτα στα χέρια
– Κυρίως προσβάλει γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση
– Η Κληρονομικότητα παίζει βασικό ρόλο.
ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΗΣ
– Υπολογίζεται ότι αποτελεί το 80% όλων των ΟΑ
– Ο φυσιολογικός χόνδρος καλείται να ανταπεξέλθει σε ένα μη φυσιολογικό φορτίο
– Ο μη φυσιολογικός χόνδρος καλείται να αντεπεξέλθει σε ένα φυσιολογικό φορτίο
– O χόνδρος καταστρέφεται εξαιτίας της δυσλειτουργίας του υποχόνδριου οστού
ΑΙΤIΕΣ:
Δεν υπάρχει προφανής αιτία για την πρωτογενή οστεοαρθρίτιδα. Οι αιτίες πρόκλησης της δευτερογενούς ΟΑ περιλαμβάνουν:
Προηγούμενος τραυματισμός (κάταγμα, εξάρθρωση, τραυματισμοί χόνδρου) Αναπτυξιακές διαταραχές που προκαλούν ανατομικές ανωμαλίες (π.χ δυσπλασία ισχίου) Παθήσεις ισχίου τις παιδικής ηλικίας όπως η νόσος Perthes (Οστεοχονδρίτιδα ισχίου) Ποικίλες παθήσεις, όπως άσηπτη νέκρωση μηριαίας κεφαλής ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ:
Το κύριο σύμπτωμα της αρθρίτιδας ισχίου είναι ο πόνος. Η νεύρωση της άρθρωσης του ισχίου είναι περίπλοκη και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο πόνος που προέρχεται από το ισχίο να γίνεται αισθητός σε πολλά διαφορετικά σημεία. Συνήθως ο πόνος εντοπίζεται στην άρθρωση αλλά μπορεί να γίνει αισθητός προς τα κάτω και εξωτερικά στην πορεία του ποδιού, στο γόνατο και ορισμένες φορές στον αστράγαλο. Ενίοτε μπορεί παρουσιαστεί πόνος στο γλουτό, στη μέση και σπανιότερα στην πλάτη.
Ο πόνος από την ΟΑ ισχίου εντείνεται κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων όπως το περπάτημα, ανεξαρτήτως απόστασης, και μπορεί πολύ συχνά να διαταράξει τον ύπνο. Σαν αποτέλεσμα της δυσκαμψίας της άρθρωσης συνήθως οι ασθενείς δυσκολεύονται να φορέσουν κάλτσες και παπούτσια.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ:
Πολλοί ασθενείς με αρθρίτιδα ισχίου δεν χρειάζεται να υποβληθούν σε αρθροπλαστική. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να αντιμετωπιστεί ο πόνος που προέρχεται από την αρθρίτιδα, συμπεριλαμβανομένων των ακόλουθων:
– Χρήση παυσίπονων
– Χορήγηση αντιφλεγμονωδών
– Μείωση σωματικού βάρους
– Τροποποίηση δραστηριότητας
– Χρήση μπαστουνιού (στην απέναντι από την πάσχουσα πλευρά)
– Φυσικοθεραπεία
– Ένεση στεροειδών στην άρθρωση του ισχίου
Παρόλα αυτά στην πλειονότητα των περιπτώσεων, με την πάροδο του χρόνου οι παραπάνω τρόποι αντιμετώπισης καθίστανται αναποτελεσματικοί. Η ένταση του πόνου και ο αντίκτυπος στην καθημερινότητα γίνονται αφόρητα. Σε αυτό το σημείο η αρθροπλαστική ισχίου αποτελεί μια λογική θεραπευτική αντιμετώπιση.
ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΝΕΟΣ/ΝΕΑ ΓΙΑ ΝΑ ΝΑ ΥΠΟΒΛΗΘΩ ΣΕ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ;
Παραδοσιακά οι αρθροπλαστικές ισχίου αποτελούνται από μια μεταλλική μπάλα – σφαίρα τοποθετημένη σε μια πλαστική κοιλότητα (κοτυλιαία πρόθεση). Η πλαστική επιφάνεια στήριξης φθείρεται με την πάροδο του χρόνο, με ρυθμό μάλλον σχετιζόμενο με το επίπεδο δραστηριότητας του ατόμου. Αυτό έχει σαν επακόλουθο νεότεροι ασθενείς με μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής να έχουν αυξημένο ρίσκο αναγκαιότητας δεύτερης αρθροπλαστικής ισχίου (αναθεώρησης -Revision) επέμβαση που είναι πολυπλοκότερη και υπόκεινται σε υψηλότερο κίνδυνο επιπλοκών. Βάση των ανωτέρω, ιστορικά, η αρθροπλαστική ισχίου σπανίως εφαρμοζόταν σε ασθενείς κάτω των 60 ετών.
Χάρη στα νέα τεχνολογικά επιτεύγματα έχουν παραχθεί επιφάνειες στήριξης που ανταποκρίνονται σε μεγαλύτερα επίπεδα δραστηριότητας και αναμένεται να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Αυτές οι καινούριες επιφάνειες στήριξης είναι συνήθως μέταλλο πάνω σε ειδικό σκληρότερο πλαστικό ή κεραμικό πάνω σε κεραμικό. Ως εκ τούτου, είναι τώρα πολύ πιο σύνηθες, νεότεροι ασθενείς να χειρουργούνται καθώς η πλειονότητα αυτών, που η αρθρίτιδα τους προκαλεί αφόρητους πόνους, επιλέγουν να έχουν ποιότητα ζωής από το να ζουν με τον πόνο.
ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΒΛΗΘΩ ΣΕ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΙΣΧΙΟΥ;
Η απόφαση ή μη υποβολής σε αρθροπλαστική ισχίου, σχετίζεται με την επιλογή τρόπου ζωής. Τα κριτήρια που καθορίζουν αν κάποιος ασθενής είναι υποψήφιος για αρθροπλαστική ισχίου, είναι η ύπαρξη ενός αρθριτικού ισχίου, όπως αυτό αποδεικνύεται ακτινογραφικά , το οποίο παρεμποδίζει την εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων του ατόμου και προκαλεί αφόρητο πόνο.
(Αξίζει να σημειωθεί ότι τα επίπεδα πόνου διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή.)
Συχνά συμπτώματα που αναφέρονται είναι τα ακόλουθα:
Μείωση της απόστασης βάδισης Αδυναμία εκτέλεσης βασικών δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένων και τον εργασιών νοικοκυριού Δυσκολία σε δραστηριότητες του ελεύθερου χρόνου Παρεμβολή στον ύπνο Δυσκολία κατά την προσπάθεια του ατόμου να σηκωθεί από καθιστή θέση Η αρθροπλαστική ισχίου αποτελεί μια αποτελεσματική επέμβαση αποκατάστασης και πρέπει να εφαρμόζεται μόνο όταν οι ασθενείς δεν είναι σε θέση να αντέξουν άλλο τον πόνο και την ανικανότητα και εφόσον τα πλεονεκτήματα καθώς και οι πιθανοί κίνδυνοι της μεθόδου έχουν εξηγηθεί πλήρως από το χειρουργό και έχουν κατανοηθεί από τον ασθενή.
anatakti
ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ
Η – Ρευματοειδής Αρθρίτιδα – είναι μια κατάσταση αγνώστου αιτιολογίας κατά την οποία η μεμβράνη που καλύπτει τις αρθρώσεις (αρθρικός υμένας), φλεγμαίνει. Ακολουθεί η βλάβη στις επιφάνειες των αρθρώσεων, η οποία καταλήγει στην καταστροφή του χόνδρου με αποτέλεσμα η άρθρωση να γίνει επώδυνη και αρθριτική.
Πολλές είναι οι αρθρώσεις που μπορεί να προσβληθούν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, ιδίως αυτές των χεριών και των ποδιών, αλλά και οι μεγαλύτερες αρθρώσεις , όπως το ισχίο και το γόνατο συχνά προσβάλλονται.
ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑ
Η – Οστεοαρθρίτιδα – είναι μακράν η πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας. Υπολογίζεται ότι το 25% των γυναικών και το 16% των ανδρών άνω των 60 ετών, παρουσιάζουν συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας.
Ενοχοποιείται για πάνω από το 95% των αρθροπλαστικών ισχίου που πραγματοποιούνται στο Ηνωμένο Βασίλειο κάθε χρόνο.
Η ΟΑ είναι μια εκφυλιστική δυσλειτουργία κατά την οποία υπάρχει προοδευτική απώλεια αρθρικού χόνδρου, η οποία συνοδεύεται από σχηματισμό νέου οστού και ίνωση του αρθρικού θύλακα (σκλήρυνση). H οστεοαρθρίτιδα μπορεί να προσβάλει μια ή και πολλές αρθρώσεις μαζί.
Υπάρχουν 2 βασικοί τύποι οστεοαρθρίτιδας, η πρωτοπαθής και η δευτεροπαθής:
ΠΡΩΤΟΠΑΘΗΣ
– Δεν υπάρχει σαφής αιτία
– Εμπλέκονται πολλές αρθρώσεις συμπεριλαμβανόμενων των δακτύλων των χεριών και των ποδιών, του γόνατος, των ζυγοαποφυσιακών αρθρώσεων
– Συνήθως εκδηλώνεται πρώτα στα χέρια
– Κυρίως προσβάλει γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση
– Η Κληρονομικότητα παίζει βασικό ρόλο.
ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΗΣ
– Υπολογίζεται ότι αποτελεί το 80% όλων των ΟΑ
– Ο φυσιολογικός χόνδρος καλείται να ανταπεξέλθει σε ένα μη φυσιολογικό φορτίο
– Ο μη φυσιολογικός χόνδρος καλείται να αντεπεξέλθει σε ένα φυσιολογικό φορτίο
– O χόνδρος καταστρέφεται εξαιτίας της δυσλειτουργίας του υποχόνδριου οστού
ΑΙΤIΕΣ:
Δεν υπάρχει προφανής αιτία για την πρωτογενή οστεοαρθρίτιδα. Οι αιτίες πρόκλησης της δευτερογενούς ΟΑ περιλαμβάνουν:
Προηγούμενος τραυματισμός (κάταγμα, εξάρθρωση, τραυματισμοί χόνδρου) Αναπτυξιακές διαταραχές που προκαλούν ανατομικές ανωμαλίες (π.χ δυσπλασία ισχίου) Παθήσεις ισχίου τις παιδικής ηλικίας όπως η νόσος Perthes (Οστεοχονδρίτιδα ισχίου) Ποικίλες παθήσεις, όπως άσηπτη νέκρωση μηριαίας κεφαλής ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ:
Το κύριο σύμπτωμα της αρθρίτιδας ισχίου είναι ο πόνος. Η νεύρωση της άρθρωσης του ισχίου είναι περίπλοκη και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο πόνος που προέρχεται από το ισχίο να γίνεται αισθητός σε πολλά διαφορετικά σημεία. Συνήθως ο πόνος εντοπίζεται στην άρθρωση αλλά μπορεί να γίνει αισθητός προς τα κάτω και εξωτερικά στην πορεία του ποδιού, στο γόνατο και ορισμένες φορές στον αστράγαλο. Ενίοτε μπορεί παρουσιαστεί πόνος στο γλουτό, στη μέση και σπανιότερα στην πλάτη.
Ο πόνος από την ΟΑ ισχίου εντείνεται κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων όπως το περπάτημα, ανεξαρτήτως απόστασης, και μπορεί πολύ συχνά να διαταράξει τον ύπνο. Σαν αποτέλεσμα της δυσκαμψίας της άρθρωσης συνήθως οι ασθενείς δυσκολεύονται να φορέσουν κάλτσες και παπούτσια.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ:
Πολλοί ασθενείς με αρθρίτιδα ισχίου δεν χρειάζεται να υποβληθούν σε αρθροπλαστική. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να αντιμετωπιστεί ο πόνος που προέρχεται από την αρθρίτιδα, συμπεριλαμβανομένων των ακόλουθων:
– Χρήση παυσίπονων
– Χορήγηση αντιφλεγμονωδών
– Μείωση σωματικού βάρους
– Τροποποίηση δραστηριότητας
– Χρήση μπαστουνιού (στην απέναντι από την πάσχουσα πλευρά)
– Φυσικοθεραπεία
– Ένεση στεροειδών στην άρθρωση του ισχίου
Παρόλα αυτά στην πλειονότητα των περιπτώσεων, με την πάροδο του χρόνου οι παραπάνω τρόποι αντιμετώπισης καθίστανται αναποτελεσματικοί. Η ένταση του πόνου και ο αντίκτυπος στην καθημερινότητα γίνονται αφόρητα. Σε αυτό το σημείο η αρθροπλαστική ισχίου αποτελεί μια λογική θεραπευτική αντιμετώπιση.
ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΝΕΟΣ/ΝΕΑ ΓΙΑ ΝΑ ΝΑ ΥΠΟΒΛΗΘΩ ΣΕ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ;
Παραδοσιακά οι αρθροπλαστικές ισχίου αποτελούνται από μια μεταλλική μπάλα – σφαίρα τοποθετημένη σε μια πλαστική κοιλότητα (κοτυλιαία πρόθεση). Η πλαστική επιφάνεια στήριξης φθείρεται με την πάροδο του χρόνο, με ρυθμό μάλλον σχετιζόμενο με το επίπεδο δραστηριότητας του ατόμου. Αυτό έχει σαν επακόλουθο νεότεροι ασθενείς με μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής να έχουν αυξημένο ρίσκο αναγκαιότητας δεύτερης αρθροπλαστικής ισχίου (αναθεώρησης -Revision) επέμβαση που είναι πολυπλοκότερη και υπόκεινται σε υψηλότερο κίνδυνο επιπλοκών. Βάση των ανωτέρω, ιστορικά, η αρθροπλαστική ισχίου σπανίως εφαρμοζόταν σε ασθενείς κάτω των 60 ετών.
Χάρη στα νέα τεχνολογικά επιτεύγματα έχουν παραχθεί επιφάνειες στήριξης που ανταποκρίνονται σε μεγαλύτερα επίπεδα δραστηριότητας και αναμένεται να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Αυτές οι καινούριες επιφάνειες στήριξης είναι συνήθως μέταλλο πάνω σε ειδικό σκληρότερο πλαστικό ή κεραμικό πάνω σε κεραμικό. Ως εκ τούτου, είναι τώρα πολύ πιο σύνηθες, νεότεροι ασθενείς να χειρουργούνται καθώς η πλειονότητα αυτών, που η αρθρίτιδα τους προκαλεί αφόρητους πόνους, επιλέγουν να έχουν ποιότητα ζωής από το να ζουν με τον πόνο.
ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΒΛΗΘΩ ΣΕ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΙΣΧΙΟΥ;
Η απόφαση ή μη υποβολής σε αρθροπλαστική ισχίου, σχετίζεται με την επιλογή τρόπου ζωής. Τα κριτήρια που καθορίζουν αν κάποιος ασθενής είναι υποψήφιος για αρθροπλαστική ισχίου, είναι η ύπαρξη ενός αρθριτικού ισχίου, όπως αυτό αποδεικνύεται ακτινογραφικά , το οποίο παρεμποδίζει την εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων του ατόμου και προκαλεί αφόρητο πόνο.
(Αξίζει να σημειωθεί ότι τα επίπεδα πόνου διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή.)
Συχνά συμπτώματα που αναφέρονται είναι τα ακόλουθα:
Μείωση της απόστασης βάδισης Αδυναμία εκτέλεσης βασικών δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένων και τον εργασιών νοικοκυριού Δυσκολία σε δραστηριότητες του ελεύθερου χρόνου Παρεμβολή στον ύπνο Δυσκολία κατά την προσπάθεια του ατόμου να σηκωθεί από καθιστή θέση Η αρθροπλαστική ισχίου αποτελεί μια αποτελεσματική επέμβαση αποκατάστασης και πρέπει να εφαρμόζεται μόνο όταν οι ασθενείς δεν είναι σε θέση να αντέξουν άλλο τον πόνο και την ανικανότητα και εφόσον τα πλεονεκτήματα καθώς και οι πιθανοί κίνδυνοι της μεθόδου έχουν εξηγηθεί πλήρως από το χειρουργό και έχουν κατανοηθεί από τον ασθενή.
anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τα φάρμακα βοηθούν στην αρθρίτιδα;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
