2018-05-17 21:58:35
Εισαγγελέας και Ανακρίτρια Αθηνών διαφώνησαν για την 19χρονη Ένα νεογέννητο βρέφος κατέληξε στα σκουπίδια. Η μητέρα του, ούτε 19 ετών, ενώπιον του 3ου τακτικού ανακριτή φέρεται να αποδέχθηκε την αποτρόπαια πράξη της. Ανακριτής και εισαγγελέας ωστόσο διαφώνησαν για την ποινική της μεταχείριση με αποτέλεσμα να τεθεί σε κατ΄οίκον περιορισμό μέχρι να αποφανθεί το δικαστικό συμβούλιο.
Από την άλλη, η μητέρα της, μετά την απολογία της, οδηγείται στις φυλακές.
Στο απολογητικό της υπόμνημα η 19χρόνη αποδέχθηκε πως τέλεσε την πράξη της παιδοκτονίας, αλλά όχι της ανθρωποκτονίας από πρόθεση που της αποδίδεται.
«Αποδέχομαι την πράξη αυτή εναντίον του πλάσματος που κυοφόρησα και έφερα για λίγο στον κόσμο. Δεν φτάνουν χίλια υπομνήματα για να αποτυπώσω στο χαρτί την συγκλονιστική προσωπική στιγμή που είχα με το τέκνο μου και την ματαίωση του μητρικού ενστίκτου το οποίο αιφνιδίως μεταμορφώθηκε σε απειλή και τρόμο για εμένα και την ψυχοσύνθεση μου. Μου είπαν μετά πως συμβαίνει μια στις χίλιες φορές. Ήμουν εγώ αυτή η μια».
Η νεαρή κοπέλα, από τη μία αντιμετώπιζε όπως αναφέρει σοβαρό πρόβλημα με τα κιλά της, από την άλλη, την είχε συγκλονίσει η απώλεια του πατέρα της στην ευαίσθητη ηλικία των 13 ετών ενώ όπως τονίζει τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε και το σοβαρό πρόβλημα κατάθλιψης της μητέρας της. «Τα τελευταία έξι χρόνια, η μητέρα μου πάσχει από σοβαρή κατάθλιψη, έχει αποστεωθεί και δεν δέχεται ιατρική βοήθεια. Έχει παρατήσει εντελώς τον εαυτό της και αδυνατεί να ανταπεξέλθει σε καθημερινές δραστηριότητες και να βγει από το σπίτι…».
Χαμηλή αυτοεκτίμηση
«Έφτασα να ζυγίζω 130 κιλά» αναφέρει, γεγονός που έπληξε ισχυρά την αυτοεκτίμησή της.
«Ιδίως δε, προ διετίας, όταν και μετακομίσαμε από τη Λήμνο που ζούσαμε και εγκατασταθήκαμε στην Αθήνα, η ιδέα για τον εαυτό μου έπεσε ακόμα πιο χαμηλά. Στη Αθήνα δεν γνώριζα κανέναν, ούτε κοινωνικά, ούτε στο σχολείο και πάσχιζα να γίνω αποδεκτή ενώ θεωρούσα ότι δεν με βοηθάει καθόλου η εμφάνισή μου. Στη Λήμνο, είχα σχέση με κάποιον εντελώς ακατάλληλο άνθρωπο, βίαιο και εκμεταλλευτή. Μαζί του συνέβη η πρώτη ατυχής εγκυμοσύνη. Το αντιλήφθηκα νωρίς, και προχώρησα σε άμβλωση σε δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας. Δέχθηκα ισχυρή κριτική από την οικογένειά μου για αυτή την επιπολαιότητα.
Έκτοτε, συνέχισα να συνάπτω εφήμερες σχέσεις με αγόρια που γνώριζα στο διαδίκτυο ή και εκτός Το γεγονός ότι λειτουργούσαν σεξουαλικά μαζί μου, μου κινητοποιούσε την μηδενική αυτοεκτίμηση και αισθανόμουν ποθητή» αναφέρει η νεαρή κοπέλα.
Στη συνέχεια περιγράφει πως: «Τον Μάιο του 2017 γνώρισα μέσω Facebook ένα αγόρι. Βρεθήκαμε μια φορά και μόνο. Δεν έχει σημασία ποιος είναι και δεν διεκδικώ κάτι από αυτόν. Πολλώ δε μάλλον, δεν θέλω να μπλέξω κανέναν στη σοβαρή τωρινή μου περιπέτεια για την οποία αναλαμβάνω την ευθύνη.
Τον άνθρωπο αυτόν δεν τον ξανασυνάντησα. Η ζωή μου κύλησε έκτοτε ενώ δεν έτυχε να ξανασχετιστώ και να συνευρεθεί με κάποιον άλλον. Συνέχιζα, όμως, να παίρνω βάρος και αισθανόμουν δυσφορία πολλές φορές , αλλά το απέδιδα πάντα στην υπέρβαρη φύση μου.
«Κατάλαβα ότι ήμουν έγκυος»
Αρχές Δεκεμβρίου όμως άρχισα να αισθάνομαι κάτι πρωτόγνωρο και περίεργο. Άρχισα να αισθάνομαι στην αρχή ανεπαίσθητα και μετά όλο και πιο έντονα, κίνηση και βάρος στην κοιλιά μου. Κατάλαβα ότι ήμουν έγκυος. Πάγωσα και πανικοβλήθηκα. Πώς ήταν δυνατόν να είμαι έγκυος αφού είχα σχεδόν κανονική μέχρι πριν λίγο καιρό –αν και μικρή σε διάρκεια – έμμηνο ρύση; Υπολόγισα τον χρόνο και κατάλαβα ότι ήταν με το παιδί που είχα γνωρίσει την άνοιξη.Τα πάντα γύρω μου κάθε μέρα ήταν μαύρα. Τι θα πει η οικογένειά μου, τι θα πουν οι συμμαθητές μου στο σχολείο. Ήμουν ούτως η άλλως απομονωμένη από τους συμμαθητές μου λόγω της εμφάνισής μου, τώρα μας χώριζε ένας ωκεανός σαν παιδιά. Τι δουλειά έχει με τους μαθητές της δευτέρας λυκείου μια έγκυος ανάμεσά τους.
Να μην μάθει κανείς τίποτα
Η εγκυμοσύνη αυτή ήταν σίγουρα ανεπιθύμητη από πλευράς μου, αλλά δεν είχα καιρό να το σκεφτώ αυτό. Γνώριζα πως σε τέτοιο στάδιο δεν γίνεται έκτρωση, αλλά διακοπή κύησης με κανονικό τοκετό. Οι σκέψεις αυτές με πανικόβαλαν ακόμη περισσότερο. Αποφάσισα ότι σίγουρα θα το διαχειριστώ μόνη μου και θα δω τι θα κάνω. Προείχε να μην μάθει κανένας τίποτα! Επ’ ουδενί! Φορούσα τα πιο φαρδιά ρούχα που έβρισκα, φρόντιζα να καμπουριάζω για να μην φανεί η κοιλιά μου και προσάρμοζα τον τρόπο που καθόμουν. Πρώτη φορά, με βοήθησε η σωματική μου διάπλαση. Απλά θα νόμιζαν ότι είμαι χοντρή. Μέσα στο σπίτι επίσης καμία κουβέντα.
Κλεισμένη στο δωμάτιο μου, τις περισσότερες ώρες, πέρασα μόνη μου το βαρύ φορτίο. Είχα ήδη αποφασίσει οτι θα γεννήσω μόνη μου. Ήλπιζα μόνο μην βγει το παιδί στραβά όπως είχα ακούσει ότι συμβαίνει καμιά φορά και πεθάνω. Δεν είχα σκεφτεί για μετά τι θα κάνω – ήταν σαν να ανέστειλα την σκέψη μου αλλά μάλλον ποτέ δεν συνειδητοποίησα ότι πραγματικά κάποια στιγμή, σύντομα θα βγει από μέσα μου ένα παιδί. Το πιο σημαντικό ήταν να μην το μάθει κανείς»!
Πληροφορίες: newsit.gr
Από την άλλη, η μητέρα της, μετά την απολογία της, οδηγείται στις φυλακές.
Στο απολογητικό της υπόμνημα η 19χρόνη αποδέχθηκε πως τέλεσε την πράξη της παιδοκτονίας, αλλά όχι της ανθρωποκτονίας από πρόθεση που της αποδίδεται.
«Αποδέχομαι την πράξη αυτή εναντίον του πλάσματος που κυοφόρησα και έφερα για λίγο στον κόσμο. Δεν φτάνουν χίλια υπομνήματα για να αποτυπώσω στο χαρτί την συγκλονιστική προσωπική στιγμή που είχα με το τέκνο μου και την ματαίωση του μητρικού ενστίκτου το οποίο αιφνιδίως μεταμορφώθηκε σε απειλή και τρόμο για εμένα και την ψυχοσύνθεση μου. Μου είπαν μετά πως συμβαίνει μια στις χίλιες φορές. Ήμουν εγώ αυτή η μια».
Η νεαρή κοπέλα, από τη μία αντιμετώπιζε όπως αναφέρει σοβαρό πρόβλημα με τα κιλά της, από την άλλη, την είχε συγκλονίσει η απώλεια του πατέρα της στην ευαίσθητη ηλικία των 13 ετών ενώ όπως τονίζει τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε και το σοβαρό πρόβλημα κατάθλιψης της μητέρας της. «Τα τελευταία έξι χρόνια, η μητέρα μου πάσχει από σοβαρή κατάθλιψη, έχει αποστεωθεί και δεν δέχεται ιατρική βοήθεια. Έχει παρατήσει εντελώς τον εαυτό της και αδυνατεί να ανταπεξέλθει σε καθημερινές δραστηριότητες και να βγει από το σπίτι…».
Χαμηλή αυτοεκτίμηση
«Έφτασα να ζυγίζω 130 κιλά» αναφέρει, γεγονός που έπληξε ισχυρά την αυτοεκτίμησή της.
«Ιδίως δε, προ διετίας, όταν και μετακομίσαμε από τη Λήμνο που ζούσαμε και εγκατασταθήκαμε στην Αθήνα, η ιδέα για τον εαυτό μου έπεσε ακόμα πιο χαμηλά. Στη Αθήνα δεν γνώριζα κανέναν, ούτε κοινωνικά, ούτε στο σχολείο και πάσχιζα να γίνω αποδεκτή ενώ θεωρούσα ότι δεν με βοηθάει καθόλου η εμφάνισή μου. Στη Λήμνο, είχα σχέση με κάποιον εντελώς ακατάλληλο άνθρωπο, βίαιο και εκμεταλλευτή. Μαζί του συνέβη η πρώτη ατυχής εγκυμοσύνη. Το αντιλήφθηκα νωρίς, και προχώρησα σε άμβλωση σε δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας. Δέχθηκα ισχυρή κριτική από την οικογένειά μου για αυτή την επιπολαιότητα.
Έκτοτε, συνέχισα να συνάπτω εφήμερες σχέσεις με αγόρια που γνώριζα στο διαδίκτυο ή και εκτός Το γεγονός ότι λειτουργούσαν σεξουαλικά μαζί μου, μου κινητοποιούσε την μηδενική αυτοεκτίμηση και αισθανόμουν ποθητή» αναφέρει η νεαρή κοπέλα.
Στη συνέχεια περιγράφει πως: «Τον Μάιο του 2017 γνώρισα μέσω Facebook ένα αγόρι. Βρεθήκαμε μια φορά και μόνο. Δεν έχει σημασία ποιος είναι και δεν διεκδικώ κάτι από αυτόν. Πολλώ δε μάλλον, δεν θέλω να μπλέξω κανέναν στη σοβαρή τωρινή μου περιπέτεια για την οποία αναλαμβάνω την ευθύνη.
Τον άνθρωπο αυτόν δεν τον ξανασυνάντησα. Η ζωή μου κύλησε έκτοτε ενώ δεν έτυχε να ξανασχετιστώ και να συνευρεθεί με κάποιον άλλον. Συνέχιζα, όμως, να παίρνω βάρος και αισθανόμουν δυσφορία πολλές φορές , αλλά το απέδιδα πάντα στην υπέρβαρη φύση μου.
«Κατάλαβα ότι ήμουν έγκυος»
Αρχές Δεκεμβρίου όμως άρχισα να αισθάνομαι κάτι πρωτόγνωρο και περίεργο. Άρχισα να αισθάνομαι στην αρχή ανεπαίσθητα και μετά όλο και πιο έντονα, κίνηση και βάρος στην κοιλιά μου. Κατάλαβα ότι ήμουν έγκυος. Πάγωσα και πανικοβλήθηκα. Πώς ήταν δυνατόν να είμαι έγκυος αφού είχα σχεδόν κανονική μέχρι πριν λίγο καιρό –αν και μικρή σε διάρκεια – έμμηνο ρύση; Υπολόγισα τον χρόνο και κατάλαβα ότι ήταν με το παιδί που είχα γνωρίσει την άνοιξη.Τα πάντα γύρω μου κάθε μέρα ήταν μαύρα. Τι θα πει η οικογένειά μου, τι θα πουν οι συμμαθητές μου στο σχολείο. Ήμουν ούτως η άλλως απομονωμένη από τους συμμαθητές μου λόγω της εμφάνισής μου, τώρα μας χώριζε ένας ωκεανός σαν παιδιά. Τι δουλειά έχει με τους μαθητές της δευτέρας λυκείου μια έγκυος ανάμεσά τους.
Να μην μάθει κανείς τίποτα
Η εγκυμοσύνη αυτή ήταν σίγουρα ανεπιθύμητη από πλευράς μου, αλλά δεν είχα καιρό να το σκεφτώ αυτό. Γνώριζα πως σε τέτοιο στάδιο δεν γίνεται έκτρωση, αλλά διακοπή κύησης με κανονικό τοκετό. Οι σκέψεις αυτές με πανικόβαλαν ακόμη περισσότερο. Αποφάσισα ότι σίγουρα θα το διαχειριστώ μόνη μου και θα δω τι θα κάνω. Προείχε να μην μάθει κανένας τίποτα! Επ’ ουδενί! Φορούσα τα πιο φαρδιά ρούχα που έβρισκα, φρόντιζα να καμπουριάζω για να μην φανεί η κοιλιά μου και προσάρμοζα τον τρόπο που καθόμουν. Πρώτη φορά, με βοήθησε η σωματική μου διάπλαση. Απλά θα νόμιζαν ότι είμαι χοντρή. Μέσα στο σπίτι επίσης καμία κουβέντα.
Κλεισμένη στο δωμάτιο μου, τις περισσότερες ώρες, πέρασα μόνη μου το βαρύ φορτίο. Είχα ήδη αποφασίσει οτι θα γεννήσω μόνη μου. Ήλπιζα μόνο μην βγει το παιδί στραβά όπως είχα ακούσει ότι συμβαίνει καμιά φορά και πεθάνω. Δεν είχα σκεφτεί για μετά τι θα κάνω – ήταν σαν να ανέστειλα την σκέψη μου αλλά μάλλον ποτέ δεν συνειδητοποίησα ότι πραγματικά κάποια στιγμή, σύντομα θα βγει από μέσα μου ένα παιδί. Το πιο σημαντικό ήταν να μην το μάθει κανείς»!
Πληροφορίες: newsit.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ