2018-05-21 13:23:54
Τι θα παρουσιάσει σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας στο υπουργικό συμβούλιο
Συνεκτική στρατηγική που ξεπερνά την ύφεση και την οικονομική καχεξία Ξεπερνιέται η θεωρία και τίθενται συλλογικοί και κοινωνικοί στόχοι
Το σχέδιο περιλαμβάνει και δεσμεύσεις έναντι του κοινωνικού συνόλου
Το ολιστικό σχέδιο για την επόμενη μέρα, η στρατηγική, δηλαδή, της χώρας μετά την έξοδό της από τα μνημόνια, που αποτελεί, ουσιαστικά, ένα manual στο οποίο συμπυκνώνεται η επεξεργασία που προέκυψε από τα υπουργεία τα τελευταία χρόνια και η διαβούλευση με τους παραγωγικούς φορείς και την τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω των αναπτυξιακών συνεδρίων, θα παρουσιαστεί σήμερα το μεσημέρι, στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, υπό τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα.
Το λεγόμενο «Growth Strategy for the future» δεν είναι απλώς ένα σχέδιο στο οποίο απαριθμούνται αναπτυξιακοί στόχοι. Είναι ένα συνολικό πλάνο το οποίο περιλαμβάνει, αφενός τους σκοπούς στους επιμέρους τομείς του κοινωνικού και οικονομικού γίγνεσθαι και αφετέρου τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και δράσεις για την επίτευξη αυτών των σκοπών.
Πρόκειται για μια συνεκτική στρατηγική, η οποία εκκινεί από τα πεπραγμένα της τρέχουσας περιόδου κατά την οποία η χώρα ξεπερνά την ύφεση και την οικονομική καχεξία και εκτείνεται στο μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο διάστημα.
«Το εγχείρημα είναι καινοφανές για τη χώρα, η οποία πορεύθηκε για χρόνια με μια κοντόφθαλμη και απολύτως καταστροφική, όπως αποδείχθηκε, λογική» αναφέρουν κυβερνητικές πηγές και επισημαίνουν ότι «για πρώτη φορά, η Ελλάδα είναι σε θέση, όχι μόνο να οραματιστεί στη θεωρία, αλλά να θέσει μια σειρά από συλλογικούς εθνικούς και κοινωνικούς στόχους, για την επόμενη μέρα της και μάλιστα, μετά από μία πολυετή κρίση».
Το Σχέδιο αποτελεί εγγύηση για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση και την ανάδειξή της σε μία κανονική χώρα πλέον, ως μια χώρα του σύγχρονου δυτικού κόσμου, στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που οφείλει να έχει πλάνο για το πού θέλει να βαδίσει και πώς θα το πετύχει.
Πέρα από στόχους, υπάρχουν και οι δεσμεύσεις
Το κείμενο περιλαμβάνει και δεσμεύσεις, οι οποίες όμως είναι, πρωτίστως, έναντι του κοινωνικού συνόλου, των δυνάμεων της εργασίας και της παραγωγής, των δυνάμεων δηλαδή, που θα κληθούν να παίξουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη νέα εποχή και φυσικά να υλοποιήσουν την στρατηγική που αποτυπώνεται στο σχέδιο.
«Είναι εξαιρετικά δύσκολο, να κατανοήσουν το παραπάνω οι δυνάμεις που έφεραν τη χώρα σε καθεστώς χρεοκοπίας και διεθνούς ανυποληψίας. Γι΄ αυτό αντιμετώπισαν το κείμενο με τρόπο αμήχανο και άγαρμπο. Είτε λέγοντας ότι πρόκειται για νέο μνημόνιο, είτε στη συνέχεια ότι πρόκειται για έκθεση ιδεών» αναφέρουν πηγές της κυβέρνησης και επιπλέον σημειώνουν: «Είναι προφανές ότι οι πολιτικές δυνάμεις που έστησαν και συντήρησαν ένα κρατικοδίαιτο, διεφθαρμένο και εν τέλει θνησιγενές οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο, νιώθουν άβολα στην ιδέα μιας συντεταγμένης και τεκμηριωμένης μακροπρόθεσμης στρατηγικής για τη χώρα».
Να σημειωθεί ότι τη διαδικασία αυτή ακολούθησαν, τόσο η Πορτογαλία, όσο και η Ιρλανδία, όταν βγήκαν από τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής και «συνιστά πράξη σοβαρότητας και ευθύνης, τόσο έναντι των πολιτών αυτής της χώρας, όσο όμως και έναντι των εταίρων μας στο διεθνές πεδίο».
Βάση του Σχεδίου αποτελεί η σταθερότητα και ο ασφαλής διάδρομος για το μέλλον
Το Σχέδιο, εκκινεί από το κεκτημένο που έχει πλέον στα χέρια της η χώρα και της δίνει τη δυνατότητα να οργανώσει το μέλλον της. Τη σταθερότητα όσον αφορά τα δημοσιονομικά.
Η Ελλάδα από το 2015, υπεραποδίδει διαρκώς έναντι των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα και το γεγονός αυτό την καθιστά επιτέλους αξιόπιστη. Το πλαίσιο της επόμενης περιόδου, προφανώς προβλέπει τους συμφωνημένους ήδη στόχους της επόμενης τετραετίας, τόσο στο επίπεδο των πλεονασμάτων όσο και σε αυτό της ανάπτυξης.
Κρίσιμη παράμετρος αποτελεί το ζήτημα της ρύθμισης του χρέους, η οποία εξάλλου θα συμβάλλει καθοριστικά στην ενίσχυση της αναπτυξιακής δυναμικής της χώρας η οποία έχει ήδη διαφανεί.
Στόχοι του Σχεδίου, η στήριξη της παραγωγής και η επένδυση στα στρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας.
Με δεδομένο ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που πλήρωσε ακριβά τη δημιουργία και τη διόγκωση ενός άναρχου παραγωγικού μοντέλου, χωρίς προσανατολισμό και με μοναδικό κριτήριο την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών σχεδίων μιας κρατικοδίαιτης ελίτ, το τέλος των μνημονίων συνιστά και το τέλος αυτού του μοντέλου.
Στο Σχέδιο γίνεται ρητή αναφορά στους τομείς στους οποίους εντοπίζονται δυνατότητες σημαντικής ανάπτυξης και αναβάθμισης της χώρας στον διεθνή οικονομικό ανταγωνισμό.
Ποιοι είναι οι επίμαχοι τομείς
Πρόκειται για τους τομείς της μεταποίησης, της βιομηχανίας, του αγροδιατροφικού τομέα, του τουρισμού, της ναυτιλίας, του φαρμάκου, των logistics, της καινοτομίας, των start-ups, των υποδομών, της ενέργειας.
Όλα τα παραπάνω συνδέονται και με την ισχυροποίηση του τομέα των εξαγωγών, ο οποίος ήδη από το αδύναμο 19% του 2009, έχει φτάσει σήμερα στο 33%, με στόχο το 50% το 2025.
Στο κείμενο, παρουσιάζονται τα δεδομένα για κάθε κλάδο, καθώς και οι προοπτικές του, με τρόπο αναλυτικό και με συγκεκριμένη αναφορά στα βήματα για την ανάπτυξη του καθώς και τους μετρήσιμους στόχους για τον καθένα ξεχωριστά.
Αποτυπώνονται συνεπώς, για πρώτη φορά στα χρονικά του σύγχρονου ελληνικού κράτους, σε επίσημο κείμενο υπό τη μορφή Σχεδίου για την επόμενη μέρα, τα ισχυρά χαρτιά της χώρας στον διεθνή ανταγωνισμό και τα μέσα ώστε αυτά να ενισχυθούν.
Τα μέσα: Εξασφάλιση πόρων για την ανάπτυξη – Η Ελλάδα γίνεται ελκυστικός επενδυτικός προορισμός.
Ένα σχέδιο που περιλαμβάνει τους τομείς, στους οποίους ενδιαφέρεται να επενδύσει η χώρα, θα ήταν λειψό αν δεν περιλάμβανε τα μέσα για να επιτευχθεί αυτό. Εδώ, το Σχέδιο αναφέρεται στις δύο καθοριστικές συνισταμένες: τις θεσμικές αλλαγές και τα χρηματοδοτικά εργαλεία.
Στο πρώτο σκέλος γίνεται εκτενής αναφορά στις σημαντικές τομές που έχουν ήδη γίνει στη χώρα στο επίπεδο της νομοθεσίας, όσον αφορά τις επιχειρήσεις.
Από τον Αναπτυξιακό Νόμο και τις ειδικές μέριμνές του για τη στήριξη του κυττάρου της ελληνικής οικονομίας, που είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μέχρι τις αλλαγές που διευκολύνουν την ίδρυση νέων επιχειρήσεων, την καθιέρωση συγκεκριμένων αναπτυξιακών κινήτρων για τις νέες επιχειρήσεις, το νέο πλαίσιο για τις Στρατηγικές Επενδύσεις και η taskforce, στην οποία προΐσταται ο πρωθυπουργός και συνολικά όλες τις σχετικές πρωτοβουλίες που κινούνται γύρω από τον άξονα:
Απλοποίηση – Διαφάνεια – Αποτελεσματικότητα – Επιτάχυνση
Στο δεύτερο σκέλος βρίσκεται το κρίσιμο ζήτημα των πόρων. Τα χρηματοδοτικά εργαλεία που θα τροφοδοτήσουν αυτή τη μεγάλη προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της παραγωγής.
Η χώρα έχει πλέον στη διάθεση της, όχι μόνο τους πόρους από το ΠΔΕ και το ΕΣΠΑ, στο οποίο για τρία συναπτά έτη παραμένει η χώρα με τη μεγαλύτερη απορρόφηση πανευρωπαϊκά, αλλά και από το πακέτο Γιούνκερ, με επενδύσεις αξίας 8 δισ., την ΕΙΒ με επενδύσεις που θα αποφέρουν, σύμφωνα με την τράπεζα, έως και 20 δισ. την επόμενη τριετία, καθώς και 2,5 δισ. αρχικά από την ΕBRD.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τις επιμέρους πρωτοβουλίες και την ίδρυση ταμείων για την ενίσχυση της καινοτομίας, των νεοφυών επιχειρήσεων, αλλά και τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, συγκροτούν ένα συνεκτικό σχέδιο.
Στο πλάι αυτών, έρχεται η φιλόδοξη προσπάθεια για την Ίδρυση της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, ώστε να κατορθώσει να ενισχύσει αυτή την σημαντική προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.
Όλα αυτά φυσικά, σε ένα περιβάλλον όπου το κόστος δανεισμού μειώνεται διαρκώς σε επίπεδα προ κρίσης και με τη χώρα να επιστρέφει ξανά στις αγορές χρήματος.
Η νέα κοινωνική πραγματικότητα: Κοινωνική Δικαιοσύνη – Ενίσχυση και προστασία της εργασίας
Το ένα «πόδι» της στρατηγικής για την επόμενη μέρα είναι η ενίσχυση της παραγωγής, το δεύτερο είναι η κοινωνική δικαιοσύνη.
Το Σχέδιο αναφέρεται στις πρωτοβουλίες στήριξης, τόσο του Τομέα της Δημόσιας Υγείας, της Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης, ενώ ιδιαίτερη βαρύτητα έχουν τα ζητήματα της εργασίας, με κύρια σημεία:
Το εθνικό σχέδιο με ορίζοντα τριετίας, για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας, την επαναφορά των βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την αύξηση του κατώτατου μισθού.
Τα παραπάνω σημεία, έρχονται να συμπληρώσουν τη στρατηγική για τη δημιουργία όχι μόνο νέων θέσεων εργασίας, αλλά και καλύτερων θέσεων εργασίας.
Οι πρωταγωνιστές του Σχεδίου: Επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο και τη νέα γενιά
Το Σχέδιο, περιλαμβάνει τους στόχους, τα μέσα αλλά και τους υλοποιητές του. Στο επίκεντρο λοιπόν αυτής της μεγάλης προσπάθειας είναι οι άνθρωποι αυτής της χώρας.
Ειδικότερα, οι νέοι και οι νέες, που τα χρόνια της κρίσης αντιμετωπίστηκαν ως πλεονάζον προσωπικό σε επιχείρηση υπό εκκαθάριση. Αυτοί οι άνθρωποι με τις ικανότητες και τη διάθεσή τους, θα κρίνουν εν τέλει και την επόμενη μέρα της χώρας.
Το Σχέδιο, περιλαμβάνει μια σειρά από πρωτοβουλίες ώστε να διευκολυνθούν οι νέοι και οι νέες της χώρας να ζήσουν και να δημιουργήσουν εδώ και φυσικά, όσοι έφυγαν τα προηγούμενα χρόνια να βρουν ξανά κίνητρα ώστε να επιστρέψουν.
Πηγή
Tromaktiko
Συνεκτική στρατηγική που ξεπερνά την ύφεση και την οικονομική καχεξία Ξεπερνιέται η θεωρία και τίθενται συλλογικοί και κοινωνικοί στόχοι
Το σχέδιο περιλαμβάνει και δεσμεύσεις έναντι του κοινωνικού συνόλου
Το ολιστικό σχέδιο για την επόμενη μέρα, η στρατηγική, δηλαδή, της χώρας μετά την έξοδό της από τα μνημόνια, που αποτελεί, ουσιαστικά, ένα manual στο οποίο συμπυκνώνεται η επεξεργασία που προέκυψε από τα υπουργεία τα τελευταία χρόνια και η διαβούλευση με τους παραγωγικούς φορείς και την τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω των αναπτυξιακών συνεδρίων, θα παρουσιαστεί σήμερα το μεσημέρι, στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, υπό τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα.
Το λεγόμενο «Growth Strategy for the future» δεν είναι απλώς ένα σχέδιο στο οποίο απαριθμούνται αναπτυξιακοί στόχοι. Είναι ένα συνολικό πλάνο το οποίο περιλαμβάνει, αφενός τους σκοπούς στους επιμέρους τομείς του κοινωνικού και οικονομικού γίγνεσθαι και αφετέρου τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και δράσεις για την επίτευξη αυτών των σκοπών.
Πρόκειται για μια συνεκτική στρατηγική, η οποία εκκινεί από τα πεπραγμένα της τρέχουσας περιόδου κατά την οποία η χώρα ξεπερνά την ύφεση και την οικονομική καχεξία και εκτείνεται στο μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο διάστημα.
«Το εγχείρημα είναι καινοφανές για τη χώρα, η οποία πορεύθηκε για χρόνια με μια κοντόφθαλμη και απολύτως καταστροφική, όπως αποδείχθηκε, λογική» αναφέρουν κυβερνητικές πηγές και επισημαίνουν ότι «για πρώτη φορά, η Ελλάδα είναι σε θέση, όχι μόνο να οραματιστεί στη θεωρία, αλλά να θέσει μια σειρά από συλλογικούς εθνικούς και κοινωνικούς στόχους, για την επόμενη μέρα της και μάλιστα, μετά από μία πολυετή κρίση».
Το Σχέδιο αποτελεί εγγύηση για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση και την ανάδειξή της σε μία κανονική χώρα πλέον, ως μια χώρα του σύγχρονου δυτικού κόσμου, στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που οφείλει να έχει πλάνο για το πού θέλει να βαδίσει και πώς θα το πετύχει.
Πέρα από στόχους, υπάρχουν και οι δεσμεύσεις
Το κείμενο περιλαμβάνει και δεσμεύσεις, οι οποίες όμως είναι, πρωτίστως, έναντι του κοινωνικού συνόλου, των δυνάμεων της εργασίας και της παραγωγής, των δυνάμεων δηλαδή, που θα κληθούν να παίξουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη νέα εποχή και φυσικά να υλοποιήσουν την στρατηγική που αποτυπώνεται στο σχέδιο.
«Είναι εξαιρετικά δύσκολο, να κατανοήσουν το παραπάνω οι δυνάμεις που έφεραν τη χώρα σε καθεστώς χρεοκοπίας και διεθνούς ανυποληψίας. Γι΄ αυτό αντιμετώπισαν το κείμενο με τρόπο αμήχανο και άγαρμπο. Είτε λέγοντας ότι πρόκειται για νέο μνημόνιο, είτε στη συνέχεια ότι πρόκειται για έκθεση ιδεών» αναφέρουν πηγές της κυβέρνησης και επιπλέον σημειώνουν: «Είναι προφανές ότι οι πολιτικές δυνάμεις που έστησαν και συντήρησαν ένα κρατικοδίαιτο, διεφθαρμένο και εν τέλει θνησιγενές οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο, νιώθουν άβολα στην ιδέα μιας συντεταγμένης και τεκμηριωμένης μακροπρόθεσμης στρατηγικής για τη χώρα».
Να σημειωθεί ότι τη διαδικασία αυτή ακολούθησαν, τόσο η Πορτογαλία, όσο και η Ιρλανδία, όταν βγήκαν από τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής και «συνιστά πράξη σοβαρότητας και ευθύνης, τόσο έναντι των πολιτών αυτής της χώρας, όσο όμως και έναντι των εταίρων μας στο διεθνές πεδίο».
Βάση του Σχεδίου αποτελεί η σταθερότητα και ο ασφαλής διάδρομος για το μέλλον
Το Σχέδιο, εκκινεί από το κεκτημένο που έχει πλέον στα χέρια της η χώρα και της δίνει τη δυνατότητα να οργανώσει το μέλλον της. Τη σταθερότητα όσον αφορά τα δημοσιονομικά.
Η Ελλάδα από το 2015, υπεραποδίδει διαρκώς έναντι των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα και το γεγονός αυτό την καθιστά επιτέλους αξιόπιστη. Το πλαίσιο της επόμενης περιόδου, προφανώς προβλέπει τους συμφωνημένους ήδη στόχους της επόμενης τετραετίας, τόσο στο επίπεδο των πλεονασμάτων όσο και σε αυτό της ανάπτυξης.
Κρίσιμη παράμετρος αποτελεί το ζήτημα της ρύθμισης του χρέους, η οποία εξάλλου θα συμβάλλει καθοριστικά στην ενίσχυση της αναπτυξιακής δυναμικής της χώρας η οποία έχει ήδη διαφανεί.
Στόχοι του Σχεδίου, η στήριξη της παραγωγής και η επένδυση στα στρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας.
Με δεδομένο ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που πλήρωσε ακριβά τη δημιουργία και τη διόγκωση ενός άναρχου παραγωγικού μοντέλου, χωρίς προσανατολισμό και με μοναδικό κριτήριο την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών σχεδίων μιας κρατικοδίαιτης ελίτ, το τέλος των μνημονίων συνιστά και το τέλος αυτού του μοντέλου.
Στο Σχέδιο γίνεται ρητή αναφορά στους τομείς στους οποίους εντοπίζονται δυνατότητες σημαντικής ανάπτυξης και αναβάθμισης της χώρας στον διεθνή οικονομικό ανταγωνισμό.
Ποιοι είναι οι επίμαχοι τομείς
Πρόκειται για τους τομείς της μεταποίησης, της βιομηχανίας, του αγροδιατροφικού τομέα, του τουρισμού, της ναυτιλίας, του φαρμάκου, των logistics, της καινοτομίας, των start-ups, των υποδομών, της ενέργειας.
Όλα τα παραπάνω συνδέονται και με την ισχυροποίηση του τομέα των εξαγωγών, ο οποίος ήδη από το αδύναμο 19% του 2009, έχει φτάσει σήμερα στο 33%, με στόχο το 50% το 2025.
Στο κείμενο, παρουσιάζονται τα δεδομένα για κάθε κλάδο, καθώς και οι προοπτικές του, με τρόπο αναλυτικό και με συγκεκριμένη αναφορά στα βήματα για την ανάπτυξη του καθώς και τους μετρήσιμους στόχους για τον καθένα ξεχωριστά.
Αποτυπώνονται συνεπώς, για πρώτη φορά στα χρονικά του σύγχρονου ελληνικού κράτους, σε επίσημο κείμενο υπό τη μορφή Σχεδίου για την επόμενη μέρα, τα ισχυρά χαρτιά της χώρας στον διεθνή ανταγωνισμό και τα μέσα ώστε αυτά να ενισχυθούν.
Τα μέσα: Εξασφάλιση πόρων για την ανάπτυξη – Η Ελλάδα γίνεται ελκυστικός επενδυτικός προορισμός.
Ένα σχέδιο που περιλαμβάνει τους τομείς, στους οποίους ενδιαφέρεται να επενδύσει η χώρα, θα ήταν λειψό αν δεν περιλάμβανε τα μέσα για να επιτευχθεί αυτό. Εδώ, το Σχέδιο αναφέρεται στις δύο καθοριστικές συνισταμένες: τις θεσμικές αλλαγές και τα χρηματοδοτικά εργαλεία.
Στο πρώτο σκέλος γίνεται εκτενής αναφορά στις σημαντικές τομές που έχουν ήδη γίνει στη χώρα στο επίπεδο της νομοθεσίας, όσον αφορά τις επιχειρήσεις.
Από τον Αναπτυξιακό Νόμο και τις ειδικές μέριμνές του για τη στήριξη του κυττάρου της ελληνικής οικονομίας, που είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μέχρι τις αλλαγές που διευκολύνουν την ίδρυση νέων επιχειρήσεων, την καθιέρωση συγκεκριμένων αναπτυξιακών κινήτρων για τις νέες επιχειρήσεις, το νέο πλαίσιο για τις Στρατηγικές Επενδύσεις και η taskforce, στην οποία προΐσταται ο πρωθυπουργός και συνολικά όλες τις σχετικές πρωτοβουλίες που κινούνται γύρω από τον άξονα:
Απλοποίηση – Διαφάνεια – Αποτελεσματικότητα – Επιτάχυνση
Στο δεύτερο σκέλος βρίσκεται το κρίσιμο ζήτημα των πόρων. Τα χρηματοδοτικά εργαλεία που θα τροφοδοτήσουν αυτή τη μεγάλη προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της παραγωγής.
Η χώρα έχει πλέον στη διάθεση της, όχι μόνο τους πόρους από το ΠΔΕ και το ΕΣΠΑ, στο οποίο για τρία συναπτά έτη παραμένει η χώρα με τη μεγαλύτερη απορρόφηση πανευρωπαϊκά, αλλά και από το πακέτο Γιούνκερ, με επενδύσεις αξίας 8 δισ., την ΕΙΒ με επενδύσεις που θα αποφέρουν, σύμφωνα με την τράπεζα, έως και 20 δισ. την επόμενη τριετία, καθώς και 2,5 δισ. αρχικά από την ΕBRD.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τις επιμέρους πρωτοβουλίες και την ίδρυση ταμείων για την ενίσχυση της καινοτομίας, των νεοφυών επιχειρήσεων, αλλά και τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, συγκροτούν ένα συνεκτικό σχέδιο.
Στο πλάι αυτών, έρχεται η φιλόδοξη προσπάθεια για την Ίδρυση της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, ώστε να κατορθώσει να ενισχύσει αυτή την σημαντική προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.
Όλα αυτά φυσικά, σε ένα περιβάλλον όπου το κόστος δανεισμού μειώνεται διαρκώς σε επίπεδα προ κρίσης και με τη χώρα να επιστρέφει ξανά στις αγορές χρήματος.
Η νέα κοινωνική πραγματικότητα: Κοινωνική Δικαιοσύνη – Ενίσχυση και προστασία της εργασίας
Το ένα «πόδι» της στρατηγικής για την επόμενη μέρα είναι η ενίσχυση της παραγωγής, το δεύτερο είναι η κοινωνική δικαιοσύνη.
Το Σχέδιο αναφέρεται στις πρωτοβουλίες στήριξης, τόσο του Τομέα της Δημόσιας Υγείας, της Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης, ενώ ιδιαίτερη βαρύτητα έχουν τα ζητήματα της εργασίας, με κύρια σημεία:
Το εθνικό σχέδιο με ορίζοντα τριετίας, για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας, την επαναφορά των βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την αύξηση του κατώτατου μισθού.
Τα παραπάνω σημεία, έρχονται να συμπληρώσουν τη στρατηγική για τη δημιουργία όχι μόνο νέων θέσεων εργασίας, αλλά και καλύτερων θέσεων εργασίας.
Οι πρωταγωνιστές του Σχεδίου: Επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο και τη νέα γενιά
Το Σχέδιο, περιλαμβάνει τους στόχους, τα μέσα αλλά και τους υλοποιητές του. Στο επίκεντρο λοιπόν αυτής της μεγάλης προσπάθειας είναι οι άνθρωποι αυτής της χώρας.
Ειδικότερα, οι νέοι και οι νέες, που τα χρόνια της κρίσης αντιμετωπίστηκαν ως πλεονάζον προσωπικό σε επιχείρηση υπό εκκαθάριση. Αυτοί οι άνθρωποι με τις ικανότητες και τη διάθεσή τους, θα κρίνουν εν τέλει και την επόμενη μέρα της χώρας.
Το Σχέδιο, περιλαμβάνει μια σειρά από πρωτοβουλίες ώστε να διευκολυνθούν οι νέοι και οι νέες της χώρας να ζήσουν και να δημιουργήσουν εδώ και φυσικά, όσοι έφυγαν τα προηγούμενα χρόνια να βρουν ξανά κίνητρα ώστε να επιστρέψουν.
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κίνδυνος κατάρρευσης για το Αστυνομικό Μέγαρο Πειραιά
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
