2018-05-26 21:19:24
Το να είσαι γονιός δεν είναι εύκολο και σίγουρα σημαίνει πολλά περισσότερα από... το να φροντίζεις τι τρώει και τι ρούχα θα φορέσει το παιδί σου. Τόσο τα κορίτσια, όσο και τα αγόρια έχουν πολύ συγκεκριμένες αναπτυξιακές διαδικασίες. Σε αυτό το άρθρο, όμως, θα ασχοληθούμε με τα αγόρια.
Οι ψυχολόγοι και οι ειδικοί της ανάπτυξης διακρίνουν 3 βασικά στάδια ανάπτυξης των αγοριών, τα οποία είναι πολύ σημαντικό να ληφθούν υπόψη όταν μεγαλώνουμε ένα παιδί.
Στάδιο 1: Από τη γέννηση μέχρι 6 ετών
Τα μωρά είναι απλά μωρά, ανεξάρτητα από το φύλο τους.
Τους αρέσει όταν παίζουμε μαζί τους, όταν τα κρατάμε στην αγκαλιά μας, τους μιλάμε – βασικά, επιδιώκουν την προσοχή μας. Όταν μεγαλώνουν, τα μικρά αγόρια ανακαλύπτουν τον κόσμο γύρω τους μέσω διαφορετικών δραστηριοτήτων και είναι σημαντικό να τα βοηθήσουμε με αυτό. Ο Erich Fromm, ένας κοινωνικός ψυχολόγος, συχνά υπογραμμίζει τη σημασία των ρόλων των γονέων στην πρώιμη ανάπτυξη ενός παιδιού.
Εδώ είναι οι πιο σημαντικές ιδέες του:
Εάν μια μητέρα πάσχει από κατάθλιψη, θα επηρεάσει και το παιδί, επειδή η αγάπη για τη ζωή περνά από τη μητέρα στο παιδί.
Τα αγόρια χρειάζονται τη συμμετοχή και των δύο των γονέων τους αλλά σε αυτή τη φάση οι μητέρες παίζουν κατά κύριο λόγο το ρόλο ενός αγαπημένου και τρυφερού γονέα. Αυτό είναι πραγματικά θεμελιώδες για αυτά τα χρόνια του παιδιού καθώς η υπέρτατη ανάγκη του είναι να νιώθει ότι είναι ασφαλές και ότι αγαπιέται.
Ο πατέρας για το γιο σε αυτή την ηλικία, είναι το πρόσωπο που το αγόρι θα θέλει να μοιάσει και το πρόσωπο από το οποίο θα μάθει τι είναι καλό και τι είναι κακό.
Η αγάπη μιας μητέρας για το παιδί της είναι μια άνευ όρων αγάπη. Οι μητέρες αγαπούν το παιδί τους μόνο επειδή είναι εκεί, αλλά η αγάπη ενός πατέρα είναι κάπως διαφορετική και καλλιεργείται από τη μεταξύ τους σχέση. Και όσο κι αν αυτό ακούγεται αρνητικό, το παιδί μέσα από το «πάρε-δώσε» αυτής της σχέσης μαθαίνει για την ηθική και τους βασικούς κανόνες. Εάν αυτή η ισορροπία δεν τηρηθεί, τότε ένα αγόρι έχει πιθανότητες να γίνει είτε ναρκισιστής είτε ένας σκληρός άνθρωπος.
Ωστόσο, με αφετηρία τα 2 χρόνια του παιδιού, είναι εξαιρετικά σημαντικό για μια μητέρα να θέσει όρια στη σχέση της με το γιο της, προκειμένου να αποφευχθεί το γνωστό Οιδιπόδειο.
Στάδιο 2: Από 6 έως 13 ετών
Αυτή είναι μια εποχή κατά την οποία τα αγόρια συνειδητοποιούν σαφώς τον ρόλο του φύλου τους και εμπλέκονται συνήθως σε αγορίστικες δραστηριότητες. Ο Peggy Drexler, Ph.D., και ερευνητικός ψυχολόγος θεωρεί τα πιο ζωτικά σημεία για τη ανάπτυξη ενός αγοριού αυτής της ηλικίας τα παρακάτω:
«Συνειδητοποιήστε ότι τα αγόρια, ναι, θα είναι αγόρια». Το θέμα εδώ δεν είναι να προσπαθήσετε να προστατέψετε ή να σπρώξετε το παιδί σας σε αυτό που εσείς θεωρείτε αρρενωπότητα, αλλά να δεχθείτε τα πράγματα που του αρέσει να κάνει και που το ενδιαφέρουν. Αξιοποιήστε τις αρετές του γιου σας και ενθαρρύνετα την αίσθηση περιπέτειας που μπορεί να διαθέτει. Αν θέλει να παίξει με ψεύτικα όπλα ή βίαια βιντεοπαιχνίδια φυσικά μπορείτε να το περιορίσετε αλλά αν θέλει θα βρει έναν τρόπο να το κάνει, θα το κάνει, παρά τους περιορισμούς σας.
Σεβαστείτε την ατομικότητά του επειδή η λέξη «αγόρι» – όπως και το κορίτσι – δεν έχει κανέναν ορισμό εκτός από αυτόν που βάζουμε μόνοι μας. Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι για να εκφράσει ένα αγόρι την αρρενωπότητά του και, φυσικά, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα αν βρίσκει χαρά σε δραστηριότητες που εσείς δεν θεωρείτε «ανδρικές».
Ενθαρρύνετε διάφορα ενδιαφέροντα. Το πρόβλημα πολλών γονέων είναι ότι θέλουν τα παιδιά τους να είναι ακριβώς όπως εκείνοι και να έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα με αυτούς – ειδικά οι μπαμπάδες όσον αφορά τους γιούς τους. Ωστόσο, το να ενθαρρύνετε τον γιο σας σε διάφορες δραστηριότητες που του αρέσουν θα εμπλουτίσει τη ζωή του και θα τον βοηθήσει να εκτιμήσει την ελευθερία επιλογής που του δίνετε.
Μην έχετε προσδοκίες με βάση το φύλο. Η Peggy Drexler λέει ότι, σύμφωνα με τις έρευνές της, τα αγόρια που δεν ήταν παγιδευμένα σε ρόλους φύλων ήταν πιο ανεξάρτητα, πιο ανοιχτόμυαλα και δεν είχαν πρόβλημα με την σεξουαλικότητα των συνομίληκών τους.
Μάθετε στον γιό σας πώς να διαχειρίζεται την κριτική με ήρεμο τρόπο. Δείξτε του πώς μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του χωρίς να είναι επιθετικός ή βίαιος.
Στάδιο 3: Από 14 ετών και πάνω
Αυτό είναι το στάδιο όπου το αγόρι σας γίνεται έφηβος. Αυτή η περίοδος είναι δύσκολη, δεδομένου ότι οι ορμονικές ανακατατάξεις κάνουν τα αγόρια να εκφράζουν θυμό και επιθετικότητα σε αυτή την ηλικία. Σε αυτό το σημείο είναι καλό ο γονιός να καταφέρει να βοηθήσει το παιδί να διοχετεύσει αυτό τον «θυμό» και την «ορμή» στο σωστό κανάλι.
Πρέπει να βοηθήσετε τον γιο σας να αναλαμβάνει τις ευθύνες των πράξεών του, καθώς η ευθύνη δεν είναι κάτι που έρχεται φυσικά, αλλά είναι κάτι που πρέπει να διδαχθεί. Όπως λέει ο ψυχολόγος Steven Stosny, Ph.D., «το κλειδί για τη διδασκαλία της ευθύνης είναι να βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας καταλαβαίνουν το εξής: Η εξουσία, τα προνόμια και η ευθύνη πηγαίνουν μαζί. Όταν η υπευθυνότητα είναι υψηλή, τότε είναι και τα άλλα δύο. Και όταν είναι χαμηλή, το ίδιο ισχύει και στα άλλα δύο».
Ταυτόχρονα, δώστε την ευκαιρία στον γιο σας να δημιουργήσει την δική του ταυτότητα. Ένας καθηγητής παιδικής ανάπτυξης David Elkind, Ph.D., πιστεύει ότι αν βλέπετε ότι το παιδί σας δεν συναναστρέφεται με «κακές» παρέες, θα πρέπει να του δώσετε μεγαλύτερη ανεξαρτησία.
Αποφασίστε εκ των προτέρων ποιους κανόνες θα θέσετε. Σύμφωνα με την Amy Bobrow, Ph.D. και οι δύο γονείς πρέπει να τηρούν ό,τι αποφασίσουν από κοινού και να έχουν ανακοινωθεί εκ των προτέρων. Διαφορετικά, όταν θα πρέπει να εφαρμοστούν θα είναι δύσκολο να δικαολογηθούν στον έφηβο.
Και ο πιο σημαντικός κανόνας είναι να είστε το σωστό πρότυπο. Δεν έχει σημασία τι διδάσκετε στο παιδί σας αν η συμπεριφορά σας δείχνει το αντίθετο. Αν αποτελείτε καλό παράδειγμα δεν θα έχετε προβλήματα με την ανατροφή του γιου σας.
Πηγή
Tromaktiko
Οι ψυχολόγοι και οι ειδικοί της ανάπτυξης διακρίνουν 3 βασικά στάδια ανάπτυξης των αγοριών, τα οποία είναι πολύ σημαντικό να ληφθούν υπόψη όταν μεγαλώνουμε ένα παιδί.
Στάδιο 1: Από τη γέννηση μέχρι 6 ετών
Τα μωρά είναι απλά μωρά, ανεξάρτητα από το φύλο τους.
Τους αρέσει όταν παίζουμε μαζί τους, όταν τα κρατάμε στην αγκαλιά μας, τους μιλάμε – βασικά, επιδιώκουν την προσοχή μας. Όταν μεγαλώνουν, τα μικρά αγόρια ανακαλύπτουν τον κόσμο γύρω τους μέσω διαφορετικών δραστηριοτήτων και είναι σημαντικό να τα βοηθήσουμε με αυτό. Ο Erich Fromm, ένας κοινωνικός ψυχολόγος, συχνά υπογραμμίζει τη σημασία των ρόλων των γονέων στην πρώιμη ανάπτυξη ενός παιδιού.
Εδώ είναι οι πιο σημαντικές ιδέες του:
Εάν μια μητέρα πάσχει από κατάθλιψη, θα επηρεάσει και το παιδί, επειδή η αγάπη για τη ζωή περνά από τη μητέρα στο παιδί.
Τα αγόρια χρειάζονται τη συμμετοχή και των δύο των γονέων τους αλλά σε αυτή τη φάση οι μητέρες παίζουν κατά κύριο λόγο το ρόλο ενός αγαπημένου και τρυφερού γονέα. Αυτό είναι πραγματικά θεμελιώδες για αυτά τα χρόνια του παιδιού καθώς η υπέρτατη ανάγκη του είναι να νιώθει ότι είναι ασφαλές και ότι αγαπιέται.
Ο πατέρας για το γιο σε αυτή την ηλικία, είναι το πρόσωπο που το αγόρι θα θέλει να μοιάσει και το πρόσωπο από το οποίο θα μάθει τι είναι καλό και τι είναι κακό.
Η αγάπη μιας μητέρας για το παιδί της είναι μια άνευ όρων αγάπη. Οι μητέρες αγαπούν το παιδί τους μόνο επειδή είναι εκεί, αλλά η αγάπη ενός πατέρα είναι κάπως διαφορετική και καλλιεργείται από τη μεταξύ τους σχέση. Και όσο κι αν αυτό ακούγεται αρνητικό, το παιδί μέσα από το «πάρε-δώσε» αυτής της σχέσης μαθαίνει για την ηθική και τους βασικούς κανόνες. Εάν αυτή η ισορροπία δεν τηρηθεί, τότε ένα αγόρι έχει πιθανότητες να γίνει είτε ναρκισιστής είτε ένας σκληρός άνθρωπος.
Ωστόσο, με αφετηρία τα 2 χρόνια του παιδιού, είναι εξαιρετικά σημαντικό για μια μητέρα να θέσει όρια στη σχέση της με το γιο της, προκειμένου να αποφευχθεί το γνωστό Οιδιπόδειο.
Στάδιο 2: Από 6 έως 13 ετών
Αυτή είναι μια εποχή κατά την οποία τα αγόρια συνειδητοποιούν σαφώς τον ρόλο του φύλου τους και εμπλέκονται συνήθως σε αγορίστικες δραστηριότητες. Ο Peggy Drexler, Ph.D., και ερευνητικός ψυχολόγος θεωρεί τα πιο ζωτικά σημεία για τη ανάπτυξη ενός αγοριού αυτής της ηλικίας τα παρακάτω:
«Συνειδητοποιήστε ότι τα αγόρια, ναι, θα είναι αγόρια». Το θέμα εδώ δεν είναι να προσπαθήσετε να προστατέψετε ή να σπρώξετε το παιδί σας σε αυτό που εσείς θεωρείτε αρρενωπότητα, αλλά να δεχθείτε τα πράγματα που του αρέσει να κάνει και που το ενδιαφέρουν. Αξιοποιήστε τις αρετές του γιου σας και ενθαρρύνετα την αίσθηση περιπέτειας που μπορεί να διαθέτει. Αν θέλει να παίξει με ψεύτικα όπλα ή βίαια βιντεοπαιχνίδια φυσικά μπορείτε να το περιορίσετε αλλά αν θέλει θα βρει έναν τρόπο να το κάνει, θα το κάνει, παρά τους περιορισμούς σας.
Σεβαστείτε την ατομικότητά του επειδή η λέξη «αγόρι» – όπως και το κορίτσι – δεν έχει κανέναν ορισμό εκτός από αυτόν που βάζουμε μόνοι μας. Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι για να εκφράσει ένα αγόρι την αρρενωπότητά του και, φυσικά, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα αν βρίσκει χαρά σε δραστηριότητες που εσείς δεν θεωρείτε «ανδρικές».
Ενθαρρύνετε διάφορα ενδιαφέροντα. Το πρόβλημα πολλών γονέων είναι ότι θέλουν τα παιδιά τους να είναι ακριβώς όπως εκείνοι και να έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα με αυτούς – ειδικά οι μπαμπάδες όσον αφορά τους γιούς τους. Ωστόσο, το να ενθαρρύνετε τον γιο σας σε διάφορες δραστηριότητες που του αρέσουν θα εμπλουτίσει τη ζωή του και θα τον βοηθήσει να εκτιμήσει την ελευθερία επιλογής που του δίνετε.
Μην έχετε προσδοκίες με βάση το φύλο. Η Peggy Drexler λέει ότι, σύμφωνα με τις έρευνές της, τα αγόρια που δεν ήταν παγιδευμένα σε ρόλους φύλων ήταν πιο ανεξάρτητα, πιο ανοιχτόμυαλα και δεν είχαν πρόβλημα με την σεξουαλικότητα των συνομίληκών τους.
Μάθετε στον γιό σας πώς να διαχειρίζεται την κριτική με ήρεμο τρόπο. Δείξτε του πώς μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του χωρίς να είναι επιθετικός ή βίαιος.
Στάδιο 3: Από 14 ετών και πάνω
Αυτό είναι το στάδιο όπου το αγόρι σας γίνεται έφηβος. Αυτή η περίοδος είναι δύσκολη, δεδομένου ότι οι ορμονικές ανακατατάξεις κάνουν τα αγόρια να εκφράζουν θυμό και επιθετικότητα σε αυτή την ηλικία. Σε αυτό το σημείο είναι καλό ο γονιός να καταφέρει να βοηθήσει το παιδί να διοχετεύσει αυτό τον «θυμό» και την «ορμή» στο σωστό κανάλι.
Πρέπει να βοηθήσετε τον γιο σας να αναλαμβάνει τις ευθύνες των πράξεών του, καθώς η ευθύνη δεν είναι κάτι που έρχεται φυσικά, αλλά είναι κάτι που πρέπει να διδαχθεί. Όπως λέει ο ψυχολόγος Steven Stosny, Ph.D., «το κλειδί για τη διδασκαλία της ευθύνης είναι να βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας καταλαβαίνουν το εξής: Η εξουσία, τα προνόμια και η ευθύνη πηγαίνουν μαζί. Όταν η υπευθυνότητα είναι υψηλή, τότε είναι και τα άλλα δύο. Και όταν είναι χαμηλή, το ίδιο ισχύει και στα άλλα δύο».
Ταυτόχρονα, δώστε την ευκαιρία στον γιο σας να δημιουργήσει την δική του ταυτότητα. Ένας καθηγητής παιδικής ανάπτυξης David Elkind, Ph.D., πιστεύει ότι αν βλέπετε ότι το παιδί σας δεν συναναστρέφεται με «κακές» παρέες, θα πρέπει να του δώσετε μεγαλύτερη ανεξαρτησία.
Αποφασίστε εκ των προτέρων ποιους κανόνες θα θέσετε. Σύμφωνα με την Amy Bobrow, Ph.D. και οι δύο γονείς πρέπει να τηρούν ό,τι αποφασίσουν από κοινού και να έχουν ανακοινωθεί εκ των προτέρων. Διαφορετικά, όταν θα πρέπει να εφαρμοστούν θα είναι δύσκολο να δικαολογηθούν στον έφηβο.
Και ο πιο σημαντικός κανόνας είναι να είστε το σωστό πρότυπο. Δεν έχει σημασία τι διδάσκετε στο παιδί σας αν η συμπεριφορά σας δείχνει το αντίθετο. Αν αποτελείτε καλό παράδειγμα δεν θα έχετε προβλήματα με την ανατροφή του γιου σας.
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
