2018-06-01 13:51:13
Είναι συναρπαστικό το να είσαι μαμά Ο αριθμός των διαφορετικών μορφών γονικής μέριμνας είναι τόσο αμέτρητος όσο οι πάνες στα σκουπίδια. Υπάρχει τεράστια ποικιλία επιλογών στη μητρότητα. Είναι σαν να παραγγέλνετε από ένα μενού με 600 αντικείμενα και να αναρωτιέστε μήπως κάνατε τη λάθος επιλογή.
Αυτή την άνοιξη, άφησα μια καριέρα στη διδασκαλία για να μείνω στο σπίτι με τα δύο μου κορίτσια. Ξέρω πόσοι γονείς θα ήθελαν να εγκαταλείψουν την εργασία τους για να είναι στο σπίτι με τα παιδιά τους και πόσο προνομιούχα είμαι που έχω αυτή την επιλογή. Όμως, είμαι σε ένα ρόλο που δεν οραματιζόμουν. Είμαι μαμά στο σπίτι.
Μην με παρεξηγήσετε- θέλω να δουλεύω με πλήρη απασχόληση κάθε μέρα (τουλάχιστον μέχρι τις 4 μ.μ.), αλλά θέλω επίσης τα παιδιά μου να έχουν ακαδημαϊκές αναζητήσεις και να εξερευνήσουν τις βαθιές επιθυμίες τους. Παρόλο που γνωρίζω ότι η καριέρα μου δεν ισοδυναμεί με ταυτότητα ή αξία, υπάρχει αυτή η μικρή αμφιβολία μέσα μου που με κάνει να αναρωτιέται αν τα κορίτσια μου θα επηρεαστούν από την επιλογή μου να μείνω στο σπίτι ως το αποκορύφωμα της γυναικείας ενηλικίωσης.
Θέλω να τις ενθαρρύνω να κυνηγάνε τα όνειρα τους αλλά δεν παύω να αναρωτιέμαι:
Έχω παραιτηθεί από τη δουλειά μου γι ‘αυτό;
Άλλωστε, το μοντέλο που είχα εγώ (της δικής μου μαμάς) έκανε τα πάντα και τα έκανε καλά. Εργαζόταν έξω από το σπίτι, γύριζε γρήγορα πίσω για να ετοιμάσει φαγητό, μας πήγαινε σε όλες τις δραστηριότητες και ποτέ δεν μας άφησε να δούμε ότι ήταν κουρασμένη. Ήταν ένας μικρός πύργος δύναμης και χαράς. Αλλά όταν προσπάθησα να τα κάνω όλα εγώ, δεν ήμουν πύργος δύναμης. Ήμουν ένας αβέβαιος πύργος Jenga, έτοιμη να καταρρεύσω συναισθηματικά.
Γιατί λοιπόν αποχώρησα από μια καριέρα που μου αρέσει; Για κλαψούρισμα και καυγάδες; Για πασχαλινά παζλ και ανάγνωση βιβλίων ξανά και ξανά; Μήπως για να πλένω πιάτα και να βάζω πλυντήρια; Να δίνω φιλιά καληνύχτας και να εξοντώνω τα τέρατα κάτω από το κρεβάτι;
Ναι σε όλα τα παραπάνω και επίσης για να αποβάλω τα δικά μου τέρατα επειδή δεν μπορώ να τα κάνω όλα και ειλικρινά, δεν θέλω. Σε όλες τις επιλογές που προσφέρει η μητρότητα, συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι δεν υπάρχει μόνο μία σωστή πορεία. Στο μενού της μητρότητας, μπορείτε να κάνετε μια επιλογή και να ανακαλύψετε μια εντελώς νέα αίσθηση ή μπορείτε να αποφασίσετε ότι ήρθε η ώρα για κάτι διαφορετικό. Αυτό που λειτουργεί για εμένα μπορεί να μην λειτουργήσει για σας και αυτό που λειτουργεί φέτος μπορεί να σας φανεί πολύ διαφορετικό του χρόνου.
Αφήνω στην άκρη ένα πάθος για αυτή την εποχή της μητρότητας, αλλά τίποτα δεν χαλάει ή χάνεται. Ενώ δεν υπάρχει ένα μοναδικό μοντέλο επιτυχίας για να μεταβιβαστεί στην επόμενη γενιά θηλυκών, υπάρχει ένα συνεπές μήνυμα που θέλω τα κορίτσια μου να πιστέψουν βαθιά μέσα τους: ότι μπορούν να επιλέξουν και ότι μπορούν να μεγαλώσουν. Μπορούν να πουν ναι. Μπορούν να πουν όχι. Μπορούν να κάνουν και τα δύο. Ή τίποτα. Η ταυτότητά τους είναι πολύτιμη και πολύτιμη και ανήκει σε αυτές.
Και για μένα, σήμερα, μοιάζει σαν να παραιτήθηκα από τη δουλειά μου γι ‘αυτό – και καλά έκανα!
Πηγή Tromaktiko
Αυτή την άνοιξη, άφησα μια καριέρα στη διδασκαλία για να μείνω στο σπίτι με τα δύο μου κορίτσια. Ξέρω πόσοι γονείς θα ήθελαν να εγκαταλείψουν την εργασία τους για να είναι στο σπίτι με τα παιδιά τους και πόσο προνομιούχα είμαι που έχω αυτή την επιλογή. Όμως, είμαι σε ένα ρόλο που δεν οραματιζόμουν. Είμαι μαμά στο σπίτι.
Μην με παρεξηγήσετε- θέλω να δουλεύω με πλήρη απασχόληση κάθε μέρα (τουλάχιστον μέχρι τις 4 μ.μ.), αλλά θέλω επίσης τα παιδιά μου να έχουν ακαδημαϊκές αναζητήσεις και να εξερευνήσουν τις βαθιές επιθυμίες τους. Παρόλο που γνωρίζω ότι η καριέρα μου δεν ισοδυναμεί με ταυτότητα ή αξία, υπάρχει αυτή η μικρή αμφιβολία μέσα μου που με κάνει να αναρωτιέται αν τα κορίτσια μου θα επηρεαστούν από την επιλογή μου να μείνω στο σπίτι ως το αποκορύφωμα της γυναικείας ενηλικίωσης.
Θέλω να τις ενθαρρύνω να κυνηγάνε τα όνειρα τους αλλά δεν παύω να αναρωτιέμαι:
Έχω παραιτηθεί από τη δουλειά μου γι ‘αυτό;
Άλλωστε, το μοντέλο που είχα εγώ (της δικής μου μαμάς) έκανε τα πάντα και τα έκανε καλά. Εργαζόταν έξω από το σπίτι, γύριζε γρήγορα πίσω για να ετοιμάσει φαγητό, μας πήγαινε σε όλες τις δραστηριότητες και ποτέ δεν μας άφησε να δούμε ότι ήταν κουρασμένη. Ήταν ένας μικρός πύργος δύναμης και χαράς. Αλλά όταν προσπάθησα να τα κάνω όλα εγώ, δεν ήμουν πύργος δύναμης. Ήμουν ένας αβέβαιος πύργος Jenga, έτοιμη να καταρρεύσω συναισθηματικά.
Γιατί λοιπόν αποχώρησα από μια καριέρα που μου αρέσει; Για κλαψούρισμα και καυγάδες; Για πασχαλινά παζλ και ανάγνωση βιβλίων ξανά και ξανά; Μήπως για να πλένω πιάτα και να βάζω πλυντήρια; Να δίνω φιλιά καληνύχτας και να εξοντώνω τα τέρατα κάτω από το κρεβάτι;
Ναι σε όλα τα παραπάνω και επίσης για να αποβάλω τα δικά μου τέρατα επειδή δεν μπορώ να τα κάνω όλα και ειλικρινά, δεν θέλω. Σε όλες τις επιλογές που προσφέρει η μητρότητα, συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι δεν υπάρχει μόνο μία σωστή πορεία. Στο μενού της μητρότητας, μπορείτε να κάνετε μια επιλογή και να ανακαλύψετε μια εντελώς νέα αίσθηση ή μπορείτε να αποφασίσετε ότι ήρθε η ώρα για κάτι διαφορετικό. Αυτό που λειτουργεί για εμένα μπορεί να μην λειτουργήσει για σας και αυτό που λειτουργεί φέτος μπορεί να σας φανεί πολύ διαφορετικό του χρόνου.
Αφήνω στην άκρη ένα πάθος για αυτή την εποχή της μητρότητας, αλλά τίποτα δεν χαλάει ή χάνεται. Ενώ δεν υπάρχει ένα μοναδικό μοντέλο επιτυχίας για να μεταβιβαστεί στην επόμενη γενιά θηλυκών, υπάρχει ένα συνεπές μήνυμα που θέλω τα κορίτσια μου να πιστέψουν βαθιά μέσα τους: ότι μπορούν να επιλέξουν και ότι μπορούν να μεγαλώσουν. Μπορούν να πουν ναι. Μπορούν να πουν όχι. Μπορούν να κάνουν και τα δύο. Ή τίποτα. Η ταυτότητά τους είναι πολύτιμη και πολύτιμη και ανήκει σε αυτές.
Και για μένα, σήμερα, μοιάζει σαν να παραιτήθηκα από τη δουλειά μου γι ‘αυτό – και καλά έκανα!
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Σφραγίζουν» το γνωστό εστιατόριο «Βαρούλκο»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
