2018-06-01 16:36:26
«Ακόμα ένα παραμύθι…, σε παρακαλώωωωω!» «Να σου πω κάτι ακόμα που έγινε στο σχολείο»,
«Θέλω νερό», ανησυχία, κλάμα ή πλήρης κατάρρευση.
Σας φαίνεται γνώριμο; Έχουμε όλοι περάσει από τις συμπληγάδες της ώρας του ύπνου.
Είμαστε όλοι κουρασμένοι, με σπασμένα νεύρα και μερικές φορές μία ακόμα ιστορία φαντάζει ότι δεν θα τελειώσει ποτέ. Απογοητευόμαστε, μερικές φορές ακόμα και εξοργιζόμαστε και βγαίνουμε σαν σίφουνες από το παιδικό δωμάτιο!
Δεν είναι πολύ ωραίος τρόπος να τελειώσει η μέρα και τώρα αισθάνεστε φρικτά και εκείνα απομένουν να αισθάνονται μόνα.
Γιατί τόσοι πολλοί από εμάς παλεύουμε με την ώρα του ύπνου;Γιατί φαίνεται ότι τα παιδιά προσπαθούν να την καθυστερήσουν;
Η απάντηση είναι η σύνδεση!
Είμαστε όλοι προγραμματισμένοι για σύνδεση – την χρειαζόμαστε όλοι για την ευημερία μας.
Τα παιδιά, όπως κι εμείς, έχουν ένα δοχείο σύνδεσης.
Αυτό το δοχείο χρειάζεται να γεμίσει, ώστε να αισθάνονται ότι αγαπιούνται, ότι τα θέλουμε και ότι είναι ξεχωριστά. Όταν αυτό το δοχείο δεν είναι γεμάτο στην ποσότητα που τα παιδιά μας το χρειάζονται, προσπαθούν να πάρουν σύνδεση και προσοχή με όποιον τρόπο μπορούν. Και ναι, μπορούν να καταφύγουν σε αρνητικές συμπεριφορές, όπως είναι το να καθυστερούν την ώρα του ύπνου με φασαρία και υπερβολική συμπεριφορά, ώστε να το πετύχουν.
Ακριβώς, επειδή, η ώρα του ύπνου είναι η τελευταία τους ευκαιρία να γεμίσουν το δοχείο σύνδεσης για την ημέρα που πέρασε, τα παιδιά θα προσπαθήσουν με πολλούς τρόπους να το πετύχουν.
Είναι η τελευταία τους απέλπιδα προσπάθεια να νιώσουν ότι συνδέονται και ότι αγαπιούνται Αν το καλοσκεφτείτε, είναι στην πραγματικότητα φιλοφρόνηση το ότι τα παιδιά μας θέλουν μία ακόμα ιστορία – θέλουν περισσότερη από την ώρα μας! Θέλουν να επικοινωνήσουν μαζί μας! Είναι πραγματικά τόσο απλό, όμως με κάποιο τρόπο θεωρούμε ότι μας χειρίζονται, με το να είναι απαιτητικά και να μας αψηφούν! Όμως απλά θέλουν περισσότερη προσοχή μας και αγάπη από εμάς.
Πώς μπορεί αυτό να είναι κακό;
Είναι κακό όταν έχουμε δώσει όλη μας την προσοχή και την ενέργεια στην δουλειά και γυρίζουμε στο σπίτι αποκαμωμένοι. Πολλοί από εμάς είμαστε σε μία κατάσταση βιασύνης όλη την ώρα, κι έτσι έχουμε λίγο χρόνο και ενέργεια για τα παιδιά μας. Δεν είναι να απορεί κανείς γιατί οι γονείς παλεύουν με την ρουτίνα του ύπνου! Τα παιδιά μας αφήνονται να νιώθουν άδεια και μόνα στο τέλος της ημέρας και απελπισμένα αποζητούν λίγη από την αγάπη και την προσοχή μας. Και είναι πιθανόν να αισθανόμαστε πολύ κουρασμένοι και καταβεβλημένοι από μία ατελείωτη μέρα στη δουλειά και θέλουμε απλά κάποιο χρόνο μόνοι μας – είναι δύσκολο να τα συνδυάσεις όλα μαζί!
Παρατήρησα ότι στο σπίτι μας τα βράδια της Δευτέρας και της Τρίτης έχουν την περισσότερη
φασαρία, ο γιος μου ζητά ακόμα “κάτι”, ενώ χρησιμοποιεί και άλλες τακτικές καθυστέρησης.
Γρήγορα συνειδητοποίησα ότι και τα δύο αυτά βράδια, επιστρέφει στο σπίτι μετά από εξωσχολικές δραστηριότητες και τρώει γρήγορα το βραδινό του (πολλές φορές μόνος), πριν ξαναφύγει για μία ακόμα δραστηριότητα. Επιστρέφει στο σπίτι λίγο πριν την ώρα του ύπνου. Εκείνη την ώρα μένουν λιγότερο από 20 λεπτά για πραγματικά ποιοτική σύνδεση! Καθόλου παράξενο που χρειάζεται περισσότερα εκείνες τις ημέρες!
Για αυτό πλέον, τόσο ο σύζυγός μου όσο κι εγώ, προσπαθούμε να του δώσουμε όση περισσότερη προσοχή μπορούμε εκείνες τις δύο ημέρες και να του παρέχουμε λίγη έξτρα προσοχή όταν βρίσκεται στο κρεβάτι. Καθόμαστε μαζί του και του αφήνουμε χώρο όσο μιλάει για την ημέρα του. Επειδή το κάνουμε αυτό προληπτικά, τώρα πια αντιμετωπίζουμε λιγότερη ή και μηδαμινή φασαρία ή παρακλήσεις για περισσότερο από το ένα κι από το άλλο. Στην πραγματικότητα του λέμε ότι αναγνωρίζουμε ότι δεν του παρέχουμε αρκετή προσοχή εκείνες τις δύο ημέρες, λόγω των δραστηριοτήτων στις οποίες ο ίδιος ήθελε να συμμετέχει.
Το κάνουμε αυτό ώστε να γνωρίζει ότι πρόκειται για το δικό του πρόγραμμα, και όχι γιατί δεν θέλουμε να περνάμε χρόνο μαζί του.
Προσφάτως μας είπε ότι δεν θέλει πια να πηγαίνει στην δραστηριότητά του το βράδυ της Δευτέρας, γιατί θα προτιμούσε να βρίσκεται στο σπίτι μαζί μας. Ήδη μαθαίνει να
διαχειρίζεται τον χρόνο του και πώς να εκπληρώσει καλύτερα τις ανάγκες του. Είναι μόνο 8
χρονών. Κατά την διάρκεια των υπολοίπων ημερών της εβδομάδας, επίσης, προσπαθούμε να δώσουμε στα παιδιά μας προσοχή αμέσως μόλις επιστρέψουν στο σπίτι. Το να περνάς ποιοτικό χρόνο μαζί τους αμέσως, τους επιτρέπει να αισθάνονται τη σύνδεση, καθώς και ότι ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες τους.
Κάντε το αμέσως μόλις μπορέσετε.
Το να το καθυστερείτε μέχρι λίγο πριν τον ύπνο, θα σας γυρίσει μπούμερανγκ εφόσον η ώρα που έχετε να διαθέσετε δεν είναι αρκετή ή όταν χρειάζεστε ώρα για τον εαυτό σας. Τότε αρχίζει η μάχη της ώρας του ύπνου. Η μη επαρκής ώρα επικοινωνίας για το παιδί, συγκρούεται με τον μη επαρκή προσωπικό χρόνο για τον γονέα!
Ανακάλυψα ότι το δοχείο σύνδεσης των παιδιών μου δεν χρειάζεται την ίδια ποσότητα κάθε μέρα.
Ορισμένες μέρες χρειάζονται περισσότερο, άλλες λιγότερο. Αρκετές φορές ρωτάω τα παιδιά μου τί χρειάζονται και τί μπορώ να κάνω. Δεν είναι πάντα εφικτό να κάνω αυτό που θέλουν. Τουλάχιστον, όμως, αισθάνονται ισότιμοι συνομιλητές και δουλεύουμε μαζί ώστε να βρούμε μία δραστηριότητα που ανταποκρίνεται στις ανάγκες όλων.
Υπάρχει, όμως και κάτι περισσότερο σε αυτό. Το είδος και η ποιότητα της σύνδεσης και της προσοχής που παρέχεται στο παιδί είναι εξίσου σημαντικά. Το έμαθα αυτό από την κόρη μου. Η δική μου άποψη για το τι σημαίνει ποιοτικός χρόνος δεν ήταν ίδια με την δική της.
Μία μέρα, μετά το σχολείο, ήμουν στο σπίτι μαζί της διαβάζοντας ιστορίες, παίζοντας χαρτιά και κάνοντας παρέα. Στο μυαλό μου αυτό συνιστούσε ποιοτικό χρόνο. Αργότερα ανακάλυψα ότι για εκείνη δεν ήταν έτσι, επειδή χρειάστηκε να απαντήσω στο τηλέφωνο μία φορά και να τσεκάρω την προετοιμασία του δείπνου αρκετές φορές.
Η Έμιλι χρειάζεται αμέριστη προσοχή για να αισθανθεί τη σύνδεση – χωρίς περισπασμούς ή διακοπές.
Όταν συζήτησα με την Έμιλι για εκείνο το απόγευμα, μου είπε ότι δεν της άρεσαν οι διακοπές και ότι δεν αισθάνθηκε ως ποιοτικό το χρόνο που περάσαμε μαζί. Της εξήγησα για ποιο λόγο έπρεπε ν’απαντήσω σ’εκείνο το τηλεφώνημα και γιατί έπρεπε να τσεκάρω το φαγητό και το κατάλαβε. Είχε, όμως, μία επιθυμία:
-Την επόμενη φορά να μου εξηγήσεις τί κάνεις, μαμά, μου είπε.
Όταν σηκώθηκα για να ελέγξω τον φούρνο, η Έμιλι δεν ήταν σίγουρη πόση ώρα θα έλειπα, ακόμα και αν θα επέστρεφα. Όταν απάντησα στο τηλέφωνο (γνωρίζοντας ότι είναι πολύ σημαντικό) δεν ήξερε πόση ώρα θα διαρκούσε. Αυτά τα διαλείμματα στον χρόνο που περνούσαμε μαζί ήταν αρκετά για εκείνη ώστε να αποκοπεί, οπότε δεν της φάνηκε τόσο ως επίσημα ποιοτικός χρόνος.
Πρέπει να σημειώσω ότι εξεπλάγην με το πόσο ευαίσθητη ήταν. Γνωρίζοντάς το, όμως, μπορώ τώρα να διαχειριστώ τον χρόνο μας καλύτερα. Και όταν πρέπει να σηκωθώ, της εξηγώ τί πρόκειται να κάνω και για πόσο χρόνο. Τώρα πια αλληλοκατανοηθήκαμε σχετικά με το τί σημαίνει ποιοτικός χρόνος και δύναμαι να την βοηθήσω να γεμίσει το δοχείο σύνδεσης.
Το κλειδί είναι να ξέρεις τί χρειάζεται το παιδί για να γεμίσει το δοχείο σύνδεσης.
Ποιες δραστηριότητες και σε πόσο χρόνο εν προκειμένω. Μπορεί να χρειαστείτε κάποιο χρόνο για να το καταλάβετε. Και υποθέτω πως, όσο τα παιδιά μεγαλώνουν και εξελίσσονται, αυτές οι συνθήκες αλλάζουν! Με το να είστε ενεργά παρόντες, θα αρχίσετε με φυσικό τρόπο να μαθαίνετε περισσότερα για το παιδί και τις ανάγκες του, καθώς και τις δικές σας, και η ώρα του ύπνου δεν θα είναι πια αγώνας.
Πηγή Tromaktiko
«Θέλω νερό», ανησυχία, κλάμα ή πλήρης κατάρρευση.
Σας φαίνεται γνώριμο; Έχουμε όλοι περάσει από τις συμπληγάδες της ώρας του ύπνου.
Είμαστε όλοι κουρασμένοι, με σπασμένα νεύρα και μερικές φορές μία ακόμα ιστορία φαντάζει ότι δεν θα τελειώσει ποτέ. Απογοητευόμαστε, μερικές φορές ακόμα και εξοργιζόμαστε και βγαίνουμε σαν σίφουνες από το παιδικό δωμάτιο!
Δεν είναι πολύ ωραίος τρόπος να τελειώσει η μέρα και τώρα αισθάνεστε φρικτά και εκείνα απομένουν να αισθάνονται μόνα.
Γιατί τόσοι πολλοί από εμάς παλεύουμε με την ώρα του ύπνου;Γιατί φαίνεται ότι τα παιδιά προσπαθούν να την καθυστερήσουν;
Η απάντηση είναι η σύνδεση!
Είμαστε όλοι προγραμματισμένοι για σύνδεση – την χρειαζόμαστε όλοι για την ευημερία μας.
Τα παιδιά, όπως κι εμείς, έχουν ένα δοχείο σύνδεσης.
Αυτό το δοχείο χρειάζεται να γεμίσει, ώστε να αισθάνονται ότι αγαπιούνται, ότι τα θέλουμε και ότι είναι ξεχωριστά. Όταν αυτό το δοχείο δεν είναι γεμάτο στην ποσότητα που τα παιδιά μας το χρειάζονται, προσπαθούν να πάρουν σύνδεση και προσοχή με όποιον τρόπο μπορούν. Και ναι, μπορούν να καταφύγουν σε αρνητικές συμπεριφορές, όπως είναι το να καθυστερούν την ώρα του ύπνου με φασαρία και υπερβολική συμπεριφορά, ώστε να το πετύχουν.
Ακριβώς, επειδή, η ώρα του ύπνου είναι η τελευταία τους ευκαιρία να γεμίσουν το δοχείο σύνδεσης για την ημέρα που πέρασε, τα παιδιά θα προσπαθήσουν με πολλούς τρόπους να το πετύχουν.
Είναι η τελευταία τους απέλπιδα προσπάθεια να νιώσουν ότι συνδέονται και ότι αγαπιούνται Αν το καλοσκεφτείτε, είναι στην πραγματικότητα φιλοφρόνηση το ότι τα παιδιά μας θέλουν μία ακόμα ιστορία – θέλουν περισσότερη από την ώρα μας! Θέλουν να επικοινωνήσουν μαζί μας! Είναι πραγματικά τόσο απλό, όμως με κάποιο τρόπο θεωρούμε ότι μας χειρίζονται, με το να είναι απαιτητικά και να μας αψηφούν! Όμως απλά θέλουν περισσότερη προσοχή μας και αγάπη από εμάς.
Πώς μπορεί αυτό να είναι κακό;
Είναι κακό όταν έχουμε δώσει όλη μας την προσοχή και την ενέργεια στην δουλειά και γυρίζουμε στο σπίτι αποκαμωμένοι. Πολλοί από εμάς είμαστε σε μία κατάσταση βιασύνης όλη την ώρα, κι έτσι έχουμε λίγο χρόνο και ενέργεια για τα παιδιά μας. Δεν είναι να απορεί κανείς γιατί οι γονείς παλεύουν με την ρουτίνα του ύπνου! Τα παιδιά μας αφήνονται να νιώθουν άδεια και μόνα στο τέλος της ημέρας και απελπισμένα αποζητούν λίγη από την αγάπη και την προσοχή μας. Και είναι πιθανόν να αισθανόμαστε πολύ κουρασμένοι και καταβεβλημένοι από μία ατελείωτη μέρα στη δουλειά και θέλουμε απλά κάποιο χρόνο μόνοι μας – είναι δύσκολο να τα συνδυάσεις όλα μαζί!
Παρατήρησα ότι στο σπίτι μας τα βράδια της Δευτέρας και της Τρίτης έχουν την περισσότερη
φασαρία, ο γιος μου ζητά ακόμα “κάτι”, ενώ χρησιμοποιεί και άλλες τακτικές καθυστέρησης.
Γρήγορα συνειδητοποίησα ότι και τα δύο αυτά βράδια, επιστρέφει στο σπίτι μετά από εξωσχολικές δραστηριότητες και τρώει γρήγορα το βραδινό του (πολλές φορές μόνος), πριν ξαναφύγει για μία ακόμα δραστηριότητα. Επιστρέφει στο σπίτι λίγο πριν την ώρα του ύπνου. Εκείνη την ώρα μένουν λιγότερο από 20 λεπτά για πραγματικά ποιοτική σύνδεση! Καθόλου παράξενο που χρειάζεται περισσότερα εκείνες τις ημέρες!
Για αυτό πλέον, τόσο ο σύζυγός μου όσο κι εγώ, προσπαθούμε να του δώσουμε όση περισσότερη προσοχή μπορούμε εκείνες τις δύο ημέρες και να του παρέχουμε λίγη έξτρα προσοχή όταν βρίσκεται στο κρεβάτι. Καθόμαστε μαζί του και του αφήνουμε χώρο όσο μιλάει για την ημέρα του. Επειδή το κάνουμε αυτό προληπτικά, τώρα πια αντιμετωπίζουμε λιγότερη ή και μηδαμινή φασαρία ή παρακλήσεις για περισσότερο από το ένα κι από το άλλο. Στην πραγματικότητα του λέμε ότι αναγνωρίζουμε ότι δεν του παρέχουμε αρκετή προσοχή εκείνες τις δύο ημέρες, λόγω των δραστηριοτήτων στις οποίες ο ίδιος ήθελε να συμμετέχει.
Το κάνουμε αυτό ώστε να γνωρίζει ότι πρόκειται για το δικό του πρόγραμμα, και όχι γιατί δεν θέλουμε να περνάμε χρόνο μαζί του.
Προσφάτως μας είπε ότι δεν θέλει πια να πηγαίνει στην δραστηριότητά του το βράδυ της Δευτέρας, γιατί θα προτιμούσε να βρίσκεται στο σπίτι μαζί μας. Ήδη μαθαίνει να
διαχειρίζεται τον χρόνο του και πώς να εκπληρώσει καλύτερα τις ανάγκες του. Είναι μόνο 8
χρονών. Κατά την διάρκεια των υπολοίπων ημερών της εβδομάδας, επίσης, προσπαθούμε να δώσουμε στα παιδιά μας προσοχή αμέσως μόλις επιστρέψουν στο σπίτι. Το να περνάς ποιοτικό χρόνο μαζί τους αμέσως, τους επιτρέπει να αισθάνονται τη σύνδεση, καθώς και ότι ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες τους.
Κάντε το αμέσως μόλις μπορέσετε.
Το να το καθυστερείτε μέχρι λίγο πριν τον ύπνο, θα σας γυρίσει μπούμερανγκ εφόσον η ώρα που έχετε να διαθέσετε δεν είναι αρκετή ή όταν χρειάζεστε ώρα για τον εαυτό σας. Τότε αρχίζει η μάχη της ώρας του ύπνου. Η μη επαρκής ώρα επικοινωνίας για το παιδί, συγκρούεται με τον μη επαρκή προσωπικό χρόνο για τον γονέα!
Ανακάλυψα ότι το δοχείο σύνδεσης των παιδιών μου δεν χρειάζεται την ίδια ποσότητα κάθε μέρα.
Ορισμένες μέρες χρειάζονται περισσότερο, άλλες λιγότερο. Αρκετές φορές ρωτάω τα παιδιά μου τί χρειάζονται και τί μπορώ να κάνω. Δεν είναι πάντα εφικτό να κάνω αυτό που θέλουν. Τουλάχιστον, όμως, αισθάνονται ισότιμοι συνομιλητές και δουλεύουμε μαζί ώστε να βρούμε μία δραστηριότητα που ανταποκρίνεται στις ανάγκες όλων.
Υπάρχει, όμως και κάτι περισσότερο σε αυτό. Το είδος και η ποιότητα της σύνδεσης και της προσοχής που παρέχεται στο παιδί είναι εξίσου σημαντικά. Το έμαθα αυτό από την κόρη μου. Η δική μου άποψη για το τι σημαίνει ποιοτικός χρόνος δεν ήταν ίδια με την δική της.
Μία μέρα, μετά το σχολείο, ήμουν στο σπίτι μαζί της διαβάζοντας ιστορίες, παίζοντας χαρτιά και κάνοντας παρέα. Στο μυαλό μου αυτό συνιστούσε ποιοτικό χρόνο. Αργότερα ανακάλυψα ότι για εκείνη δεν ήταν έτσι, επειδή χρειάστηκε να απαντήσω στο τηλέφωνο μία φορά και να τσεκάρω την προετοιμασία του δείπνου αρκετές φορές.
Η Έμιλι χρειάζεται αμέριστη προσοχή για να αισθανθεί τη σύνδεση – χωρίς περισπασμούς ή διακοπές.
Όταν συζήτησα με την Έμιλι για εκείνο το απόγευμα, μου είπε ότι δεν της άρεσαν οι διακοπές και ότι δεν αισθάνθηκε ως ποιοτικό το χρόνο που περάσαμε μαζί. Της εξήγησα για ποιο λόγο έπρεπε ν’απαντήσω σ’εκείνο το τηλεφώνημα και γιατί έπρεπε να τσεκάρω το φαγητό και το κατάλαβε. Είχε, όμως, μία επιθυμία:
-Την επόμενη φορά να μου εξηγήσεις τί κάνεις, μαμά, μου είπε.
Όταν σηκώθηκα για να ελέγξω τον φούρνο, η Έμιλι δεν ήταν σίγουρη πόση ώρα θα έλειπα, ακόμα και αν θα επέστρεφα. Όταν απάντησα στο τηλέφωνο (γνωρίζοντας ότι είναι πολύ σημαντικό) δεν ήξερε πόση ώρα θα διαρκούσε. Αυτά τα διαλείμματα στον χρόνο που περνούσαμε μαζί ήταν αρκετά για εκείνη ώστε να αποκοπεί, οπότε δεν της φάνηκε τόσο ως επίσημα ποιοτικός χρόνος.
Πρέπει να σημειώσω ότι εξεπλάγην με το πόσο ευαίσθητη ήταν. Γνωρίζοντάς το, όμως, μπορώ τώρα να διαχειριστώ τον χρόνο μας καλύτερα. Και όταν πρέπει να σηκωθώ, της εξηγώ τί πρόκειται να κάνω και για πόσο χρόνο. Τώρα πια αλληλοκατανοηθήκαμε σχετικά με το τί σημαίνει ποιοτικός χρόνος και δύναμαι να την βοηθήσω να γεμίσει το δοχείο σύνδεσης.
Το κλειδί είναι να ξέρεις τί χρειάζεται το παιδί για να γεμίσει το δοχείο σύνδεσης.
Ποιες δραστηριότητες και σε πόσο χρόνο εν προκειμένω. Μπορεί να χρειαστείτε κάποιο χρόνο για να το καταλάβετε. Και υποθέτω πως, όσο τα παιδιά μεγαλώνουν και εξελίσσονται, αυτές οι συνθήκες αλλάζουν! Με το να είστε ενεργά παρόντες, θα αρχίσετε με φυσικό τρόπο να μαθαίνετε περισσότερα για το παιδί και τις ανάγκες του, καθώς και τις δικές σας, και η ώρα του ύπνου δεν θα είναι πια αγώνας.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Όταν το MasterChef συναντά το Survivor...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
