2018-06-07 00:28:40
Η Σμαράγδα Καρύδη εξομολογήθηκε μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram ότι για πάρα πολλά χρόνια φοβόταν τα αεροπλάνα και κυρίως την απογείωση. Μάλιστα αποκάλυψε ότι ίδρωναν οι παλάμες της, είχε τρέμουλα και ζαλάδες.
Γράφει λοιπόν στην ανάρτησή της:
ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ: Άρχισε στην εφηβεία μου. Τότε εμφανίστηκαν όλες μου οι φοβίες. Άλλες έφυγαν μεγαλώνοντας κι άλλες εγκαταστάθηκαν. Απ 'αυτές που που με ταλαιπώρησαν για χρόνια ήταν αυτή για τα αεροπλάνα.
Για χρόνια απέφευγα τα ταξίδια προκειμένου να μη ζήσω μια τραγωδία στον αέρα. Τα συμπτώματα της δικής μου τραγωδίας ήταν πάντα τα ίδια. Και τα χειρότερα ήταν στην απογείωση. Το πιο άσχημο, εκείνο το σημείο που ξεκολλάνε οι ρόδες απ τη γη και βρίσκεσαι στον αέρα. Εκεί που νιώθεις ότι το αεροπλάνο γίνεται βαρύ, πασχίζει να ανέβει και χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου κι αρχίζει η δύσπνοια, το ανακάτεμα του στομαχιού, η ζαλάδα, οι ιδρωμένος παλάμες και οι μαύρες σκέψεις. «Μα τι δουλειά έχω εγώ εδώ πάνω;…είναι τυχαίο που η πτήση απ την πτώση διαφέρουν σ ένα μόνο γράμμα;» Και μετά σηκώνεται και νιώθεις λίγο καλύτερα ιδίως όταν βλέπεις να βγαίνουν οι αεροσυνοδοί και προσπαθείς να μαντέψεις απ το ύφος τους αν πάνε όλα καλά..;
Ή μήπως έχει βλάβη ο κινητήρας επειδή η τουρμπίνα ρούφηξε ένα κοπάδι γλάρους;;; Αποφάσισα λοιπόν ότι έτσι δουλειά δε γίνεται και δεν θ' αφήσω τις φοβίες να κανονίζουν τη ζωή μου κι ότι θα ταξιδεύω. Αποφάσισα ότι το ωραιότερο σημείο θα είναι αυτό της απογείωσης και το λέω στον εαυτό μου καθ όλη τη διάρκεια που το αεροπλάνο σηκώνεται .Το λέω κανονικά με λέξεις: «πόσο πολύ Μου αρέσει η απογείωση….την Λατρεύω την απογείωση».
Και μετά το λέω και λίγο τραγουδιστά: «λα λα λα αγαπώ την απογείωση… σαν την απογείωση δεν έχει λαλαλα Α-ΠΟ-ΓΕΙΩΣΗΗΗΗΗ».
Και ύστερα αρχίζω να τραγουδάω ωραία σαχλά τραγούδια μέχρι να σβήσουν οι φωτεινές ενδείξεις. Από τότε όλα τα σωματικά συμπτώματα εξαφανίστηκαν. Εντελώς. Πάνε οι ιδρωμένες παλάμες, τα τρέμουλα και οι ζαλάδες. Πήρα απλώς την ΑΠΟΦΑΣΗ.
Λένε ότι τους φόβους για να τους ξεπεράσεις πρέπει να πηγαίνεις κατά πάνω τους. Να μην τους αποφεύγεις. Νομίζω δε χρειάζεται να τους δώσεις και πολύ σημασία. Μη τους μυθοποιείς. Ο φόβος είναι εκεί και κάνει τη δουλειά του. Κάνε κι εσύ τη δική σου.
Προχώρα μπροστά. Ταξιδεύω κι ας φοβάμαι. Άλλωστε θαρραλέος δεν είναι αυτός που δεν τον φοβίζει τίποτα αλλά αυτός που έχει τη γενναιότητα να ζήσει όλα όσα τον κάνουν να τρέμει», έγραψε κι ανέβασε την παρακάτω φωτογραφία.
anatakti
Γράφει λοιπόν στην ανάρτησή της:
ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ: Άρχισε στην εφηβεία μου. Τότε εμφανίστηκαν όλες μου οι φοβίες. Άλλες έφυγαν μεγαλώνοντας κι άλλες εγκαταστάθηκαν. Απ 'αυτές που που με ταλαιπώρησαν για χρόνια ήταν αυτή για τα αεροπλάνα.
Για χρόνια απέφευγα τα ταξίδια προκειμένου να μη ζήσω μια τραγωδία στον αέρα. Τα συμπτώματα της δικής μου τραγωδίας ήταν πάντα τα ίδια. Και τα χειρότερα ήταν στην απογείωση. Το πιο άσχημο, εκείνο το σημείο που ξεκολλάνε οι ρόδες απ τη γη και βρίσκεσαι στον αέρα. Εκεί που νιώθεις ότι το αεροπλάνο γίνεται βαρύ, πασχίζει να ανέβει και χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου κι αρχίζει η δύσπνοια, το ανακάτεμα του στομαχιού, η ζαλάδα, οι ιδρωμένος παλάμες και οι μαύρες σκέψεις. «Μα τι δουλειά έχω εγώ εδώ πάνω;…είναι τυχαίο που η πτήση απ την πτώση διαφέρουν σ ένα μόνο γράμμα;» Και μετά σηκώνεται και νιώθεις λίγο καλύτερα ιδίως όταν βλέπεις να βγαίνουν οι αεροσυνοδοί και προσπαθείς να μαντέψεις απ το ύφος τους αν πάνε όλα καλά..;
Ή μήπως έχει βλάβη ο κινητήρας επειδή η τουρμπίνα ρούφηξε ένα κοπάδι γλάρους;;; Αποφάσισα λοιπόν ότι έτσι δουλειά δε γίνεται και δεν θ' αφήσω τις φοβίες να κανονίζουν τη ζωή μου κι ότι θα ταξιδεύω. Αποφάσισα ότι το ωραιότερο σημείο θα είναι αυτό της απογείωσης και το λέω στον εαυτό μου καθ όλη τη διάρκεια που το αεροπλάνο σηκώνεται .Το λέω κανονικά με λέξεις: «πόσο πολύ Μου αρέσει η απογείωση….την Λατρεύω την απογείωση».
Και μετά το λέω και λίγο τραγουδιστά: «λα λα λα αγαπώ την απογείωση… σαν την απογείωση δεν έχει λαλαλα Α-ΠΟ-ΓΕΙΩΣΗΗΗΗΗ».
Και ύστερα αρχίζω να τραγουδάω ωραία σαχλά τραγούδια μέχρι να σβήσουν οι φωτεινές ενδείξεις. Από τότε όλα τα σωματικά συμπτώματα εξαφανίστηκαν. Εντελώς. Πάνε οι ιδρωμένες παλάμες, τα τρέμουλα και οι ζαλάδες. Πήρα απλώς την ΑΠΟΦΑΣΗ.
Λένε ότι τους φόβους για να τους ξεπεράσεις πρέπει να πηγαίνεις κατά πάνω τους. Να μην τους αποφεύγεις. Νομίζω δε χρειάζεται να τους δώσεις και πολύ σημασία. Μη τους μυθοποιείς. Ο φόβος είναι εκεί και κάνει τη δουλειά του. Κάνε κι εσύ τη δική σου.
Προχώρα μπροστά. Ταξιδεύω κι ας φοβάμαι. Άλλωστε θαρραλέος δεν είναι αυτός που δεν τον φοβίζει τίποτα αλλά αυτός που έχει τη γενναιότητα να ζήσει όλα όσα τον κάνουν να τρέμει», έγραψε κι ανέβασε την παρακάτω φωτογραφία.
anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ξέρεις το μυστικό για να διατηρήσεις τη φέτα για μήνες;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
