2018-06-17 21:27:09
Η υπόθεση με το κύκλωμα που φέρεται να υπεξαιρούσε υψηλού κόστους αντικαρκινικά φάρμακα και άλλα σκευάσματα από δημόσια νοσοκομεία και φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ και στη συνέχεια να τα διακινούσε σε χώρες του εξωτερικού, είδε το φως της δημοσιότητας πριν από μερικούς μήνες και προκάλεσε έντονες κοινωνικές αντιδράσεις. Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, όπως ενημερωνόμαστε από τα ρεπορτάζ, έχει ασκήσει σε βάρος των μελών του κυκλώματος ποινική δίωξη για σειρά κακουργηματικών πράξεων (συγκρότηση, ένταξη και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, απάτη από κοινού και κατ' εξακολούθηση με περιουσιακό όφελος, υπεξαίρεση, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα κ.ά.). Το πρωταρχικό ερώτημα που γεννάται σε αυτές τις υποθέσεις υψηλού εγκληματολογικού ενδιαφέροντος είναι πώς ένας επιστήμονας και μάλιστα ιατρός (καθώς μεταξύ των κατηγορουμένων βρίσκονται και γιατροί) που κάνει πολύχρονες σπουδές για να ασκήσει ένα πολύ δύσκολο και απαιτητικό επάγγελμα, το οποίο προϋποθέτει «καθαρότητα» μυαλού και ψυχικό σθένος, προβαίνει σε αυτή την ακραία πράξη, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή των ανθρώπων που εξαρτώνται από εκείνον.
Θα ξεκινήσω την παρούσα ανάλυση με την αναφορά στον όρο “occupational crime”, όπως καταγράφεται στη διεθνή βιβλιογραφία (στα ελληνικά μπορεί να αποδοθεί ως «εγκληματικότητα στο επαγγελματικό πεδίο»), ο οποίος προσδιορίζει τα εγκλήματα που διαπράττονται στο πλαίσιο ενός νόμιμου επαγγέλματος, με στόχο -κατά κανόνα- το οικονομικό όφελος. Η εγκληματικότητα αυτής της μορφής αφορά όλα τα επαγγελματικά πεδία -επιχειρηματικό, ακαδημαϊκό, νομικό, θρησκευτικό, ιατρικό κ.ά. Το ιατρικό έγκλημα/medical crime, περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα παράνομων δραστηριοτήτων που δύναται να διαπραχθούν κατά την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος. Ενδεικτικά αναφέρω: πραγματοποίηση επεμβάσεων και άλλων ιατρικών πράξεων χωρίς να υπάρχει ιατρικός λόγος, συνταγογράφηση φαρμάκων έναντι αμοιβής, χρεώσεις στον ασθενή για ιατρικές πράξεις στις οποίες δεν έχει υποβληθεί, δωροδοκίες ιατρών κ.ά.
Σύμφωνα μάλιστα με αρκετούς μελετητές, η εγκληματικότητα δύναται να λάβει πολύ πιο επικίνδυνες διαστάσεις μεταξύ των ισχυρών και προνομιούχων, γιατί δική τους επιδίωξη είναι το υλικό κέρδος. Επομένως, σύμφωνα με τις παραπάνω θεωρίες, οι δράστες υιοθετούν ακραίες συμπεριφορές για να μεγιστοποιήσουν το οικονομικό τους όφελος. Όσον αφορά ειδικά το ιατρικό επάγγελμα, λόγω του ότι εκλαμβάνεται από την κοινωνία ως λειτούργημα, δίνει την «ευκαιρία» στους δράστες να εκμεταλλευτούν την εξουσία που τους παρέχει η επαγγελματική τους θέση, μη διστάζοντας να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία των ασθενών τους. Με αυτό τον τρόπο ερμηνεύεται, στη διεθνή έρευνα, το γεγονός ότι το ιατρικό έγκλημα δεν είναι ασυνήθιστο, αν και η διάπραξη ιατρικών εγκλημάτων εξακολουθεί να προκαλεί προβληματισμό στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, περισσότερο ίσως από εγκλήματα σε άλλα επαγγελματικά πεδία, δεδομένου ότι η ιατρική επιστήμη σχετίζεται με το πιο πολύτιμο αγαθό -την υγεία- και με την προσφορά στον άνθρωπο.
Αναμφισβήτητα, η οικονομική, σωματική και ψυχολογική βλάβη που προκαλείται από αυτές τις εγκληματικές ενέργειες καθιστά εμφανή τη σοβαρότητα του ιατρικού εγκλήματος και αποδεικνύει ότι είναι ενδεχομένως η πιο επιβλαβής μορφή εγκληματικότητας στο επαγγελματικό πεδίο. Αυτή η διαπίστωση με βρίσκει σύμφωνη, γιατί η υγεία είναι πάνω από όλα και οι επιστήμονες, στους οποίους εμπιστευόμαστε τη σωματική και ψυχική μας υγεία -άρα και τη ζωή μας- οφείλουν να την σέβονται και να την διαφυλάττουν, όπως άλλωστε ορίζει η ιατρική επιστήμη.
Είναι άξιο επισημάνσεως ότι το ιατρικό έγκλημα μπορεί να αποκτήσει ακόμα και βίαιες διαστάσεις. Πιο συγκεκριμένα, το ιατρικό έγκλημα γίνεται βίαιο σε περιπτώσεις κατά τις οποίες οι γιατροί εκτελούν περιττές χειρουργικές επεμβάσεις ή προβαίνουν σε άλλες ιατρικές πράξεις που όχι μόνο δεν είναι αναγκαίες, αλλά δύναται να προκαλέσουν βλάβη στην υγεία των ατόμων που υποβάλλονται σε αυτές. Το σωματικό και ψυχολογικό κόστος των θυμάτων ιατρικών εγκλημάτων δύναται να είναι μακροχρόνιο. Σε πολλές περιπτώσεις, ωστόσο, είναι δύσκολο να αποδειχθεί στο δικαστήριο το ιατρικό έγκλημα και ως εκ τούτου, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί επιστήμονες διεθνώς, η συγκεκριμένη μορφή εγκληματικότητας διαιωνίζεται εξαιτίας της έλλειψης εποπτείας και επαρκούς τιμωρίας.
Συνοψίζοντας, τα εγκλήματα που διαπράττονται στο επαγγελματικό πεδίο συνιστούν μια πολύ επικίνδυνη μορφή εγκληματικότητας και αναμφίβολα έχει μεγάλο ερευνητικό ενδιαφέρον να εξετάζονται τόσο το modus operandi των δραστών, ο τρόπος δηλαδή εγκληματικής τους δράσης, όσο και οι συγκεκριμένες «ευκαιρίες» που δίνονται στον δράστη για να εγκληματήσει στο πλαίσιο της επαγγελματικής του δραστηριότητας, αλλά και οι ειδικές συνθήκες υπό τις οποίες διαπράττεται το έγκλημα. Τα ερευνητικά πορίσματα αξιοποιούνται στο πλαίσιο της πρόληψης. Στο σημείο αυτό είναι σκόπιμο να αναφέρω ότι οι σύγχρονες εγκληματικές θεωρίες δίνουν μεγάλη έμφαση στο ίδιο το έγκλημα και την εκδήλωση του/crime occurrence, στις ιδιαίτερες περιστάσεις και ευκαιρίες διάπραξης του εγκλήματος (βλ.situational and opportunity theories of crime), λόγω της στενής αλληλεπίδρασης του ατόμου με το περιβάλλον του. Ασφαλώς, οι συνθήκες υπό τις οποίες διαπράττεται το έγκλημα και οι ευκαιρίες που δίνονται στο άτομο να εγκληματήσει, είναι αναγκαίο κατά την άποψή μου, να εξετάζονται με παράλληλη σκιαγράφηση του ψυχο-εγκληματικού προφίλ των δραστών. Ιδίως σε ιατρικά εγκλήματα έχει, πιστεύω, πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αλλά και επιστημονική χρησιμότητα, να διερευνηθεί από τους ειδικούς το ψυχολογικό και εγκληματικό προφίλ ιατρών που, ενώ επιλέγουν ένα επάγγελμα που αφορά την προστασία της ανθρώπινης ζωής, φτάνουν στο ακραίο σημείο να διαπράξουν εγκλήματα απειλητικά για τη σωματική και ψυχική υγεία ασθενών.
Διαδικτυακοί τόποι άντλησης στοιχείων
https://elibrary.law.psu.edu/cgi/viewcontent.cgi?referer=https://www.google.gr/&httpsredir=1&article=1364&context=psilr
https://ir.lib.uwo.ca/cgi/viewcontent.cgi?referer=https://www.google.gr/&httpsredir=1&article=1037&context=si
_
Θα ξεκινήσω την παρούσα ανάλυση με την αναφορά στον όρο “occupational crime”, όπως καταγράφεται στη διεθνή βιβλιογραφία (στα ελληνικά μπορεί να αποδοθεί ως «εγκληματικότητα στο επαγγελματικό πεδίο»), ο οποίος προσδιορίζει τα εγκλήματα που διαπράττονται στο πλαίσιο ενός νόμιμου επαγγέλματος, με στόχο -κατά κανόνα- το οικονομικό όφελος. Η εγκληματικότητα αυτής της μορφής αφορά όλα τα επαγγελματικά πεδία -επιχειρηματικό, ακαδημαϊκό, νομικό, θρησκευτικό, ιατρικό κ.ά. Το ιατρικό έγκλημα/medical crime, περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα παράνομων δραστηριοτήτων που δύναται να διαπραχθούν κατά την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος. Ενδεικτικά αναφέρω: πραγματοποίηση επεμβάσεων και άλλων ιατρικών πράξεων χωρίς να υπάρχει ιατρικός λόγος, συνταγογράφηση φαρμάκων έναντι αμοιβής, χρεώσεις στον ασθενή για ιατρικές πράξεις στις οποίες δεν έχει υποβληθεί, δωροδοκίες ιατρών κ.ά.
Σύμφωνα μάλιστα με αρκετούς μελετητές, η εγκληματικότητα δύναται να λάβει πολύ πιο επικίνδυνες διαστάσεις μεταξύ των ισχυρών και προνομιούχων, γιατί δική τους επιδίωξη είναι το υλικό κέρδος. Επομένως, σύμφωνα με τις παραπάνω θεωρίες, οι δράστες υιοθετούν ακραίες συμπεριφορές για να μεγιστοποιήσουν το οικονομικό τους όφελος. Όσον αφορά ειδικά το ιατρικό επάγγελμα, λόγω του ότι εκλαμβάνεται από την κοινωνία ως λειτούργημα, δίνει την «ευκαιρία» στους δράστες να εκμεταλλευτούν την εξουσία που τους παρέχει η επαγγελματική τους θέση, μη διστάζοντας να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία των ασθενών τους. Με αυτό τον τρόπο ερμηνεύεται, στη διεθνή έρευνα, το γεγονός ότι το ιατρικό έγκλημα δεν είναι ασυνήθιστο, αν και η διάπραξη ιατρικών εγκλημάτων εξακολουθεί να προκαλεί προβληματισμό στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, περισσότερο ίσως από εγκλήματα σε άλλα επαγγελματικά πεδία, δεδομένου ότι η ιατρική επιστήμη σχετίζεται με το πιο πολύτιμο αγαθό -την υγεία- και με την προσφορά στον άνθρωπο.
Αναμφισβήτητα, η οικονομική, σωματική και ψυχολογική βλάβη που προκαλείται από αυτές τις εγκληματικές ενέργειες καθιστά εμφανή τη σοβαρότητα του ιατρικού εγκλήματος και αποδεικνύει ότι είναι ενδεχομένως η πιο επιβλαβής μορφή εγκληματικότητας στο επαγγελματικό πεδίο. Αυτή η διαπίστωση με βρίσκει σύμφωνη, γιατί η υγεία είναι πάνω από όλα και οι επιστήμονες, στους οποίους εμπιστευόμαστε τη σωματική και ψυχική μας υγεία -άρα και τη ζωή μας- οφείλουν να την σέβονται και να την διαφυλάττουν, όπως άλλωστε ορίζει η ιατρική επιστήμη.
Είναι άξιο επισημάνσεως ότι το ιατρικό έγκλημα μπορεί να αποκτήσει ακόμα και βίαιες διαστάσεις. Πιο συγκεκριμένα, το ιατρικό έγκλημα γίνεται βίαιο σε περιπτώσεις κατά τις οποίες οι γιατροί εκτελούν περιττές χειρουργικές επεμβάσεις ή προβαίνουν σε άλλες ιατρικές πράξεις που όχι μόνο δεν είναι αναγκαίες, αλλά δύναται να προκαλέσουν βλάβη στην υγεία των ατόμων που υποβάλλονται σε αυτές. Το σωματικό και ψυχολογικό κόστος των θυμάτων ιατρικών εγκλημάτων δύναται να είναι μακροχρόνιο. Σε πολλές περιπτώσεις, ωστόσο, είναι δύσκολο να αποδειχθεί στο δικαστήριο το ιατρικό έγκλημα και ως εκ τούτου, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί επιστήμονες διεθνώς, η συγκεκριμένη μορφή εγκληματικότητας διαιωνίζεται εξαιτίας της έλλειψης εποπτείας και επαρκούς τιμωρίας.
Συνοψίζοντας, τα εγκλήματα που διαπράττονται στο επαγγελματικό πεδίο συνιστούν μια πολύ επικίνδυνη μορφή εγκληματικότητας και αναμφίβολα έχει μεγάλο ερευνητικό ενδιαφέρον να εξετάζονται τόσο το modus operandi των δραστών, ο τρόπος δηλαδή εγκληματικής τους δράσης, όσο και οι συγκεκριμένες «ευκαιρίες» που δίνονται στον δράστη για να εγκληματήσει στο πλαίσιο της επαγγελματικής του δραστηριότητας, αλλά και οι ειδικές συνθήκες υπό τις οποίες διαπράττεται το έγκλημα. Τα ερευνητικά πορίσματα αξιοποιούνται στο πλαίσιο της πρόληψης. Στο σημείο αυτό είναι σκόπιμο να αναφέρω ότι οι σύγχρονες εγκληματικές θεωρίες δίνουν μεγάλη έμφαση στο ίδιο το έγκλημα και την εκδήλωση του/crime occurrence, στις ιδιαίτερες περιστάσεις και ευκαιρίες διάπραξης του εγκλήματος (βλ.situational and opportunity theories of crime), λόγω της στενής αλληλεπίδρασης του ατόμου με το περιβάλλον του. Ασφαλώς, οι συνθήκες υπό τις οποίες διαπράττεται το έγκλημα και οι ευκαιρίες που δίνονται στο άτομο να εγκληματήσει, είναι αναγκαίο κατά την άποψή μου, να εξετάζονται με παράλληλη σκιαγράφηση του ψυχο-εγκληματικού προφίλ των δραστών. Ιδίως σε ιατρικά εγκλήματα έχει, πιστεύω, πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αλλά και επιστημονική χρησιμότητα, να διερευνηθεί από τους ειδικούς το ψυχολογικό και εγκληματικό προφίλ ιατρών που, ενώ επιλέγουν ένα επάγγελμα που αφορά την προστασία της ανθρώπινης ζωής, φτάνουν στο ακραίο σημείο να διαπράξουν εγκλήματα απειλητικά για τη σωματική και ψυχική υγεία ασθενών.
Διαδικτυακοί τόποι άντλησης στοιχείων
https://elibrary.law.psu.edu/cgi/viewcontent.cgi?referer=https://www.google.gr/&httpsredir=1&article=1364&context=psilr
https://ir.lib.uwo.ca/cgi/viewcontent.cgi?referer=https://www.google.gr/&httpsredir=1&article=1037&context=si
_
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι θρησκευόμενοι ζουν παραπάνω χρόνια από τους άθρησκους;
![Θα μείνετε! Αυτός ο πεζοναύτης άλλαξε φύλο και έγινε Θεά - Δείτε... [photos]](https://images.newsnowgreece.com/115/1155714/tha-meinete-aftos-o-pezonaftis-allaxe-fylo-kai-egine-thea---deite-photos-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
