2018-06-22 19:28:55
Η υποδοχή Ιερού Λειψάνου του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και του Σταυρού του Αγίου πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας, 18 Ιουνίου στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ναούσης, στο πλαίσιο των ΚΔ' Παυλείων 2018, που αφιερώθηκε από τη Μητρόπολη Βεροίας,
Ναούσης και Καμπανίας στον Ιεραπόστολο Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό.
Το Ιερό Λείψανο μετέφερε απο την Ιερά Μονή Παναγίας Δοβράς ο Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος στη συνέχεια χοροστάτησε στον εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο.
Μετά το πέρας του εσπερινού στο Μητροπολιτικό Κέντρο Πολιτισμού «ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑ» έλαβε χώρα η εκδήλωση «Ο Ιεραπόστολος και Διδάσκαλος του Γένους Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός».
Στην αρχή χαιρετισμό απηύθυνε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, ενώ κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο καθηγητής της Θεολογικής του ΑΠΘ κ. Μιχαήλ Τρίτος ο οποίος μίλησε για το Ιεραποστολικό έργο του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την Ενωμένη Ρωμιοσύνη.
Tην εκδήλωση παρουσίασε ο Αρχιμ. Αρσένιος Χαλδαιόπουλος.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στον Εσπερινό
«Κόσμον ηὔγασας Πνεύματι θείῳ, κόσμον ἤνεγκας τῇ Ἐκκλησίᾳ, κόσμημα θεῖον,… Κοσμᾶ ἅγιε».
Αὐτό τό θεῖο κόσμημα πού κόσμησε τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μέ τή ζωή του, μέ τό ἔργο του καί μέ τό μαρτύριό του, τιμοῦμε σήμερα, ὑποδεχόμενοι τό ἱερό καί χαριτόβρυτο λείψανο τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος καί ἰσαποστόλου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ καί τόν Σταυρό του, τά ὁποῖα μεταφέραμε ἀπό τήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ στό πλαίσιο τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων τῶν ΚΔ´ Παυλείων.
Καί τά μεταφέραμε ἐδῶ, στόν ἱερό ναό τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ναούσης, ὅπου θησαυρίζεται ἕνα ἄλλο ἱερό καί διαρκῶς εὐωδιάζον τίμιο λείψανο, τό σεπτό καί χαριτόβρυτο λείψανο, τοῦ πολιούχου τῆς ἡρωικῆς πόλεως τῆς Ναούσης, τοῦ ὁσίου Θεοφάνους.
Μπορεῖ νά χωρίζει τούς δύο ὁσίους ἕνας αἰῶνας περίπου ἀλλά οἱ δύο ὅσιοι ἔχουν μία κοινή διαδρομή, μία κοινή ἀφετηρία. Ἡ κοινή τους ἀφετηρία εἶναι τό ἅγιο Ὄρος, ὅπου ἀσκήτευσαν καί οἱ δύο ἀρχικά καί πρίν νά ἀφήσουν καί οἱ δύο τή ζωή τῆς μονώσεως καί τῆς ἀσκήσεως στό ἅγιο Ὄρος, γιά νά ἀκολουθήσουν τήν κλήση τοῦ Θεοῦ καί νά διακονήσουν ὁ καθένας μέ τόν δικό του τρόπο τόν λαό τοῦ Θεοῦ, γιά νά διακονήσουν τόν Ἑλληνισμό πού ὑπέφερε καί στέναζε κάτω ἀπό τόν βαρύ καί δυσβάστακτο ζυγό τοῦ ἀλλοθρήσκου δυνάστου.
Βγῆκαν στόν κόσμο, ὄχι γιά νά ἀπολαύσουν τόν κόσμο καί τίς ὅποιες χαρές καί ἀνέσεις αὐτός προσφέρει, ἀλλά γιά νά στηρίξουν τούς ἀνθρώπους στήν ὀρθόδοξη πίστη, γιά νά τούς ἐμπνεύσουν τήν αἰσιoδoξία καί τήν ἐλπίδα στόν Θεό, ὥστε νά μπορέσουν νά διατηρήσουν μαζί μέ τήν πίστη καί τή ἑλληνική γλώσσα καί τήν ἐθνική τους συνείδηση καί νά ὀνειρεύονται τήν ἡμέρα τῆς ἐλευθερίας καί τῆς ἀπαλλαγῆς τους ἀπό τή σκλαβιά.
Βγῆκαν ἀπό τό ἅγιο Ὄρος ὄχι γιατί ἤθελαν νά ἐγκαταλείψουν τήν ἄσκηση καί τήν ὑπακοή, ἀλλά ἀπό μεγάλη ὑπακοή, γιατί εἶναι πιό δύσκολο νά ζεῖς τήν ἀσκητική ζωή μέσα στόν κόσμο καί συγχρόνως νά ἐργάζεσαι ἱεραποστολικά γιά τούς ἀνθρώπους, ὅπως ἔκαναν οἱ δύο ὅσιοί μας, ὅπως ἔκανε ἰδιαιτέρως ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ ὁποῖος γύρισε ὅλη τή Μακεδονία καί τήν Ἤπειρο προκειμένου νά ἀφυπνίσει τούς Ἕλληνες, νά τούς ὑπενθυμίσει τήν πίστη τους, νά τούς προτρέψει νά κτίσουν σχολεῖα γιά νά μαθαίνουν τά παιδιά τους γράμματα καί νά μήν παρασύρονται οὔτε ἀπό ἐκείνους πού προσπαθοῦσαν νά τά ἀφελληνίσουν οὔτε ἀπό ἐκείνους πού ἐπεδίωκαν νά τούς παρασύρουν σέ ἄλλα δόγματα ἤ στό νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη στόν Χριστό.
Καί, ὅπως γνωρίζετε, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός πέρασε καί ἀπό τήν ἐπαρχία μας, ἀπό τήν Ἠμαθία, γύρω στό 1775. Τήν ἐποχή ἐκείνη μία μεταδοτική ἀσθένεια ταλαιπωροῦσε ὅλη τήν περιοχή. Γι᾽ αὐτό καί οἱ προύχοντες τοῦ χωριοῦ Πολυδένδρι ἀποφάσισαν νά παρακαλέσουν τόν ἅγιο Κοσμᾶ νά ἔρθει στό χωριό τους καί νά κάνουν λιτανεία γιά νά προστατευθοῦν ἀπό τήν ἀσθένεια.
Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς πῆγε στό Πολυδένδρι καί ἀφοῦ τέλεσε ἀγρυπνία καί κήρυξε σταύρωσε τό χωριό καί τοποθέτησε, ὅπως συνήθιζε ὅπου μιλοῦσε, σέ τέσσερα δένδρα περιμετρικά τοῦ χωριοῦ ἀπό ἕνα Σταυρό.
Τά χρόνια πέρασαν, τά δένδρα μεγάλωσαν καί οἱ Σταυροί χάθηκαν μέσα στούς κορμούς τῶν δένδρων καί ξεχάσθηκαν.
Πρίν ἀπό μερικά χρόνια ἕνα ἀπό τά δένδρα ξεράθηκε καί τά ἔκοψαν. Τά ξύλα πουλήθηκαν, ἀλλά μέσα σέ ἕνα ἀπό αὐτά ἦταν ὁ Σταυρός τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ. Ὁ ἄνθρωπος πού τά ἀγόρασε, τόν διέκρινε εὐτυχῶς μέσα στά κάρβουνα τοῦ τζακιοῦ του καί τόν ἔφερε στήν Ἱερά μας Μητρόπολη, ὅπου φυλάσσεται ὡς ἱερό κειμήλιο τῆς διελεύσεως καί τοῦ κηρύγματος τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, στόν ὁποῖο ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας ἔχει ἀφιερώσει εὐλαβῶς τό τρέχον ἔτος.
Αὐτόν τόν Σταυρό τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ μαζί μέ τό εὐωδιάζον ἱερό λείψανό του μεταφέραμε σήμερα ἐδῶ στή Νάουσα πρός προσκύνηση καί εὐλογία, ἀλλά καί πρός ἐνίσχυση ὅλων μας στίς δύσκολες αὐτές ἡμέρες τίς ὁποῖες διέρχεται ἡ πατρίδα μας καί ἡ Μακεδονία μας, στήν ὁποία κήρυξε καί τήν ὁποία ἁγίασε μέ τήν παρουσία του ὁ ἅγιος Κοσμᾶς, ἀλλά καί τήν ὁποία ἔχουν ἁγιάσει μέ τήν ἄσκηση καί τό μαρτύριό τους ἀναρίθμητοι ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἔχουν ποτίσει μέ τό αἷμα τους χιλιάδες νεομάρτυρες καί ἥρωες πού ἀγωνίσθηκαν ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος.
Γι᾽ αὐτό ἀκριβῶς καί ἔχουμε χρέος νά ὑπερασπιζόμεθα μέ ὅλες τίς δυνάμεις αὐτόν τόν τόπο, τή Μακεδονία μας, τήν ἐθνική μας ταυτότητα, τήν ἱστορία μας, καί ὄχι νά τήν ξεπουλᾶμε μέ ἀπροκάλυπτο τρόπο, γιατί κάποιοι μᾶς πιέζουν καί κάποιοι μᾶς ὑπόσχονται δῆθεν ἀνταλλάγματα.
Δέν εἶναι δυνατόν νά ἀνεχόμεθα νά ὀνομάζονται ἄλλοι Μακεδόνες, ἐπειδή κάποιοι θέλησαν νά βάλουν τήν ὑπογραφή τους στήν παραχώρηση τοῦ ὀνόματος καί τῆς ἐθνικῆς μας ταυτότητας, νομίζοντας μάλιστα ὅτι μέ αὐτή τή συμφωνία, πού ὀνόμασαν πατριωτική καί πού δῆθεν προασπίζεται τά συμφέροντα τοῦ Ἔθνους, ἔγραψαν Ἱστορία.
Ναί, ἔγραψαν Ἱστορία, ἀλλά μία μαύρη σελίδα της. Γιατί ἡ Ἱστορία δέν γράφει μόνο τούς ἥρωες, γράφει καί τούς Ἐφιάλτες, γράφει καί αὐτούς πού ἀνοίγουν τήν κερκόπορτα καί ἀφήνουν τή χώρα ἔκθετη σέ ὅσους τήν ἐπιβουλεύονται.
Ἐμεῖς ὅμως πρέπει νά ἀγρυπνοῦμε καί νά ἀγωνιζόμασθε γιά τή Μακεδονία μας, γι᾽ αὐτόν τόν τόπο στόν ὁποῖο κήρυξε καί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, καί εἶναι ποτισμένος μέ αἵματα ἡρώων καί ἁγίων. Πρέπει νά ἀγωνισθοῦμε γιά νά μήν βρεθεῖ μιά ἡμέρα στά χέρια ὅσων ἀνέκαθεν ἐπεδίωκαν νά τήν κατέχουν, καί γιά νά μήν βρεθοῦμε καί ἐμεῖς νά ἀπολογούμεθα γιατί εἴμεθα Μακεδόνες, γιατί μιλοῦμε τήν ἑλληνική γλώσσα, γιατί προασπιζόμεθα τά δίκαια τῆς ἱστορίας μας.
Καί ἄς παρακαλοῦμε, ἀδελφοί τόν ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό, καί σήμερα προσκυνώντας καί ἀσπαζόμενοι τό ἱερό λείψανο καί τόν Σταυρό του, ἀλλά καί πάντοτε, ἄς τόν παρακαλοῦμε νά πρεσβεύει γιά τήν πατρίδα μας, νά προστατεύει τή Μακεδονία μας καί νά μᾶς προφυλάττει διά τῶν εὐχῶν του ἀπό πάσης ἐπιβουλῆς ὁρατῶν καί ἀοράτων ἐχθρῶν, ἀπό ὅλους ἐκείνους πού διεκδικοῦν τήν ταυτότητά μας, τήν ἱστορία μας καί τή γῆ μας.
Πηγή
paraklisi
Ναούσης και Καμπανίας στον Ιεραπόστολο Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό.
Το Ιερό Λείψανο μετέφερε απο την Ιερά Μονή Παναγίας Δοβράς ο Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος στη συνέχεια χοροστάτησε στον εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο.
Μετά το πέρας του εσπερινού στο Μητροπολιτικό Κέντρο Πολιτισμού «ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑ» έλαβε χώρα η εκδήλωση «Ο Ιεραπόστολος και Διδάσκαλος του Γένους Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός».
Στην αρχή χαιρετισμό απηύθυνε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, ενώ κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο καθηγητής της Θεολογικής του ΑΠΘ κ. Μιχαήλ Τρίτος ο οποίος μίλησε για το Ιεραποστολικό έργο του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την Ενωμένη Ρωμιοσύνη.
Tην εκδήλωση παρουσίασε ο Αρχιμ. Αρσένιος Χαλδαιόπουλος.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στον Εσπερινό
«Κόσμον ηὔγασας Πνεύματι θείῳ, κόσμον ἤνεγκας τῇ Ἐκκλησίᾳ, κόσμημα θεῖον,… Κοσμᾶ ἅγιε».
Αὐτό τό θεῖο κόσμημα πού κόσμησε τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μέ τή ζωή του, μέ τό ἔργο του καί μέ τό μαρτύριό του, τιμοῦμε σήμερα, ὑποδεχόμενοι τό ἱερό καί χαριτόβρυτο λείψανο τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος καί ἰσαποστόλου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ καί τόν Σταυρό του, τά ὁποῖα μεταφέραμε ἀπό τήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ στό πλαίσιο τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων τῶν ΚΔ´ Παυλείων.
Καί τά μεταφέραμε ἐδῶ, στόν ἱερό ναό τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ναούσης, ὅπου θησαυρίζεται ἕνα ἄλλο ἱερό καί διαρκῶς εὐωδιάζον τίμιο λείψανο, τό σεπτό καί χαριτόβρυτο λείψανο, τοῦ πολιούχου τῆς ἡρωικῆς πόλεως τῆς Ναούσης, τοῦ ὁσίου Θεοφάνους.
Μπορεῖ νά χωρίζει τούς δύο ὁσίους ἕνας αἰῶνας περίπου ἀλλά οἱ δύο ὅσιοι ἔχουν μία κοινή διαδρομή, μία κοινή ἀφετηρία. Ἡ κοινή τους ἀφετηρία εἶναι τό ἅγιο Ὄρος, ὅπου ἀσκήτευσαν καί οἱ δύο ἀρχικά καί πρίν νά ἀφήσουν καί οἱ δύο τή ζωή τῆς μονώσεως καί τῆς ἀσκήσεως στό ἅγιο Ὄρος, γιά νά ἀκολουθήσουν τήν κλήση τοῦ Θεοῦ καί νά διακονήσουν ὁ καθένας μέ τόν δικό του τρόπο τόν λαό τοῦ Θεοῦ, γιά νά διακονήσουν τόν Ἑλληνισμό πού ὑπέφερε καί στέναζε κάτω ἀπό τόν βαρύ καί δυσβάστακτο ζυγό τοῦ ἀλλοθρήσκου δυνάστου.
Βγῆκαν στόν κόσμο, ὄχι γιά νά ἀπολαύσουν τόν κόσμο καί τίς ὅποιες χαρές καί ἀνέσεις αὐτός προσφέρει, ἀλλά γιά νά στηρίξουν τούς ἀνθρώπους στήν ὀρθόδοξη πίστη, γιά νά τούς ἐμπνεύσουν τήν αἰσιoδoξία καί τήν ἐλπίδα στόν Θεό, ὥστε νά μπορέσουν νά διατηρήσουν μαζί μέ τήν πίστη καί τή ἑλληνική γλώσσα καί τήν ἐθνική τους συνείδηση καί νά ὀνειρεύονται τήν ἡμέρα τῆς ἐλευθερίας καί τῆς ἀπαλλαγῆς τους ἀπό τή σκλαβιά.
Βγῆκαν ἀπό τό ἅγιο Ὄρος ὄχι γιατί ἤθελαν νά ἐγκαταλείψουν τήν ἄσκηση καί τήν ὑπακοή, ἀλλά ἀπό μεγάλη ὑπακοή, γιατί εἶναι πιό δύσκολο νά ζεῖς τήν ἀσκητική ζωή μέσα στόν κόσμο καί συγχρόνως νά ἐργάζεσαι ἱεραποστολικά γιά τούς ἀνθρώπους, ὅπως ἔκαναν οἱ δύο ὅσιοί μας, ὅπως ἔκανε ἰδιαιτέρως ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ ὁποῖος γύρισε ὅλη τή Μακεδονία καί τήν Ἤπειρο προκειμένου νά ἀφυπνίσει τούς Ἕλληνες, νά τούς ὑπενθυμίσει τήν πίστη τους, νά τούς προτρέψει νά κτίσουν σχολεῖα γιά νά μαθαίνουν τά παιδιά τους γράμματα καί νά μήν παρασύρονται οὔτε ἀπό ἐκείνους πού προσπαθοῦσαν νά τά ἀφελληνίσουν οὔτε ἀπό ἐκείνους πού ἐπεδίωκαν νά τούς παρασύρουν σέ ἄλλα δόγματα ἤ στό νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη στόν Χριστό.
Καί, ὅπως γνωρίζετε, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός πέρασε καί ἀπό τήν ἐπαρχία μας, ἀπό τήν Ἠμαθία, γύρω στό 1775. Τήν ἐποχή ἐκείνη μία μεταδοτική ἀσθένεια ταλαιπωροῦσε ὅλη τήν περιοχή. Γι᾽ αὐτό καί οἱ προύχοντες τοῦ χωριοῦ Πολυδένδρι ἀποφάσισαν νά παρακαλέσουν τόν ἅγιο Κοσμᾶ νά ἔρθει στό χωριό τους καί νά κάνουν λιτανεία γιά νά προστατευθοῦν ἀπό τήν ἀσθένεια.
Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς πῆγε στό Πολυδένδρι καί ἀφοῦ τέλεσε ἀγρυπνία καί κήρυξε σταύρωσε τό χωριό καί τοποθέτησε, ὅπως συνήθιζε ὅπου μιλοῦσε, σέ τέσσερα δένδρα περιμετρικά τοῦ χωριοῦ ἀπό ἕνα Σταυρό.
Τά χρόνια πέρασαν, τά δένδρα μεγάλωσαν καί οἱ Σταυροί χάθηκαν μέσα στούς κορμούς τῶν δένδρων καί ξεχάσθηκαν.
Πρίν ἀπό μερικά χρόνια ἕνα ἀπό τά δένδρα ξεράθηκε καί τά ἔκοψαν. Τά ξύλα πουλήθηκαν, ἀλλά μέσα σέ ἕνα ἀπό αὐτά ἦταν ὁ Σταυρός τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ. Ὁ ἄνθρωπος πού τά ἀγόρασε, τόν διέκρινε εὐτυχῶς μέσα στά κάρβουνα τοῦ τζακιοῦ του καί τόν ἔφερε στήν Ἱερά μας Μητρόπολη, ὅπου φυλάσσεται ὡς ἱερό κειμήλιο τῆς διελεύσεως καί τοῦ κηρύγματος τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, στόν ὁποῖο ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας ἔχει ἀφιερώσει εὐλαβῶς τό τρέχον ἔτος.
Αὐτόν τόν Σταυρό τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ μαζί μέ τό εὐωδιάζον ἱερό λείψανό του μεταφέραμε σήμερα ἐδῶ στή Νάουσα πρός προσκύνηση καί εὐλογία, ἀλλά καί πρός ἐνίσχυση ὅλων μας στίς δύσκολες αὐτές ἡμέρες τίς ὁποῖες διέρχεται ἡ πατρίδα μας καί ἡ Μακεδονία μας, στήν ὁποία κήρυξε καί τήν ὁποία ἁγίασε μέ τήν παρουσία του ὁ ἅγιος Κοσμᾶς, ἀλλά καί τήν ὁποία ἔχουν ἁγιάσει μέ τήν ἄσκηση καί τό μαρτύριό τους ἀναρίθμητοι ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἔχουν ποτίσει μέ τό αἷμα τους χιλιάδες νεομάρτυρες καί ἥρωες πού ἀγωνίσθηκαν ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος.
Γι᾽ αὐτό ἀκριβῶς καί ἔχουμε χρέος νά ὑπερασπιζόμεθα μέ ὅλες τίς δυνάμεις αὐτόν τόν τόπο, τή Μακεδονία μας, τήν ἐθνική μας ταυτότητα, τήν ἱστορία μας, καί ὄχι νά τήν ξεπουλᾶμε μέ ἀπροκάλυπτο τρόπο, γιατί κάποιοι μᾶς πιέζουν καί κάποιοι μᾶς ὑπόσχονται δῆθεν ἀνταλλάγματα.
Δέν εἶναι δυνατόν νά ἀνεχόμεθα νά ὀνομάζονται ἄλλοι Μακεδόνες, ἐπειδή κάποιοι θέλησαν νά βάλουν τήν ὑπογραφή τους στήν παραχώρηση τοῦ ὀνόματος καί τῆς ἐθνικῆς μας ταυτότητας, νομίζοντας μάλιστα ὅτι μέ αὐτή τή συμφωνία, πού ὀνόμασαν πατριωτική καί πού δῆθεν προασπίζεται τά συμφέροντα τοῦ Ἔθνους, ἔγραψαν Ἱστορία.
Ναί, ἔγραψαν Ἱστορία, ἀλλά μία μαύρη σελίδα της. Γιατί ἡ Ἱστορία δέν γράφει μόνο τούς ἥρωες, γράφει καί τούς Ἐφιάλτες, γράφει καί αὐτούς πού ἀνοίγουν τήν κερκόπορτα καί ἀφήνουν τή χώρα ἔκθετη σέ ὅσους τήν ἐπιβουλεύονται.
Ἐμεῖς ὅμως πρέπει νά ἀγρυπνοῦμε καί νά ἀγωνιζόμασθε γιά τή Μακεδονία μας, γι᾽ αὐτόν τόν τόπο στόν ὁποῖο κήρυξε καί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, καί εἶναι ποτισμένος μέ αἵματα ἡρώων καί ἁγίων. Πρέπει νά ἀγωνισθοῦμε γιά νά μήν βρεθεῖ μιά ἡμέρα στά χέρια ὅσων ἀνέκαθεν ἐπεδίωκαν νά τήν κατέχουν, καί γιά νά μήν βρεθοῦμε καί ἐμεῖς νά ἀπολογούμεθα γιατί εἴμεθα Μακεδόνες, γιατί μιλοῦμε τήν ἑλληνική γλώσσα, γιατί προασπιζόμεθα τά δίκαια τῆς ἱστορίας μας.
Καί ἄς παρακαλοῦμε, ἀδελφοί τόν ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό, καί σήμερα προσκυνώντας καί ἀσπαζόμενοι τό ἱερό λείψανο καί τόν Σταυρό του, ἀλλά καί πάντοτε, ἄς τόν παρακαλοῦμε νά πρεσβεύει γιά τήν πατρίδα μας, νά προστατεύει τή Μακεδονία μας καί νά μᾶς προφυλάττει διά τῶν εὐχῶν του ἀπό πάσης ἐπιβουλῆς ὁρατῶν καί ἀοράτων ἐχθρῶν, ἀπό ὅλους ἐκείνους πού διεκδικοῦν τήν ταυτότητά μας, τήν ἱστορία μας καί τή γῆ μας.
Πηγή
paraklisi
VIDEO
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
