2018-07-01 23:37:16
Στις αρχές της βδομάδας, στο Εφετείο Κακουργημάτων που δικάζει την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, κατατέθηκε προσωπική ένσταση του Ν. Μιχαλολιάκου –διά των συνηγόρων του Π. Μιχαλόλια, Γ.
Μιχαλόλια και Δ. Παπαδέλλη– με αίτημα να μην αναγνωστεί το Καταστατικό της οργάνωσης, αντίγραφο του οποίου έχω καταθέσει ως μάρτυρας στην προανάκριση ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2013 (βλ. «Το κρυφό καταστατικό της ναζιστικής οργάνωσης Χ.Α.», στην «Εφ.Συν.», 29.9.2013).
Το αίτημα του Ν. Μιχαλολιάκου στηρίζεται στον ισχυρισμό ότι το έγγραφο αυτό είναι πλαστό, ισχυρισμός που δεν προβλήθηκε όταν δημοσιεύτηκαν αποσπάσματα του εγγράφου ήδη πριν από τρεις δεκαετίες («Ελευθεροτυπία», 28.10.1990), αλλά και αργότερα («Ελευθεροτυπία», 2.7.1998), στο βιβλίο μου «Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής» (εκδ. Πόλις, Οκτώβριος 2012), αλλά και στο βιβλίο του Νίκου Χασαπόπουλου «Χρυσή Αυγή, η ιστορία, τα πρόσωπα και η αλήθεια» (εκδ. Λιβάνη, 2013).
Ο λόγος που ενοχλεί τόσο πολύ προσωπικά τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής αυτό το ντοκουμέντο είναι ότι περιγράφει αναλυτικά τον ναζιστικό χαρακτήρα της οργάνωσής του, τον παραστρατιωτικό τρόπο δράσης της και κυρίως την ιεραρχία, δηλαδή την απόλυτη «Αρχή του Αρχηγού», το ναζιστικό «Führerprinzip».
Το ντοκουμέντο επισφραγίζει την προσωπική του ευθύνη για όσα διαπράττει η οργάνωσή του.
Ομως το περιεχόμενο της ένστασης είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικό για το πώς επιχειρεί να απαλλαγεί σήμερα ο «αρχηγός», αδιαφορώντας για την τύχη των μέχρι χτες «συναγωνιστών» του.
Πρόκειται για εφαρμογή της ίδιας τακτικής που χρησιμοποιεί επί δεκαετίες, κάθε φορά που συλλαμβάνονται και κατηγορούνται στελέχη της Χρυσής Αυγής. Τα εγκαταλείπει στην τύχη τους, προκειμένου να παραμείνει αυτός στην ασφάλεια των «μετόπισθεν».
Το είδαμε να συμβαίνει από την εποχή που κατηγορήθηκαν ο Ανδρουτσόπουλος και ο Κουσουμβρής και πολύ πρόσφατα να επαναλαμβάνεται στις περιπτώσεις του Ζέρβα και του Μπαρμπαρούση.
Αλλά ποιοι είναι οι βασικοί ισχυρισμοί της ένστασης Μιχαλολιάκου;
Προκειμένου να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις από την τόσο καθυστερημένη υποβολή της ένστασης (σχεδόν πέντε χρόνια από τότε που το παρέδωσα στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Χαράλαμπο Βουρλιώτη και εννιά μήνες από την κατάθεσή μου στη δίκη, όπου και πάλι ρωτήθηκα σχετικά), ο Μιχαλολιάκος επικαλείται την απολογία του στον ανακριτή (2.10.2013), όπου αντέκρουσε το Καταστατικό και το έγγραφο «Πρωτεσίλαος», λέγοντας ότι πρόκειται για «ψευδεπίγραφα κείμενα», τα οποία «απηχούν ακραιφνείς εθνικοσοσιαλιστικές θέσεις, οι οποίες ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματική ιδεολογία της Χ.Α., η οποία υπερασπίζεται τις αρχές και θέσεις του ελληνικού εθνικισμού». Φυσικά τότε δεν μίλησε για «πλαστογραφία», αλλά η ουσία είναι άλλη.
Ο Μιχαλολιάκος αμφισβητεί τη σφραγίδα στο Καταστατικό. Μόνο που ακριβώς την ίδια σφραγίδα φέρει έγγραφο που κατασχέθηκε στο σπίτι του Παππά |
Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τη σύλληψή του ο Μιχαλολιάκος αντέδρασε με αυτή τη δήλωση αποκήρυξης του εθνικοσοσιαλισμού. Αυτή η θέση είναι εξαιρετικά αδύναμη σήμερα, εφόσον στο Εφετείο Κακουργημάτων έχουν ήδη κατατεθεί πολυάριθμα τεκμήρια για τον ναζιστικό χαρακτήρα της οργάνωσης.
Για κακή τύχη μάλιστα του αρχηγού της Χ.Α., μόλις στην προηγούμενη συνεδρίασή του, το δικαστήριο είχε παρακολουθήσει σωρεία ανατριχιαστικών ναζιστικών ντοκουμέντων από τον σκληρό δίσκο του Χρ. Παππά (βλ. Γιώτα Τέσση, «Εμμονή με τον Χίτλερ και τον ναζισμό», «Εφ.Συν.» 25.6.2018).
Η επιμονή του Μιχαλολιάκου να απαρνείται τη ναζιστική ιδεολογία έχει σχέση μόνο με την ποινική εξέλιξη της υπόθεσης, εφόσον ο ίδιος εξακολουθεί να υμνεί τον Χίτλερ, να χαιρετά ναζιστικά και να γράφει ότι «ο Γερμανικός Εθνικοσοσιαλισμός και η Νέα Ευρώπη των Waffen SS ήταν ένα Μήνυμα φωτεινό που πιστεύω πως ο ελληνισμός θα έπρεπε να είχε δεχθεί» («Για μια Μεγάλη Ελλάδα σε μια Ελεύθερη Ευρώπη», εκδ. Ασκαλών, Αθήνα 2000, σ. 46).
Αλλωστε, βγαίνοντας από το γραφείο του ανακριτή, μετά τη δήλωση αποκήρυξης, χαιρέτησε τους λιγοστούς οπαδούς του με το «Ζήτω η Νίκη», δηλαδή το ναζιστικό Sieg Heil!
Οι παλιές συνήθειες δεν κόβονται... |
Αλλά ας δούμε ένα προς ένα τα επιχειρήματα στα οποία βασίζει την ένστασή του ο Ν. Μιχαλολιάκος:
Επιχείρημα 1ο: «Ουδέποτε ίδρυσα ή έστω συμμετείχα σε κίνηση με την επωνυμία Εταιρεία Μελέτης και Προαγωγής της Ευρωπαϊκής Δημιουργίας Χρυσή Αυγή, όπως ευφάνταστα είναι ο τίτλος της κίνησης, της οποίας δήθεν είναι το φερόμενο ως Καταστατικό πλαστό έγγραφο, το οποίο προσεκομίσθη υπό του Δημητρίου Ψαρρά». «Με την από 14.2.1983 δήλωσή μου ιδρύθηκε υπ’ εμού πολιτική κίνηση με την ονομασία Λαϊκός Σύνδεσμος μετά σχετικής δηλώσεως στον Αρειο Πάγο».
Τι ισχύει: Το πρώτο τεύχος της «Χρυσής Αυγής» κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1980. Η αρχική μορφή της οργάνωσης ήταν όπως ακριβώς την περιγράφει το Καταστατικό, το οποίο εξάλλου στη συνέχεια περιγράφει πώς μετεξελίχτηκε σε «πολιτική» οργάνωση από το 1983. Το δεδομένο αυτό το περιγράφει ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος στα διάφορα «αυτοβιογραφικά» του βιβλία. Μεταξύ αυτών, στο πρόσφατο βιβλίο του «Τα πρώτα χρόνια», το οποίο κυκλοφόρησε το 2017 (χωρίς στοιχεία εκδότη), ο Μιχαλολιάκος γράφει: «Είναι σαφές ότι η Χρυσή Αυγή δεν ξεκίνησε σαν κίνημα πολιτικό. Το αντίθετο θα λέγαμε, πράγμα άλλωστε που ξεκαθαρίζεται από το πρώτο κιόλας τεύχος του περιοδικού Χρυσή Αυγή» (σ. 40). Οσο για την αρχική ονομασία «Εταιρεία Μελέτης και Προαγωγής της Ευρωπαϊκής Δημιουργίας», ακριβώς η ίδια ονομασία βρίσκεται σε έγγραφο που ανακαλύφθηκε στο σπίτι του Χρ. Παππά στα Γιάννενα και περιλαμβάνεται στη δικογραφία. Εδώ αποδεικνύεται αδιάβαστος ο αρχηγός και ο βασικός του ισχυρισμός καταρρέει.
Επιχείρημα 2ο: «Λόγω του γεγονότος ότι η πολιτική κίνηση ονομάζετο ήδη από το 1983 Λαϊκός Σύνδεσμος, η σχετική σφραγίδα έφερε τον τίτλο Λαϊκός Σύνδεσμος και όχι Χρυσή Αυγή - Αγχιβασίην, όπως φέρει το πλαστό έγγραφο».
Τι ισχύει: Πρόκειται βέβαια για αστειότητα. Η πλήρης ονομασία ήταν από το 1983 «Λαϊκός Σύνδεσμος – Χρυσή Αυγή». Το «Λαϊκός Σύνδεσμος» (μετάφραση του ναζιστικού «Völkischer Bund») χρησιμοποιείται έκτοτε ως συνοδευτικό της ονομασίας και σπανιότερα μόνο του. Αλλά και πάλι, η γιάφκα του Χρ. Παππά στα Γιάννενα προδίδει το ψέμα του αρχηγού. Οπως παρατήρησε η εισαγγελέας, στα έγγραφα που κατασχέθηκαν σ’ αυτό το σπίτι υπήρχε η σφραγίδα «Χρυσή Αυγή – Αγχιβασίην». Η απάντηση του Γ. Μιχαλόλια δεν ήταν καθόλου πειστική: «Το αν έχει βρεθεί ένα έγγραφο με κάποια σφραγίδα που ομοιάζει με τη σφραγίδα του πλαστού δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι γνήσιο το Καταστατικό». Εύλογα παρενέβη από την Πολιτική Αγωγή ο Θανάσης Καμπαγιάννης («Ισως ήταν ο κ. Παππάς ο πλαστογράφος») για να ακολουθήσει η απροσδόκητη απάντηση της υπεράσπισης του αρχηγού: «Ισως ήταν ο κ. Παππάς ο πλαστογράφος. Να διωχτεί ο κ. Παππάς ομού μετά του κ. Ψαρρά».
Επιχείρημα 3ο: «Ουδέποτε υπήρξαν στον Λαϊκό Σύνδεσμο Χρυσή Αυγή τα αναφερόμενα στο πλαστό έγγραφο τμήματα και όργανα».
Τι ισχύει: Και πάλι τα έγγραφα του Παππά που περιλαμβάνονται στη δικογραφία επιβεβαιώνουν το καταστατικό. Υπάρχει οργανόγραμμα, στο οποίο λεπτομερώς καταγράφεται η ιεραρχία της οργάνωσης και απαριθμούνται όλα τα τμήματα και τα όργανα που καταγράφει το αρχικό Καταστατικό.
Επιχείρημα 4ο: Το κεφάλαιο «Αρχή του Αρχηγού» έχει συρραφθεί στο «πλαστό αυτό έγγραφο». «Η πλαστότητα του εγγράφου προκύπτει από το γεγονός ότι ενώ η Αρχή του αρχηγού περιγράφεται ως ανώτατη αρχή, στο άρθρο 17 ορίζεται ότι ο Αρχηγός ανακαλείται και αντικαθίσταται μόνο καθ’ ομόφωνη κρίση του Κεντρικού Συμβουλίου».
Τι ισχύει: Αυτό το τελευταίο, το οποίο η ένσταση Μιχαλολιάκου θεωρεί «αντίφαση», είναι απολύτως δικαιολογημένο. Διότι το Καταστατικό ορίζει ότι τα μέλη της διοίκησης «ζητούν την εμπιστοσύνη του Αρχηγού» (άρθρο 17,4), ενώ ο ίδιος διορίζει τα 4 από τα 7 μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου (άρθρο 16,2). Από τη στιγμή που η ανάκληση αρχηγού γίνεται μόνο ομόφωνα, είναι σαφές ότι πρέπει να συμφωνήσει και ο κ. Μιχαλολιάκος για την αντικατάστασή του! Ας μην παραξενεύεται λοιπόν κανείς που είναι ο μακροβιότερος «πολιτικός αρχηγός» στην Ευρώπη. Εξάλλου στο άρθρο 16 διευκρινίζεται ότι «ο Αρχηγός είναι πρόσωπο απολύτως απρόσβλητο και απαραβίαστο» και στο 17 ότι «η εξουσία του Αρχηγού απορρέει αφ’ εαυτής»!
Είναι βέβαια κατανοητή η προσπάθεια να διαψευστεί η τόσο επιβαρυντική «Αρχή του Αρχηγού». Μόνο που δεν την πιστοποιεί μόνο το Καταστατικό. Κάθε λίγο δημοσιεύεται στην εφημερίδα της Χ.Α. ένα πανομοιότυπο ολοσέλιδο κείμενο με τίτλο «Το να είμαι Εθνικιστής σημαίνει», όπου υπάρχει παράγραφος σχετικά με την Αρχή του Αρχηγού και τη σχέση του με το Λαϊκό Κράτος. Οι διατυπώσεις είναι ακριβώς ίδιες με τις διατυπώσεις του δήθεν πλαστού Καταστατικού (ενδεικτικά, εφ. «Χρυσή Αυγή», 14.1.1994, 20.10.2000, 25.5.2001, 14.12.2001).
Υπάρχει ακόμα και άρθρο που υπογράφεται από τον «Γ.Θ., μέλος της Κ.Ε. του Λαϊκού Συνδέσμου», στο οποίο ομολογείται ακόμα και γερμανιστί ότι στη Χ.Α. ισχύει η ναζιστική Αρχή του Αρχηγού: «[Στη Χρυσή Αυγή συνυπάρχουν] οι Αρχές του Führerprinzip, της (Αυτο)Πειθαρχίας και του υψηλού αισθήματος Καθήκοντος» (5.5.2000).
Επιχείρημα 5ο: «Το πλαστό καταστατικό δεν ανευρέθη σε καμία από τις δεκάδες έρευνες. Υπάρχει ένα και μοναδικό αντίτυπο το οποίο κατέχει ο δημοσιογράφος Ψαρράς».
Τι ισχύει: Φυσικά δεν βρέθηκε. Οπως δεν βρέθηκε και κανένα άλλο καταστατικό ή παλιότερο έγγραφο της οργάνωσης, παρά μόνο όσα υπήρχαν σε ψηφιακή μορφή σε υπολογιστές. Δεν βρέθηκαν ούτε τα πρακτικά των «συνεδρίων», ούτε οι αποφάσεις της διοίκησης ούτε το μητρώο των μελών. Δεν βρέθηκε κανένα επίσημο έγγραφο της οργάνωσης. Αλλά αυτό δεν είναι απαλλακτικό στοιχείο. Είναι επιβαρυντικό. Ο Ν. Μιχαλολιάκος έχει «αναστείλει» τη δράση της οργάνωσής του με προσωπική απόφαση τουλάχιστον δύο φορές. Και φυσικά έχει φροντίσει να εξαφανίσει τα παλιότερα στοιχεία. Το ίδιο έγινε τον Σεπτέμβριο του 2013, μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα. Το μόνο σπίτι που δεν πρόλαβαν να «καθαρίσουν» ήταν αυτό του Παππά στα Γιάννενα. Και εκεί βρέθηκαν τα μόνα τεκμήρια που επιβεβαιώνουν το Καταστατικό!
Επιχείρημα 6ο: «Ο μάρτυρας Δ. Ψαρράς κατέθεσε ότι το Καταστατικό του είχε αποσταλεί μαζί άλλα έντυπα στο περιοδικό “Σχολιαστής”, χωρίς όμως να διαθέτει αποδεικτικά στοιχεία».
Τι ισχύει: Για κακή τύχη του αρχηγού, αυτά τα αποδεικτικά στοιχεία υπάρχουν. Είναι γεγονός ότι με αφορμή ένα σχόλιο του περιοδικού, η Χρυσή Αυγή απάντησε εκτενώς στο δικό της περιοδικό (τχ. 33, Φεβρουάριος 1988) και έστειλε στον «Σχολιαστή» πολλά έντυπά της και μεταξύ αυτών το Καταστατικό και τη Διακήρυξή της. Η αποστολή των ντοκουμέντων επιβεβαιώνεται από τον «Σχολιαστή» (τχ. 60, 5.2.1988). Και η ίδια η Χρυσή Αυγή επιβεβαιώνει την αποστολή των υλικών στο περιοδικό της (τχ. 34, Μάρτιος 1988), με το σχόλιο ότι «η μόνη γλώσσα που σέβονται οι μπολσεβίκοι είναι η γλώσσα της γροθιάς».
Επιχείρημα 7ο: «Ανευρέθη εντός του σκληρού δίσκου [του Ν. Μιχαλολιάκου] έγγραφο, με τίτλο Καταστατικό, το οποίο είναι γνήσιο και ήδη καταχωρημένο από το 2003».
Τι ισχύει: Το έσχατο αυτό επιχείρημα προδίδει πανικό. Μέχρι σήμερα η πάγια απάντηση του Μιχαλολιάκου και των υπερασπιστών του στη δίκη ήταν σταθερά ότι το πρώτο και μοναδικό καταστατικό της οργάνωσης είναι εκείνο που κατατέθηκε στον Αρειο Πάγο μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012. Μάλιστα στο Καταστατικό αυτό υπάρχει και ειδικό άρθρο, όπου κατηγορηματικά δηλώνεται ότι πρόκειται για το «πρώτο». Τώρα ο αρχηγός αυτοδιαψεύδεται με την αποκάλυψη καταστατικού του 2003! Βέβαια αυτό το έγγραφο είναι ένα δισέλιδο κείμενο χωρίς σφραγίδες που δεν έχει τα στοιχειώδη χαρακτηριστικά ενός καταστατικού.
Ποιος είναι λοιπόν ο στόχος αυτής της ένστασης του Ν. Μιχαλολιάκου; Γνωρίζει πολύ καλά ότι τα περί «πλαστότητας» είναι φαιδρά. Γι’ αυτό τον λόγο η «ένσταση» αποσιωπήθηκε από τον ιστότοπο και την εφημερίδα της. Ο στόχος του αρχηγού της ναζιστικής οργάνωσης δεν είναι να πείσει το δικαστήριο για το ντοκουμέντο αυτό. Απλά για μια ακόμα φορά επιχειρεί να αποστασιοποιηθεί από τους «συναγωνιστές» του (ακόμα και τον επί χρόνια συνοδοιπόρο του, τον Παππά και να απαρνηθεί προσχηματικά τη ναζιστική κοσμοθεωρία του, προκειμένου να σωθεί ο ίδιος.
Για να αποδειχτεί και πάλι ότι τα παχιά λόγια με τους «ηρωισμούς» και τους «νέους Σπαρτιάτες» είναι για τους αφελείς που στελεχώνουν τα τάγματα εφόδου. Ο αρχηγός πρέπει να μείνει «απαραβίαστος», όπως λέει το Καταστατικό, και να την πληρώσουν τα «κορόιδα», όπως συνέβαινε τόσα χρόνια.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
_
bloko
Μιχαλόλια και Δ. Παπαδέλλη– με αίτημα να μην αναγνωστεί το Καταστατικό της οργάνωσης, αντίγραφο του οποίου έχω καταθέσει ως μάρτυρας στην προανάκριση ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2013 (βλ. «Το κρυφό καταστατικό της ναζιστικής οργάνωσης Χ.Α.», στην «Εφ.Συν.», 29.9.2013).
Το αίτημα του Ν. Μιχαλολιάκου στηρίζεται στον ισχυρισμό ότι το έγγραφο αυτό είναι πλαστό, ισχυρισμός που δεν προβλήθηκε όταν δημοσιεύτηκαν αποσπάσματα του εγγράφου ήδη πριν από τρεις δεκαετίες («Ελευθεροτυπία», 28.10.1990), αλλά και αργότερα («Ελευθεροτυπία», 2.7.1998), στο βιβλίο μου «Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής» (εκδ. Πόλις, Οκτώβριος 2012), αλλά και στο βιβλίο του Νίκου Χασαπόπουλου «Χρυσή Αυγή, η ιστορία, τα πρόσωπα και η αλήθεια» (εκδ. Λιβάνη, 2013).
Ο λόγος που ενοχλεί τόσο πολύ προσωπικά τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής αυτό το ντοκουμέντο είναι ότι περιγράφει αναλυτικά τον ναζιστικό χαρακτήρα της οργάνωσής του, τον παραστρατιωτικό τρόπο δράσης της και κυρίως την ιεραρχία, δηλαδή την απόλυτη «Αρχή του Αρχηγού», το ναζιστικό «Führerprinzip».
Το ντοκουμέντο επισφραγίζει την προσωπική του ευθύνη για όσα διαπράττει η οργάνωσή του.
Ομως το περιεχόμενο της ένστασης είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικό για το πώς επιχειρεί να απαλλαγεί σήμερα ο «αρχηγός», αδιαφορώντας για την τύχη των μέχρι χτες «συναγωνιστών» του.
Πρόκειται για εφαρμογή της ίδιας τακτικής που χρησιμοποιεί επί δεκαετίες, κάθε φορά που συλλαμβάνονται και κατηγορούνται στελέχη της Χρυσής Αυγής. Τα εγκαταλείπει στην τύχη τους, προκειμένου να παραμείνει αυτός στην ασφάλεια των «μετόπισθεν».
Το είδαμε να συμβαίνει από την εποχή που κατηγορήθηκαν ο Ανδρουτσόπουλος και ο Κουσουμβρής και πολύ πρόσφατα να επαναλαμβάνεται στις περιπτώσεις του Ζέρβα και του Μπαρμπαρούση.
Αλλά ποιοι είναι οι βασικοί ισχυρισμοί της ένστασης Μιχαλολιάκου;
Προκειμένου να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις από την τόσο καθυστερημένη υποβολή της ένστασης (σχεδόν πέντε χρόνια από τότε που το παρέδωσα στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Χαράλαμπο Βουρλιώτη και εννιά μήνες από την κατάθεσή μου στη δίκη, όπου και πάλι ρωτήθηκα σχετικά), ο Μιχαλολιάκος επικαλείται την απολογία του στον ανακριτή (2.10.2013), όπου αντέκρουσε το Καταστατικό και το έγγραφο «Πρωτεσίλαος», λέγοντας ότι πρόκειται για «ψευδεπίγραφα κείμενα», τα οποία «απηχούν ακραιφνείς εθνικοσοσιαλιστικές θέσεις, οι οποίες ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματική ιδεολογία της Χ.Α., η οποία υπερασπίζεται τις αρχές και θέσεις του ελληνικού εθνικισμού». Φυσικά τότε δεν μίλησε για «πλαστογραφία», αλλά η ουσία είναι άλλη.
Ο Μιχαλολιάκος αμφισβητεί τη σφραγίδα στο Καταστατικό. Μόνο που ακριβώς την ίδια σφραγίδα φέρει έγγραφο που κατασχέθηκε στο σπίτι του Παππά |
Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τη σύλληψή του ο Μιχαλολιάκος αντέδρασε με αυτή τη δήλωση αποκήρυξης του εθνικοσοσιαλισμού. Αυτή η θέση είναι εξαιρετικά αδύναμη σήμερα, εφόσον στο Εφετείο Κακουργημάτων έχουν ήδη κατατεθεί πολυάριθμα τεκμήρια για τον ναζιστικό χαρακτήρα της οργάνωσης.
Για κακή τύχη μάλιστα του αρχηγού της Χ.Α., μόλις στην προηγούμενη συνεδρίασή του, το δικαστήριο είχε παρακολουθήσει σωρεία ανατριχιαστικών ναζιστικών ντοκουμέντων από τον σκληρό δίσκο του Χρ. Παππά (βλ. Γιώτα Τέσση, «Εμμονή με τον Χίτλερ και τον ναζισμό», «Εφ.Συν.» 25.6.2018).
Η επιμονή του Μιχαλολιάκου να απαρνείται τη ναζιστική ιδεολογία έχει σχέση μόνο με την ποινική εξέλιξη της υπόθεσης, εφόσον ο ίδιος εξακολουθεί να υμνεί τον Χίτλερ, να χαιρετά ναζιστικά και να γράφει ότι «ο Γερμανικός Εθνικοσοσιαλισμός και η Νέα Ευρώπη των Waffen SS ήταν ένα Μήνυμα φωτεινό που πιστεύω πως ο ελληνισμός θα έπρεπε να είχε δεχθεί» («Για μια Μεγάλη Ελλάδα σε μια Ελεύθερη Ευρώπη», εκδ. Ασκαλών, Αθήνα 2000, σ. 46).
Αλλωστε, βγαίνοντας από το γραφείο του ανακριτή, μετά τη δήλωση αποκήρυξης, χαιρέτησε τους λιγοστούς οπαδούς του με το «Ζήτω η Νίκη», δηλαδή το ναζιστικό Sieg Heil!
Οι παλιές συνήθειες δεν κόβονται... |
Αλλά ας δούμε ένα προς ένα τα επιχειρήματα στα οποία βασίζει την ένστασή του ο Ν. Μιχαλολιάκος:
Επιχείρημα 1ο: «Ουδέποτε ίδρυσα ή έστω συμμετείχα σε κίνηση με την επωνυμία Εταιρεία Μελέτης και Προαγωγής της Ευρωπαϊκής Δημιουργίας Χρυσή Αυγή, όπως ευφάνταστα είναι ο τίτλος της κίνησης, της οποίας δήθεν είναι το φερόμενο ως Καταστατικό πλαστό έγγραφο, το οποίο προσεκομίσθη υπό του Δημητρίου Ψαρρά». «Με την από 14.2.1983 δήλωσή μου ιδρύθηκε υπ’ εμού πολιτική κίνηση με την ονομασία Λαϊκός Σύνδεσμος μετά σχετικής δηλώσεως στον Αρειο Πάγο».
Τι ισχύει: Το πρώτο τεύχος της «Χρυσής Αυγής» κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1980. Η αρχική μορφή της οργάνωσης ήταν όπως ακριβώς την περιγράφει το Καταστατικό, το οποίο εξάλλου στη συνέχεια περιγράφει πώς μετεξελίχτηκε σε «πολιτική» οργάνωση από το 1983. Το δεδομένο αυτό το περιγράφει ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος στα διάφορα «αυτοβιογραφικά» του βιβλία. Μεταξύ αυτών, στο πρόσφατο βιβλίο του «Τα πρώτα χρόνια», το οποίο κυκλοφόρησε το 2017 (χωρίς στοιχεία εκδότη), ο Μιχαλολιάκος γράφει: «Είναι σαφές ότι η Χρυσή Αυγή δεν ξεκίνησε σαν κίνημα πολιτικό. Το αντίθετο θα λέγαμε, πράγμα άλλωστε που ξεκαθαρίζεται από το πρώτο κιόλας τεύχος του περιοδικού Χρυσή Αυγή» (σ. 40). Οσο για την αρχική ονομασία «Εταιρεία Μελέτης και Προαγωγής της Ευρωπαϊκής Δημιουργίας», ακριβώς η ίδια ονομασία βρίσκεται σε έγγραφο που ανακαλύφθηκε στο σπίτι του Χρ. Παππά στα Γιάννενα και περιλαμβάνεται στη δικογραφία. Εδώ αποδεικνύεται αδιάβαστος ο αρχηγός και ο βασικός του ισχυρισμός καταρρέει.
Επιχείρημα 2ο: «Λόγω του γεγονότος ότι η πολιτική κίνηση ονομάζετο ήδη από το 1983 Λαϊκός Σύνδεσμος, η σχετική σφραγίδα έφερε τον τίτλο Λαϊκός Σύνδεσμος και όχι Χρυσή Αυγή - Αγχιβασίην, όπως φέρει το πλαστό έγγραφο».
Τι ισχύει: Πρόκειται βέβαια για αστειότητα. Η πλήρης ονομασία ήταν από το 1983 «Λαϊκός Σύνδεσμος – Χρυσή Αυγή». Το «Λαϊκός Σύνδεσμος» (μετάφραση του ναζιστικού «Völkischer Bund») χρησιμοποιείται έκτοτε ως συνοδευτικό της ονομασίας και σπανιότερα μόνο του. Αλλά και πάλι, η γιάφκα του Χρ. Παππά στα Γιάννενα προδίδει το ψέμα του αρχηγού. Οπως παρατήρησε η εισαγγελέας, στα έγγραφα που κατασχέθηκαν σ’ αυτό το σπίτι υπήρχε η σφραγίδα «Χρυσή Αυγή – Αγχιβασίην». Η απάντηση του Γ. Μιχαλόλια δεν ήταν καθόλου πειστική: «Το αν έχει βρεθεί ένα έγγραφο με κάποια σφραγίδα που ομοιάζει με τη σφραγίδα του πλαστού δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι γνήσιο το Καταστατικό». Εύλογα παρενέβη από την Πολιτική Αγωγή ο Θανάσης Καμπαγιάννης («Ισως ήταν ο κ. Παππάς ο πλαστογράφος») για να ακολουθήσει η απροσδόκητη απάντηση της υπεράσπισης του αρχηγού: «Ισως ήταν ο κ. Παππάς ο πλαστογράφος. Να διωχτεί ο κ. Παππάς ομού μετά του κ. Ψαρρά».
Επιχείρημα 3ο: «Ουδέποτε υπήρξαν στον Λαϊκό Σύνδεσμο Χρυσή Αυγή τα αναφερόμενα στο πλαστό έγγραφο τμήματα και όργανα».
Τι ισχύει: Και πάλι τα έγγραφα του Παππά που περιλαμβάνονται στη δικογραφία επιβεβαιώνουν το καταστατικό. Υπάρχει οργανόγραμμα, στο οποίο λεπτομερώς καταγράφεται η ιεραρχία της οργάνωσης και απαριθμούνται όλα τα τμήματα και τα όργανα που καταγράφει το αρχικό Καταστατικό.
Επιχείρημα 4ο: Το κεφάλαιο «Αρχή του Αρχηγού» έχει συρραφθεί στο «πλαστό αυτό έγγραφο». «Η πλαστότητα του εγγράφου προκύπτει από το γεγονός ότι ενώ η Αρχή του αρχηγού περιγράφεται ως ανώτατη αρχή, στο άρθρο 17 ορίζεται ότι ο Αρχηγός ανακαλείται και αντικαθίσταται μόνο καθ’ ομόφωνη κρίση του Κεντρικού Συμβουλίου».
Τι ισχύει: Αυτό το τελευταίο, το οποίο η ένσταση Μιχαλολιάκου θεωρεί «αντίφαση», είναι απολύτως δικαιολογημένο. Διότι το Καταστατικό ορίζει ότι τα μέλη της διοίκησης «ζητούν την εμπιστοσύνη του Αρχηγού» (άρθρο 17,4), ενώ ο ίδιος διορίζει τα 4 από τα 7 μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου (άρθρο 16,2). Από τη στιγμή που η ανάκληση αρχηγού γίνεται μόνο ομόφωνα, είναι σαφές ότι πρέπει να συμφωνήσει και ο κ. Μιχαλολιάκος για την αντικατάστασή του! Ας μην παραξενεύεται λοιπόν κανείς που είναι ο μακροβιότερος «πολιτικός αρχηγός» στην Ευρώπη. Εξάλλου στο άρθρο 16 διευκρινίζεται ότι «ο Αρχηγός είναι πρόσωπο απολύτως απρόσβλητο και απαραβίαστο» και στο 17 ότι «η εξουσία του Αρχηγού απορρέει αφ’ εαυτής»!
Είναι βέβαια κατανοητή η προσπάθεια να διαψευστεί η τόσο επιβαρυντική «Αρχή του Αρχηγού». Μόνο που δεν την πιστοποιεί μόνο το Καταστατικό. Κάθε λίγο δημοσιεύεται στην εφημερίδα της Χ.Α. ένα πανομοιότυπο ολοσέλιδο κείμενο με τίτλο «Το να είμαι Εθνικιστής σημαίνει», όπου υπάρχει παράγραφος σχετικά με την Αρχή του Αρχηγού και τη σχέση του με το Λαϊκό Κράτος. Οι διατυπώσεις είναι ακριβώς ίδιες με τις διατυπώσεις του δήθεν πλαστού Καταστατικού (ενδεικτικά, εφ. «Χρυσή Αυγή», 14.1.1994, 20.10.2000, 25.5.2001, 14.12.2001).
Υπάρχει ακόμα και άρθρο που υπογράφεται από τον «Γ.Θ., μέλος της Κ.Ε. του Λαϊκού Συνδέσμου», στο οποίο ομολογείται ακόμα και γερμανιστί ότι στη Χ.Α. ισχύει η ναζιστική Αρχή του Αρχηγού: «[Στη Χρυσή Αυγή συνυπάρχουν] οι Αρχές του Führerprinzip, της (Αυτο)Πειθαρχίας και του υψηλού αισθήματος Καθήκοντος» (5.5.2000).
Επιχείρημα 5ο: «Το πλαστό καταστατικό δεν ανευρέθη σε καμία από τις δεκάδες έρευνες. Υπάρχει ένα και μοναδικό αντίτυπο το οποίο κατέχει ο δημοσιογράφος Ψαρράς».
Τι ισχύει: Φυσικά δεν βρέθηκε. Οπως δεν βρέθηκε και κανένα άλλο καταστατικό ή παλιότερο έγγραφο της οργάνωσης, παρά μόνο όσα υπήρχαν σε ψηφιακή μορφή σε υπολογιστές. Δεν βρέθηκαν ούτε τα πρακτικά των «συνεδρίων», ούτε οι αποφάσεις της διοίκησης ούτε το μητρώο των μελών. Δεν βρέθηκε κανένα επίσημο έγγραφο της οργάνωσης. Αλλά αυτό δεν είναι απαλλακτικό στοιχείο. Είναι επιβαρυντικό. Ο Ν. Μιχαλολιάκος έχει «αναστείλει» τη δράση της οργάνωσής του με προσωπική απόφαση τουλάχιστον δύο φορές. Και φυσικά έχει φροντίσει να εξαφανίσει τα παλιότερα στοιχεία. Το ίδιο έγινε τον Σεπτέμβριο του 2013, μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα. Το μόνο σπίτι που δεν πρόλαβαν να «καθαρίσουν» ήταν αυτό του Παππά στα Γιάννενα. Και εκεί βρέθηκαν τα μόνα τεκμήρια που επιβεβαιώνουν το Καταστατικό!
Επιχείρημα 6ο: «Ο μάρτυρας Δ. Ψαρράς κατέθεσε ότι το Καταστατικό του είχε αποσταλεί μαζί άλλα έντυπα στο περιοδικό “Σχολιαστής”, χωρίς όμως να διαθέτει αποδεικτικά στοιχεία».
Τι ισχύει: Για κακή τύχη του αρχηγού, αυτά τα αποδεικτικά στοιχεία υπάρχουν. Είναι γεγονός ότι με αφορμή ένα σχόλιο του περιοδικού, η Χρυσή Αυγή απάντησε εκτενώς στο δικό της περιοδικό (τχ. 33, Φεβρουάριος 1988) και έστειλε στον «Σχολιαστή» πολλά έντυπά της και μεταξύ αυτών το Καταστατικό και τη Διακήρυξή της. Η αποστολή των ντοκουμέντων επιβεβαιώνεται από τον «Σχολιαστή» (τχ. 60, 5.2.1988). Και η ίδια η Χρυσή Αυγή επιβεβαιώνει την αποστολή των υλικών στο περιοδικό της (τχ. 34, Μάρτιος 1988), με το σχόλιο ότι «η μόνη γλώσσα που σέβονται οι μπολσεβίκοι είναι η γλώσσα της γροθιάς».
Επιχείρημα 7ο: «Ανευρέθη εντός του σκληρού δίσκου [του Ν. Μιχαλολιάκου] έγγραφο, με τίτλο Καταστατικό, το οποίο είναι γνήσιο και ήδη καταχωρημένο από το 2003».
Τι ισχύει: Το έσχατο αυτό επιχείρημα προδίδει πανικό. Μέχρι σήμερα η πάγια απάντηση του Μιχαλολιάκου και των υπερασπιστών του στη δίκη ήταν σταθερά ότι το πρώτο και μοναδικό καταστατικό της οργάνωσης είναι εκείνο που κατατέθηκε στον Αρειο Πάγο μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012. Μάλιστα στο Καταστατικό αυτό υπάρχει και ειδικό άρθρο, όπου κατηγορηματικά δηλώνεται ότι πρόκειται για το «πρώτο». Τώρα ο αρχηγός αυτοδιαψεύδεται με την αποκάλυψη καταστατικού του 2003! Βέβαια αυτό το έγγραφο είναι ένα δισέλιδο κείμενο χωρίς σφραγίδες που δεν έχει τα στοιχειώδη χαρακτηριστικά ενός καταστατικού.
Ποιος είναι λοιπόν ο στόχος αυτής της ένστασης του Ν. Μιχαλολιάκου; Γνωρίζει πολύ καλά ότι τα περί «πλαστότητας» είναι φαιδρά. Γι’ αυτό τον λόγο η «ένσταση» αποσιωπήθηκε από τον ιστότοπο και την εφημερίδα της. Ο στόχος του αρχηγού της ναζιστικής οργάνωσης δεν είναι να πείσει το δικαστήριο για το ντοκουμέντο αυτό. Απλά για μια ακόμα φορά επιχειρεί να αποστασιοποιηθεί από τους «συναγωνιστές» του (ακόμα και τον επί χρόνια συνοδοιπόρο του, τον Παππά και να απαρνηθεί προσχηματικά τη ναζιστική κοσμοθεωρία του, προκειμένου να σωθεί ο ίδιος.
Για να αποδειχτεί και πάλι ότι τα παχιά λόγια με τους «ηρωισμούς» και τους «νέους Σπαρτιάτες» είναι για τους αφελείς που στελεχώνουν τα τάγματα εφόδου. Ο αρχηγός πρέπει να μείνει «απαραβίαστος», όπως λέει το Καταστατικό, και να την πληρώσουν τα «κορόιδα», όπως συνέβαινε τόσα χρόνια.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
_
bloko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τι λες τώρα! Μπορούν τα περιστέρια να διαγνώσουν τον καρκίνο του μαστού;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
