2018-07-26 11:52:26
Είχε γεννηθεί στη Λεμεσό της Κύπρου. Υπήρξε εμπνευσμένος σκηνοθέτης, που συνδύασε εξαιρετικά την νεορεαλιστική γραφή με την κινηματογραφική πλοκή.
Έστηνε στέρεους ιδιότυπους χαρακτήρες, πατούσε στην ατμόσφαιρά της εποχής, έθιγε καταστάσεις, ζητήματα και πρόσωπα αλλά δεν αγνοούσε τη ροή, το γοητευτικό φιλμάρισμα και το σασπένς. Έτσι κατάφερνε στο έργο του να ανταμώνονται δημιουργικά και οι σινεφίλ και ο πολύς κόσμος, κοινωνώντας βαθιές αλήθειες, δίχως να παραγνωρίζεται το θέαμα.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν υπέγραψε και απαιτητικές δημιουργίες, υψηλής οπτικής και αισθητικής της τέχνης του, καινοτομώντας, αλλά πάντα κρατώντας τη ρίζα του σινεμά που απευθύνεται στους πολλούς… Και δεν πρέπει φυσικά να ξεχνάμε τις πάμπολλες θεατρικές παραστάσεις που ανέβασε καθώς και τους λίγους αλλά ιδιαίτερα επιτυχημένους στίχους του που έντυσαν μεγάλα τραγούδια.
Απ’ τα μισά της δεκαετίας του ‘50 και τη «Στέλλα» του, με τα Αγάπη πού ‘γινες δίκοπο μαχαίρι, Ο μήνας έχει 13, Επτά τραγούδια θα σου πω, στο δίσκο «Στην Ανατολή» που κυκλοφόρησε το Νοέμβρη του 1974, σμίγοντας ξανά τον Μίκη Θεοδωράκη με τον Στέλιο Καζαντζίδη
. Εκεί ο Κακογιάννης υπογράφει, ίσως τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές, μεταξύ άλλων, και το ζεϊμπέκικο Άπονες εξουσίες που ακούστηκε και ακούγεται, από συναυλίες στο Ηρώδειο μέχρι και τις μεγάλες πίστες αλλά και σε πιο «δεύτερα» στέκια.
Ψυχή δεν σου αφήσανε
Μόνο φωτογραφίες Κάπως έτσι η κατάσταση στην Αττική, μετά την τραγωδία, και δυστυχώς, γενικεύοντας σε μια Ελλάδα ολόκληρη, που ευχή όλων μένει: «Βάστα μη συμβεί το κακό… γιατί τότε δεν υπάρχει σωτηρία».
Σίγουρα ευθύνη έχουν οι Εξουσίες, που όντως καταλήγουν Άπονες, αφού αυτοί που τις καταλαμβάνουν ξεχνούν εδώ και… αιώνες πλέον, όσα διατυμπάνιζαν με θάρρος και πάθος προτού πιάσουν τα πόστα. Το παιχνίδι στη χώρα στήθηκε άναρχα με ηγεσίες που παρά τις προθέσεις τους κατέληγαν «στημένες». Εκλεγμένες βέβαια απ’ το λαό…
Κάπως έτσι τσουλήσανε και τα πράγματα στο ποδόσφαιρό μας, με αποτέλεσμα, παρά τις όποιες εξαιρέσεις να μην βλέπεται… Φοβάμαι, πως παρά τις προσπάθειες που γίνονται είναι τόσο «άρρωστη» πια η κατάσταση, που αν δεν μπει δίκοπο μαχαίρι να ξεριζώσει τα κακώς κείμενα, τότε δεν υπάρχει επιστροφή…
Ανάσα η Ευρώπη, όπου οι κληρώσεις, έστω και στα προκριματικά στάδια, στάθηκαν φιλικές. Στο φινάλε για να προχωρήσεις, πρέπει με κάποιον να παίξεις. Αλλιώς κάτσε σπίτι σου!
Κάτι που θα κατάλαβε καλά ο Ολυμπιακός μετά τη νέα φιλική ταρίφα που δέχθηκε. Δηλαδή ποιοι είναι και μέχρι που φτάνουν οι παικταράδες του, που σίγουρα οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ενδελεχώς και σε τι ομάδα αγωνίζονται… Παρά το «πάρτι» ο ερυθρόλευκος μεταγραφικός σχεδιασμός δείχνει να κοιτάζει μόνο «μπροστά».
Αντιστοίχως, και ο ΠΑΟΚ, που δεν φρόντισε να ενισχυθεί ουσιαστικά πριν τα παιχνίδια με τους Ελβετούς, και τώρα τρέχει και δεν φτάνει, μετά από ένα φθηνό γκολ που δέχτηκε. Βέβαια νωρίτερα, στα «ακριβά», οι αντίπαλοι είχαν αστοχήσει. Μακάρι στη ρεβάνς, να μην βγει αληθινός ο στίχος του Κακογιάννη ή αν μη τι άλλο να ισχύσει… για τους οικοδεσπότες:
Μια νύχτα που βουλιάζανε
Τα σπίτια μες το χιόνι…
Πηγή Tromaktiko
Έστηνε στέρεους ιδιότυπους χαρακτήρες, πατούσε στην ατμόσφαιρά της εποχής, έθιγε καταστάσεις, ζητήματα και πρόσωπα αλλά δεν αγνοούσε τη ροή, το γοητευτικό φιλμάρισμα και το σασπένς. Έτσι κατάφερνε στο έργο του να ανταμώνονται δημιουργικά και οι σινεφίλ και ο πολύς κόσμος, κοινωνώντας βαθιές αλήθειες, δίχως να παραγνωρίζεται το θέαμα.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν υπέγραψε και απαιτητικές δημιουργίες, υψηλής οπτικής και αισθητικής της τέχνης του, καινοτομώντας, αλλά πάντα κρατώντας τη ρίζα του σινεμά που απευθύνεται στους πολλούς… Και δεν πρέπει φυσικά να ξεχνάμε τις πάμπολλες θεατρικές παραστάσεις που ανέβασε καθώς και τους λίγους αλλά ιδιαίτερα επιτυχημένους στίχους του που έντυσαν μεγάλα τραγούδια.
Απ’ τα μισά της δεκαετίας του ‘50 και τη «Στέλλα» του, με τα Αγάπη πού ‘γινες δίκοπο μαχαίρι, Ο μήνας έχει 13, Επτά τραγούδια θα σου πω, στο δίσκο «Στην Ανατολή» που κυκλοφόρησε το Νοέμβρη του 1974, σμίγοντας ξανά τον Μίκη Θεοδωράκη με τον Στέλιο Καζαντζίδη
Ψυχή δεν σου αφήσανε
Μόνο φωτογραφίες Κάπως έτσι η κατάσταση στην Αττική, μετά την τραγωδία, και δυστυχώς, γενικεύοντας σε μια Ελλάδα ολόκληρη, που ευχή όλων μένει: «Βάστα μη συμβεί το κακό… γιατί τότε δεν υπάρχει σωτηρία».
Σίγουρα ευθύνη έχουν οι Εξουσίες, που όντως καταλήγουν Άπονες, αφού αυτοί που τις καταλαμβάνουν ξεχνούν εδώ και… αιώνες πλέον, όσα διατυμπάνιζαν με θάρρος και πάθος προτού πιάσουν τα πόστα. Το παιχνίδι στη χώρα στήθηκε άναρχα με ηγεσίες που παρά τις προθέσεις τους κατέληγαν «στημένες». Εκλεγμένες βέβαια απ’ το λαό…
Κάπως έτσι τσουλήσανε και τα πράγματα στο ποδόσφαιρό μας, με αποτέλεσμα, παρά τις όποιες εξαιρέσεις να μην βλέπεται… Φοβάμαι, πως παρά τις προσπάθειες που γίνονται είναι τόσο «άρρωστη» πια η κατάσταση, που αν δεν μπει δίκοπο μαχαίρι να ξεριζώσει τα κακώς κείμενα, τότε δεν υπάρχει επιστροφή…
Ανάσα η Ευρώπη, όπου οι κληρώσεις, έστω και στα προκριματικά στάδια, στάθηκαν φιλικές. Στο φινάλε για να προχωρήσεις, πρέπει με κάποιον να παίξεις. Αλλιώς κάτσε σπίτι σου!
Κάτι που θα κατάλαβε καλά ο Ολυμπιακός μετά τη νέα φιλική ταρίφα που δέχθηκε. Δηλαδή ποιοι είναι και μέχρι που φτάνουν οι παικταράδες του, που σίγουρα οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ενδελεχώς και σε τι ομάδα αγωνίζονται… Παρά το «πάρτι» ο ερυθρόλευκος μεταγραφικός σχεδιασμός δείχνει να κοιτάζει μόνο «μπροστά».
Αντιστοίχως, και ο ΠΑΟΚ, που δεν φρόντισε να ενισχυθεί ουσιαστικά πριν τα παιχνίδια με τους Ελβετούς, και τώρα τρέχει και δεν φτάνει, μετά από ένα φθηνό γκολ που δέχτηκε. Βέβαια νωρίτερα, στα «ακριβά», οι αντίπαλοι είχαν αστοχήσει. Μακάρι στη ρεβάνς, να μην βγει αληθινός ο στίχος του Κακογιάννη ή αν μη τι άλλο να ισχύσει… για τους οικοδεσπότες:
Μια νύχτα που βουλιάζανε
Τα σπίτια μες το χιόνι…
Πηγή Tromaktiko
VIDEO
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
