2018-07-26 13:43:02
Μια Χανιώτισσα περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε... εκείνη και τα παιδιά της, όταν ξέσπασε η φωτιά στις Βρύσες Αποκόρωνα.
Το μόνο που σκεφτόταν ήταν να τα πάρει και να φύγουν όσο το δυνατόν πιο μακριά, σ΄ένα ασφαλές μέρος.
Η ΒΑ. περιγράφει τον τρόμο που έζησε…είχε ξεχάσει απο τον πανικό της τον δρόμο…ενώ πήρε στο Ιχ αυτοκίνητο της και ενα παλικάρι που της ζήτησε βοήθεια….
“Είχαμε πάει στον Αποκορωνα στα Χανιά. Μας έπιασε η φωτιά. Ήμουν με τα μωρά μου 3 ετών και μία θεία..
Καθόμασταν στον μπαλκόνι και πίναμε καφέ, ενώ τα μωρά έπαιζαν στο πάτωμα. Ξαφνικά είδαμε την φωτιά. Για την ακρίβεια τα μωρά την είδαν. Η φωτιά πλησίαζε τόσο γρήγορα….
Άρπαξα τόσο γρήγορα και βίαια τα μωρά μου δυστυχώς που τους έκανα μελανιά στο μπράτσο, ούτε τα παιχνίδια τους πήρα, ούτε την τσάντα με τα πράγματά τους, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να τα σώσω. Τα έβαλα στο αμάξι, και ξανά μπήκα στο σπίτι για να βοηθήσω την θεία μου, που μάζευε κάποια σημαντικά γι’αυτήν πράγματα.
Πήρε έναν σάκο έβαλα ό,τι να’ναι μέσα και ξανά μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Τα μικρά φοβήθηκαν, άρχισαν να κλαίνε. Μαζί τους και η θεία μου που έβλεπε να καίγεται το χωριό της. Εγώ είχα παραλύσει από τον φόβο. Έτρεμα. Είχα ξεχάσει τον δρόμο.
Παρακαλούσα τον Θεό για βοήθεια…”
“Περνούσαμε τον δρόμο και έβλεπα να τρέχουν και να μπαίνουν έντρομοι άνθρωποι στα αμάξια. Ένα παλικάρι μας σταμάτησε και μας παρακάλεσε να τον βοηθήσουμε. Μπήκε και αυτός στο αμάξι και ας μην τον ήξερα. Στον δρόμο πετάχτηκε ένας άντρας, κρατώντας στα χέρια μία ηλικιωμένη και από πίσω μία έφηβη να κρατάει το μηχάνημα οξυγόνου της γιαγιάς. Μαμάδες με μωρά στην αγκαλιά να τρέχουν, ηλικιωμένοι στα χέρια των παιδιών τους. Πανικός.
Ένα χωριό έτρεχε να σωθεί Αν αυτή ήταν η κατάσταση στα Χανιά ούτε θέλω να φανταστώ πως ήταν στην Αθήνα. Τόσες κραυγές φόβου. Χριστέ μου, Παναγία μου φώναζαν όλοι. Παιδιά να κλαίνε. Τα δικά μου παιδιά έκλαιγαν. Είχε γεμίσει καπνό παντού. Η ατμόσφαιρα σε έπνιγε.
Παρακαλούσα η φωτιά να μην έχει περικυκλώσει το χωριό και καούμε σαν τα ποντίκια..
Φτάσαμε σε περιοχή που ήταν καθαρή. Επιτέλους δεν είχε φωτιά μόνο καπνό.
Σταμάτησα σε σημείο που ήμασταν ασφαλείς. Έστειλα μήνυμα στον άντρα μου….Φτάσαμε σώοι και αβλαβείς.
Βοηθήστε τους συνανθρώπους μας αυτό έχω να πω μονάχα..”
Πηγή
Tromaktiko
Το μόνο που σκεφτόταν ήταν να τα πάρει και να φύγουν όσο το δυνατόν πιο μακριά, σ΄ένα ασφαλές μέρος.
Η ΒΑ. περιγράφει τον τρόμο που έζησε…είχε ξεχάσει απο τον πανικό της τον δρόμο…ενώ πήρε στο Ιχ αυτοκίνητο της και ενα παλικάρι που της ζήτησε βοήθεια….
“Είχαμε πάει στον Αποκορωνα στα Χανιά. Μας έπιασε η φωτιά. Ήμουν με τα μωρά μου 3 ετών και μία θεία..
Καθόμασταν στον μπαλκόνι και πίναμε καφέ, ενώ τα μωρά έπαιζαν στο πάτωμα. Ξαφνικά είδαμε την φωτιά. Για την ακρίβεια τα μωρά την είδαν. Η φωτιά πλησίαζε τόσο γρήγορα….
Άρπαξα τόσο γρήγορα και βίαια τα μωρά μου δυστυχώς που τους έκανα μελανιά στο μπράτσο, ούτε τα παιχνίδια τους πήρα, ούτε την τσάντα με τα πράγματά τους, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να τα σώσω. Τα έβαλα στο αμάξι, και ξανά μπήκα στο σπίτι για να βοηθήσω την θεία μου, που μάζευε κάποια σημαντικά γι’αυτήν πράγματα.
Πήρε έναν σάκο έβαλα ό,τι να’ναι μέσα και ξανά μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Τα μικρά φοβήθηκαν, άρχισαν να κλαίνε. Μαζί τους και η θεία μου που έβλεπε να καίγεται το χωριό της. Εγώ είχα παραλύσει από τον φόβο. Έτρεμα. Είχα ξεχάσει τον δρόμο.
Παρακαλούσα τον Θεό για βοήθεια…”
“Περνούσαμε τον δρόμο και έβλεπα να τρέχουν και να μπαίνουν έντρομοι άνθρωποι στα αμάξια. Ένα παλικάρι μας σταμάτησε και μας παρακάλεσε να τον βοηθήσουμε. Μπήκε και αυτός στο αμάξι και ας μην τον ήξερα. Στον δρόμο πετάχτηκε ένας άντρας, κρατώντας στα χέρια μία ηλικιωμένη και από πίσω μία έφηβη να κρατάει το μηχάνημα οξυγόνου της γιαγιάς. Μαμάδες με μωρά στην αγκαλιά να τρέχουν, ηλικιωμένοι στα χέρια των παιδιών τους. Πανικός.
Ένα χωριό έτρεχε να σωθεί Αν αυτή ήταν η κατάσταση στα Χανιά ούτε θέλω να φανταστώ πως ήταν στην Αθήνα. Τόσες κραυγές φόβου. Χριστέ μου, Παναγία μου φώναζαν όλοι. Παιδιά να κλαίνε. Τα δικά μου παιδιά έκλαιγαν. Είχε γεμίσει καπνό παντού. Η ατμόσφαιρα σε έπνιγε.
Παρακαλούσα η φωτιά να μην έχει περικυκλώσει το χωριό και καούμε σαν τα ποντίκια..
Φτάσαμε σε περιοχή που ήταν καθαρή. Επιτέλους δεν είχε φωτιά μόνο καπνό.
Σταμάτησα σε σημείο που ήμασταν ασφαλείς. Έστειλα μήνυμα στον άντρα μου….Φτάσαμε σώοι και αβλαβείς.
Βοηθήστε τους συνανθρώπους μας αυτό έχω να πω μονάχα..”
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ανατριχιαστικά όσα έλεγε ο Γέροντας Παϊσιος για τις πυρκαγιές
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Kατέξηξε άνδρας που νοσηλευόταν στο ΚΑΤ - 83 οι νεκροί
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
