2018-08-05 09:44:16
«Η τραγική 23η Ιουλίου του 2018 θα στοιχειώνει αυτήν την κυβέρνηση έως την τελευταία ημέρα τής, ούτως ή άλλως, τραυματικής θητείας της» τονίζει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Γιώργος Κουμουτσάκος επισημαίνοντας πως «οι 99 νεκροί, το πένθος και η καταστροφή εξαιτίας καταφανούς και απαράδεκτης ανικανότητας απαιτούν κάτι πολύ περισσότερο από μια προκλητικά καθυστερημένη παραίτηση και μια κενή περιεχομένου ανάληψη πολιτικής ευθύνης». Σύμφωνα με τον κ. Κουμουτσάκο είναι απίστευτο το θράσος ανθρώπων που γέμισαν την Ελλάδα με μεσίστιες σημαίες, να κατηγορούν άλλους για τη δική τους μνημειώδη ανεπάρκεια στη διαχείριση της κρίσης. «Τα υπαρκτά σφάλματα του χθες δεν είναι άλλοθι για την απόλυτη ανικανότητα του σήμερα. Οι ευθύνες τους ξεπερνούν την τελευταία τραγωδία. Έκαναν την Ελλάδα μεσίστια χώρα» τονίζει χαρακτηριστικά.
Στη Ν.Δ. κατηγορείτε την κυβέρνηση πως δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της για την τραγωδία στην Αττική
. Όμως έχουμε την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης από τον πρωθυπουργό και την παραίτηση του κ. Τόσκα Οι 90 νεκροί, το πένθος και η καταστροφή μιας ολόκληρης περιοχής εξαιτίας καταφανούς και απαράδεκτης ανικανότητας απαιτούν κάτι πολύ περισσότερο από μια προκλητικά καθυστερημένη παραίτηση και μια κενή περιεχομένου ανάληψη πολιτικής ευθύνης. Η συντελεσθείσα «ύβρις» είναι πολύ βαριά για να θεραπευθεί από μια τόσο ασθενή και μικρόψυχη δήθεν «νέμεση». Όλα έγιναν αργά και μισά. Η τραγική 23η Ιουλίου του 2018 θα στοιχειώνει αυτήν την κυβέρνηση έως την τελευταία ημέρα τής, ούτως ή άλλως, τραυματικής θητείας της.
Και όμως, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας δηλώνει ότι οι μηχανισμοί του κράτος λειτούργησαν αποτελεσματικά.
Δεν έχει σημασία τι δηλώνει ο κος Πολάκης.
Γιατί πιστεύετε πως αυτή η τραγωδία θα είχε αποφευχθεί αν ήταν κυβέρνηση η ΝΔ; Και το ρωτώ με δεδομένο ότι υπήρχαν τεράστια προβλήματα στην περιοχή όσον αφορά τη δόμηση και τις διεξόδους διαφυγής που είχαν οι άνθρωποι αλλά και τα ακραία καιρικά φαινόμενα Γιατί σοβαροί άνθρωποι θα είχαν επιλεγεί για τα σοβαρά καθήκοντα. Γιατί θα υπήρχε έστω ένας στοιχειώδης συντονισμός ανθρώπων και υπηρεσιών που τώρα ήταν εγκληματικά ανύπαρκτος. Γιατί το κράτος δεν θα ήταν παράρτημα της Κουμουνδούρου. Γιατί η διαχείριση της κρίσης δεν θα γίνονταν με ψέματα και ανακριβείς ή μισές πληροφορίες μπροστά στις κάμερες για φτηνό εντυπωσιασμό και παραπλάνηση των πολιτών. Μα είναι δυνατόν να γίνεται διαχείριση κρίσης σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση και όχι σε «στεγανό» από εξωτερικούς, άσχετους περισπασμούς, θάλαμο επιχειρήσεων; Τι είναι η διαχείριση μιας κρίσης, «survivor»; Δεν έχουν καμία συναίσθηση της αποστολής τους; Όλα και μόνον για την επικοινωνία. Πέραν αυτού τίποτα.
Η σκληρή σας κριτική έχει κατηγορηθεί από την κυβέρνηση σαν τυμβωρυχία. Σας προσάπτουν άλλωστε ότι η άναρχη και αυθαίρετη δόμηση που ήταν ένας από τους κύριους παράγοντες που συνετέλεσαν στο τραγικό αποτέλεσμα άνθισε και συντηρήθηκε επί ημερών Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ.
Είναι απίστευτο το θράσος ανθρώπων που γέμισαν την Ελλάδα με μεσίστιες σημαίες, να κατηγορούν άλλους για τη δική τους μνημειώδη ανεπάρκεια στη διαχείριση της κρίσης. Τα υπαρκτά σφάλματα του χθες δεν είναι άλλοθι για την απόλυτη ανικανότητα του σήμερα. Η κυβέρνηση δεν ανέλαβε τον περασμένο μήνα. Μετρά τρεισήμισι χρόνια ευθύνης. Υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό, περίπου 1700 τελεσίδικες αποφάσεις κατεδαφίσεως αυθαιρέτων κτισμάτων. Γιατί δεν έγινε ούτε μία επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Μήπως γιατί, όπως τόσο αστεία αλλά και θλιβερά ειπώθηκε, οι κυβερνώντες ήταν «απασχολημένοι με την εφαρμογή των μνημονίων»; Οι ευθύνες τους ξεπερνούν την τελευταία τραγωδία. Έκαναν την Ελλάδα μεσίστια χώρα.
Τι εννοείτε; Πενθεί η χώρα τρεισήμισι χρόνια;
Η Ελλάδα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι μια μεσίστια χώρα, πέρα από την πρόσφατη ανείπωτη τραγωδία. Είναι μεσίστια γιατί είναι μια χώρα καθηλωμένη, σκυφτή. Χωρίς αυτοπεποίθηση. Χωρίς πραγματική προοπτική. Πορεύεται χωρίς σχέδιο. Χωρίς όραμα. Αδύναμη να αξιοποιήσει τη γεωπολιτική της προστιθέμενη αξία, τις οικονομικές της δυνατότητες, τις μεγάλες δεξιότητες των Ελλήνων, την επιχειρηματικότητα και τη δημιουργικότητα που τους διακρίνει. Η ανακατανομή της μιζέριας δεν είναι όραμα. Είναι παράδοση στη μοιρολατρία. Χρειαζόμαστε παραγωγή πλούτου για όλους. Μεγαλύτερη «πίτα», μεγαλύτερα κομμάτια για όλους. Δικαιότερη κατανομή και θέσεις εργασίας. Και αυτό με αυτήν την κυβέρνηση δεν γίνεται. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη πολιτικής αλλαγής.
Πιστεύετε ότι τα γεγονότα αυτών των ημερών θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν ή να επισπεύσουν πολιτικές εξελίξεις;
Οι τελευταίες τραγικές ημέρες και οι ακόμα τραγικότεροι χειρισμοί δημιούργησαν ένα αγεφύρωτο ψυχολογικό χάσμα μεταξύ κυβέρνησης και πολιτών. Χάσμα εμπιστοσύνης, χάσμα αποδοχής. Αυτό δεν θα το αλλάξει ένας, προσχηματικός άλλωστε, ανασχηματισμός. Πλέον, ο κος Τσίπρας θα κυβερνά αποκομμένος από τους πολίτες. Θα κυβερνά ως ξένος. Πόσο θα αντέξει αυτήν τη πολιτική μοναξιά; Η κυβέρνηση βρίσκεται σε μη αναστρέψιμη αποδρομή. Όπως σας είπα, η χώρα έχει επείγουσα ανάγκη πολιτικής αλλαγής. Να υψωθούν και πάλι οι σημαίες στους ιστούς τους.
Ο Αλέξης Τσίπρας ισχυρίζεται όμως ότι η έξοδος της χώρας από το πρόγραμμα επίκειται και, ότι αυτό θα είναι η νέα εκκίνηση που χρειάζεται η χώρα. Η αφετηρία ενός καλύτερου μέλλοντος. Αυτό φαίνεται ότι θα είναι και το μήνυμά του στη φετινή ΔΕΘ.
Η έξοδος αυτή από το πρόγραμμα δεν είναι είσοδος στην ελευθερία και στην ευημερία, όπως ψευδώς προβάλλει η κυβερνητική προπαγάνδα. Εκείνοι που το επικαλούνται είναι οι ίδιοι που έχουν δεσμεύσει τη χώρα σε μέτρα 5 δισ. ευρώ για τα επόμενα χρόνια και σε θηριώδη υπερπλεονάσματα για περισσότερο από σαράντα χρόνια, με ταυτόχρονη αυστηρή τριμηνιαία επιτήρηση. Αυτή η προοπτική με τους ίδιους ανθρώπους να κυβερνούν τη χώρα, με εμμονές, ανικανότητα και με μόνη επένδυση, την επένδυση στο διχασμό, δεν συνιστά αφετηρία για κάτι καλύτερο. Είναι παράταση του εγκλωβισμού στη σημερινή κατάσταση φθοράς και απαισιοδοξίας. Σε αυτό που ονομάζω «μεσίστια χώρα».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεσμεύεται πως θα προχωρήσει σε μείωση της φορολογίας, μείωση του ΕΝΦΙΑ κλπ. Την ίδια ώρα κατηγορεί την κυβέρνηση πως λέει ψέματα στον ελληνικό λαό πως βγαίνουμε ουσιαστικά από το μνημόνιο. Τη δική του ατζέντα πώς θα μπορέσει λοιπόν να την υλοποιήσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον;
Νέα κυβέρνηση, νέα εντολή, νέα φιλοσοφία, νέα πολιτική, νέοι ικανοί άνθρωποι. Άρα και νέα δεδομένα. Με ξεκάθαρους, εφικτούς στόχους. Δεν μιλάμε για μια απλή, διαχειριστική αλλαγή κυβέρνησης. Μιλάμε για αλλαγή «παραδείγματος», με κυρίαρχα στοιχεία την αξιοπιστία, τη συνέπεια, τη σοβαρότητα, τον επαγγελματισμό. Και αυτό ουδείς μπορεί να το αγνοήσει. Η δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη για μείωση της σημερινής σφαγιαστικής φορολογίας που σκοτώνει την ανάπτυξη, θα γίνει πράξη. Γιατί αυτό ευνοεί την οικονομία, άρα και όλους τους επιμέρους στόχους. Από την ανεργία, έως το χρέος, από την προσέλκυση επενδύσεων έως την στήριξη των πιο αδύναμων οικονομικά συμπολιτών μας.
Είστε ο αρμόδιος επί των εξωτερικών τομεάρχης και έχετε θητεύσει στο Υπουργείο Εξωτερικών. Πιστεύετε πως το δημοψήφισμα που έχει προγραμματιστεί στα Σκόπια για τις 30 Σεπτεμβρίου θα δώσει αποτέλεσμα που θα επιτρέψει τη συνέχεια στην εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών ή θα οδηγηθούμε σε αδιέξοδο;
Δεν μπορώ να προβλέψω το αποτέλεσμα. Η λογική όμως λέει ότι το κίνητρο για μια θετική ψήφο είναι ισχυρότατο, διπλό μάλιστα. Δηλαδή, η ολοκλήρωση της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι μια προοπτική που αλλάζει τη μοίρα της γειτονικής μας χώρας. Σκεφτείτε. Οι γείτονες μας θα κοιμηθούν ένα μικρό, αδύναμο κράτος των Βαλκανίων και θα ξυπνήσουν Ευρωπαίοι εταίροι και ατλαντικοί σύμμαχοι. Εάν αυτό το ισχυρότατο κίνητρο δεν αποδειχθεί ικανό για να ψηφίσουν υπέρ της Συμφωνίας, τότε θα αποδειχθεί περίτρανα ότι ο εθνικισμός του δήθεν «μακεδονισμού» των γειτόνων μας είναι βαθιά ριζωμένος, αξεπέραστος και επομένως, επικίνδυνος για τη σταθερότητα ολόκληρης της περιοχής. Και αυτό θα πρέπει όλοι, εταίροι, σύμμαχοι και διεθνής κοινότητα, να το λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τους.
Οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ουάσιγκτον, την Ευρώπη, το Ισραήλ πάνε από το κακό στο χειρότερο. Βρίσκονται σε ιστορικό χαμηλό. Αυτή είναι μια θετική εξέλιξη για την Ελλάδα;
Η Τουρκία εδώ και καιρό ακολουθεί μια πορεία, αν μου επιτρέπεται η λέξη, «αποδυτικοποίησης». Τόσο όσον αφορά στον χαρακτήρα της διακυβέρνησής της, όσο και στη γεωστρατηγική της συμπεριφορά καθώς και σε επιμέρους επιλογές της εξωτερικής της πολιτικής. Δεν νομίζω ότι την αδικεί ο χαρακτηρισμός της ως δύσκολου γείτονα και απρόβλεπτου, αβέβαιου σύμμαχου. Στη νέα αυτή κατάσταση που τείνει να δημιουργηθεί στην ευρύτερη και πολύ κρίσιμη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, η προστιθέμενη γεωπολιτική αξία της Ελλάδας αυξάνει και η χώρα μας μπορεί να αναλάβει νέους και σημαντικούς ρόλους για την περιφερειακή σταθερότητα και την ασφάλεια.
Το σχήμα της συνεργασίας με την Κύπρο, το Ισραήλ, αλλά και την Αίγυπτο είναι ενδεικτικό. Όμως η ενίσχυση του γεωπολιτικού μας ρόλου δεν θα πρέπει να σημαίνει δική μας αντιπαράθεση ή αντιπαλότητα με την Τουρκία που είναι και θα παραμείνει ο μεγάλος μας γείτονας. Εκείνη θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα φέρεται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και την αρχή της καλής γειτονίας. Εμείς θα συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τα συμφέροντα και τα δίκαιά μας. Χρειάζεται λοιπόν ένας έντιμος διάλογος θεμελιωμένος στο διεθνές δίκαιο, τις διεθνείς συμφωνίες και συμβάσεις.
ΑΜΠΕ
«The New Daily Mail»
TheNewDailyMail
Στη Ν.Δ. κατηγορείτε την κυβέρνηση πως δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της για την τραγωδία στην Αττική
Και όμως, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας δηλώνει ότι οι μηχανισμοί του κράτος λειτούργησαν αποτελεσματικά.
Δεν έχει σημασία τι δηλώνει ο κος Πολάκης.
Γιατί πιστεύετε πως αυτή η τραγωδία θα είχε αποφευχθεί αν ήταν κυβέρνηση η ΝΔ; Και το ρωτώ με δεδομένο ότι υπήρχαν τεράστια προβλήματα στην περιοχή όσον αφορά τη δόμηση και τις διεξόδους διαφυγής που είχαν οι άνθρωποι αλλά και τα ακραία καιρικά φαινόμενα Γιατί σοβαροί άνθρωποι θα είχαν επιλεγεί για τα σοβαρά καθήκοντα. Γιατί θα υπήρχε έστω ένας στοιχειώδης συντονισμός ανθρώπων και υπηρεσιών που τώρα ήταν εγκληματικά ανύπαρκτος. Γιατί το κράτος δεν θα ήταν παράρτημα της Κουμουνδούρου. Γιατί η διαχείριση της κρίσης δεν θα γίνονταν με ψέματα και ανακριβείς ή μισές πληροφορίες μπροστά στις κάμερες για φτηνό εντυπωσιασμό και παραπλάνηση των πολιτών. Μα είναι δυνατόν να γίνεται διαχείριση κρίσης σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση και όχι σε «στεγανό» από εξωτερικούς, άσχετους περισπασμούς, θάλαμο επιχειρήσεων; Τι είναι η διαχείριση μιας κρίσης, «survivor»; Δεν έχουν καμία συναίσθηση της αποστολής τους; Όλα και μόνον για την επικοινωνία. Πέραν αυτού τίποτα.
Η σκληρή σας κριτική έχει κατηγορηθεί από την κυβέρνηση σαν τυμβωρυχία. Σας προσάπτουν άλλωστε ότι η άναρχη και αυθαίρετη δόμηση που ήταν ένας από τους κύριους παράγοντες που συνετέλεσαν στο τραγικό αποτέλεσμα άνθισε και συντηρήθηκε επί ημερών Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ.
Είναι απίστευτο το θράσος ανθρώπων που γέμισαν την Ελλάδα με μεσίστιες σημαίες, να κατηγορούν άλλους για τη δική τους μνημειώδη ανεπάρκεια στη διαχείριση της κρίσης. Τα υπαρκτά σφάλματα του χθες δεν είναι άλλοθι για την απόλυτη ανικανότητα του σήμερα. Η κυβέρνηση δεν ανέλαβε τον περασμένο μήνα. Μετρά τρεισήμισι χρόνια ευθύνης. Υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό, περίπου 1700 τελεσίδικες αποφάσεις κατεδαφίσεως αυθαιρέτων κτισμάτων. Γιατί δεν έγινε ούτε μία επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Μήπως γιατί, όπως τόσο αστεία αλλά και θλιβερά ειπώθηκε, οι κυβερνώντες ήταν «απασχολημένοι με την εφαρμογή των μνημονίων»; Οι ευθύνες τους ξεπερνούν την τελευταία τραγωδία. Έκαναν την Ελλάδα μεσίστια χώρα.
Τι εννοείτε; Πενθεί η χώρα τρεισήμισι χρόνια;
Η Ελλάδα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι μια μεσίστια χώρα, πέρα από την πρόσφατη ανείπωτη τραγωδία. Είναι μεσίστια γιατί είναι μια χώρα καθηλωμένη, σκυφτή. Χωρίς αυτοπεποίθηση. Χωρίς πραγματική προοπτική. Πορεύεται χωρίς σχέδιο. Χωρίς όραμα. Αδύναμη να αξιοποιήσει τη γεωπολιτική της προστιθέμενη αξία, τις οικονομικές της δυνατότητες, τις μεγάλες δεξιότητες των Ελλήνων, την επιχειρηματικότητα και τη δημιουργικότητα που τους διακρίνει. Η ανακατανομή της μιζέριας δεν είναι όραμα. Είναι παράδοση στη μοιρολατρία. Χρειαζόμαστε παραγωγή πλούτου για όλους. Μεγαλύτερη «πίτα», μεγαλύτερα κομμάτια για όλους. Δικαιότερη κατανομή και θέσεις εργασίας. Και αυτό με αυτήν την κυβέρνηση δεν γίνεται. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη πολιτικής αλλαγής.
Πιστεύετε ότι τα γεγονότα αυτών των ημερών θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν ή να επισπεύσουν πολιτικές εξελίξεις;
Οι τελευταίες τραγικές ημέρες και οι ακόμα τραγικότεροι χειρισμοί δημιούργησαν ένα αγεφύρωτο ψυχολογικό χάσμα μεταξύ κυβέρνησης και πολιτών. Χάσμα εμπιστοσύνης, χάσμα αποδοχής. Αυτό δεν θα το αλλάξει ένας, προσχηματικός άλλωστε, ανασχηματισμός. Πλέον, ο κος Τσίπρας θα κυβερνά αποκομμένος από τους πολίτες. Θα κυβερνά ως ξένος. Πόσο θα αντέξει αυτήν τη πολιτική μοναξιά; Η κυβέρνηση βρίσκεται σε μη αναστρέψιμη αποδρομή. Όπως σας είπα, η χώρα έχει επείγουσα ανάγκη πολιτικής αλλαγής. Να υψωθούν και πάλι οι σημαίες στους ιστούς τους.
Ο Αλέξης Τσίπρας ισχυρίζεται όμως ότι η έξοδος της χώρας από το πρόγραμμα επίκειται και, ότι αυτό θα είναι η νέα εκκίνηση που χρειάζεται η χώρα. Η αφετηρία ενός καλύτερου μέλλοντος. Αυτό φαίνεται ότι θα είναι και το μήνυμά του στη φετινή ΔΕΘ.
Η έξοδος αυτή από το πρόγραμμα δεν είναι είσοδος στην ελευθερία και στην ευημερία, όπως ψευδώς προβάλλει η κυβερνητική προπαγάνδα. Εκείνοι που το επικαλούνται είναι οι ίδιοι που έχουν δεσμεύσει τη χώρα σε μέτρα 5 δισ. ευρώ για τα επόμενα χρόνια και σε θηριώδη υπερπλεονάσματα για περισσότερο από σαράντα χρόνια, με ταυτόχρονη αυστηρή τριμηνιαία επιτήρηση. Αυτή η προοπτική με τους ίδιους ανθρώπους να κυβερνούν τη χώρα, με εμμονές, ανικανότητα και με μόνη επένδυση, την επένδυση στο διχασμό, δεν συνιστά αφετηρία για κάτι καλύτερο. Είναι παράταση του εγκλωβισμού στη σημερινή κατάσταση φθοράς και απαισιοδοξίας. Σε αυτό που ονομάζω «μεσίστια χώρα».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεσμεύεται πως θα προχωρήσει σε μείωση της φορολογίας, μείωση του ΕΝΦΙΑ κλπ. Την ίδια ώρα κατηγορεί την κυβέρνηση πως λέει ψέματα στον ελληνικό λαό πως βγαίνουμε ουσιαστικά από το μνημόνιο. Τη δική του ατζέντα πώς θα μπορέσει λοιπόν να την υλοποιήσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον;
Νέα κυβέρνηση, νέα εντολή, νέα φιλοσοφία, νέα πολιτική, νέοι ικανοί άνθρωποι. Άρα και νέα δεδομένα. Με ξεκάθαρους, εφικτούς στόχους. Δεν μιλάμε για μια απλή, διαχειριστική αλλαγή κυβέρνησης. Μιλάμε για αλλαγή «παραδείγματος», με κυρίαρχα στοιχεία την αξιοπιστία, τη συνέπεια, τη σοβαρότητα, τον επαγγελματισμό. Και αυτό ουδείς μπορεί να το αγνοήσει. Η δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη για μείωση της σημερινής σφαγιαστικής φορολογίας που σκοτώνει την ανάπτυξη, θα γίνει πράξη. Γιατί αυτό ευνοεί την οικονομία, άρα και όλους τους επιμέρους στόχους. Από την ανεργία, έως το χρέος, από την προσέλκυση επενδύσεων έως την στήριξη των πιο αδύναμων οικονομικά συμπολιτών μας.
Είστε ο αρμόδιος επί των εξωτερικών τομεάρχης και έχετε θητεύσει στο Υπουργείο Εξωτερικών. Πιστεύετε πως το δημοψήφισμα που έχει προγραμματιστεί στα Σκόπια για τις 30 Σεπτεμβρίου θα δώσει αποτέλεσμα που θα επιτρέψει τη συνέχεια στην εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών ή θα οδηγηθούμε σε αδιέξοδο;
Δεν μπορώ να προβλέψω το αποτέλεσμα. Η λογική όμως λέει ότι το κίνητρο για μια θετική ψήφο είναι ισχυρότατο, διπλό μάλιστα. Δηλαδή, η ολοκλήρωση της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι μια προοπτική που αλλάζει τη μοίρα της γειτονικής μας χώρας. Σκεφτείτε. Οι γείτονες μας θα κοιμηθούν ένα μικρό, αδύναμο κράτος των Βαλκανίων και θα ξυπνήσουν Ευρωπαίοι εταίροι και ατλαντικοί σύμμαχοι. Εάν αυτό το ισχυρότατο κίνητρο δεν αποδειχθεί ικανό για να ψηφίσουν υπέρ της Συμφωνίας, τότε θα αποδειχθεί περίτρανα ότι ο εθνικισμός του δήθεν «μακεδονισμού» των γειτόνων μας είναι βαθιά ριζωμένος, αξεπέραστος και επομένως, επικίνδυνος για τη σταθερότητα ολόκληρης της περιοχής. Και αυτό θα πρέπει όλοι, εταίροι, σύμμαχοι και διεθνής κοινότητα, να το λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τους.
Οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ουάσιγκτον, την Ευρώπη, το Ισραήλ πάνε από το κακό στο χειρότερο. Βρίσκονται σε ιστορικό χαμηλό. Αυτή είναι μια θετική εξέλιξη για την Ελλάδα;
Η Τουρκία εδώ και καιρό ακολουθεί μια πορεία, αν μου επιτρέπεται η λέξη, «αποδυτικοποίησης». Τόσο όσον αφορά στον χαρακτήρα της διακυβέρνησής της, όσο και στη γεωστρατηγική της συμπεριφορά καθώς και σε επιμέρους επιλογές της εξωτερικής της πολιτικής. Δεν νομίζω ότι την αδικεί ο χαρακτηρισμός της ως δύσκολου γείτονα και απρόβλεπτου, αβέβαιου σύμμαχου. Στη νέα αυτή κατάσταση που τείνει να δημιουργηθεί στην ευρύτερη και πολύ κρίσιμη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, η προστιθέμενη γεωπολιτική αξία της Ελλάδας αυξάνει και η χώρα μας μπορεί να αναλάβει νέους και σημαντικούς ρόλους για την περιφερειακή σταθερότητα και την ασφάλεια.
Το σχήμα της συνεργασίας με την Κύπρο, το Ισραήλ, αλλά και την Αίγυπτο είναι ενδεικτικό. Όμως η ενίσχυση του γεωπολιτικού μας ρόλου δεν θα πρέπει να σημαίνει δική μας αντιπαράθεση ή αντιπαλότητα με την Τουρκία που είναι και θα παραμείνει ο μεγάλος μας γείτονας. Εκείνη θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα φέρεται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και την αρχή της καλής γειτονίας. Εμείς θα συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τα συμφέροντα και τα δίκαιά μας. Χρειάζεται λοιπόν ένας έντιμος διάλογος θεμελιωμένος στο διεθνές δίκαιο, τις διεθνείς συμφωνίες και συμβάσεις.
ΑΜΠΕ
«The New Daily Mail»
TheNewDailyMail
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η τεχνολογία που νίκησε... το μποτιλιάρισμα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΝΩΡΙΤΕΡΑ τελικά οι Z390 μητρικές της ASUS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
