2018-08-05 17:09:18
Είναι αλήθεια πως η ηλικία των 30 είναι κρίσιμη Και μεταβατική. Τα πρώτα -άντα είναι δύσκολα, στο λέμε εμείς που τα έχουμε «πατήσει». Εντάξει, όχι όλες μας, αλλά οι περισσότερες από εμάς. Θέλεις που έχεις ανάγκη να πιστεύεις πως είσαι ακόμη η «μικρή της παρέας»; Θέλεις που νιώθεις ακόμη την ανάγκη να παρτάρεις μέχρι το πρωί; Θέλεις που η μαμά σου σε παροτρύνει να κάνεις ακόμη ένα μεταπτυχιακό; Πολλοί είναι οι λόγοι που συντελούν στο να συνεχίζεις να αρνείσαι ότι μεγαλώνεις, ωστόσο, τα 30 είναι εδώ και εσύ ήδη έχεις αρχίσει να συνειδητοποιείς (πολλές φορές και με θλίψη) κάποια από τα παρακάτω Δεν «αντέχεις»
Τα ξενύχτια. Την ταλαιπωρία. Την ορθοστασία. Πάει ο καιρός που έβγαινες και ξεροστάλιαζες μπροστά στο μπαρ πάνω στα 12ποντά σου. Τώρα για να βγεις από το σπίτι για ποτό, πρέπει να ξέρεις ότι εκεί που θα πας θα έχει έστω σκαμπό για να καθίσεις. Ακόμη κι αν βγεις με τις μπαλαρίνες σου. Επίσης, δεν αντέχεις το ξενύχτι. Το ξημέρωμα θα το βλέπεις πια περιστασιακά, μία ή δύο φορές το χρόνο. Έχεις καταλάβει πια καλά πόση σημασία έχει να κοιμηθείς καλά, να ξεκουραστείς και το κυριότερο: Να μη «χαλάσεις» την επόμενη μέρα χάρη στο hangover σου.
Θέλεις φαγητό
Πάει ο καιρός εκείνος που κανόνιζες μόνο ποτά και από φαγητό… σουβλάκι. Πλέον, το θέλεις το φαγητό σου. Το καλό το φαγητό. Στο καλό εστιατόριο, με καλή μουσική και ατμόσφαιρα. Φυσικά, το «καλό» δεν συνεπάγεται του ακριβού. Ένα φαγητό, σε αυτή την ηλικία, μπορεί ακόμα και να σου χαλάσει τη διάθεση, σε περίπτωση που δεν είναι καλό. Διότι μπορεί να έχεις «επενδύσει» ακόμη και ολόκληρη την έξοδό σου πάνω σε αυτό. Είσαι απαιτητική με την καλή ποιότητα, την ποσότητα, το εξυπηρετικό σέρβις. Και είμαστε μαζί σου σε αυτό.
Πονάς
Κυριολεκτικά. Έχεις αρχίσει και αντιλαμβάνεσαι πως πλέον είσαι μία κοινή θνητή. Αρχίζουν και βγαίνουν «κουσούρια» από την κακή στάση του σώματος, θα σε πονέσει η μέση σου αν στραβοκοιμηθείς, το χέρι σου αν γράψεις πολύ στον υπολογιστή, ο αυχένας σου αν δεις και τους δύο κύκλους μιας σειράς σε μία μέρα. Το γόνατό σου κάνει έναν ασυνήθιστο ήχο και γενικά το σώμα «κρασάρει» (ενίοτε). Φοβάσαι πως κάτι κακό θα συμβεί, βάζεις ζώνη ακόμη και μέχρι το περίπτερο, δεν πηδάς για βουτιά από το βράχο που πηδούσες μόλις πριν από τρία χρόνια. Σκέφτεσαι να σταματήσεις να καπνίζεις, να πίνεις πολύ και γενικά να υπερβάλλεις. Μη φοβάσαι, δεν θα πάθεις κάτι, συνέχισε να απολαμβάνεις τη ζωή, με όλα τα πονάκια που μπορεί να εμφανίζεις! Καλά, δεν είπαμε να κολυμπήσεις με τους καρχαρίες... Όλα με μέτρο!
Περιποιείσαι
Τον εαυτό σου περισσότερο από ποτέ. Βλέπεις το χρόνο να «αλώνει» την επιδερμίδα σου και εσύ μάχεσαι ενάντια σε αυτόν με κάθε λογής κρέμες (ή μη χειρουργικές επεμβάσεις). Βλέπεις ρυτίδες, κυτταρίτιδα, χαλάρωση. Όλα στο σώμα σου αλλάζουν, πόσο μάλλον αν κρατάς ήδη στα χέρια σου το πρώτο σου παιδί. Τρως λιγότερο, γυμνάζεσαι περισσότερο. Καλά κάνεις, την περιποίηση την έχεις ανάγκη. Μην παραμελείς τον εαυτό σου, γιατί ο χρόνος πίσω δεν γυρνά. Είναι εδώ και είναι αμείλικτος. Και θα είναι κάθε μέρα, όλο και περισσότερο παρών σε ό,τι κάνεις. Να προστατεύεις τον εαυτό σου.
Θέλεις τους δικούς σου
Με άλλους τρόπους. Τον μπαμπά σου, τη μαμά σου, τα αδέρφια σου, τους παππούδες. Τους παίρνεις συχνά τηλέφωνο, τρως μαζί τους τις Κυραικές (με ευχαρίστηση), επισκέπτεσαι περισσότερο το χωριό. Τους χρειάζεσαι, τους απολαμβάνεις, ακόμη κι αν σε πρήζουν για το πότε θα παντρευτείς. Οι λυπητερές ειδήσεις που φτάνουν στα αυτιά σου όλο και πληθαίνουν. Πάντοτε υπήρχαν, απλά ίσως όχι μέσα στο σπίτι σου. Τώρα όμως, μπορεί ο χρόνος που σου μένει με κάποιους ανθρώπους να είναι λίγος και εσύ -δυστυχώς- είσαι πια σε θέση να το συνειδητοποιήσεις. Επειδή έφτασες 30.
Ας μη γελιόμαστε. Η δεκαετία των 30 είναι η πιο δημιουργική της ζωής σου. Είσαι πάνω σε ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι: Εκεί που η νιότη συναντά την ωρίμανση και δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από αυτή τη συνειδητοποίηση. Μπορεί να σε φρικάρει, μπορεί να σε σοκάρει, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Έφτασε η στιγμή που θα πρέπει να συμπεριφέρεσαι μόνο ως ενήλικη. Φυσικά και είμαστε άνθρωποι, φυσικά και κάνουμε λάθη, φυσικά και συγχωρούνται. Αλλά σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να σκέφτεσαι διπλά τις επιλογές σου, να είσαι σίγουρη για αυτές και να μη μετανιώνεις. Αυτή είσαι πια. Αυτή θα είσαι στο εξής. Να σε αγαπάς κάθε μέρα και περισσότερο. Tromaktiko
Τα ξενύχτια. Την ταλαιπωρία. Την ορθοστασία. Πάει ο καιρός που έβγαινες και ξεροστάλιαζες μπροστά στο μπαρ πάνω στα 12ποντά σου. Τώρα για να βγεις από το σπίτι για ποτό, πρέπει να ξέρεις ότι εκεί που θα πας θα έχει έστω σκαμπό για να καθίσεις. Ακόμη κι αν βγεις με τις μπαλαρίνες σου. Επίσης, δεν αντέχεις το ξενύχτι. Το ξημέρωμα θα το βλέπεις πια περιστασιακά, μία ή δύο φορές το χρόνο. Έχεις καταλάβει πια καλά πόση σημασία έχει να κοιμηθείς καλά, να ξεκουραστείς και το κυριότερο: Να μη «χαλάσεις» την επόμενη μέρα χάρη στο hangover σου.
Θέλεις φαγητό
Πάει ο καιρός εκείνος που κανόνιζες μόνο ποτά και από φαγητό… σουβλάκι. Πλέον, το θέλεις το φαγητό σου. Το καλό το φαγητό. Στο καλό εστιατόριο, με καλή μουσική και ατμόσφαιρα. Φυσικά, το «καλό» δεν συνεπάγεται του ακριβού. Ένα φαγητό, σε αυτή την ηλικία, μπορεί ακόμα και να σου χαλάσει τη διάθεση, σε περίπτωση που δεν είναι καλό. Διότι μπορεί να έχεις «επενδύσει» ακόμη και ολόκληρη την έξοδό σου πάνω σε αυτό. Είσαι απαιτητική με την καλή ποιότητα, την ποσότητα, το εξυπηρετικό σέρβις. Και είμαστε μαζί σου σε αυτό.
Πονάς
Κυριολεκτικά. Έχεις αρχίσει και αντιλαμβάνεσαι πως πλέον είσαι μία κοινή θνητή. Αρχίζουν και βγαίνουν «κουσούρια» από την κακή στάση του σώματος, θα σε πονέσει η μέση σου αν στραβοκοιμηθείς, το χέρι σου αν γράψεις πολύ στον υπολογιστή, ο αυχένας σου αν δεις και τους δύο κύκλους μιας σειράς σε μία μέρα. Το γόνατό σου κάνει έναν ασυνήθιστο ήχο και γενικά το σώμα «κρασάρει» (ενίοτε). Φοβάσαι πως κάτι κακό θα συμβεί, βάζεις ζώνη ακόμη και μέχρι το περίπτερο, δεν πηδάς για βουτιά από το βράχο που πηδούσες μόλις πριν από τρία χρόνια. Σκέφτεσαι να σταματήσεις να καπνίζεις, να πίνεις πολύ και γενικά να υπερβάλλεις. Μη φοβάσαι, δεν θα πάθεις κάτι, συνέχισε να απολαμβάνεις τη ζωή, με όλα τα πονάκια που μπορεί να εμφανίζεις! Καλά, δεν είπαμε να κολυμπήσεις με τους καρχαρίες... Όλα με μέτρο!
Περιποιείσαι
Τον εαυτό σου περισσότερο από ποτέ. Βλέπεις το χρόνο να «αλώνει» την επιδερμίδα σου και εσύ μάχεσαι ενάντια σε αυτόν με κάθε λογής κρέμες (ή μη χειρουργικές επεμβάσεις). Βλέπεις ρυτίδες, κυτταρίτιδα, χαλάρωση. Όλα στο σώμα σου αλλάζουν, πόσο μάλλον αν κρατάς ήδη στα χέρια σου το πρώτο σου παιδί. Τρως λιγότερο, γυμνάζεσαι περισσότερο. Καλά κάνεις, την περιποίηση την έχεις ανάγκη. Μην παραμελείς τον εαυτό σου, γιατί ο χρόνος πίσω δεν γυρνά. Είναι εδώ και είναι αμείλικτος. Και θα είναι κάθε μέρα, όλο και περισσότερο παρών σε ό,τι κάνεις. Να προστατεύεις τον εαυτό σου.
Θέλεις τους δικούς σου
Με άλλους τρόπους. Τον μπαμπά σου, τη μαμά σου, τα αδέρφια σου, τους παππούδες. Τους παίρνεις συχνά τηλέφωνο, τρως μαζί τους τις Κυραικές (με ευχαρίστηση), επισκέπτεσαι περισσότερο το χωριό. Τους χρειάζεσαι, τους απολαμβάνεις, ακόμη κι αν σε πρήζουν για το πότε θα παντρευτείς. Οι λυπητερές ειδήσεις που φτάνουν στα αυτιά σου όλο και πληθαίνουν. Πάντοτε υπήρχαν, απλά ίσως όχι μέσα στο σπίτι σου. Τώρα όμως, μπορεί ο χρόνος που σου μένει με κάποιους ανθρώπους να είναι λίγος και εσύ -δυστυχώς- είσαι πια σε θέση να το συνειδητοποιήσεις. Επειδή έφτασες 30.
Ας μη γελιόμαστε. Η δεκαετία των 30 είναι η πιο δημιουργική της ζωής σου. Είσαι πάνω σε ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι: Εκεί που η νιότη συναντά την ωρίμανση και δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από αυτή τη συνειδητοποίηση. Μπορεί να σε φρικάρει, μπορεί να σε σοκάρει, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Έφτασε η στιγμή που θα πρέπει να συμπεριφέρεσαι μόνο ως ενήλικη. Φυσικά και είμαστε άνθρωποι, φυσικά και κάνουμε λάθη, φυσικά και συγχωρούνται. Αλλά σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να σκέφτεσαι διπλά τις επιλογές σου, να είσαι σίγουρη για αυτές και να μη μετανιώνεις. Αυτή είσαι πια. Αυτή θα είσαι στο εξής. Να σε αγαπάς κάθε μέρα και περισσότερο. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΚΚΕ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΚΑΤΑ ΜΑΔΟΥΡΟ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
