2018-08-06 17:45:22
Πολλοί καλοί φίλοι μού διεμήνυσαν ότι από τα πρόσφατα άρθρα μου που αφορούν την τραγωδία στο Μάτι προέκυπτε ότι «προστάτευα» τον Τσίπρα από τις ευθύνες του. Είχαν δίκιο για τουλάχιστον δύο
λόγους: πρώτον, διότι ένας αριστερός πρέπει και οφείλει να κάνει [αυτο]κριτική αλλά δεν μπορεί να φτάνει στο σημείο της οριστικής αποκαθήλωσης των συμβόλων και, δεύτερον, διότι όποιος στοχοποιεί τον πρωθυπουργό της χώρας σημαίνει αυτομάτως ότι έχει βρει άλλον καλύτερο και στέκεται απέναντί του πολιτικά.
Μολονότι τίποτα από τα παραπάνω δεν με εκφράζει, καθώς πιστεύω ότι η Αριστερά, παρά την απειρία και τις αστοχίες της, δικαιούται μια δεύτερη ευκαιρία/τετραετία, θα ήθελα να υπογραμμίσω σε ποια σημεία -κατά τη γνώμη μου- «δεχθήκαμε ήττα» [μη αναφερόμενος βέβαια σε επιχειρησιακά ζητήματα, τη στρατηγική των οποίων δυστυχώς για την κυβερνώσα ανέπτυξαν άκαπνοι στρατηγοί και την τακτική άτακτοι φυγόμαχοι].
Η μη οριστική ήττα που εξ αντικειμένου χρεώνεται στην Αριστερά έχει επτά -προς συζήτηση- παραμέτρους:
1. Δεν ισχύει το «δόγμα» ότι η Αριστερά δεν κάνει ποτέ λάθη και ότι για τις όποιες καταστροφές φταίνε ή οι άνθρωποι ή οι φυσικές δυνάμεις.
2. Δεν ισχύει το ρηθέν ότι η ιδεολογία είναι υπεράνω της πραγματικότητας.
3. Δεν ισχύει το «παπικό αλάθητο» για τους υπουργούς επειδή δηλώνουν αριστεροί[;] ή συμμετέχουν σε αριστερή κυβέρνηση.
4. Δεν ισχύει η μακάβρια στατιστική ότι οι συμψηφισμοί των ανθρώπινων απωλειών είναι υπέρ της Αριστεράς διότι επί Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ χάθηκαν περισσότερες ζωές.
5. Δεν ισχύει το ατομικό ηθικό πλεονέκτημα, δηλαδή ότι για να βοηθήσουν τρέξανε μόνον αριστεροί πολίτες.
6. Δεν ισχύει η κοινωνική υποκρισία ότι αυθαίρετα διαθέτουν μόνον οι δεξιοί.
7. Δεν ισχύει ότι στη χώρα τού «λίγο έτσι-λίγο αλλιώς» είμαστε «λίγο-πολύ» όλοι ίδιοι.
Θέλω να πιστεύω ότι άπαντες πήρανε/πήραμε το σκληρό μάθημά μας από την τραγωδία κι ότι η επόμενη μέρα θα βρει μιαν Αριστερά πιο κοντά στους ανθρώπους και πιο μακριά από μύθους και φοβίες ανανέωσης [ιδεών και ανθρώπων].
ΥΓ. «Το σκοτάδι των τυφλών είναι λευκό ή μαύρο;»
efsyn.gr
_
λόγους: πρώτον, διότι ένας αριστερός πρέπει και οφείλει να κάνει [αυτο]κριτική αλλά δεν μπορεί να φτάνει στο σημείο της οριστικής αποκαθήλωσης των συμβόλων και, δεύτερον, διότι όποιος στοχοποιεί τον πρωθυπουργό της χώρας σημαίνει αυτομάτως ότι έχει βρει άλλον καλύτερο και στέκεται απέναντί του πολιτικά.
Μολονότι τίποτα από τα παραπάνω δεν με εκφράζει, καθώς πιστεύω ότι η Αριστερά, παρά την απειρία και τις αστοχίες της, δικαιούται μια δεύτερη ευκαιρία/τετραετία, θα ήθελα να υπογραμμίσω σε ποια σημεία -κατά τη γνώμη μου- «δεχθήκαμε ήττα» [μη αναφερόμενος βέβαια σε επιχειρησιακά ζητήματα, τη στρατηγική των οποίων δυστυχώς για την κυβερνώσα ανέπτυξαν άκαπνοι στρατηγοί και την τακτική άτακτοι φυγόμαχοι].
Η μη οριστική ήττα που εξ αντικειμένου χρεώνεται στην Αριστερά έχει επτά -προς συζήτηση- παραμέτρους:
1. Δεν ισχύει το «δόγμα» ότι η Αριστερά δεν κάνει ποτέ λάθη και ότι για τις όποιες καταστροφές φταίνε ή οι άνθρωποι ή οι φυσικές δυνάμεις.
2. Δεν ισχύει το ρηθέν ότι η ιδεολογία είναι υπεράνω της πραγματικότητας.
3. Δεν ισχύει το «παπικό αλάθητο» για τους υπουργούς επειδή δηλώνουν αριστεροί[;] ή συμμετέχουν σε αριστερή κυβέρνηση.
4. Δεν ισχύει η μακάβρια στατιστική ότι οι συμψηφισμοί των ανθρώπινων απωλειών είναι υπέρ της Αριστεράς διότι επί Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ χάθηκαν περισσότερες ζωές.
5. Δεν ισχύει το ατομικό ηθικό πλεονέκτημα, δηλαδή ότι για να βοηθήσουν τρέξανε μόνον αριστεροί πολίτες.
6. Δεν ισχύει η κοινωνική υποκρισία ότι αυθαίρετα διαθέτουν μόνον οι δεξιοί.
7. Δεν ισχύει ότι στη χώρα τού «λίγο έτσι-λίγο αλλιώς» είμαστε «λίγο-πολύ» όλοι ίδιοι.
Θέλω να πιστεύω ότι άπαντες πήρανε/πήραμε το σκληρό μάθημά μας από την τραγωδία κι ότι η επόμενη μέρα θα βρει μιαν Αριστερά πιο κοντά στους ανθρώπους και πιο μακριά από μύθους και φοβίες ανανέωσης [ιδεών και ανθρώπων].
ΥΓ. «Το σκοτάδι των τυφλών είναι λευκό ή μαύρο;»
efsyn.gr
_
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
