2018-08-10 00:49:41
Οι γονείς στις αγροτικές περιοχές της Καμπότζης δεν αναγνωρίζουν εύκολα την αξία της εκπαίδευσης. Ζητούν από τα παιδιά τους να κάνουν θελήματα στο σπίτι, αγροτικές εργασίες, ή ακόμα και να πιάσουν δουλειά για να συμβάλλουν στον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Τα περισσότερα παιδιά έχουν ελάχιστες ευκαιρίες για παιχνίδι και μάθηση. Στην Καμπότζη, μία από τις φτωχότερες χώρες της Ασίας, χιλιάδες άνθρωποι παραμένουν εκτοπισμένοι και εξακολουθούν να βιώνουν τις συνέπειες του πολέμου των προηγούμενων ετών. Στην αγροτική περιοχή Oddor Meanchey, τα περισσότερα παιδιά στον ελεύθερό τους χρόνο βοηθούν την οικογένεια τους εκτρέφοντας ζώα ή δουλεύουν για να βγάλουν χρήματα στους ορυζώνες.
Ορισμένα δεν πηγαίνουν καν σχολείο ή σταματούν νωρίς και μεταναστεύουν στις πόλεις για να δουλέψουν σε οικοδομές, σε εργοστάσια και αλλού. Πολλοί γονείς δεν θεωρούν σημαντική την εκπαίδευση και καθώς δυσκολεύονται να συντηρήσουν την οικογένειά τους, στέλνουν τα αγόρια να δουλέψουν, ενώ κρατούν τα κορίτσια στο σπίτι για να βοηθούν στις δουλειές και να προσέχουν τα μικρότερα αδέρφια τους. Για τον λόγο αυτό, η οργάνωση ActionAid ενημερώνει όλους τους εμπλεκόμενους για την αξία της εκπαίδευσης και δημιουργεί χώρους για παιδιά όπου μαθαίνουν διασκεδάζοντας.
Η ιστορία του Pet
O Pet Yon είναι 12 και πηγαίνει στην 6η τάξη. Η ζωή του άλλαξε από τότε που συμμετείχε στο πρόγραμμα για την ενίσχυση της εκπαίδευσης της περιοχής του. «Έχω έναν αδερφό τον Trop που είναι 17 και σταμάτησε το σχολείο όταν στην 5η τάξη. Μετά πήγε στην Ταϊλάνδη για να δουλέψει και να στέλνει χρήματα στην οικογένεια. Παλιά περνούσα τις περισσότερες ώρες μου στο σπίτι και στο χωράφι βοηθώντας τους γονείς μου. Τις ελεύθερες ώρες μου πήγαινα στη λίμνη με τους φίλους μου για να πιάσουμε τα ψάρια ή έκανα δουλειές στο σπίτι, όσο ο αδερφός μου έλειπε.
Πώς πείθεις τους γονείς σου ότι το σχολείο είναι σημαντικό;
Δεν πήγαινα σχολείο κάθε μέρα και έτσι έμενα πίσω στα μαθήματα και έπρεπε να επαναλάβω την ίδια τάξη. Ήμουν πολύ ντροπαλός και δεν πίστευα στον εαυτό μου. Όμως, τώρα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Παρακολουθώ ενισχυτικά μαθήματα μαζί με τους φίλους μου στο κέντρο για παιδιά και τώρα μπορώ να γράψω και να διαβάσω καλά και να κάνω τις ασκήσεις πιο γρήγορα».
Το πρόγραμμα της ActionAid ενημέρωσε 1.721 γονείς, εκπαιδευτικούς και αξιωματούχους της συγκεκριμένης κοινότητας, για την αξία της εκπαίδευσης, αλλά και για τα δικαιώματα των παιδιών και συγκεκριμένα για το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Υπήρξαν επίσης προτάσεις για βελτίωση της ποιότητας της διδασκαλίας και οι γονείς παιδιών που έχουν σταματήσει το σχολείο, παροτρύνθηκαν να κάνουν ό,τι μπορούν ώστε τα παιδιά τους να επιστρέψουν στο σχολείο.
Μετά από αυτές τις δράσεις, το 85% των γονιών στα χωριά όπου έχει δράση η οργάνωση κατανοούν την ανάγκη της εκπαίδευσης τόσο των αγοριών, όσο και των κοριτσιών, ενώ η παιδική εργασία έχει μειωθεί σημαντικά.
«Διαβάζω και δεν θέλω να σταματήσω το σχολείο ή να χάνω μαθήματα», λέει ο μικρός Pet. «Θα ήθελα να γίνω δάσκαλος. Στο κέντρο έμαθα πολλά για την υγεία μας, για την παιδεία και για τα δικαιώματά μας. Άλλαξε η ζωή μου, έχω αυτοπεποίθηση και μπορώ να μιλάω μπροστά σε κοινό. Περνάω πολύ ωραία γιατί συζητάμε για διάφορα θέματα με την ομάδα μας, διαβάζουμε βιβλία και παίζουμε παιχνίδια που μας μαθαίνουν πράγματα». Μάθετε περισσότερα για τη δράση της ActionAid στην Καμπότζη.
Πηγή
Tromaktiko
Τα περισσότερα παιδιά έχουν ελάχιστες ευκαιρίες για παιχνίδι και μάθηση. Στην Καμπότζη, μία από τις φτωχότερες χώρες της Ασίας, χιλιάδες άνθρωποι παραμένουν εκτοπισμένοι και εξακολουθούν να βιώνουν τις συνέπειες του πολέμου των προηγούμενων ετών. Στην αγροτική περιοχή Oddor Meanchey, τα περισσότερα παιδιά στον ελεύθερό τους χρόνο βοηθούν την οικογένεια τους εκτρέφοντας ζώα ή δουλεύουν για να βγάλουν χρήματα στους ορυζώνες.
Ορισμένα δεν πηγαίνουν καν σχολείο ή σταματούν νωρίς και μεταναστεύουν στις πόλεις για να δουλέψουν σε οικοδομές, σε εργοστάσια και αλλού. Πολλοί γονείς δεν θεωρούν σημαντική την εκπαίδευση και καθώς δυσκολεύονται να συντηρήσουν την οικογένειά τους, στέλνουν τα αγόρια να δουλέψουν, ενώ κρατούν τα κορίτσια στο σπίτι για να βοηθούν στις δουλειές και να προσέχουν τα μικρότερα αδέρφια τους. Για τον λόγο αυτό, η οργάνωση ActionAid ενημερώνει όλους τους εμπλεκόμενους για την αξία της εκπαίδευσης και δημιουργεί χώρους για παιδιά όπου μαθαίνουν διασκεδάζοντας.
Η ιστορία του Pet
O Pet Yon είναι 12 και πηγαίνει στην 6η τάξη. Η ζωή του άλλαξε από τότε που συμμετείχε στο πρόγραμμα για την ενίσχυση της εκπαίδευσης της περιοχής του. «Έχω έναν αδερφό τον Trop που είναι 17 και σταμάτησε το σχολείο όταν στην 5η τάξη. Μετά πήγε στην Ταϊλάνδη για να δουλέψει και να στέλνει χρήματα στην οικογένεια. Παλιά περνούσα τις περισσότερες ώρες μου στο σπίτι και στο χωράφι βοηθώντας τους γονείς μου. Τις ελεύθερες ώρες μου πήγαινα στη λίμνη με τους φίλους μου για να πιάσουμε τα ψάρια ή έκανα δουλειές στο σπίτι, όσο ο αδερφός μου έλειπε.
Πώς πείθεις τους γονείς σου ότι το σχολείο είναι σημαντικό;
Δεν πήγαινα σχολείο κάθε μέρα και έτσι έμενα πίσω στα μαθήματα και έπρεπε να επαναλάβω την ίδια τάξη. Ήμουν πολύ ντροπαλός και δεν πίστευα στον εαυτό μου. Όμως, τώρα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Παρακολουθώ ενισχυτικά μαθήματα μαζί με τους φίλους μου στο κέντρο για παιδιά και τώρα μπορώ να γράψω και να διαβάσω καλά και να κάνω τις ασκήσεις πιο γρήγορα».
Το πρόγραμμα της ActionAid ενημέρωσε 1.721 γονείς, εκπαιδευτικούς και αξιωματούχους της συγκεκριμένης κοινότητας, για την αξία της εκπαίδευσης, αλλά και για τα δικαιώματα των παιδιών και συγκεκριμένα για το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Υπήρξαν επίσης προτάσεις για βελτίωση της ποιότητας της διδασκαλίας και οι γονείς παιδιών που έχουν σταματήσει το σχολείο, παροτρύνθηκαν να κάνουν ό,τι μπορούν ώστε τα παιδιά τους να επιστρέψουν στο σχολείο.
Μετά από αυτές τις δράσεις, το 85% των γονιών στα χωριά όπου έχει δράση η οργάνωση κατανοούν την ανάγκη της εκπαίδευσης τόσο των αγοριών, όσο και των κοριτσιών, ενώ η παιδική εργασία έχει μειωθεί σημαντικά.
«Διαβάζω και δεν θέλω να σταματήσω το σχολείο ή να χάνω μαθήματα», λέει ο μικρός Pet. «Θα ήθελα να γίνω δάσκαλος. Στο κέντρο έμαθα πολλά για την υγεία μας, για την παιδεία και για τα δικαιώματά μας. Άλλαξε η ζωή μου, έχω αυτοπεποίθηση και μπορώ να μιλάω μπροστά σε κοινό. Περνάω πολύ ωραία γιατί συζητάμε για διάφορα θέματα με την ομάδα μας, διαβάζουμε βιβλία και παίζουμε παιχνίδια που μας μαθαίνουν πράγματα». Μάθετε περισσότερα για τη δράση της ActionAid στην Καμπότζη.
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κατάθεση στεφάνων για την επέτειο της μάχης του ΑΕΤΟΥ | ΦΩΤΟ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έξυπνες στάσεις λεωφορείων στη Λεμεσό
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
