ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Ήρωες - Αστυνομικοί εκτός υπηρεσίας: συνέλαβε καταζητούμενο δολοφόνο, απέτρεψε αυτοκτονία

Η αυτοθυσία των ένστολων έχει καταγραφεί σε πολλά γεγονότα που συντάραξαν την κοινή γνώμη, όπως η τελευταία τραγωδία που σημειώθηκε από τις φωτιές στο Μάτι και τη Ραφήνα.

Όμως υπάρχουν και ορισμένοι ένστολοι οι οποίοι είναι «ήρωες» ακόμη και όταν δεν φοράνε τη «στολή».

Ακόμη και όταν είναι «εκτός υπηρεσίας», γιατί πέρα και πάνω από την αστυνομική τους ιδιότητα βάζουν το πραγματικό ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο και το κοινωνικό σύνολο.

Δύο αστυνομικοί της Θεσσαλονίκης, μέσα σε ένα μήνα, κατάφεραν να βοηθήσουν ουσιαστικά και αποτελεσματικά, σε τρία διαφορετικά περιστατικά, όλα εκτός υπηρεσίας, αλλά όλα με βάση την εκπαίδευση που έχουν λάβει και το πρωτόκολλο που γνωρίζουν να τηρούν.

Ο Κ.Χ., Ανθυπαστυνόμος, ο οποίος υπηρετεί στην ΕΚΑΜ των Ειδικών Δυνάμεων της ΕΛ.ΑΣ, τέλη Ιουνίου συνέλαβε καταζητούμενο δολοφόνο στην περιοχή Βούλγαρη και μέσα Ιουλίου συνέλαβε Αλγερινό κλέφτη στην παραλία Θεσσαλονίκης, ενώ ο Ηλίας Νίκας, ο οποίος υπηρετεί στο ΑΤ Θέρμης, απέτρεψε αυτοκτονία στην περιοχή της Θέρμης.

Την ίδια στιγμή η πολιτική ηγεσία έχει «κόψει», εδώ και 7 μήνες, το ειδικό επίδομα που λαμβάνουν οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, ένα επίδομα το οποίο αφενός συμπεριλαμβανόταν στον κρατικό προϋπολογισμό, αφετέρου συμπλήρωνε έναν μισθό που από μόνος του δεν μπορεί να «ανταποδώσει» τις υπηρεσίες που παρέχουν.

Το λιγότερο που θα μπορούσε να «προσφερθεί» σε αυτούς τους «ένστολους» και σε άλλους που έχουν πράξει ανάλογα και δεν έχει γίνει γνωστό, ανταποκρινόμενοι στον πραγματικό ρόλο που πρέπει να διαδραματίζουν στην ελληνική κοινωνία, είναι μία βαθμολογική επιβράβευση.

Ωστόσο, η περιγραφή των ίδιων για το κάθε περιστατικό χωριστά συγκλονίζει και δείχνει πως οι αστυνομικοί έχουν εκτός από εξαιρετική εκπαίδευση ένα ανθρώπινο πρόσωπο, το οποίο μπορούν οι πολίτες να εμπιστεύονται ακόμη και… «εκτός υπηρεσίας».

H ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ

24.6.2018

Σύλληψη καταζητούμενου δολοφόνου

«Την Κυριακή 24 Ιουνίου 2018, στις τρεις η ώρα το μεσημέρι και σχεδόν μόλις είχα φτάσει σε φιλικό σπίτι, στην περιοχή Βούλγαρη Θεσσαλονίκης, μετά την πρωινή μου βάρδια στην Υπηρεσία, άκουσα γυναικεία έντρομη φωνή να καλεί σε βοήθεια επαναλαμβανόμενα.

Βγήκα στο μπαλκόνι και είδα στο απέναντι πεζοδρόμιο κηλίδες αίματος αρκετά μεγάλες. Τα δέντρα με εμπόδιζαν να καταλάβω ακριβώς τι συνέβη.

Παραπέρα, όμως, βλέπω έναν άντρα να απομακρύνεται με κανονικό βηματισμό από το σημείο, αλλά διακρίνω στο χέρι του να κρατάει ένα μαύρο μαχαίρι.

Αποτύπωσα στο μυαλό μου την εικόνα του και είδα προς ποια κατεύθυνση κινήθηκε.

Άρπαξα τα κλειδιά της μοτοσυκλέτας μου, είπα στους δικούς μου να καλέσουν το 166 και το 100 και κατέβηκα άμεσα στον δρόμο, άοπλος με πολιτική περιβολή.

Εκεί αντιλήφθηκα ήπιους τόνους από γυναικείες φωνές προς το σημείο που ήταν τα αίματα, οπότε κατάλαβα στιγμιαία ότι έχει προστρέξει κόσμος για βοήθεια στο θύμα και κάποιος επιλαμβάνεται το θέμα των πρώτων βοηθειών.

Αυτομάτως ξεκλειδώνω, ανεβαίνω στο δίκυκλό μου και κινούμαι προς την κατεύθυνση που είχα δει απ' το μπαλκόνι να παίρνει ο άνδρας με το μαχαίρι, με σκοπό να τον εντοπίσω, χωρίς να έχω οπτική επαφή ή γνώση για τη θέση του.

Η σκέψη μου ανεβαίνοντας το στενό ήταν ότι δεν θα συνεχίσει ευθεία στο στενό αλλά θα στρίψει για να χαθούν τα ίχνη του. Αν έστριβε δεξιά στην πρώτη διασταύρωση, θα έμοιαζε να προσεγγίζει πάλι την περιοχή του συμβάντος. Οπότε κατευθύνθηκα ενστικτωδώς προς τα αριστερά.

Έτσι, δύο στενά πιο πέρα τον εντοπίζω να κινείται πεζός επί του πεζοδρομίου. Άφησα το δίκυκλό μου, πήρα και τα κλειδιά, και ταυτόχρονα του διευκρινίζω προφορικά την αστυνομική μου ιδιότητα. Του δίνω εντολές να σταματήσει και να μου δείξει τα χέρια του, τον παρατηρώ και βλέπω ότι έχει σημάδια αίματος στον αριστερό αγκώνα και καρπό, και τον ακολουθώ σε απόσταση που κρίνω αρχικά ασφαλή στην περίσταση αυτή.

Στο σημείο ένας νεαρός που κινούταν με δίκυκλο σκούτερ, επί της ασφάλτου, με τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα να τους χωρίζουν, φώναζε συνέχεια δυνατά προς τον δράστη να σταματήσει σε πολύ έντονο τόνο φωνής, που υποδήλωνε μεγάλη ψυχική ένταση.

Ο δράστης συνέχισε να κινείται με γρήγορο ατάραχο βηματισμό, κρατούσε περασμένη μια μαύρη τσάντα ώμου επιχειρησιακού τύπου και έκρυβε επιμελώς και διακριτικά  το αριστερό του χέρι, ώστε να μην μπορώ να διακρίνω αν κρατάει κάτι.

Παράλληλα ανέφερε σε ήρεμο τόνο φωνής ότι δεν είναι αυτός που ψάχνουμε, ότι μπερδευόμαστε και κάνουμε λάθος. Μας καλεί να φύγουμε και να τον αφήσουμε ήσυχο.

Ζήτησα διακριτικά μία δύο φορές από τον νεαρό με το σκούτερ  να μη φωνάζει και να πάει παραπέρα, αλλά ήταν μάταιο να το αντιληφθεί λόγω της έντασής του.

Συνέχισα να ακολουθώ τον δράστη από σχετικά κοντινή απόσταση, κοιτώντας τα χέρια του, και να του δίνω εντολές. Κάποια στιγμή απειλεί ότι θα μας «ρίξει» και βάζει το χέρι του στην τσάντα. Τότε κράτησα λίγο απόσταση. Όμως ο νεαρός, σε ένταση, πίσω από τα αμάξια τον προκαλεί να ρίξει, "ρίξε ρε, ρίξε", προφανώς μη αντιλαμβανόμενος την κατάσταση.

Τότε, πλησίασα περισσότερο τον δράστη με σκοπό να τραβήξω την προσοχή του σε εμένα και αν επιπλέον μου δοθεί η ευκαιρία, να πιάσω αυτό που θα έβγαζε, πιθανότατα όπλο. Αν όχι, τουλάχιστον να ασχοληθεί μόνο με εμένα και όχι με άλλον.

Ο δράστης τότε έβγαλε ένα μαύρο αντικείμενο που έμοιαζε με πτυσσόμενο επιχειρησιακό γκλοπ και γύρισε προς εμένα. Ταυτόχρονα πέταξε κάτω την τσάντα του. Παρατηρώντας ότι δεν απομακρύνεται από αυτήν κρίνω ότι δεν έχει μέσα κάτι άμεσα επικίνδυνο, όπως χειροβομβίδα. Με απειλεί ότι θα με χτυπήσει και κινείται πάνω μου ενώ το κρατάει σε δυναμική θέση ετοιμότητας.

Εγώ του δίνω εντολές «Αστυνομία, πέσε κάτω», «Αστυνομία, τα στοιχεία σου θέλω», ενώ κινούμαι μαζί του σε ελάχιστη απόσταση, τόση ώστε να μη νομίσει ότι φοβάμαι και φεύγω,  αλλά και αν δοθεί ευκαιρία καθαρή, να τον ακινητοποιήσω.

Ο δράστης υποχωρεί και με ειρωνικά λόγια συνεχίζει να διαφεύγει στην πορεία του επί του πεζοδρομίου. Εγώ παίρνω μαζί μου την τσάντα του, την ψάχνω (είχε ένα μεταλλικό γαλλικό κλειδί) και τον ακολουθώ από κοντά, τόσο όσο μου επιτρέπεται από την κρίση μου, δίνοντας εντολές. Φτάνουμε στην οδό Μαρτίου. Παράλληλα έχω καλέσει με το κινητό μου τηλέφωνο το 100, δίνω το στίγμα της πορείας μας και καλώ άμεσα για ενισχύσεις.

Εκεί έχει ένα βενζινάδικο μπροστά μας και ήταν παρόντες δύο άντρες που φάνηκαν να αιφνιδιάζονται από το όλο σκηνικό. Αμέσως κινούμαι προς τον δράστη που είναι κοντά τους, ώστε να μην προλάβει να σκεφτεί κάτι που θα κλιμακώσει το επεισόδιο. Προφανώς όμως το αντιλήφθηκε και βγήκε τρέχοντας στον δρόμο διπλής κατεύθυνσης ανάμεσα από κινούμενα αυτοκίνητα. Και εγώ από πίσω του.

Όταν περνάει απέναντι, γυρνάει προς το μέρος μου αγανακτισμένος προτάσσοντας και κραδαίνοντας το σιδερένιο γκλοπ απειλητικά εναντίον μου και μου φωνάζει να τον αφήσω ήσυχο γιατί θα με τσακίσει.

Κινούμαστε  για λίγο γύρω από ένα παρκαρισμένο αμάξι που χρησιμοποιώ σαν εμπόδιο, ενώ παράλληλα διαβιβάζω στο 100 ότι με καταδιώκει ο δράστης. Τότε σταματάει και τρέχει να διαφύγει προς την Καρακάση και στο πάρκο Καούδη.

Τρέχω πίσω του, ταυτόχρονα ενημερώνω το Κέντρο για την πορεία μας και καλώ άμεσα για ενισχύσεις. Ξαναστρέφεται εναντίον μου, με καταδιώκει με απειλές, για κάποια βήματα με το γκλοπ και αρχίζει πάλι να τρέχει ώστε να διαφύγει.

Ο δράστης στρίβει και μπαίνει στην πρασιά οικοδομής και με πολύ άνετες κινήσεις σκαρφαλώνει έναν τοίχο, πηδάει στον επόμενο και από εκεί πηδάει κάτω στην πρασιά διπλανής οικοδομής. Τον χάνω οπτικά. Ενημερώνω το Κέντρο που συνεχίζω να έχω σε ανοιχτή τηλεφωνική γραμμή.

Η σκέψη μου: αν τον ακολουθήσω, όπως θα 'μαι στον τοίχο πάνω, θα γυρίσει να με χτυπήσει με το γκλοπ. Οπότε με το που πηδάει και τον δεύτερο, άμεσα τρέχω τον γύρο της οικοδομής, ώστε να τον προλάβω να βγαίνει από τη διπλανή. Πριν φτάσω αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχει βγει, άρα μπορεί να έκανε προσποίηση για να βγει από εκεί που μπήκε και να τον χάσω. Γι' αυτό τρέχω στην γωνία του πεζοδρομίου, ώστε να βλέπω και τις δύο εξόδους.

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή φτάνουν οι «Δ.Ι.Α.Σ.». Φωνάζω να πάνε οι μισοί από την πίσω έξοδο και οι μισοί από την μπροστά μαζί μου. Η αντίδρασή τους ήταν ταχύτατη και άμεση. Ο δράστης εγκλωβισμένος πλέον περικυκλώθηκε από τη Δ.Ι.Α.Σ και εμένα και συνελήφθη.

Στη συνέχεια τους παρέδωσα την τσάντα του και επέστρεψα πεζός στην αντίθετη κατεύθυνση της πορείας που είχαμε διανύσει παρατηρώντας αν διέφυγε κάποιο στοιχείο καθώς και αν υπάρχει άλλος ύποπτος-συνεργός. Η απόσταση που είχαμε διανύσει ήταν περίπου 600-700 μέτρα.

Όταν έφτασα στο σημείο του μαχαιρώματος, ανέφερα στους επιληφθέντες συναδέλφους ότι κρατούσε ένα μαύρο μαχαίρι. Με ενημέρωσαν ότι δεν βρέθηκε και τότε τους υπέδειξα να ψάξουμε στους κάδους σκουπιδιών.

Έτσι, λοιπόν, στον τρίτο κάδο βρέθηκε από συνάδελφο Δ.Ι.Α.Σ. το μαύρο και επιχειρησιακού τύπου μαχαίρι 22 εκατοστών, με ίχνη αίματος επάνω.

Έπειτα οι συνάδελφοι από το Τ.Α. Χαριλάου πήραν τα στοιχεία μου και με κάλεσαν για κατάθεση.

Καθ’ όλη τη διάρκεια των παραπάνω δεν είχα, ούτε εγώ ούτε κανείς άλλος πολίτης, καμία σωματική επαφή με τον δράστη και δεν υπήρξε κανένας τραυματισμός ή σωματική βλάβη σε κανέναν, πέραν του θύματος που μαχαιρώθηκε στην αρχή από τον δράστη».

ΤΑ ΜΑΤΙΑ «ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ» ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

13.7.2018

Σύλληψη κλέφτη

«Την Παρασκευή 13 Ιουλίου 2018, περίπου στις 22:30, ενώ βρισκόμουν στο πλακόστρωτο της νέας παραλίας Θεσσαλονίκης στο ύψος του ξενοδοχείου Μακεδονία Παλλάς, παρατήρησα ένα αλλοδαπό άτομο να κινείται ύποπτα και στη συνέχεια να φέρει πάνω του μία πολύχρωμη τσάντα που δεν είχε προηγουμένως.

Τότε πήγα σε ένα παγκάκι που βρισκόταν μία οικογένεια και τους ρώτησα εάν τους λείπει κάποιο αντικείμενο. Αυτοί κοιτάζοντας στο παγκάκι διαπίστωσαν ότι έλειπε η τσάντα του παιδιού τους και από την περιγραφή κατάλαβα ότι ήταν αυτή που έφερε ο ανωτέρω αλλοδαπός.

Αμέσως κινήθηκα τρέχοντας και άοπλος προς το μέρος του και αφού του δήλωσα την

ιδιότητά μου του φώναξα να μείνει ακίνητος και να παραδώσει την τσάντα που προηγουμένως είχε αφαιρέσει.

Εκείνος τράπηκε σε φυγή, τον ακολούθησα τρέχοντας και κατάφερα να τον ακινητοποιήσω. Κατά την προσπάθειά μου αυτή, ο αλλοδαπός αντιστάθηκε σθεναρά, με αποτέλεσμα να πέσουμε κάτω στο έδαφος, όπου τελικά κατάφερα να τον ακινητοποιήσω.

Στο σημείο προσήλθε ο ιδιοκτήτης της τσάντας, ο οποίος την παρέλαβε απευθείας, καθώς και κληθέντες αστυνομικοί οι οποίοι παρέλαβαν τον δράστη και τον μετέφεραν στο Τ.Α. Τούμπας. Ο δράστης ήταν υπήκοος Λιβύης».

ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΗ ΣΤΙΓΜΗ

20.6.2018

Αποτροπή αυτοκτονίας

«Το μεσημέρι της Τετάρτης 20 Ιουνίου 2018 και ενώ είχα τελειώσει την υπηρεσία μου, άκουσα έναν πυροβολισμό κοντά στο σπίτι μου.

Ενώ βρισκόμουν εν κινήσει, για προσωπικούς λόγους κατευθύνθηκα προς το σημείο που ακούστηκε ο πυροβολισμός και είδα ένα αυτοκίνητο στη μέση του δρόμου με ανοιχτή την πόρτα του συνοδηγού.

Πήγα πιο κοντά να δω τι συμβαίνει, πιστεύοντας ότι κάποιος συνάνθρωπός μας έχει πρόβλημα υγείας.

Πλησιάζοντας, όμως, βλέπω έναν κύριο να κάθεται στη θέση του συνοδηγού. Τον ρωτάω «Είστε καλά;», εκείνος άρχισε να μουρμουρίζει και αφού έχω πλησιάσει στο παράθυρο του οδηγού, διαπίστωσα ότι έχει ανάμεσα στα πόδια του μια καραμπίνα τοποθετημένη κάτω από το σαγόνι του κρατώντας την με το αριστερό χέρι και με το δεξί να προσπαθεί με ένα ξύλο να πατήσει τη σκανδάλη.

Αμέσως του είπα «Περιμένετε λίγο κύριε, τι πάτε να κάνετε, δεν είναι σωστό» και κράτησα την ψυχραιμία μου. Κάθισα και του μιλούσα με ήπια φωνή και ευγενικά, προσπαθώντας να τον πλησιάσω πηγαίνοντας από τη μεριά του συνοδηγού και να του πάρω την καραμπίνα από τα χέρια του.

Όταν έφτασα σε καλό σημείο, του έπιασα το χέρι με το οποίο κρατούσε ένα ξύλο για να πατήσει μ' αυτό την σκανδάλη, επειδή δεν έφτανε με το χέρι.

Κρατώντας του αυτό το χέρι, ώστε να αποτραπεί εν μέρει η απόπειρά του, του είπα "δεν μπορώ να σας καταλάβω τι λέτε έχοντας το όπλο κάτω από το σαγόνι" Όταν γύρισε προς το μέρος μου το κεφάλι του και έστρεψε και το όπλο του ανάμεσά μας με μια γρήγορη και αιφνιδιαστική κίνηση, του το πήρα από τα χέρια.

Οι κινήσεις που έκανα για να του αφαιρέσω το όπλο, έγιναν βάσει των εκπαιδεύσεων που έχω κάνει κατά καιρούς με Έλληνες και ξένους εκπαιδευτές. Ψυχολογικά το χειρίστηκα βάσει της 27χρονης εμπειρίας μου, καθώς υπηρέτησα ως αστυνομικός στην ασφάλεια.

Ο ηλικιωμένος ήθελε να αυτοκτονήσει, γιατί όπως μου είπε κατά τη διάρκεια της συζήτησης που είχαμε, αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας αλλά και προβλήματα στο οικογενειακό περιβάλλον.

Στο σημείο αυτό έδειξα ότι κατανοούσα τα προβλήματά του και ήθελα να τον βοηθήσω.

Εφόσον του πήρα το όπλο από τα χέρια, μετά από λίγο ήρθε η σύζυγός του, την οποία είχα ενημερώσει, όπως επίσης κατέφθασαν και οι συνάδελφοί μου από το Α.Τ. Θέρμης και μεταφέραμε τον κύριο στο αστυνομικό τμήμα.

Νιώθω πολύ όμορφα για την πράξη που έκανα, λόγω του ότι έσωσα μια ανθρώπινη ζωή από βέβαιο θάνατο.

Για τη σωστή έκβαση ενός παρόμοιου περιστατικού, εφόσον μας το επιτρέπουν οι συνθήκες, καλό θα ήταν να ενεργήσουμε με βάση το πρωτόκολλο».

Από το φύλλο της THESSNEWS #117 (04/08/2018-05/08/2018)

thessnews.gr
_