2018-08-12 04:35:39
Από τα μέσα της δεκαετίας του '70 ως τις μέρες μας - Τραγουδιστές, συνθέτες και
στιχουργοί που έγραψαν ιστορία
Για την ελληνική μουσική έχουν γραφτεί πολλά και μάλιστα από επαΐοντες. Όπως παντού έτσι και στη χώρα μας ,δεν ακούν όλοι το ίδιο είδος μουσικής. Κάποιες και κάποιοι είναι πιστοί σε ένα συγκεκριμένο είδος και απορρίπτουν μετά βδελυγμίας τα άλλα. Άλλοι είναι φαν της ξένης μουσικής και αντιμετωπίζουν μάλλον απαξιωτικά τα ελληνικά τραγούδια.
Το σίγουρο είναι πως το λαϊκό τραγούδι στη χώρα μας έχει πολλούς και φανατικούς θαυμαστές. Ένα από τα παρακλάδια του λαϊκού τραγουδιού είναι τα λεγόμενα καψουροτράγουδα, αυτά που εκφράζουν δηλαδή πόθο, καημό ή και απογοήτευση. Ανάμεσα σ' αυτά υπάρχουν ορισμένα, οι στίχοι των οποίων είναι πραγματικά απίστευτα ευρηματικοί. Τι κι αν γράφτηκαν 20, 30 ή 40 χρόνια πριν; Έγιναν γνωστά και στις νεότερες γενιές μέσα από το You Tube και απ' ότι φαίνεται είναι ιδιαίτερα δημοφιλή. Φυσικά τα τραγούδια αυτά είναι εκατοντάδες και είναι αδύνατο να τα αναφέρουμε όλα εδώ. Επειδή πιστεύουμε πως οτιδήποτε αφορά την τέχνη και έχει μεγάλη πέραση στον απλό κόσμο δεν πρέπει να το υποτιμούμε σκεφτήκαμε να γράψουμε ένα άρθρο διαφορετικό από τα συνηθισμένα.
Η Μεταπολίτευση- Ένα μουσικό ορόσημο
Ο ερχομός της Μεταπολίτευσης έφερε ανάμεσα στα άλλα και εξελίξεις στο μουσικό ''πεδίο''. Πολιτικά και άλλα τραγούδια, που είχαν απαγορευθεί από τη δικτατορία και τη φαιδρή μερικές φορές λογοκρισία της, παίζονταν παντού γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία.
Την ίδια εποχή δειλά δειλά αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους κάποια λαϊκά τραγούδια με πολύ... προχώ για την εποχή τους στίχους. Ανάμεσα στις πολλές επιτυχίες του αξέχαστου Δημήτρη Μητροπάνου ήταν και το θρυλικό ''Τι το Θες το Κουταλάκι'' του Τάκη Μουσαφίρη, που όπως είχε αναφέρει σε συνέντευξή του ο μεγάλος μας τραγουδιστής, μπήκε μάλλον εν αγνοία του στον δίσκο. Ωστόσο, σημείωσε τεράστια επιτυχία και ακούγεται ακόμα και σήμερα.
Στον Πόλυ Κερμανίδη και τα δύο σούπερ πετυχημένα L.P. ''Τα Πλοία Πεθαίνουν στα Λιμάνια'' (1976) και ''Δίνω τα Ρέστα μου'' (1977) έχουμε αφιερώσει ξεχωριστό άρθρο στο protothema.gr.
Το δεύτερο από τα L.P. από αυτά ξεκινά με το τραγούδι του Χρήστου Κοτσώνη ''Η Τρέλα''. Στην εισαγωγή του ο Κερμανίδης επαινεί τον Κοτσώνη που παίζει μπουζούκι λέγοντας ''Γεια σου Χρήστο Κοτσώνη με την μπουζούκα σου''.
''Η λογική του μέλλοντος κυρά μου είναι η τρέλα και τρέλα έχω εγώ πολλή, γι' αυτό κοντά μου έλα... Τρελός εγώ τρελή κι εσύ θα κάνουμε παρέα και θα περάσουμε μαζί μποέμικα κι ωραία (Οπωσδήποτε, συμπληρώνει ο Κερμανίδης).
Ρεφρέν: «Όπως κατάντησε η ζωή, δεν βρίσκει χώρο η λογική, κάτσε κοντά μου να τη βρεις, να δεις που θα με θυμηθείς». Και στο ρεφρέν του τραγουδιού που έδωσε τον τίτλο του στο άλμπουμ ''Δίνω τα Ρέστα μου'':
''Τώρα μ' έχεις πια ρεστάρει, μα δεν παίρνω και χαμπάρι η καρδιά μου σε γουστάρει καψουρεύτηκα...''
Σε όσους θεωρούν γενικά τα τραγούδια αυτά απαράδεκτα κλπ .,τους συνιστούμε να ακούσουν το ''Ήρθες Αυτό το Καλοκαίρι'' και να βρουν αντίστοιχα τραγούδια σήμερα. (Οι στίχοι και η μουσική όλων των τραγουδιών του L.P. αυτού είναι του Χρήστου Κοτσώνη). Την ίδια εποχή με τον Πόλυ Κερμανίδη ,κάνει καριέρα ο Κώστας Καφάσης. Τα τραγούδια του Κώστα Ψυχογιού έκαναν τον τηλεοπτικό σταθμό Ιωνάθαν της θρυλικής ''Γειτονιάς'' να γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής τραγουδιστής. ''Γέλα Κυρία μου'', ''Περίπτωσή μου Αμαρτωλή'', ''Ψυχή μου Καρδιά μου'' με τους στίχους που κρύβουν μεγάλες αλήθειες: ''Τι πειράζει λαϊκά αν τα μιλάμε ,ψυχή μου καρδιά μου, την αγάπη πάντα ίδια τη μετράμε'', ''Κατάλαβέ με'' απ' όπου και το ρεφρέν ''Κατάλαβέ με, αν σ' αγαπήσω, ακόμα ένα μόριο είμαι και τέρμα, θα πεθάνω'', ''Ούτε ένα Γεια σου'' απ' όπου οι στίχοι: ''Δεν επιμένω σε δεσμούς τελειωμένους, μα όχι να 'μαι και πιο ξένος απ' τους ξένους...'' κ.α.
Μεγάλη επιτυχία σημειώνει τα χρόνια εκείνα και ο Γεώργιος Αιγύπτιος, το πραγματικό επώνυμο του οποίου είναι Μαρουλακάκης, ωστόσο καθώς γεννήθηκε στην Αίγυπτο του δόθηκε (από τον Κώστα Ψυχογιό) το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Αιγύπτιος με το οποίο έγινε γνωστός. Το 1972 ερμήνευσε στην ταινία ''Πώς καταντήσαμε Σωτήρη'' το τραγούδι του Σταύρου Κάξου ''Μη μου κλαις''. Η καριέρα του απογειώθηκε το 1978 με το L.P. ''Τα Χείλη σου''. Εκτός από το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου μεγάλη επιτυχία έγινε και το ''Για Λίγες Σταγόνες Ευτυχίας'' (Σταύρος Κάξος).
Το 1978 ο Κώστας Ψυχογιός γράφει τα τραγούδια του άλμπουμ ''Τώρα Θέλω Τώρα'' για τον Γιάννη Φλωρινιώτη (το πραγματικό επώνυμο του οποίου είναι Αποστολίδης). Τα τραγούδια γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία και με τον επόμενο δίσκο ''Γιορτή Αγάπης'' με τραγούδια του Κώστα Ψυχογιού και του Χρήστου Εμμανουήλ, ο Φλωρινιώτης γίνεται ένα από τα πρώτα ονόματα της νύχτας. Πολλοί είναι εκείνοι που λοιδορούσαν τον Φλωρινιώτη, όμως ο Μάνος Χατζιδάκις είπε ότι ''είναι μεγάλος τραγουδιστής αλλά δεν το γνωρίζει'' και του αφιέρωσε μια ολόκληρη εκπομπή στο 3ο Πρόγραμμα της ΕΡΤ! Ήταν το μακρινό 1979 και ο μεγάλος Χατζιδάκις έκανε αυτό που κανείς άλλος δεν θα τολμούσε. Κάπου εκεί όμως φάνηκε ότι ο Φλωρινιώτης δεν μπορούσε να σηκώσει το βάρος της τόσο μεγάλης επιτυχίας. Το 1980 πρωταγωνίστησε στην ταινία του Γιώργου Σταμπουλόπουλου ''Και Ξανά προς τη Δόξα Τραβά''. Λίγα χρόνια αργότερα γράφει το σενάριο και πρωταγωνιστεί στην (βιντεο)ταινία ''Ο Τραγουδιστής και το Κορίτσι του Μπαρ''. Στην ίδια ταινία πρωταγωνιστεί και ο Ζαφείρης Μελάς. Το τραγούδι των τίτλων ερμηνεύουν ο Φλωρινιώτης και η Ρένα Βιολάντη. Στην ταινία τραγουδάει και ο Βασίλης Καρράς.
Ο δημιουργός πολλών επιτυχιών Κώστας Ψυχογιός κυκλοφόρησε το 1979 ένα προσωπικό L.P. με τον τίτλο ''Είμαι ο Κάποιος Τίποτας''. Στο άλμπουμ αυτό υπάρχει και το περίφημο ''Ριγέ Σακάκι'' (το διπλοσταυροκουμπωτό), που αποτελεί έναν θρύλο για την ελληνική λαϊκή (ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε την) μουσική, καθώς ακόμα και σήμερα 40 χρόνια μετά ,αποτελεί ένα από τα μαστ ζεϊμπέκικα της νύχτας.
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '70 αξιόλογη καριέρα έκαναν ο Γιάννης Κιούσης (''Απόψε θα Πάρω το Τρένο'', ''Στης Ζωής μας το Ταμείο'', ''Με Δάκρυα Νερώνω το Κρασί'', ''Μα σ' Αγαπώ'' κ.α.), που ερμήνευσε ως επί το πλείστον τραγούδια του Αχιλλέα Κεσίδη και της Κατερίνας Πανάγου, ο Αντώνης Λορέντζος, το πραγματικό επώνυμο του οποίου είναι Αποστολίδης (πρόκειται για τον αδελφό του Γιάννη Φλωρινιώτη), ενώ ένα ακόμα τραγούδι ύμνος το περίφημο ''Καρδιά μου το Βήμα Κόψε'' (Κ. Αντωνάκος- Σ. Βώπης) μέσα από το άλμπουμ ''Μηνύματα Αγάπης'' ,που ερμηνεύει ο Σωτήρης Βώπης έγραψε ιστορία στο λαϊκό πεντάγραμμο.
Το 1979 η γοητευτική Τάνια Ελληναίου κυκλοφόρησε το πρώτο της L.P. με τίτλο ''Αμφίβολο Στρατί''. Από τον δίσκο αυτό ξεχωρίζουν τα τραγούδια ''Η Μπαρόβια'' και ''Μάνα του η Απονιά''. Η μουσική των τραγουδιών είναι του Μπάμπη Βαρσαμά και οι στίχοι του Τάσου Δαμάσκου.
''Αν είμαι κάθε βράδυ μες τα μπαρ, το παρελθόν με καταδίκασε ισόβια, σταμπάρισαν την κάρτα μου γι' αυτό και την ταυτότητα που γράφει η Μπαρόβια''. Και: ''Μ' ένα ξεροκόμματο στο χέρι, βρέθηκε νεκρός από μαχαίρι, δεν ήτανε ο Γιώργος, ο Λευτέρης, ο Δημήτρης, ήταν της πλατείας και του πάρκου ο αλήτης. Άκου το τραγούδι του αλήτη φτωχική μου γειτονιά, στη ζωή το σύμπαν είχε σπίτι, μάνα του την απονιά''. Η Τάνια Ελληναίου κυκλοφόρησε ένα ακόμα L.P., το ''Η Δίκη της Ψευτιάς'' (1981). Στο διαδίκτυο διαβάσαμε ότι έφυγε από κοντά μας το 2007.
Υπήρχαν όμως και άλλες τραγουδίστριες που γνώρισαν επιτυχία μετά το 1975. Ας αναφερθούμε σε μερικές από αυτές. Η Ρένα Βιολάντη που έκανε καριέρα ήδη από τη δεκαετία του 1960 (Β' φωνή στο θρυλικό ''Θα τα Κάψω τα Ρημάδια τα Λεφτά μου, πλάι στον Μάνο Παπαδάκη), η Ελευθερία Χριστοπούλου, η οποία το 1975 κυκλοφόρησε το πρώτο της L.P. με τίτλο ''Το Μελανούρι'', η Ρένα Ντάλμα που γνώρισε μεγάλη επιτυχία με τραγούδια όπως το ''Σ' Έχασα χωρίς να Φταίω'' και ''Μια Ζωή να σ' Αγαπάω'', η Κατερίνα Κανάρη κ.α.
Το 1978 εμφανίστηκε στο δισκογραφικό προσκήνιο ο Κώστας Μοναχός (πραγματικό επώνυμο Μιχαλόπουλος) με το L.P. '''Έτσι κάνουν όλες'' σε τραγούδια του αείμνηστου Ηλία Μεγαλούδη. Εκτός από το ομότιτλο τραγούδι του δίσκου ξεχωρίζουν τα: ''Τι του Λέει'' (''Τα ίδια λόγια που έλεγε σε μένα από τα χείλη της τα ψεύτικα βγαλμένα'') και το ζεϊμπέκικο ''Ακόμα Ένα Βάσανο''. Ο Μοναχός υπήρξε ένα από τα μεγάλα ονόματα της νύχτας τη δεκαετία του '80.
Μερικά από τα μεγάλα του σουξέ: ''Είμαι Τρελός και ό,τι Θέλω Κάνω'', ''Εσύ θα μου τα Φας'' (''Και χρήματα και κτήματα, γιατί έχεις αισθήματα'') (Σ. Γονίδης), ''Πώς με Κατάντησες Αγάπη'', με την απάντηση να δίνεται στη συνέχεια: ''Και όλοι λένε δως του μια θέση, τώρα θα πέσει, τώρα θα πέσει'' (στίχοι- μουσική: Άγγελος), ''Τα Μάτια μιας Γυναίκας'' (Κ. Σούκας- Σ. Βασιλάκου) κ.α. Μεγάλη επιτυχία γνώρισε και ο Θεσσαλονικιός Θόδωρος Βίλμας (πραγματικό επώνυμο Ταχτσιόγλου) με τα τραγούδια ''Για την Αγάπη σου Εγώ Πεθαίνω'' και ''Αγάπη μου'': ''Παρ' το αεροπλάνο ή το τρένο που θα βρεις ή το πρώτο πλοίο που μπροστά σου θα το δεις''.
Κατά την άποψη, όχι βέβαια τη δική μας αλλά των επαϊόντων, ο σπουδαιότερος από όλους αυτούς τους τραγουδιστές ήταν ο Κώστας Κόλλιας. Γεννήθηκε το 1945 στα Καλύβια της Αττικής και σκοτώθηκε στις 4/6/1980 σε τροχαίο δυστύχημα σε μια στροφή του δρόμου Λαγονησίου- Καλυβίων. Στον Κώστα Κόλλια και τον επίσης αδικοχαμένο Δημήτρη Ζευγά είχαμε αναφερθεί στο πρώτο μας άρθρο στο protothema.gr (και στο διαδίκτυο γενικότερα) στις 21/2/2016 λίγες μέρες μετά τον άδικο χαμό του Παντελή Παντελίδη. Να προσθέσουμε (απαντώντας με μια μικρή χρονοκαθυστέρηση 2,5 ετών στα σχόλια) ότι δεν υπήρξε καταδίωξη με περιπολικό. Οι συνθήκες του θανάτου του χαρακτηρίστηκαν ύποπτες και περίεργες. Το ''Έρωτα μου Αγιάτρευτε'' του έδωσε μια θέση στο πάνθεον των μεγάλων Ελλήνων τραγουδιστών. Αν δεν έφευγε τόσο νωρίς ,στα 35 του ,σίγουρα θα έκανε τεράστια καριέρα. Από τα ''τελευταία'' του τραγούδια που πρόλαβε να ηχογραφήσει λίγο πριν φύγει απ' τη ζωή θεωρούμε σπουδαιότερο το ''Περιεχόμενο Μηδέν'' (Α. Ρεπάνης- Έφη Θεοδοσίου)
Τα έιτις των μεγάλων ''σκυλάδικων''
Όπως είδαμε δειλά δειλά στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '70 μπαίνουν στα λαϊκά τραγούδια νεωτερισμοί στον στίχο. Λέξεις και φράσεις που μερικά χρόνια νωρίτερα θα ήταν αδιανόητες. Τη δεκαετία του '80 όμως τα πράγματα... αγρίεψαν. Υπάρχουν στίχοι, οι οποίοι όχι άδικα μερικές φορές, προκαλούν ιλαρότητα και θυμηδία. Θα αναφερθούμε χωρίς χρονολογική σειρά σε τέτοιους στίχους που έγραψαν ιστορία. Η Ελένη Ροδά, γνωστή και από εμφανίσεις της στον κινηματογράφο, ερμήνευσε το τραγούδι ''Τι Πουρό τι Καγκουρό'' του Γιάννη Καραλή.
Από τη σύγκριση αυτή… κέρδισε το πουρό: «Τι πουρό τι καγκουρό και τα δυο έχουν κοιλιά, ερωτεύτηκα κι εγώ, το πουρό με τα γυαλιά»! Η Πίτσα Παπαδοπούλου, γνώρισε την πρώτη μεγάλη της επιτυχία το 1980, με το τραγούδι του Τάκη Μουσαφίρη «Κόψε Κάτι» («Κόψε, σαν πολλά παιδί μου μας τα λες απόψε»).
Η Ρίτα Σακελλαρίου, εκτός από τα πολύ γνωστά «Είναι Γάτα, Είναι Γάτα ο Κοντός με τη Γραβάτα» και «Εγώ δεν Πάω Μέγαρο, θα Μείνω με τον Παίδαρο» ερμήνευσε και το τραγούδι, «Ναύτης και Καντηλανάφτης» (1984) (Σταμάτης Καλλιάνος – Δημήτρης Ιατρόπουλος): «Άλλη η δουλειά του ναύτη κι άλλη του καντηλανάφτη… Άντρα μου καντηλανάφτη αχ και να’ μοιαζες του ναύτη». Το θρυλικό «Μετακομίζω γιατί Χωρίζω» του Αντύπα, έχει ερμηνευθεί κι από τον μεγάλο Στράτο Διονυσίου.
Ο Θεσσαλονικιός Σάκης Τσελέπης, γνώρισε μεγάλη επιτυχία το 1982 με τα τραγούδια «Τη Μάσκα Πέτα» και «Είναι η Καρδιά σου Μαγαζί» («που μπαινοβγαίνουνε πολλοί, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό και ώρα, είμαι ένα δέντρο ορφανό, πάνω σ’ ένα ψηλό βουνό, αλύπητα που το χτυπάει η μπόρα»). Μεγάλο σουξέ, γνώρισε την ίδια περίπου εποχή και ο Δημήτρης Τερζόπουλος με το L.P. «Εξομολόγηση» (1981) «Εξομολόγηση, κάνουν μονάχα όσοι είναι αμαρτωλοί, κι αφού ο έρωτας δεν είναι αμαρτία, εξομολόγηση μην κάνεις ούτε εσύ». Το 1986, ο Στέλιος Δήμου, ερμήνευσε το τραγούδι του Γιάννη Καραλή «Ξανθός και Γύφτος» (!) («Γίνεται; Δεν γίνεται»).
Ο Νίκος Νομικός, έκανε σουξέ το τραγούδι «Και φέρε Πάγο, Φέρε Πάγο» («να δεις το οινόπνευμα πώς σε κάνει μάγο») των Αντώνη Στεφανίδη – Σαράντη Αλιβιζάτου.
Το τραγούδι αυτό, σε πρώτη εκτέλεση, το είχαν ερμηνεύσει ο Αντώνης Στεφανίδης μαζί με τον Χρήστο Κάλοου. Η επιτυχία του πιστώνεται όμως στον, πατέρα της Δούκισσας Νομικού, Νίκο.
Αλλά και ο Δημήτρης Κοντολάζος έκανε μεγάλη επιτυχία με το «Δως του Μια Μπίρα» («το παλικάρι στην αγάπη, δεν είχε πείρα») (Α. Χρυσοβέργης-Σ. Γιατράς). Ο Σπύρος Σερεμέτης, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, γνώρισε επιτυχία με το τραγούδι (Έι, ψιτ) «Πάμε για Καφέ» (Μ. Καρράς- Κ. Νίτσος) όπως και ο Γιώργος Σαλαμπάσης με το θρυλικό «Σ’Αγαπάω μ’ Ακούς;» (Ν. Μπαξεβάνης – Θ. Άγγελος).Μεγάλη επιτυχία γνώρισε και ο Κώστας Λιακόπουλος, με το «Δώσε την Καρδιά σου»(Μ.Λαμπρόπουλος-Η.Πολύδωρος).
Η Μαριάνθη Κεφάλα, προκάλεσε αίσθηση με το τραγούδι «Κερασμένα» («Από μένα τα ποτά, κερασμένο από σένα το μετά») (!) (Νικηφόρος – Η. Φιλίππου).
Μία από τις μεγαλύτερες Ελληνίδες στιχουργούς, η Σώτια Τσώτου (1942-2011), έγραψε τους στίχους του τραγουδιού «Γκαρσονιέρες». Ο Πασχάλης Τόνιος έγραψε τη μουσική και η Άντζελα Ρέβη το ερμήνευσε, το 1996: «Αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες, θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες, αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες, θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες, αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες».
Το 2000, η Σώτια Τσώτου, έγραψε διαφορετικά κουπλέ για το τραγούδι και τροποποίησε ελαφρά το ρεφρέν: «Αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες, θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες, θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες, αν μίλαγαν μια μέρα οι γκαρσονιέρες» Ο Νίκος Μπαξεβάνης έγραψε (διαφορετική από την αρχική) μουσική και ο Γιάννης Χαρίσης ερμήνευσε το τραγούδι, «Αν Είχανε Φωνή οι Γκαρσονιέρες» (L.P. «Λάθη Καρδιάς»). Το τραγούδι ξανακυκλοφόρησε το 2003, όπως και όλο το άλμπουμ με τον τίτλο… «Αν Είχανε Φωνή οι Γκαρσονιέρες» (!).
Ο Βασίλης Ξιφαράς, διακρίθηκε για τους ευρηματικούς στίχους που ερμήνευσε:«Θα σου Πάρω Σοκολάτα», «Πάρε Τηλέφωνο τον Εραστή σου», («Πιλότε») «Ακύρωσε την Πτήση» («πριν φύγει και με αφήσει»). Κορυφαίο του;
«Αυτός ήταν η άρρωστη η μάνα σου, που έλεγες πως πας για να τη δεις, αυτός ήταν λοιπόν η φιλενάδα σου, που τόσο τακτικά τηλεφωνείς» (!) Τίτλος «Χαιρέτησε τον Κύριο και Πάμε» («πως έφτασε το τέλος μας φοβάμαι») (Θ. Άγγελος).
Μια κατηγορία μόνος του, είναι ο Χάρης Παπαδόπουλος: «Κατηγορείσαι», «Ξεμυαλισμένες», «Μεταφέρω την Καρδιά μου», «Μην Κάνεις Παραβάσεις» και «Συντομεύετε Κυρία στο Τηλέφωνο».
Όλα τα λεφτά, είναι το βιντεοκλίπ του τελευταίου.
Ο Χάρης Παπαδόπουλος, τραγουδάει, παίζει μπουζούκι, χορεύει ζεϊμπέκικο σε μια ακρογιαλιά και σε ένα κότερο (!), φλερτάρει και ζητά επίμονα από μία κυρία που τηλεφωνεί από καρτοτηλέφωνο, να συντομεύει… Συμπρωταγωνίστριά του, είναι η ίδια κοπέλα του βιντεοκλίπ «Μην Κάνεις Παραβάσεις». Λόγοι οικονομίας προφανώς, υποχρέωσαν τους παραγωγούς να καταφύγουν σ’ αυτή τη λύση.
Τα βιντεοκλίπ, «ανέβασε» στο YouTube, ο μουσικός που παίζει βιολί στα τραγούδια και ο οποίος δίνει και το κινητό του, για όποιον ενδιαφέρεται!
Ο Τόλης Τσιμογιάννης, μιμούμενος κάπου τον μεγάλο Τόλη Βοσκόπουλο, έκανε μεγάλη επιτυχία με τα τραγούδια «Μην το Πεις Χαρά μου μη», «Και Κάνεις και Ζημιές» και «Κρύβε Λόγια», ενώ το 1990, ο Τάκης Ανθής, ερμήνευσε σε πρώτη εκτέλεση το διαχρονικό «Θα σου Στείλω Λουλούδια» («και δυο λόγια γλυκά, να γυρίσεις κοντά μου να τα πούμε ξανά») (Μπάμπης Φωτίου). Το τραγούδι αυτό, έχει γνωρίσει πολλές επανεκτελέσεις, με γνωστότερη αυτή του Κώστα Μετζελόπουλου, του ερμηνευτή ενός άλλου γνωστού άσματος, του «Μια Νύχτα Γνωριστήκαμε».
Τέλος, ο Γιώργος Δημητρόπουλος, έκανε σουξέ το τραγούδι «Δεν τον Ξεχνάς» («τον αγαπάς τον εραστή σου, σ’ εκείνον πας, σε κείνον πίνεις, σε κείνον δίνεις τα φιλιά σου»). Επανέκαμψε δυναμικά το 2012 με το «Δεν με Σεβάστηκες».
Φυσικά υπάρχουν δεκάδες ή εκατοντάδες ακόμα «καψουροτράγουδα». Είναι πρακτικά αδύνατο να τα αναφέρουμε εδώ, άλλωστε δεν τα γνωρίζουμε όλα.
Θεωρούμε ότι δικαίωμα του καθενός και της καθεμίας είναι ν’ ακούει όποια τραγούδια και όποια μουσική θέλει. Διαχωρισμοί του στιλ, «Έντεχνο», «Ποιοτικό» κλπ., κατά την άποψή μας είναι εντελώς υποκειμενικοί. Και όταν κάποια τραγούδια έχουν μεγάλη απήχηση στον κόσμο, δεν μπορούμε να τα αγνοούμε.
Οι εμφανίσεις τους στο YouTube και τα σχόλια που γράφονται γι’ αυτά , είναι αδιάψευστοι μάρτυρες.
ΥΓ. Στις παρενθέσεις μετά από τα τραγούδια, υπάρχουν τα ονόματα των δημιουργών τους (συνθέτης – στιχουργός).
Ζητούμε συγγνώμη απ’ όσους δημιουργούς δεν αναφέραμε, μπορούν να μας ενημερώσουν και ευχαρίστως θα προσθέσουμε τα ονόματά τους.
anatakti
στιχουργοί που έγραψαν ιστορία
Για την ελληνική μουσική έχουν γραφτεί πολλά και μάλιστα από επαΐοντες. Όπως παντού έτσι και στη χώρα μας ,δεν ακούν όλοι το ίδιο είδος μουσικής. Κάποιες και κάποιοι είναι πιστοί σε ένα συγκεκριμένο είδος και απορρίπτουν μετά βδελυγμίας τα άλλα. Άλλοι είναι φαν της ξένης μουσικής και αντιμετωπίζουν μάλλον απαξιωτικά τα ελληνικά τραγούδια.
Το σίγουρο είναι πως το λαϊκό τραγούδι στη χώρα μας έχει πολλούς και φανατικούς θαυμαστές. Ένα από τα παρακλάδια του λαϊκού τραγουδιού είναι τα λεγόμενα καψουροτράγουδα, αυτά που εκφράζουν δηλαδή πόθο, καημό ή και απογοήτευση. Ανάμεσα σ' αυτά υπάρχουν ορισμένα, οι στίχοι των οποίων είναι πραγματικά απίστευτα ευρηματικοί. Τι κι αν γράφτηκαν 20, 30 ή 40 χρόνια πριν; Έγιναν γνωστά και στις νεότερες γενιές μέσα από το You Tube και απ' ότι φαίνεται είναι ιδιαίτερα δημοφιλή. Φυσικά τα τραγούδια αυτά είναι εκατοντάδες και είναι αδύνατο να τα αναφέρουμε όλα εδώ. Επειδή πιστεύουμε πως οτιδήποτε αφορά την τέχνη και έχει μεγάλη πέραση στον απλό κόσμο δεν πρέπει να το υποτιμούμε σκεφτήκαμε να γράψουμε ένα άρθρο διαφορετικό από τα συνηθισμένα.
Η Μεταπολίτευση- Ένα μουσικό ορόσημο
Ο ερχομός της Μεταπολίτευσης έφερε ανάμεσα στα άλλα και εξελίξεις στο μουσικό ''πεδίο''. Πολιτικά και άλλα τραγούδια, που είχαν απαγορευθεί από τη δικτατορία και τη φαιδρή μερικές φορές λογοκρισία της, παίζονταν παντού γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία.
Την ίδια εποχή δειλά δειλά αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους κάποια λαϊκά τραγούδια με πολύ... προχώ για την εποχή τους στίχους. Ανάμεσα στις πολλές επιτυχίες του αξέχαστου Δημήτρη Μητροπάνου ήταν και το θρυλικό ''Τι το Θες το Κουταλάκι'' του Τάκη Μουσαφίρη, που όπως είχε αναφέρει σε συνέντευξή του ο μεγάλος μας τραγουδιστής, μπήκε μάλλον εν αγνοία του στον δίσκο. Ωστόσο, σημείωσε τεράστια επιτυχία και ακούγεται ακόμα και σήμερα.
Στον Πόλυ Κερμανίδη και τα δύο σούπερ πετυχημένα L.P. ''Τα Πλοία Πεθαίνουν στα Λιμάνια'' (1976) και ''Δίνω τα Ρέστα μου'' (1977) έχουμε αφιερώσει ξεχωριστό άρθρο στο protothema.gr.
Το δεύτερο από τα L.P. από αυτά ξεκινά με το τραγούδι του Χρήστου Κοτσώνη ''Η Τρέλα''. Στην εισαγωγή του ο Κερμανίδης επαινεί τον Κοτσώνη που παίζει μπουζούκι λέγοντας ''Γεια σου Χρήστο Κοτσώνη με την μπουζούκα σου''.
''Η λογική του μέλλοντος κυρά μου είναι η τρέλα και τρέλα έχω εγώ πολλή, γι' αυτό κοντά μου έλα... Τρελός εγώ τρελή κι εσύ θα κάνουμε παρέα και θα περάσουμε μαζί μποέμικα κι ωραία (Οπωσδήποτε, συμπληρώνει ο Κερμανίδης).
Ρεφρέν: «Όπως κατάντησε η ζωή, δεν βρίσκει χώρο η λογική, κάτσε κοντά μου να τη βρεις, να δεις που θα με θυμηθείς». Και στο ρεφρέν του τραγουδιού που έδωσε τον τίτλο του στο άλμπουμ ''Δίνω τα Ρέστα μου'':
''Τώρα μ' έχεις πια ρεστάρει, μα δεν παίρνω και χαμπάρι η καρδιά μου σε γουστάρει καψουρεύτηκα...''
Σε όσους θεωρούν γενικά τα τραγούδια αυτά απαράδεκτα κλπ .,τους συνιστούμε να ακούσουν το ''Ήρθες Αυτό το Καλοκαίρι'' και να βρουν αντίστοιχα τραγούδια σήμερα. (Οι στίχοι και η μουσική όλων των τραγουδιών του L.P. αυτού είναι του Χρήστου Κοτσώνη). Την ίδια εποχή με τον Πόλυ Κερμανίδη ,κάνει καριέρα ο Κώστας Καφάσης. Τα τραγούδια του Κώστα Ψυχογιού έκαναν τον τηλεοπτικό σταθμό Ιωνάθαν της θρυλικής ''Γειτονιάς'' να γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής τραγουδιστής. ''Γέλα Κυρία μου'', ''Περίπτωσή μου Αμαρτωλή'', ''Ψυχή μου Καρδιά μου'' με τους στίχους που κρύβουν μεγάλες αλήθειες: ''Τι πειράζει λαϊκά αν τα μιλάμε ,ψυχή μου καρδιά μου, την αγάπη πάντα ίδια τη μετράμε'', ''Κατάλαβέ με'' απ' όπου και το ρεφρέν ''Κατάλαβέ με, αν σ' αγαπήσω, ακόμα ένα μόριο είμαι και τέρμα, θα πεθάνω'', ''Ούτε ένα Γεια σου'' απ' όπου οι στίχοι: ''Δεν επιμένω σε δεσμούς τελειωμένους, μα όχι να 'μαι και πιο ξένος απ' τους ξένους...'' κ.α.
Μεγάλη επιτυχία σημειώνει τα χρόνια εκείνα και ο Γεώργιος Αιγύπτιος, το πραγματικό επώνυμο του οποίου είναι Μαρουλακάκης, ωστόσο καθώς γεννήθηκε στην Αίγυπτο του δόθηκε (από τον Κώστα Ψυχογιό) το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Αιγύπτιος με το οποίο έγινε γνωστός. Το 1972 ερμήνευσε στην ταινία ''Πώς καταντήσαμε Σωτήρη'' το τραγούδι του Σταύρου Κάξου ''Μη μου κλαις''. Η καριέρα του απογειώθηκε το 1978 με το L.P. ''Τα Χείλη σου''. Εκτός από το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου μεγάλη επιτυχία έγινε και το ''Για Λίγες Σταγόνες Ευτυχίας'' (Σταύρος Κάξος).
Το 1978 ο Κώστας Ψυχογιός γράφει τα τραγούδια του άλμπουμ ''Τώρα Θέλω Τώρα'' για τον Γιάννη Φλωρινιώτη (το πραγματικό επώνυμο του οποίου είναι Αποστολίδης). Τα τραγούδια γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία και με τον επόμενο δίσκο ''Γιορτή Αγάπης'' με τραγούδια του Κώστα Ψυχογιού και του Χρήστου Εμμανουήλ, ο Φλωρινιώτης γίνεται ένα από τα πρώτα ονόματα της νύχτας. Πολλοί είναι εκείνοι που λοιδορούσαν τον Φλωρινιώτη, όμως ο Μάνος Χατζιδάκις είπε ότι ''είναι μεγάλος τραγουδιστής αλλά δεν το γνωρίζει'' και του αφιέρωσε μια ολόκληρη εκπομπή στο 3ο Πρόγραμμα της ΕΡΤ! Ήταν το μακρινό 1979 και ο μεγάλος Χατζιδάκις έκανε αυτό που κανείς άλλος δεν θα τολμούσε. Κάπου εκεί όμως φάνηκε ότι ο Φλωρινιώτης δεν μπορούσε να σηκώσει το βάρος της τόσο μεγάλης επιτυχίας. Το 1980 πρωταγωνίστησε στην ταινία του Γιώργου Σταμπουλόπουλου ''Και Ξανά προς τη Δόξα Τραβά''. Λίγα χρόνια αργότερα γράφει το σενάριο και πρωταγωνιστεί στην (βιντεο)ταινία ''Ο Τραγουδιστής και το Κορίτσι του Μπαρ''. Στην ίδια ταινία πρωταγωνιστεί και ο Ζαφείρης Μελάς. Το τραγούδι των τίτλων ερμηνεύουν ο Φλωρινιώτης και η Ρένα Βιολάντη. Στην ταινία τραγουδάει και ο Βασίλης Καρράς.
Ο δημιουργός πολλών επιτυχιών Κώστας Ψυχογιός κυκλοφόρησε το 1979 ένα προσωπικό L.P. με τον τίτλο ''Είμαι ο Κάποιος Τίποτας''. Στο άλμπουμ αυτό υπάρχει και το περίφημο ''Ριγέ Σακάκι'' (το διπλοσταυροκουμπωτό), που αποτελεί έναν θρύλο για την ελληνική λαϊκή (ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε την) μουσική, καθώς ακόμα και σήμερα 40 χρόνια μετά ,αποτελεί ένα από τα μαστ ζεϊμπέκικα της νύχτας.
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '70 αξιόλογη καριέρα έκαναν ο Γιάννης Κιούσης (''Απόψε θα Πάρω το Τρένο'', ''Στης Ζωής μας το Ταμείο'', ''Με Δάκρυα Νερώνω το Κρασί'', ''Μα σ' Αγαπώ'' κ.α.), που ερμήνευσε ως επί το πλείστον τραγούδια του Αχιλλέα Κεσίδη και της Κατερίνας Πανάγου, ο Αντώνης Λορέντζος, το πραγματικό επώνυμο του οποίου είναι Αποστολίδης (πρόκειται για τον αδελφό του Γιάννη Φλωρινιώτη), ενώ ένα ακόμα τραγούδι ύμνος το περίφημο ''Καρδιά μου το Βήμα Κόψε'' (Κ. Αντωνάκος- Σ. Βώπης) μέσα από το άλμπουμ ''Μηνύματα Αγάπης'' ,που ερμηνεύει ο Σωτήρης Βώπης έγραψε ιστορία στο λαϊκό πεντάγραμμο.
Το 1979 η γοητευτική Τάνια Ελληναίου κυκλοφόρησε το πρώτο της L.P. με τίτλο ''Αμφίβολο Στρατί''. Από τον δίσκο αυτό ξεχωρίζουν τα τραγούδια ''Η Μπαρόβια'' και ''Μάνα του η Απονιά''. Η μουσική των τραγουδιών είναι του Μπάμπη Βαρσαμά και οι στίχοι του Τάσου Δαμάσκου.
''Αν είμαι κάθε βράδυ μες τα μπαρ, το παρελθόν με καταδίκασε ισόβια, σταμπάρισαν την κάρτα μου γι' αυτό και την ταυτότητα που γράφει η Μπαρόβια''. Και: ''Μ' ένα ξεροκόμματο στο χέρι, βρέθηκε νεκρός από μαχαίρι, δεν ήτανε ο Γιώργος, ο Λευτέρης, ο Δημήτρης, ήταν της πλατείας και του πάρκου ο αλήτης. Άκου το τραγούδι του αλήτη φτωχική μου γειτονιά, στη ζωή το σύμπαν είχε σπίτι, μάνα του την απονιά''. Η Τάνια Ελληναίου κυκλοφόρησε ένα ακόμα L.P., το ''Η Δίκη της Ψευτιάς'' (1981). Στο διαδίκτυο διαβάσαμε ότι έφυγε από κοντά μας το 2007.
Υπήρχαν όμως και άλλες τραγουδίστριες που γνώρισαν επιτυχία μετά το 1975. Ας αναφερθούμε σε μερικές από αυτές. Η Ρένα Βιολάντη που έκανε καριέρα ήδη από τη δεκαετία του 1960 (Β' φωνή στο θρυλικό ''Θα τα Κάψω τα Ρημάδια τα Λεφτά μου, πλάι στον Μάνο Παπαδάκη), η Ελευθερία Χριστοπούλου, η οποία το 1975 κυκλοφόρησε το πρώτο της L.P. με τίτλο ''Το Μελανούρι'', η Ρένα Ντάλμα που γνώρισε μεγάλη επιτυχία με τραγούδια όπως το ''Σ' Έχασα χωρίς να Φταίω'' και ''Μια Ζωή να σ' Αγαπάω'', η Κατερίνα Κανάρη κ.α.
Το 1978 εμφανίστηκε στο δισκογραφικό προσκήνιο ο Κώστας Μοναχός (πραγματικό επώνυμο Μιχαλόπουλος) με το L.P. '''Έτσι κάνουν όλες'' σε τραγούδια του αείμνηστου Ηλία Μεγαλούδη. Εκτός από το ομότιτλο τραγούδι του δίσκου ξεχωρίζουν τα: ''Τι του Λέει'' (''Τα ίδια λόγια που έλεγε σε μένα από τα χείλη της τα ψεύτικα βγαλμένα'') και το ζεϊμπέκικο ''Ακόμα Ένα Βάσανο''. Ο Μοναχός υπήρξε ένα από τα μεγάλα ονόματα της νύχτας τη δεκαετία του '80.
Μερικά από τα μεγάλα του σουξέ: ''Είμαι Τρελός και ό,τι Θέλω Κάνω'', ''Εσύ θα μου τα Φας'' (''Και χρήματα και κτήματα, γιατί έχεις αισθήματα'') (Σ. Γονίδης), ''Πώς με Κατάντησες Αγάπη'', με την απάντηση να δίνεται στη συνέχεια: ''Και όλοι λένε δως του μια θέση, τώρα θα πέσει, τώρα θα πέσει'' (στίχοι- μουσική: Άγγελος), ''Τα Μάτια μιας Γυναίκας'' (Κ. Σούκας- Σ. Βασιλάκου) κ.α. Μεγάλη επιτυχία γνώρισε και ο Θεσσαλονικιός Θόδωρος Βίλμας (πραγματικό επώνυμο Ταχτσιόγλου) με τα τραγούδια ''Για την Αγάπη σου Εγώ Πεθαίνω'' και ''Αγάπη μου'': ''Παρ' το αεροπλάνο ή το τρένο που θα βρεις ή το πρώτο πλοίο που μπροστά σου θα το δεις''.
Κατά την άποψη, όχι βέβαια τη δική μας αλλά των επαϊόντων, ο σπουδαιότερος από όλους αυτούς τους τραγουδιστές ήταν ο Κώστας Κόλλιας. Γεννήθηκε το 1945 στα Καλύβια της Αττικής και σκοτώθηκε στις 4/6/1980 σε τροχαίο δυστύχημα σε μια στροφή του δρόμου Λαγονησίου- Καλυβίων. Στον Κώστα Κόλλια και τον επίσης αδικοχαμένο Δημήτρη Ζευγά είχαμε αναφερθεί στο πρώτο μας άρθρο στο protothema.gr (και στο διαδίκτυο γενικότερα) στις 21/2/2016 λίγες μέρες μετά τον άδικο χαμό του Παντελή Παντελίδη. Να προσθέσουμε (απαντώντας με μια μικρή χρονοκαθυστέρηση 2,5 ετών στα σχόλια) ότι δεν υπήρξε καταδίωξη με περιπολικό. Οι συνθήκες του θανάτου του χαρακτηρίστηκαν ύποπτες και περίεργες. Το ''Έρωτα μου Αγιάτρευτε'' του έδωσε μια θέση στο πάνθεον των μεγάλων Ελλήνων τραγουδιστών. Αν δεν έφευγε τόσο νωρίς ,στα 35 του ,σίγουρα θα έκανε τεράστια καριέρα. Από τα ''τελευταία'' του τραγούδια που πρόλαβε να ηχογραφήσει λίγο πριν φύγει απ' τη ζωή θεωρούμε σπουδαιότερο το ''Περιεχόμενο Μηδέν'' (Α. Ρεπάνης- Έφη Θεοδοσίου)
Τα έιτις των μεγάλων ''σκυλάδικων''
Όπως είδαμε δειλά δειλά στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '70 μπαίνουν στα λαϊκά τραγούδια νεωτερισμοί στον στίχο. Λέξεις και φράσεις που μερικά χρόνια νωρίτερα θα ήταν αδιανόητες. Τη δεκαετία του '80 όμως τα πράγματα... αγρίεψαν. Υπάρχουν στίχοι, οι οποίοι όχι άδικα μερικές φορές, προκαλούν ιλαρότητα και θυμηδία. Θα αναφερθούμε χωρίς χρονολογική σειρά σε τέτοιους στίχους που έγραψαν ιστορία. Η Ελένη Ροδά, γνωστή και από εμφανίσεις της στον κινηματογράφο, ερμήνευσε το τραγούδι ''Τι Πουρό τι Καγκουρό'' του Γιάννη Καραλή.
Από τη σύγκριση αυτή… κέρδισε το πουρό: «Τι πουρό τι καγκουρό και τα δυο έχουν κοιλιά, ερωτεύτηκα κι εγώ, το πουρό με τα γυαλιά»! Η Πίτσα Παπαδοπούλου, γνώρισε την πρώτη μεγάλη της επιτυχία το 1980, με το τραγούδι του Τάκη Μουσαφίρη «Κόψε Κάτι» («Κόψε, σαν πολλά παιδί μου μας τα λες απόψε»).
Η Ρίτα Σακελλαρίου, εκτός από τα πολύ γνωστά «Είναι Γάτα, Είναι Γάτα ο Κοντός με τη Γραβάτα» και «Εγώ δεν Πάω Μέγαρο, θα Μείνω με τον Παίδαρο» ερμήνευσε και το τραγούδι, «Ναύτης και Καντηλανάφτης» (1984) (Σταμάτης Καλλιάνος – Δημήτρης Ιατρόπουλος): «Άλλη η δουλειά του ναύτη κι άλλη του καντηλανάφτη… Άντρα μου καντηλανάφτη αχ και να’ μοιαζες του ναύτη». Το θρυλικό «Μετακομίζω γιατί Χωρίζω» του Αντύπα, έχει ερμηνευθεί κι από τον μεγάλο Στράτο Διονυσίου.
Ο Θεσσαλονικιός Σάκης Τσελέπης, γνώρισε μεγάλη επιτυχία το 1982 με τα τραγούδια «Τη Μάσκα Πέτα» και «Είναι η Καρδιά σου Μαγαζί» («που μπαινοβγαίνουνε πολλοί, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό και ώρα, είμαι ένα δέντρο ορφανό, πάνω σ’ ένα ψηλό βουνό, αλύπητα που το χτυπάει η μπόρα»). Μεγάλο σουξέ, γνώρισε την ίδια περίπου εποχή και ο Δημήτρης Τερζόπουλος με το L.P. «Εξομολόγηση» (1981) «Εξομολόγηση, κάνουν μονάχα όσοι είναι αμαρτωλοί, κι αφού ο έρωτας δεν είναι αμαρτία, εξομολόγηση μην κάνεις ούτε εσύ». Το 1986, ο Στέλιος Δήμου, ερμήνευσε το τραγούδι του Γιάννη Καραλή «Ξανθός και Γύφτος» (!) («Γίνεται; Δεν γίνεται»).
Ο Νίκος Νομικός, έκανε σουξέ το τραγούδι «Και φέρε Πάγο, Φέρε Πάγο» («να δεις το οινόπνευμα πώς σε κάνει μάγο») των Αντώνη Στεφανίδη – Σαράντη Αλιβιζάτου.
Το τραγούδι αυτό, σε πρώτη εκτέλεση, το είχαν ερμηνεύσει ο Αντώνης Στεφανίδης μαζί με τον Χρήστο Κάλοου. Η επιτυχία του πιστώνεται όμως στον, πατέρα της Δούκισσας Νομικού, Νίκο.
Αλλά και ο Δημήτρης Κοντολάζος έκανε μεγάλη επιτυχία με το «Δως του Μια Μπίρα» («το παλικάρι στην αγάπη, δεν είχε πείρα») (Α. Χρυσοβέργης-Σ. Γιατράς). Ο Σπύρος Σερεμέτης, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, γνώρισε επιτυχία με το τραγούδι (Έι, ψιτ) «Πάμε για Καφέ» (Μ. Καρράς- Κ. Νίτσος) όπως και ο Γιώργος Σαλαμπάσης με το θρυλικό «Σ’Αγαπάω μ’ Ακούς;» (Ν. Μπαξεβάνης – Θ. Άγγελος).Μεγάλη επιτυχία γνώρισε και ο Κώστας Λιακόπουλος, με το «Δώσε την Καρδιά σου»(Μ.Λαμπρόπουλος-Η.Πολύδωρος).
Η Μαριάνθη Κεφάλα, προκάλεσε αίσθηση με το τραγούδι «Κερασμένα» («Από μένα τα ποτά, κερασμένο από σένα το μετά») (!) (Νικηφόρος – Η. Φιλίππου).
Μία από τις μεγαλύτερες Ελληνίδες στιχουργούς, η Σώτια Τσώτου (1942-2011), έγραψε τους στίχους του τραγουδιού «Γκαρσονιέρες». Ο Πασχάλης Τόνιος έγραψε τη μουσική και η Άντζελα Ρέβη το ερμήνευσε, το 1996: «Αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες, θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες, αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες, θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες, αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες».
Το 2000, η Σώτια Τσώτου, έγραψε διαφορετικά κουπλέ για το τραγούδι και τροποποίησε ελαφρά το ρεφρέν: «Αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες, θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες, θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες, αν μίλαγαν μια μέρα οι γκαρσονιέρες» Ο Νίκος Μπαξεβάνης έγραψε (διαφορετική από την αρχική) μουσική και ο Γιάννης Χαρίσης ερμήνευσε το τραγούδι, «Αν Είχανε Φωνή οι Γκαρσονιέρες» (L.P. «Λάθη Καρδιάς»). Το τραγούδι ξανακυκλοφόρησε το 2003, όπως και όλο το άλμπουμ με τον τίτλο… «Αν Είχανε Φωνή οι Γκαρσονιέρες» (!).
Ο Βασίλης Ξιφαράς, διακρίθηκε για τους ευρηματικούς στίχους που ερμήνευσε:«Θα σου Πάρω Σοκολάτα», «Πάρε Τηλέφωνο τον Εραστή σου», («Πιλότε») «Ακύρωσε την Πτήση» («πριν φύγει και με αφήσει»). Κορυφαίο του;
«Αυτός ήταν η άρρωστη η μάνα σου, που έλεγες πως πας για να τη δεις, αυτός ήταν λοιπόν η φιλενάδα σου, που τόσο τακτικά τηλεφωνείς» (!) Τίτλος «Χαιρέτησε τον Κύριο και Πάμε» («πως έφτασε το τέλος μας φοβάμαι») (Θ. Άγγελος).
Μια κατηγορία μόνος του, είναι ο Χάρης Παπαδόπουλος: «Κατηγορείσαι», «Ξεμυαλισμένες», «Μεταφέρω την Καρδιά μου», «Μην Κάνεις Παραβάσεις» και «Συντομεύετε Κυρία στο Τηλέφωνο».
Όλα τα λεφτά, είναι το βιντεοκλίπ του τελευταίου.
Ο Χάρης Παπαδόπουλος, τραγουδάει, παίζει μπουζούκι, χορεύει ζεϊμπέκικο σε μια ακρογιαλιά και σε ένα κότερο (!), φλερτάρει και ζητά επίμονα από μία κυρία που τηλεφωνεί από καρτοτηλέφωνο, να συντομεύει… Συμπρωταγωνίστριά του, είναι η ίδια κοπέλα του βιντεοκλίπ «Μην Κάνεις Παραβάσεις». Λόγοι οικονομίας προφανώς, υποχρέωσαν τους παραγωγούς να καταφύγουν σ’ αυτή τη λύση.
Τα βιντεοκλίπ, «ανέβασε» στο YouTube, ο μουσικός που παίζει βιολί στα τραγούδια και ο οποίος δίνει και το κινητό του, για όποιον ενδιαφέρεται!
Ο Τόλης Τσιμογιάννης, μιμούμενος κάπου τον μεγάλο Τόλη Βοσκόπουλο, έκανε μεγάλη επιτυχία με τα τραγούδια «Μην το Πεις Χαρά μου μη», «Και Κάνεις και Ζημιές» και «Κρύβε Λόγια», ενώ το 1990, ο Τάκης Ανθής, ερμήνευσε σε πρώτη εκτέλεση το διαχρονικό «Θα σου Στείλω Λουλούδια» («και δυο λόγια γλυκά, να γυρίσεις κοντά μου να τα πούμε ξανά») (Μπάμπης Φωτίου). Το τραγούδι αυτό, έχει γνωρίσει πολλές επανεκτελέσεις, με γνωστότερη αυτή του Κώστα Μετζελόπουλου, του ερμηνευτή ενός άλλου γνωστού άσματος, του «Μια Νύχτα Γνωριστήκαμε».
Τέλος, ο Γιώργος Δημητρόπουλος, έκανε σουξέ το τραγούδι «Δεν τον Ξεχνάς» («τον αγαπάς τον εραστή σου, σ’ εκείνον πας, σε κείνον πίνεις, σε κείνον δίνεις τα φιλιά σου»). Επανέκαμψε δυναμικά το 2012 με το «Δεν με Σεβάστηκες».
Φυσικά υπάρχουν δεκάδες ή εκατοντάδες ακόμα «καψουροτράγουδα». Είναι πρακτικά αδύνατο να τα αναφέρουμε εδώ, άλλωστε δεν τα γνωρίζουμε όλα.
Θεωρούμε ότι δικαίωμα του καθενός και της καθεμίας είναι ν’ ακούει όποια τραγούδια και όποια μουσική θέλει. Διαχωρισμοί του στιλ, «Έντεχνο», «Ποιοτικό» κλπ., κατά την άποψή μας είναι εντελώς υποκειμενικοί. Και όταν κάποια τραγούδια έχουν μεγάλη απήχηση στον κόσμο, δεν μπορούμε να τα αγνοούμε.
Οι εμφανίσεις τους στο YouTube και τα σχόλια που γράφονται γι’ αυτά , είναι αδιάψευστοι μάρτυρες.
ΥΓ. Στις παρενθέσεις μετά από τα τραγούδια, υπάρχουν τα ονόματα των δημιουργών τους (συνθέτης – στιχουργός).
Ζητούμε συγγνώμη απ’ όσους δημιουργούς δεν αναφέραμε, μπορούν να μας ενημερώσουν και ευχαρίστως θα προσθέσουμε τα ονόματά τους.
anatakti
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μοτοσυκλετιστής παρέσυρε αγοράκι και το εγκατέλειψε αβοήθητο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
