2018-08-13 09:02:47
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. ιβ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ε΄ 10-15)
10 τοὺς γὰρ πάντας ἡμᾶς φανερωθῆναι δεῖ ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, ἵνα κομίσηται ἕκαστος τὰ διὰ τοῦ σώματος πρὸς ἃ ἔπραξεν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε κακόν. 11 Εἰδότες οὖν τὸν φόβον τοῦ Κυρίου
ἀνθρώπους πείθομεν, Θεῷ δὲ πεφανερώμεθα, ἐλπίζω δὲ καὶ ἐν ταῖς συνειδήσεσιν ὑμῶν πεφανερῶσθαι. 12 οὐ γὰρ πάλιν ἑαυτοὺς συνιστάνομεν ὑμῖν, ἀλλὰ ἀφορμὴν διδόντες ὑμῖν καυχήματος ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα ἔχητε πρὸς τοὺς ἐν προσώπῳ καυχωμένους καὶ οὐ καρδίᾳ.
13 εἴτε γὰρ ἐξέστημεν, Θεῷ, εἴτε σωφρονοῦμεν, ὑμῖν. 14 ἡ γὰρ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ συνέχει ἡμᾶς, κρίναντας τοῦτο, ὅτι εἰ εἷς ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν, ἄρα οἱ πάντες ἀπέθανον· 15 καὶ ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν, ἵνα οἱ ζῶντες μηκέτι ἑαυτοῖς ζῶσιν, ἀλλὰ τῷ ὑπὲρ αὐτῶν ἀποθανόντι καὶ ἐγερθέντι.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
10 Διότι ὅλοι ἐμεῖς πρέπει νά παρουσιαστοῦμε φανεροί καί ξεσκεπασμένοι μπροστά στό δικαστικό βῆμα τοῦ Χριστοῦ, γιά νά πάρει ὁ καθένας μας τήν ἀμοιβή του ἀνάλογα μέ ὅσα ἔκανε μέ τό σῶμα, εἴτε ἀγαθά εἶναι συνολικά τά ἔργα του αὐτά, εἴτε κακά. 11 Ἐπειδή λοιπόν γνωρίζουμε τό φόβο πού ἐμπνέει τό δικαστήριο αὐτό τοῦ Κυρίου, ἐπιχειροῦμε νά πείσουμε γιά τήν εἰλικρίνειά μας τούς ἀνθρώπους πού δέν μᾶς ξέρουν. Εἴμαστε ὅμως φανεροί καί ξεσκεπασμένοι μπροστά στά μάτια τοῦ Θεοῦ, καί ἐλπίζω ὅτι ἔχουμε φανερωθεῖ καί στίς συνειδήσεις σας. 12 Διότι δέν συστήνουμε πάλι τούς ἑαυτούς μας σέ σᾶς, ἀλλά μ’ αὐτά πού γράφουμε σᾶς δίνουμε ἀφορμή νά καυχιέστε γιά μᾶς τούς διδασκάλους σας καί νά μπορεῖτε νά ἀπαντᾶτε σ’ ἐκείνους πού καυχῶνται γιά πλεονεκτήματα ἐξωτερικά καί ὄχι γιά ἐσωτερικά προσόντα τῆς καρδιᾶς. 13 Ἐμεῖς ὅμως κάθε τι πού κάνουμε, τό κάνουμε μέ εἰλικρίνεια καί χωρίς ἰδιοτέλεια καί συμφεροντολογία. Κι ἄν καταντήσαμε σέ τρέλα ἐπαινώντας τούς ἑαυτούς μας, τό κάνουμε γιά τή δόξα τοῦ Θεοῦ· διότι ἀποβλέπουμε στό νά μή μειωθεῖ τό ἀξίωμα τοῦ Ἀποστόλου καί ἐμποδισθεῖ ἔτσι ἡ πρόοδος τοῦ Εὐαγγελίου. Κι ὅταν μιλοῦμε γιά τούς ἑαυτούς μας μέτρια καί ταπεινά, τό κάνουμε γιά τή δική σας ὠφέλεια, γιά νά διδάσκεστε δηλαδή καί μέ τό παράδειγμά μας τήν ταπεινοφροσύνη. 14 Κι ἔχουμε τά ἀνιδιοτελή αὐτά ἐλατήρια, διότι ἡ ἀγάπη πού μᾶς ἔδειξε ὁ Χριστός μᾶς σφίγγει ὅλους μαζί καί μᾶς συγκρατεῖ προσκολλημένους σ’ αὐτόν. Καί κρατιόμαστε προσκολλημένοι σ’ αὐτόν, διότι μέ φωτισμένη κρίση σχηματίσαμε πεποίθηση γιά τό ἑξῆς: ὅτι ἐάν ἕνας – ὁ Χριστός – πέθανε γιά χάρη ὅλων ὡς ἀντιπρόσωπός τους, ἄρα ὅλοι πέθαναν στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. 15 Καί πέθανε γιά ὅλους ὁ Χριστός, ὥστε ὅσοι βρίσκονται στή ζωή αὐτή νά μή ζοῦν πλέον γιά τόν ἑαυτό τους, ἀλλά γιά ἐκεῖνον πού πέθανε καί ἀναστήθηκε γιά χάρη τους, καί νά κάνουν πάντοτε τά ἀρεστά σ’ ἐκεῖνον.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιβ΄ ἑβδ. Ματθαίου (Μρ. α΄ 9-15)
9 Καὶ ἐγένετο ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ Ναζαρὲτ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐβαπτίσθη ὑπὸ Ἰωάννου εἰς τὸν Ἰορδάνην. 10 καὶ εὐθέως ἀναβαίνων ἀπὸ τοῦ ὕδατος εἶδε σχιζομένους τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ Πνεῦμα ὡς περιστερὰν καταβαῖνον ἐπ᾿ αὐτόν· 11 καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τῶν οὐρανῶν· σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ ηὐδόκησα. 12 Καὶ εὐθέως τὸ Πνεῦμα αὐτὸν ἐκβάλλει εἰς τὴν ἔρημον· 13 καὶ ἦν ἐκεῖ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἡμέρας τεσσαράκοντα πειραζόμενος ὑπὸ τοῦ σατανᾶ, καὶ ἦν μετὰ τῶν θηρίων, καὶ οἱ ἄγγελοι διηκόνουν αὐτῷ. 14 Μετὰ δὲ τὸ παραδοθῆναι Ἰωάννην ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Γαλιλαίαν κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ 15 καὶ λέγων ὅτι πεπλήρωται ὁ καιρὸς καὶ ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ· μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
9 Ἐκεῖνες τίς ἡμέρες πῆγε ἐκεῖ ὁ Ἰησοῦς ἀπό τή Ναζαρέτ τῆς Γαλιλαίας. Καί βαπτίσθηκε ἀπό τόν Ἰωάννη στόν Ἰορδάνη ποταμό. 10 Καί ὅταν ἀνέβαινε ἀπό τό νερό τοῦ ποταμοῦ, ἀμέσως, τήν ἴδια στιγμή, εἶδε νά σχίζονται οἱ οὐρανοί καί τό Πνεῦμα τό Ἅγιον νά κατεβαίνει σάν περιστέρι καί νά ἔρχεται ἐπάνω του. 11 Τότε μιά φωνή ἦλθε ἀπ’ τά οὐράνια πού ἔλεγε: Ἐσύ εἶσαι ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπημένος, στόν ὁποῖο εὐαρεστήθηκα. Διότι καί ὡς ἄνθρωπος ἀπολύτως ἀναμάρτητος μοῦ ἄρεσες καί μέ εὐχαρίστησες σέ ὅλα. 12 Ἀμέσως μετά τό βάπτισμά του τό Ἅγιον Πνεῦμα μέ ἐσωτερική παρακίνηση τόν ἔβγαλε στήν ἔρημο. 13 Ἐκεῖ στήν ἔρημο ἔμεινε σαράντα μέρες, κι ὁ σατανάς τόν πείραζε ἐπιζητώντας μάταια νά τόν ἀποσπάσει ἀπό τίς σκέψεις του πού ἦταν ἀφοσιωμένες στό Θεό καί στήν ἀποστολή του. Καί ἦταν ἐκεῖ κατάμονος ἔχοντας ὡς μόνη συντροφιά τά θηρία τῆς ἐρήμου. Ἀοράτως ὅμως τόν συντρόφευαν οἱ ἄγγελοι, οἱ ὁποῖοι μετά τή νίκη του ἐναντίον τοῦ σατανᾶ παρουσιάστηκαν καί τόν ὑπηρετοῦσαν. 14 Ἀφοῦ λοιπόν παραδόθηκε ὁ Ἰωάννης ἀπό τόν βασιλιά Ἀντίπα στή φυλακή, ἦλθε ὁ Ἰησοῦς στή Γαλιλαία καί κήρυττε τό χαρμόσυνο μήνυμα ὅτι θά ἐρχόταν μετά ἀπό λίγο ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους ἡ οὐράνια βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 15 Κι ἔλεγε ὅτι ἔχει συμπληρωθεῖ πλέον ὁ χρόνος πού ἦταν καθορισμένος ἀπ’ τόν Θεό γιά τόν ἐρχομό τοῦ Μεσσία, καί πλησίασαν οἱ ἡμέρες πού ὁ Μεσσίας θά θεμελιώσει καί πάνω στή γῆ τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν μέ τή νέα πνευματική, ἁγία καί οὐράνια ζωή πού θά μεταδίδει μέσα στήν Ἐκκλησία του. Μετανοεῖτε λοιπόν καί πιστεύετε στό χαρμόσυνο μήνυμα ὅτι ὁ Μεσσίας ἦλθε, καί δεχθεῖτε τον ὡς Σωτήρα σας καί Λυτρωτή.
paraklisi
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. ιβ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ε΄ 10-15)
10 τοὺς γὰρ πάντας ἡμᾶς φανερωθῆναι δεῖ ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, ἵνα κομίσηται ἕκαστος τὰ διὰ τοῦ σώματος πρὸς ἃ ἔπραξεν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε κακόν. 11 Εἰδότες οὖν τὸν φόβον τοῦ Κυρίου
ἀνθρώπους πείθομεν, Θεῷ δὲ πεφανερώμεθα, ἐλπίζω δὲ καὶ ἐν ταῖς συνειδήσεσιν ὑμῶν πεφανερῶσθαι. 12 οὐ γὰρ πάλιν ἑαυτοὺς συνιστάνομεν ὑμῖν, ἀλλὰ ἀφορμὴν διδόντες ὑμῖν καυχήματος ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα ἔχητε πρὸς τοὺς ἐν προσώπῳ καυχωμένους καὶ οὐ καρδίᾳ.
13 εἴτε γὰρ ἐξέστημεν, Θεῷ, εἴτε σωφρονοῦμεν, ὑμῖν. 14 ἡ γὰρ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ συνέχει ἡμᾶς, κρίναντας τοῦτο, ὅτι εἰ εἷς ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν, ἄρα οἱ πάντες ἀπέθανον· 15 καὶ ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν, ἵνα οἱ ζῶντες μηκέτι ἑαυτοῖς ζῶσιν, ἀλλὰ τῷ ὑπὲρ αὐτῶν ἀποθανόντι καὶ ἐγερθέντι.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
10 Διότι ὅλοι ἐμεῖς πρέπει νά παρουσιαστοῦμε φανεροί καί ξεσκεπασμένοι μπροστά στό δικαστικό βῆμα τοῦ Χριστοῦ, γιά νά πάρει ὁ καθένας μας τήν ἀμοιβή του ἀνάλογα μέ ὅσα ἔκανε μέ τό σῶμα, εἴτε ἀγαθά εἶναι συνολικά τά ἔργα του αὐτά, εἴτε κακά. 11 Ἐπειδή λοιπόν γνωρίζουμε τό φόβο πού ἐμπνέει τό δικαστήριο αὐτό τοῦ Κυρίου, ἐπιχειροῦμε νά πείσουμε γιά τήν εἰλικρίνειά μας τούς ἀνθρώπους πού δέν μᾶς ξέρουν. Εἴμαστε ὅμως φανεροί καί ξεσκεπασμένοι μπροστά στά μάτια τοῦ Θεοῦ, καί ἐλπίζω ὅτι ἔχουμε φανερωθεῖ καί στίς συνειδήσεις σας. 12 Διότι δέν συστήνουμε πάλι τούς ἑαυτούς μας σέ σᾶς, ἀλλά μ’ αὐτά πού γράφουμε σᾶς δίνουμε ἀφορμή νά καυχιέστε γιά μᾶς τούς διδασκάλους σας καί νά μπορεῖτε νά ἀπαντᾶτε σ’ ἐκείνους πού καυχῶνται γιά πλεονεκτήματα ἐξωτερικά καί ὄχι γιά ἐσωτερικά προσόντα τῆς καρδιᾶς. 13 Ἐμεῖς ὅμως κάθε τι πού κάνουμε, τό κάνουμε μέ εἰλικρίνεια καί χωρίς ἰδιοτέλεια καί συμφεροντολογία. Κι ἄν καταντήσαμε σέ τρέλα ἐπαινώντας τούς ἑαυτούς μας, τό κάνουμε γιά τή δόξα τοῦ Θεοῦ· διότι ἀποβλέπουμε στό νά μή μειωθεῖ τό ἀξίωμα τοῦ Ἀποστόλου καί ἐμποδισθεῖ ἔτσι ἡ πρόοδος τοῦ Εὐαγγελίου. Κι ὅταν μιλοῦμε γιά τούς ἑαυτούς μας μέτρια καί ταπεινά, τό κάνουμε γιά τή δική σας ὠφέλεια, γιά νά διδάσκεστε δηλαδή καί μέ τό παράδειγμά μας τήν ταπεινοφροσύνη. 14 Κι ἔχουμε τά ἀνιδιοτελή αὐτά ἐλατήρια, διότι ἡ ἀγάπη πού μᾶς ἔδειξε ὁ Χριστός μᾶς σφίγγει ὅλους μαζί καί μᾶς συγκρατεῖ προσκολλημένους σ’ αὐτόν. Καί κρατιόμαστε προσκολλημένοι σ’ αὐτόν, διότι μέ φωτισμένη κρίση σχηματίσαμε πεποίθηση γιά τό ἑξῆς: ὅτι ἐάν ἕνας – ὁ Χριστός – πέθανε γιά χάρη ὅλων ὡς ἀντιπρόσωπός τους, ἄρα ὅλοι πέθαναν στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. 15 Καί πέθανε γιά ὅλους ὁ Χριστός, ὥστε ὅσοι βρίσκονται στή ζωή αὐτή νά μή ζοῦν πλέον γιά τόν ἑαυτό τους, ἀλλά γιά ἐκεῖνον πού πέθανε καί ἀναστήθηκε γιά χάρη τους, καί νά κάνουν πάντοτε τά ἀρεστά σ’ ἐκεῖνον.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιβ΄ ἑβδ. Ματθαίου (Μρ. α΄ 9-15)
9 Καὶ ἐγένετο ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ Ναζαρὲτ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐβαπτίσθη ὑπὸ Ἰωάννου εἰς τὸν Ἰορδάνην. 10 καὶ εὐθέως ἀναβαίνων ἀπὸ τοῦ ὕδατος εἶδε σχιζομένους τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ Πνεῦμα ὡς περιστερὰν καταβαῖνον ἐπ᾿ αὐτόν· 11 καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τῶν οὐρανῶν· σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ ηὐδόκησα. 12 Καὶ εὐθέως τὸ Πνεῦμα αὐτὸν ἐκβάλλει εἰς τὴν ἔρημον· 13 καὶ ἦν ἐκεῖ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἡμέρας τεσσαράκοντα πειραζόμενος ὑπὸ τοῦ σατανᾶ, καὶ ἦν μετὰ τῶν θηρίων, καὶ οἱ ἄγγελοι διηκόνουν αὐτῷ. 14 Μετὰ δὲ τὸ παραδοθῆναι Ἰωάννην ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Γαλιλαίαν κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ 15 καὶ λέγων ὅτι πεπλήρωται ὁ καιρὸς καὶ ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ· μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
9 Ἐκεῖνες τίς ἡμέρες πῆγε ἐκεῖ ὁ Ἰησοῦς ἀπό τή Ναζαρέτ τῆς Γαλιλαίας. Καί βαπτίσθηκε ἀπό τόν Ἰωάννη στόν Ἰορδάνη ποταμό. 10 Καί ὅταν ἀνέβαινε ἀπό τό νερό τοῦ ποταμοῦ, ἀμέσως, τήν ἴδια στιγμή, εἶδε νά σχίζονται οἱ οὐρανοί καί τό Πνεῦμα τό Ἅγιον νά κατεβαίνει σάν περιστέρι καί νά ἔρχεται ἐπάνω του. 11 Τότε μιά φωνή ἦλθε ἀπ’ τά οὐράνια πού ἔλεγε: Ἐσύ εἶσαι ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπημένος, στόν ὁποῖο εὐαρεστήθηκα. Διότι καί ὡς ἄνθρωπος ἀπολύτως ἀναμάρτητος μοῦ ἄρεσες καί μέ εὐχαρίστησες σέ ὅλα. 12 Ἀμέσως μετά τό βάπτισμά του τό Ἅγιον Πνεῦμα μέ ἐσωτερική παρακίνηση τόν ἔβγαλε στήν ἔρημο. 13 Ἐκεῖ στήν ἔρημο ἔμεινε σαράντα μέρες, κι ὁ σατανάς τόν πείραζε ἐπιζητώντας μάταια νά τόν ἀποσπάσει ἀπό τίς σκέψεις του πού ἦταν ἀφοσιωμένες στό Θεό καί στήν ἀποστολή του. Καί ἦταν ἐκεῖ κατάμονος ἔχοντας ὡς μόνη συντροφιά τά θηρία τῆς ἐρήμου. Ἀοράτως ὅμως τόν συντρόφευαν οἱ ἄγγελοι, οἱ ὁποῖοι μετά τή νίκη του ἐναντίον τοῦ σατανᾶ παρουσιάστηκαν καί τόν ὑπηρετοῦσαν. 14 Ἀφοῦ λοιπόν παραδόθηκε ὁ Ἰωάννης ἀπό τόν βασιλιά Ἀντίπα στή φυλακή, ἦλθε ὁ Ἰησοῦς στή Γαλιλαία καί κήρυττε τό χαρμόσυνο μήνυμα ὅτι θά ἐρχόταν μετά ἀπό λίγο ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους ἡ οὐράνια βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 15 Κι ἔλεγε ὅτι ἔχει συμπληρωθεῖ πλέον ὁ χρόνος πού ἦταν καθορισμένος ἀπ’ τόν Θεό γιά τόν ἐρχομό τοῦ Μεσσία, καί πλησίασαν οἱ ἡμέρες πού ὁ Μεσσίας θά θεμελιώσει καί πάνω στή γῆ τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν μέ τή νέα πνευματική, ἁγία καί οὐράνια ζωή πού θά μεταδίδει μέσα στήν Ἐκκλησία του. Μετανοεῖτε λοιπόν καί πιστεύετε στό χαρμόσυνο μήνυμα ὅτι ὁ Μεσσίας ἦλθε, καί δεχθεῖτε τον ὡς Σωτήρα σας καί Λυτρωτή.
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
