2012-06-05 18:54:04
Γράφει η Φιλιώ Καρασαββίδου
Ποιο είναι το έγκλημα; Ποια η τιμωρία; Ποιος διέπραξε το έγκλημα; Πώς αποδίδεται δικαιοσύνη; Έγκλημα η διαπόμπευση του τεράστιου ανθρώπινου δυναμικού της Ελλάδας, των ηθικών και αξιοπρεπών ανθρώπων της, η κρίση στους θεσμούς σ’ όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής που οδηγούν σε ελευθεριότητα, σε αναξιοκρατία, σε αναξιοπιστία, σε αδιέξοδο.
Κατηγορώ εξαπολύονται από όλες τις κατευθύνσεις καταδεικνύοντας ενόχους που όμως δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους , κρυμμένοι πίσω από το σύστημα που έστησαν έτσι ώστε να εξυπηρετεί αυτούς και μόνο αυτούς. Πώς να αποδοθεί έτσι δικαιοσύνη;
Κι εμείς οι απέξω να λέμε:
Ηθικός αυτουργός αυτής της χαώδους κατάστασης, που στρέφει τον ένα ενάντια στο άλλο και βλάπτει το συμφέρον της πατρίδας μας ,άρα κι εμάς τους ίδιους, η πολιτεία, το κράτος κι όλοι οι μηχανισμοί που δημιούργησε για να το στηρίξουν
. Ποιοι συμμετέχουν σ’ αυτούς τους μηχανισμούς; Βεβαίως κάποιοι από μας, απ΄ το λαό. Πώς βρέθηκαν όμως αυτά τα πρόσωπα μπλεγμένα στα γρανάζια τους; Αρχικά υποκινητής τους η ιδεολογία τους, η πίστη τους πως δουλεύουν για κάτι καλύτερο, για ένα κράτος δικαίου με κοινωνικές ευαισθησίες. Οι απολαβές τους για το έργο που επιτελούν από το κράτος και το παρακράτος και , πάντα στο maximum, δελεάζουν κι άλλους που προστίθενται και αυξάνουν στο μέγιστο τους . Τέλος η πλειονότητα αυτών, όπως αποδεικνύεται, παύουν να ‘ναι , θυσιάζουν την πραγματική αξία στο βωμό της κοινωνικής ανάδειξης. Η φιλοδοξία, ιδιοτέλεια για τους ίδιους , για τους οικείους τους και τους υπηκόους που δημιούργησαν υπερισχύει.
Ζούμε οι Έλληνες για δεκαετίες σε μια χωρίς να αναγνωρίζουμε τα σημάδια του ονείρου –εφιάλτη, εθελοτυφλούμε.
Το έγκλημα διαπράχθηκε!
Ο ηθικός αυτουργός ικανοποιημένος απολαμβάνει το θρίαμβό του. Προστατεύει τους συνενόχους του για αυτοπροστασία. Σαν οι υπόλοιποι νιώθουμε < Το άδικο να προχωρά με βήμα όλο σιγουριά> και παύουμε να ανεχόμαστε την άδικη συμπεριφορά και την υπερβολή, τότε προσφέρει κάποιους < λειτουργούς> του ως βορά, ως αποδιοπομπαίους τράγους στο βωμό. < Η βία εξασφαλίζει: όπως ακριβώς είναι, έτσι θα μείνει.> Ο φόρος αίματος υπέρογκος. Κι έτσι αρχίζει η αφαίμαξη, η οποία μας πονάει , μας αδειάζει μα δε μας ξυπνά όλους. Διαφαίνεται πως για καιρό αρκετοί θα βρίσκονται σε λήθαργο κι αυτό γιατί το σύστημα τους έχει ανάγκη και τους τροφοδοτεί. Δεν πρέπει να ‘ρθουν σε επαφή με την οικτρή πραγματικότητα, την κρίση οικονομική μα κυρίως ηθική, που μαστίζει πλέον την κοινωνία. Κι αν την αναγνωρίσουν δεν επιτρέπεται να ειπωθεί από αυτούς.
Ως πότε όμως; Ποτέ;
, παραμένοντας συνένοχοι.
Από το σήμερα θ’ αρχίσει και η τιμωρία των ηθικών αυτουργών και των συνενόχων τους .
Η ανάληψη των ευθυνών, η απόδοση δικαιοσύνης, η αποκατάσταση της αναξιοπιστίας και της αναξιοκρατίας και του κλίματος εμπιστοσύνης είναι η δίοδος προς ένα μέλλον ελπιδοφόρο μαζί με το μέλλον της πατρίδας μας, τα παιδιά μας, αρκεί να οδεύσουμε με μετρημένη ελευθερία και εσωτερική αξιοπρέπεια.
Υποσημείωση: Οι στίχοι που παρατίθενται είναι από το ποίημα του Berrolt Brecht:Εγκώμιο στη Διαλεκτική.
Tromaktiko
Ποιο είναι το έγκλημα; Ποια η τιμωρία; Ποιος διέπραξε το έγκλημα; Πώς αποδίδεται δικαιοσύνη; Έγκλημα η διαπόμπευση του τεράστιου ανθρώπινου δυναμικού της Ελλάδας, των ηθικών και αξιοπρεπών ανθρώπων της, η κρίση στους θεσμούς σ’ όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής που οδηγούν σε ελευθεριότητα, σε αναξιοκρατία, σε αναξιοπιστία, σε αδιέξοδο.
Κατηγορώ εξαπολύονται από όλες τις κατευθύνσεις καταδεικνύοντας ενόχους που όμως δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους , κρυμμένοι πίσω από το σύστημα που έστησαν έτσι ώστε να εξυπηρετεί αυτούς και μόνο αυτούς. Πώς να αποδοθεί έτσι δικαιοσύνη;
Κι εμείς οι απέξω να λέμε:
Ηθικός αυτουργός αυτής της χαώδους κατάστασης, που στρέφει τον ένα ενάντια στο άλλο και βλάπτει το συμφέρον της πατρίδας μας ,άρα κι εμάς τους ίδιους, η πολιτεία, το κράτος κι όλοι οι μηχανισμοί που δημιούργησε για να το στηρίξουν
Ζούμε οι Έλληνες για δεκαετίες σε μια χωρίς να αναγνωρίζουμε τα σημάδια του ονείρου –εφιάλτη, εθελοτυφλούμε.
Το έγκλημα διαπράχθηκε!
Ο ηθικός αυτουργός ικανοποιημένος απολαμβάνει το θρίαμβό του. Προστατεύει τους συνενόχους του για αυτοπροστασία. Σαν οι υπόλοιποι νιώθουμε < Το άδικο να προχωρά με βήμα όλο σιγουριά> και παύουμε να ανεχόμαστε την άδικη συμπεριφορά και την υπερβολή, τότε προσφέρει κάποιους < λειτουργούς> του ως βορά, ως αποδιοπομπαίους τράγους στο βωμό. < Η βία εξασφαλίζει: όπως ακριβώς είναι, έτσι θα μείνει.> Ο φόρος αίματος υπέρογκος. Κι έτσι αρχίζει η αφαίμαξη, η οποία μας πονάει , μας αδειάζει μα δε μας ξυπνά όλους. Διαφαίνεται πως για καιρό αρκετοί θα βρίσκονται σε λήθαργο κι αυτό γιατί το σύστημα τους έχει ανάγκη και τους τροφοδοτεί. Δεν πρέπει να ‘ρθουν σε επαφή με την οικτρή πραγματικότητα, την κρίση οικονομική μα κυρίως ηθική, που μαστίζει πλέον την κοινωνία. Κι αν την αναγνωρίσουν δεν επιτρέπεται να ειπωθεί από αυτούς.
Ως πότε όμως; Ποτέ;
, παραμένοντας συνένοχοι.
Από το σήμερα θ’ αρχίσει και η τιμωρία των ηθικών αυτουργών και των συνενόχων τους .
Η ανάληψη των ευθυνών, η απόδοση δικαιοσύνης, η αποκατάσταση της αναξιοπιστίας και της αναξιοκρατίας και του κλίματος εμπιστοσύνης είναι η δίοδος προς ένα μέλλον ελπιδοφόρο μαζί με το μέλλον της πατρίδας μας, τα παιδιά μας, αρκεί να οδεύσουμε με μετρημένη ελευθερία και εσωτερική αξιοπρέπεια.
Υποσημείωση: Οι στίχοι που παρατίθενται είναι από το ποίημα του Berrolt Brecht:Εγκώμιο στη Διαλεκτική.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: Μήνυσε τον…καιρό και κέρδισε!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
