2018-08-20 08:41:09
To 51o τεύχος του περιοδικού "Η Εληά ", έκδοσης του 1957 της «Ελαιουργικής» - Κεντρικής Συνεταιριστικής Ένωσης Ελαιοπαραγωγών Ελλάδος, φιλοξενείται στην ¨Εργάνη¨ - στο ψηφιακό αρχείο του Ιστορικού Αρχείου Αιγαίου
«Μηνιαία Επιθεώρησις προαγωγής της Ελληνικής Ελαιοπαραγωγής (συνεταιριστική, οικονομική, τεχνική και επαγγελματική) –Εκδίδεται υπό της «Ελαιουργικής», Κεντρικής Συνεταιριστικής Ενώσεως Ελαιοπαραγωγών Ελλάδος».
Τα παραπάνω λόγια –επιπλέον του ιδιαίτερου χαρακτηριστικού διακόσμου– αποτυπώνονται στο εξώφυλλο του 51ου τεύχους, έκδοσης Μαρτίου 1957 με έδρα την Αθήνα, του περιοδικού "Η Εληά".
Στην παρουσίαση του περιεχομένου του διαβάζουμε ότι: «Πρόκειται για τεύχος μηνιαίου περιοδικού που ασχολείται αποκλειστικά με το ελαιόδεντρο και το λάδι». Το 2014, το Ιστορικό Αρχείο Αιγαίου «Εργάνη», -μέσω του τεκμηριωτή Αργύρη Χατζημαλλή- ως ο κατάλληλος φορέας διαχείρισης του υλικού πρόσθεσε στο ψηφιακό του αρχείο, ολόκληρο το τεύχος του περιοδικού το οποίο μπορείτε να βρείτε στην διεύθυνση ergani-repository.gr
Στις 32 σελίδες του περιοδικού φιλοξενούνται θέματα σχετικά με την ελαιοκομική σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, με ειδήσεις σχετικές με την οικονομία, το εμπόριο και την αγορά, από το συνεταιριστικό κίνημα και τα γεωργικά φάρμακα, μέχρι «το ρόλο της Εληάς και των προϊόντων της εις την διαμόρφωση του Χριστιανισμού και της ορθοδόξου Εκκλησίας, κυρίως».
Στη πρώτη σελίδα, από ένα άρθρο –αγνώστου συντάκτη- με τίτλο «Τι κάμνει το κράτος δια την ελαιοπαραγωγήν και τι οραματίζονται διάφοροι αρθρογράφοι» παραθέτω ένα σχετικό απόσπασμα λίγων λέξεων το οποίο αποτυπώνει –εν έτη 1957- την σχέση αγροτών και κράτους: «…όλοι οι αρθρογράφοι συνιστούν την αύξηση της παραγωγής δια της καλυτέρας περιποιήσεως των 65 εκατομμυρίων ημερών ελαιοδένδρων, ως και της εξημερώσεως, ως και δια της εξημερώσεως των 25 εκατομμυρίων αγριελαίων. Σωστά. Αλλά από ποιούς θα γίνουν αυτά τα πράγματα; Από τους ελαιοπαραγωγούς; Αποκλείεται. Διότι το κράτος, από το 1946, από της απελευθερώσεως δηλαδή, είναι γνωστόν ότι έχει κηρύξει πόλεμον εξοντώσεως των ελαιοπαραγωγών από διαφόρους προφάσεις. Σπανίως ήκουσε, σπανίως έδωσε καμμίαν προσοχήν εις τα αιτήματά των και ουδέποτε επροθυμοποιήθη να τα ικανοποιήση. Η ελαϊκή πολιτική χαράσσεται από τους «επιμελητάς» της καταναλώσεως, δηλαδή από το Υπουργείον Εφοδιασμού. Το Υπουργείον Γεωργίας δεν ακούεται, ως επίσης δεν ακούεται και το Υπουργείον εμπορίου..»
anatakti
«Μηνιαία Επιθεώρησις προαγωγής της Ελληνικής Ελαιοπαραγωγής (συνεταιριστική, οικονομική, τεχνική και επαγγελματική) –Εκδίδεται υπό της «Ελαιουργικής», Κεντρικής Συνεταιριστικής Ενώσεως Ελαιοπαραγωγών Ελλάδος».
Τα παραπάνω λόγια –επιπλέον του ιδιαίτερου χαρακτηριστικού διακόσμου– αποτυπώνονται στο εξώφυλλο του 51ου τεύχους, έκδοσης Μαρτίου 1957 με έδρα την Αθήνα, του περιοδικού "Η Εληά".
Στην παρουσίαση του περιεχομένου του διαβάζουμε ότι: «Πρόκειται για τεύχος μηνιαίου περιοδικού που ασχολείται αποκλειστικά με το ελαιόδεντρο και το λάδι». Το 2014, το Ιστορικό Αρχείο Αιγαίου «Εργάνη», -μέσω του τεκμηριωτή Αργύρη Χατζημαλλή- ως ο κατάλληλος φορέας διαχείρισης του υλικού πρόσθεσε στο ψηφιακό του αρχείο, ολόκληρο το τεύχος του περιοδικού το οποίο μπορείτε να βρείτε στην διεύθυνση ergani-repository.gr
Στις 32 σελίδες του περιοδικού φιλοξενούνται θέματα σχετικά με την ελαιοκομική σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, με ειδήσεις σχετικές με την οικονομία, το εμπόριο και την αγορά, από το συνεταιριστικό κίνημα και τα γεωργικά φάρμακα, μέχρι «το ρόλο της Εληάς και των προϊόντων της εις την διαμόρφωση του Χριστιανισμού και της ορθοδόξου Εκκλησίας, κυρίως».
Στη πρώτη σελίδα, από ένα άρθρο –αγνώστου συντάκτη- με τίτλο «Τι κάμνει το κράτος δια την ελαιοπαραγωγήν και τι οραματίζονται διάφοροι αρθρογράφοι» παραθέτω ένα σχετικό απόσπασμα λίγων λέξεων το οποίο αποτυπώνει –εν έτη 1957- την σχέση αγροτών και κράτους: «…όλοι οι αρθρογράφοι συνιστούν την αύξηση της παραγωγής δια της καλυτέρας περιποιήσεως των 65 εκατομμυρίων ημερών ελαιοδένδρων, ως και της εξημερώσεως, ως και δια της εξημερώσεως των 25 εκατομμυρίων αγριελαίων. Σωστά. Αλλά από ποιούς θα γίνουν αυτά τα πράγματα; Από τους ελαιοπαραγωγούς; Αποκλείεται. Διότι το κράτος, από το 1946, από της απελευθερώσεως δηλαδή, είναι γνωστόν ότι έχει κηρύξει πόλεμον εξοντώσεως των ελαιοπαραγωγών από διαφόρους προφάσεις. Σπανίως ήκουσε, σπανίως έδωσε καμμίαν προσοχήν εις τα αιτήματά των και ουδέποτε επροθυμοποιήθη να τα ικανοποιήση. Η ελαϊκή πολιτική χαράσσεται από τους «επιμελητάς» της καταναλώσεως, δηλαδή από το Υπουργείον Εφοδιασμού. Το Υπουργείον Γεωργίας δεν ακούεται, ως επίσης δεν ακούεται και το Υπουργείον εμπορίου..»
anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στη φυλακή η νύφη για εξύβριση!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
