2018-08-23 08:50:25
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ Ἀπόστολος: τῆς ἑορτῆς, 15 Αὐγ. (Φιλιπ. β΄ 5-11)
5 τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, 6 ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, 7 ἀλλ’ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος,
8 καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ. 9 διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, 10 ἵνα ἐν
τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, 11 καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ πατρός.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
5 Ἐφόσον δηλαδή εἶστε μαθητές καί δοῦλοι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, πρέπει νά μιμηθεῖτε τήν ταπείνωση καί τήν αὐταπάρνησή του. Ἄς ὑπάρχει λοιπόν μέσα σας αὐτό τό φρόνημα τῆς ταπεινώσεως καί αὐταπαρνήσεως πού εἶχε κι ὁ Ἰησοῦς Χριστός
. 6 Ὁ Ἰησοῦς Χριστός δηλαδή, ἄν καί εἶχε τήν ἴδια οὐσία καί φύση μέ τόν Θεό Πατέρα καί ὡς ἀπαράλλακτη καί ζωντανή εἰκόνα τοῦ Θεοῦ εἶχε τή μορφή καί τή φύση τοῦ Θεοῦ, δέν θεώρησε τήν ἰσότητά του μέ τόν Θεό Πατέρα ἀποτέλεσμα ἁρπαγῆς. Διότι ἐάν ἦταν ἀποτέλεσμα ἁρπαγῆς, δέν θά τολμοῦσε νά τό ἀποθέσει, ἀπό φόβο μήπως τό χάσει. 7 Ἀλλά κένωσε τόν ἑαυτό του συγκαλύπτοντας καί κρύβοντας γιά κάποιο διάστημα τή δόξα καί τό μεγαλεῖο τῆς θεότητός του. Πῆρε μορφή δούλου καί ἔγινε ὅμοιος μέ τούς ἀνθρώπους. 8 Κι ἐνῶ παρουσιάστηκε μέ τήν ἐξωτερική ὄψη τοῦ ἀνθρώπου, δέν ἦταν μόνον ἄνθρωπος, ὅπως φαινόταν, ἀλλά ἦταν συγχρόνως καί Θεός. Καί ταπείνωσε τόν ἑαυτό του δείχνοντας τέλεια ὑπακοή μέχρι θανάτου, καί μάλιστα θανάτου σταυρικοῦ, πού εἶναι ὁ πλέον ὀδυνηρός καί ἀτιμωτικός θάνατος. 9 Γιά τήν ταπείνωση λοιπόν καί τήν ὑπακοή του αὐτή ὁ Θεός τόν ὑπερύψωσε καί ὡς ἄνθρωπο καί τοῦ χάρισε ὄνομα, τό ὄνομα Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, πού εἶναι πάνω ἀπό κάθε ἄλλο ὄνομα. 10 Τόν ὑπερύψωσε, ὥστε στό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ νά γονατίσουν ταπεινά καί νά τόν προσκυνήσουν λατρευτικά καί οἱ ἄγγελοι στόν οὐρανό καί οἱ ἄνθρωποι στή γῆ καί οἱ ψυχές τῶν νεκρῶν στά καταχθόνια· ἀλλά κι αὐτά τά δαιμονικά ὄντα πού εἶναι στά καταχθόνια μέ τρόμο νά ὑποκλιθοῦν μπροστά στό μεγαλεῖο του. 11 Κι ἔτσι κάθε γλώσσα νά ὁμολογήσει φανερά, δυνατά καί ξεκάθαρα ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι Κύριος. Καί μέ τήν ὁμολογία αὐτή καί τήν ἀναγνώριση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὡς Κυρίου θά δοξάζεται ὁ Θεός Πατήρ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Εὐαγγέλιον: τῆς ἑορτῆς, 15 Αὐγ. (Λουκᾶ ι΄ 38-42, ια΄ 27-28)
38 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτοὺς καὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς κώμην τινά. γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. 39 καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. 40 ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. 41 ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· 42 ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ᾿ αὐτῆς.
ια΄ 27 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας. 28 αὐτὸς δὲ εἶπε· μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
38 Κι ἐνῶ ὁ Ἰησοῦς μαζί μέ τούς μαθητές του κι ὅσους τόν ἀκολουθοῦσαν προχωροῦσαν μέ κατεύθυνση τήν Ἱερουσαλήμ, μπῆκε αὐτός σ’ ἕνα χωριό. Καί κάποια γυναίκα πού ὀνομαζόταν Μάρθα τόν ὑποδέχθηκε στό σπίτι της. 39 Αὐτή εἶχε μία ἀδελφή πού λεγόταν Μαρία, ἡ ὁποία ὄχι μόνο ὑποδέχθηκε τόν Ἰησοῦ ὅπως ἡ Μάρθα, ἀλλά καί κάθισε κοντά στά πόδια του ὡς ταπεινή μαθήτρια κι ἄκουγε μέ ἀπερίσπαστη προσοχή τή διδασκαλία του. 40 Ἡ Μάρθα ὅμως ἦταν ἀπασχολημένη καί πνιγμένη σέ πολλές ἐργασίες, φροντίζοντας νά ἑτοιμάσει τό φαγητό καί νά περιποιηθεῖ τόν Διδάσκαλο. Κάποια στιγμή λοιπόν στάθηκε κοντά στόν Χριστό καί τοῦ εἶπε: Κύριε, δέν σέ νοιάζει πού ἡ ἀδελφή μου μέ ἄφησε μόνη μου νά ὑπηρετῶ καί νά ἑτοιμάζω τό τραπέζι; Πές της λοιπόν νά μέ βοηθήσει. 41 Τότε τῆς ἀποκρίθηκε ὁ Ἰησοῦς: Μάρθα, Μάρθα, βασανίζεις καί ταλαιπωρεῖς τό νοῦ σου μέ πολλές ἀγωνιώδεις φροντίδες, καί κουράζεις τό σῶμα σου γιά νά προετοιμάσεις πολλά πράγματα. 42 Ἐνῶ ἕνα εἶναι χρήσιμο καί ἀναγκαῖο, ἡ ἀκρόαση τῆς διδασκαλίας μου. Αὐτή εἶναι ἡ ἀναγκαία πνευματική τροφή γιά τήν ψυχή. Αὐτήν τήν τροφή διάλεξε ἡ Μαρία, τήν καλή καί ὠφέλιμη μερίδα, πού δέν θά τῆς ἀφαιρεθεῖ ποτέ. Διότι οἱ ὠφέλειες τῆς πνευματικῆς αὐτῆς τροφῆς δέν εἶναι προσωρινές καί φθαρτές, ἀλλά πνευματικές καί αἰώνιες.
ια΄ 27 Κι ἐνῶ ὁ Ἰησοῦς τά ἔλεγε αὐτά, κάποια γυναίκα ἀπ’ τό πλῆθος, ἐπειδή ἐνθουσιάστηκε ἀπό τή διδασκαλία του, ἔβγαλε μιά δυνατή φωνή καί εἶπε: Εὐτυχισμένη ἡ κοιλιά πού σέ βάστασε καί οἱ μαστοί πού θήλασες. Εὐτυχισμένη δηλαδή ἡ μητέρα πού σέ γέννησε καί σέ ἀνέθρεψε. 28 Κι αὐτός εἶπε: Ἀληθινά, εὐτυχισμένη εἶναι ἡ μητέρα μου· ἀλλά μήν ξεχνᾶτε ὅτι μακάριοι εἶναι ὅσοι ἀκοῦνε τό λόγο τοῦ Θεοῦ καί τόν ἐφαρμόζουν. Μ’ αὐτή τήν ἔννοια, αὐτή πού μέ γέννησε καί μέ θήλασε, γι’ αὐτό ἀκριβῶς δέχθηκε τή μεγαλύτερη τιμή καί ἀξιώθηκε νά γίνει μητέρα μου, διότι φύλαξε πάντοτε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ.
paraklisi
5 τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, 6 ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, 7 ἀλλ’ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος,
8 καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ. 9 διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, 10 ἵνα ἐν
τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, 11 καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ πατρός.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
5 Ἐφόσον δηλαδή εἶστε μαθητές καί δοῦλοι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, πρέπει νά μιμηθεῖτε τήν ταπείνωση καί τήν αὐταπάρνησή του. Ἄς ὑπάρχει λοιπόν μέσα σας αὐτό τό φρόνημα τῆς ταπεινώσεως καί αὐταπαρνήσεως πού εἶχε κι ὁ Ἰησοῦς Χριστός
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Εὐαγγέλιον: τῆς ἑορτῆς, 15 Αὐγ. (Λουκᾶ ι΄ 38-42, ια΄ 27-28)
38 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτοὺς καὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς κώμην τινά. γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. 39 καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. 40 ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. 41 ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· 42 ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ᾿ αὐτῆς.
ια΄ 27 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας. 28 αὐτὸς δὲ εἶπε· μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
38 Κι ἐνῶ ὁ Ἰησοῦς μαζί μέ τούς μαθητές του κι ὅσους τόν ἀκολουθοῦσαν προχωροῦσαν μέ κατεύθυνση τήν Ἱερουσαλήμ, μπῆκε αὐτός σ’ ἕνα χωριό. Καί κάποια γυναίκα πού ὀνομαζόταν Μάρθα τόν ὑποδέχθηκε στό σπίτι της. 39 Αὐτή εἶχε μία ἀδελφή πού λεγόταν Μαρία, ἡ ὁποία ὄχι μόνο ὑποδέχθηκε τόν Ἰησοῦ ὅπως ἡ Μάρθα, ἀλλά καί κάθισε κοντά στά πόδια του ὡς ταπεινή μαθήτρια κι ἄκουγε μέ ἀπερίσπαστη προσοχή τή διδασκαλία του. 40 Ἡ Μάρθα ὅμως ἦταν ἀπασχολημένη καί πνιγμένη σέ πολλές ἐργασίες, φροντίζοντας νά ἑτοιμάσει τό φαγητό καί νά περιποιηθεῖ τόν Διδάσκαλο. Κάποια στιγμή λοιπόν στάθηκε κοντά στόν Χριστό καί τοῦ εἶπε: Κύριε, δέν σέ νοιάζει πού ἡ ἀδελφή μου μέ ἄφησε μόνη μου νά ὑπηρετῶ καί νά ἑτοιμάζω τό τραπέζι; Πές της λοιπόν νά μέ βοηθήσει. 41 Τότε τῆς ἀποκρίθηκε ὁ Ἰησοῦς: Μάρθα, Μάρθα, βασανίζεις καί ταλαιπωρεῖς τό νοῦ σου μέ πολλές ἀγωνιώδεις φροντίδες, καί κουράζεις τό σῶμα σου γιά νά προετοιμάσεις πολλά πράγματα. 42 Ἐνῶ ἕνα εἶναι χρήσιμο καί ἀναγκαῖο, ἡ ἀκρόαση τῆς διδασκαλίας μου. Αὐτή εἶναι ἡ ἀναγκαία πνευματική τροφή γιά τήν ψυχή. Αὐτήν τήν τροφή διάλεξε ἡ Μαρία, τήν καλή καί ὠφέλιμη μερίδα, πού δέν θά τῆς ἀφαιρεθεῖ ποτέ. Διότι οἱ ὠφέλειες τῆς πνευματικῆς αὐτῆς τροφῆς δέν εἶναι προσωρινές καί φθαρτές, ἀλλά πνευματικές καί αἰώνιες.
ια΄ 27 Κι ἐνῶ ὁ Ἰησοῦς τά ἔλεγε αὐτά, κάποια γυναίκα ἀπ’ τό πλῆθος, ἐπειδή ἐνθουσιάστηκε ἀπό τή διδασκαλία του, ἔβγαλε μιά δυνατή φωνή καί εἶπε: Εὐτυχισμένη ἡ κοιλιά πού σέ βάστασε καί οἱ μαστοί πού θήλασες. Εὐτυχισμένη δηλαδή ἡ μητέρα πού σέ γέννησε καί σέ ἀνέθρεψε. 28 Κι αὐτός εἶπε: Ἀληθινά, εὐτυχισμένη εἶναι ἡ μητέρα μου· ἀλλά μήν ξεχνᾶτε ὅτι μακάριοι εἶναι ὅσοι ἀκοῦνε τό λόγο τοῦ Θεοῦ καί τόν ἐφαρμόζουν. Μ’ αὐτή τήν ἔννοια, αὐτή πού μέ γέννησε καί μέ θήλασε, γι’ αὐτό ἀκριβῶς δέχθηκε τή μεγαλύτερη τιμή καί ἀξιώθηκε νά γίνει μητέρα μου, διότι φύλαξε πάντοτε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ.
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Συναγερμός στον ΠΟΥ για τον Ιό του Δυτικού Νείλου στην Ευρώπη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ