2018-08-27 08:53:10
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. ιδ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν
(Β΄ Κορ. ιβ΄ 10-19)
10 διὸ εὐδοκῶ ἐν ἀσθενείαις, ἐν ὕβρεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν διωγμοῖς, ἐν στενοχωρίαις, ὑπὲρ Χριστοῦ· ὅταν γὰρ ἀσθενῶ, τότε δυνατός εἰμι. 11 Γέγονα ἄφρων καυχώμενος! ὑμεῖς με ἠναγκάσατε. ἐγὼ γὰρ ὤφειλον ὑφ᾿ ὑμῶν συνίστασθαι· οὐδὲν γὰρ ὑστέρησα τῶν ὑπερλίαν ἀποστόλων, εἰ καὶ οὐδέν εἰμι.
12 τὰ μὲν σημεῖα τοῦ ἀποστόλου κατειργάσθη ἐν ὑμῖν ἐν πάσῃ ὑπομονῇ, ἐν σημείοις καὶ τέρασι καὶ δυνάμεσι. 13 τί γάρ ἐστιν ὃ ἡττήθητε ὑπὲρ τὰς λοιπὰς ἐκκλησίας, εἰ μὴ ὅτι αὐτὸς ἐγὼ οὐ κατενάρκησα ὑμῶν; χαρίσασθέ μοι τὴν ἀδικίαν ταύτην. 14 Ἰδοὺ τρίτον
ἑτοίμως ἔχω ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς, καὶ οὐ καταναρκήσω ὑμῶν· οὐ γὰρ ζητῶ τὰ ὑμῶν, ἀλλὰ ὑμᾶς. οὐ γὰρ ὀφείλει τὰ τέκνα τοῖς γονεῦσι θησαυρίζειν, ἀλλ᾿ οἱ γονεῖς τοῖς τέκνοις. 15 ἐγὼ δὲ ἥδιστα δαπανήσω καὶ ἐκδαπανηθήσομαι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν, εἰ καὶ περισσοτέρως ὑμᾶς ἀγαπῶν ἧττον ἀγαπῶμαι
. 16 Ἔστω δέ, ἐγὼ οὐ κατεβάρησα ὑμᾶς, ἀλλ᾿ ὑπάρχων πανοῦργος δόλῳ ὑμᾶς ἔλαβον. 17 μή τινα ὧν ἀπέσταλκα πρὸς ὑμᾶς, δι᾿ αὐτοῦ ἐπλεονέκτησα ὑμᾶς; 18 παρεκάλεσα Τίτον καὶ συναπέστειλα τὸν ἀδελφόν· μήτι ἐπλεονέκτησεν ὑμᾶς Τίτος; οὐ τῷ αὐτῷ πνεύματι περιεπατήσαμεν; οὐ τοῖς αὐτοῖς ἴχνεσι; 19 Πάλιν δοκεῖτε ὅτι ὑμῖν ἀπολογούμεθα; κατενώπιον τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ λαλοῦμεν· τὰ δὲ πάντα, ἀγαπητοί, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν οἰκοδομῆς.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
10 Γι’ αὐτό εὐφραίνομαι στίς ἀσθένειες, στούς χλευασμούς, στίς ἀνάγκες, στούς διωγμούς, στίς στενοχώ- ριες, ὅταν τά ὑποφέρω ὅλα αὐτά γιά τή δόξα τοῦ Χριστοῦ. Διότι ὅταν μέ τίς θλίψεις καί τίς περιπέτειες φαίνομαι ἐξαιρετικά ἀσθενής, τότε εἶμαι δυνατός. Διότι τότε μοῦ δίνει ὁ Θεός περισσότερη χάρη. 11 Ἔγινα ἀνόητος μέ τίς καυχήσεις μου αὐτές! Ἀλλά ἐσεῖς μέ ἀναγκάσατε νά γίνω. Διότι ἐγώ εἶχα τό δικαίωμα νά συστήνομαι ἀπό σᾶς καί ὄχι νά βρίσκομαι στήν ἀνάγκη νά σᾶς συστήσω τόν ἑαυτό μου. Καί εἶχα τό δικαίωμα νά συστήνομαι ἀπό σᾶς, διότι σέ τίποτε δέν ἀποδείχθηκα κατώτερος ἀπό τούς ἄλλους περισσότερο ἐπιφανεῖς ἀποστόλους, ἄν καί χωρίς τή χάρη τοῦ Θεοῦ δέν εἶμαι τίποτε. 12 Ὅλες τίς ἀποδείξεις πού πιστοποιοῦν ὅτι εἶμαι ἀπόστολος σᾶς τίς παρουσίασα ἀνάμεσά σας μέ κάθε ὑπομονή καί μέ διάφορα ὑπερφυσικά ἔργα, δηλαδή μέ θεϊκά σημεῖα, μέ ἐκπληκτικά θαύματα καί μέ ὑπερφυσικές δυνάμεις. 13 Διότι ποιό εἶναι ἐκεῖνο στό ὁποῖο φανήκατε κατώτεροι ἀπ’ τίς ἄλλες Ἐκκλησίες, ἐκτός ἀπό τό ὅτι ἐγώ δέν σᾶς ἐπιβάρυνα μέ τά ἔξοδα τῆς συντηρήσεώς μου; Συγχωρῆστε μου τήν ἀδικία αὐτή. 14 Νά τώρα, γιά τρίτη φορά εἶμαι ἕτοιμος νά ἔλθω σέ σᾶς καί δέν θά σᾶς ἐπιβαρύνω. Διότι δέν ζητῶ τά δικά σας χρήματα, ἀλλά ἐσᾶς τούς ἴδιους, γιά νά σᾶς ὁδηγήσω στή σωτηρία. Καί δέν ζητῶ τά χρήματά σας, διότι δέν εἶναι ὑποχρεωμένα τά παιδιά νά μαζεύουν χρήματα γιά τούς γονεῖς, ἀλλά οἱ γονεῖς γιά τά παιδιά. 15 Ἐγώ ὅμως θά κάνω καί κάτι περισσότερο: Πολύ εὐχαρίστως θά δαπανήσω χρήματα, ἀλλά κι ἐγώ ὁ ἴδιος θά δαπανηθῶ ὁλοκληρωτικά γιά τή σωτηρία τῶν ψυχῶν σας. Ἄν καί, ἐνῶ ἐγώ σᾶς ἀγαπῶ ἀσυγκρίτως περισσότερο, ἐσεῖς μέ ἀγαπᾶτε πολύ λιγότερο. 16 Ἀλλ’ ἔστω, ὅπως λένε οἱ ψευδοδιδάσκαλοι, ἐγώ ὁ ἴδιος δέν σᾶς ἐπιβάρυνα· ἀλλά ἐπειδή εἶμαι στή φύση μου πανοῦργος, μέ δόλο σᾶς ἔπιασα στά δίχτυα μου. 17 Σέ τί λοιπόν σᾶς ἐξαπάτησα; Μήπως μέσῳ κανενός ἄλλου ἀπό ἐκείνους πού σᾶς ἔχω ἀποστείλει σᾶς ἐκμεταλλεύθηκα καί σᾶς πῆρα χρήματα μέ πλεονεξία; 18 Παρακάλεσα τόν Τίτο νά ἔλθει στήν Κόρινθο κι ἔστειλα μαζί του τόν γνωστό σας ἀδελφό. Μήπως ὁ Τίτος σᾶς ἐκμεταλλεύθηκε σέ τίποτε; Δέν συμπεριφερθήκαμε ὅλοι μας μέ τό ἴδιο πνεῦμα καί φρόνημα καί μέ τά ἴδια αἰσθήματα; Δέν βαδίσαμε ὅλοι στά ἴδια ἴχνη; 19 Πάλι νομίζετε ὅτι μ’ αὐτά ζητοῦμε νά ἀπολογηθοῦμε σέ σᾶς; Ὄχι. Ἐσεῖς δέν ἔχετε ἁρμοδιότητα νά μᾶς κρίνετε καί νά μᾶς δικάσετε. Ἀλλά μιλοῦμε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἐμπνεόμενοι ἀπό τόν Χριστό. Κι ὅλα αὐτά τά λέμε, ἀγαπητοί, γιά τή δική σας πνευματική ὠφέλεια καί οἰκοδομή.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιδ΄ ἑβδ. Ματθαίου (Μάρκ. δ΄ 10-23)
10 Ὅτε δὲ ἐγένετο κατὰ μόνας, ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ περὶ αὐτὸν σὺν τοῖς δώδεκα τὴν παραβολήν. 11 καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ· ἐκείνοις δὲ τοῖς ἔξω ἐν παραβολαῖς τὰ πάντα γίνεται, 12 ἵνα βλέποντες βλέπωσι καὶ μὴ ἴδωσι, καὶ ἀκούοντες ἀκούωσι καὶ μὴ συνιῶσι, μήποτε ἐπιστρέψωσι καὶ ἀφεθῇ αὐτοῖς τὰ ἁμαρτήματα. 13 καὶ λέγει αὐτοῖς· οὐκ οἴδατε τὴν παραβολὴν ταύτην, καὶ πῶς πάσας τὰς παραβολὰς γνώσεσθε; 14 ὁ σπείρων τὸν λόγον σπείρει. 15 οὗτοι δέ εἰσιν οἱ παρὰ τὴν ὁδὸν ὅπου σπείρεται ὁ λόγος, καὶ ὅταν ἀκούσωσιν, εὐθὺς ἔρχεται ὁ σατανᾶς καὶ αἴρει τὸν λόγον τὸν ἐσπαρμένον ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν. 16 καὶ οὗτοι ὁμοίως εἰσὶν οἱ ἐπὶ τὰ πετρώδη σπειρόμενοι, οἳ ὅταν ἀκούσωσι τὸν λόγον, εὐθὺς μετὰ χαρᾶς λαμβάνουσιν αὐτόν, 17 καὶ οὐκ ἔχουσι ρίζαν ἐν ἑαυτοῖς, ἀλλὰ πρόσκαιροί εἰσιν· εἶτα γενομένης θλίψεως ἢ διωγμοῦ διὰ τὸν λόγον, εὐθὺς σκανδαλίζονται. 18 καὶ οὗτοί εἰσιν οἱ εἰς τὰς ἀκάνθας σπειρόμενοι, οἱ τὸν λόγον ἀκούοντες, 19 καὶ αἱ μέριμναι τοῦ αἰῶνος τούτου καὶ ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου καὶ αἱ περὶ τὰ λοιπὰ ἐπιθυμίαι εἰσπορευόμεναι συμπνίγουσι τὸν λόγον, καὶ ἄκαρπος γίνεται. 20 καὶ οὗτοί εἰσιν οἱ ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν σπαρέντες, οἵτινες ἀκούουσι τὸν λόγον καὶ παραδέχονται, καὶ καρποφοροῦσιν ἐν τριάκοντα καὶ ἐν ἑξήκοντα καὶ ἐν ἑκατόν. 21 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· μήτι ἔρχεται ὁ λύχνος ἵνα ὑπὸ τὸν μόδιον τεθῇ ἢ ὑπὸ τὴν κλίνην; οὐχ ἵνα ἐπὶ τὴν λυχνίαν ἐπιτεθῇ; 22 οὐ γάρ ἐστι κρυπτὸν ὃ ἐὰν μὴ φανερωθῇ, οὐδὲ ἐγένετο ἀπόκρυφον ἀλλ᾿ ἵνα ἔλθῃ εἰς φανερόν. 23 εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
10 Ὅταν ἔμεινε μόνος του, τόν ρώτησε ὁ εὐρύτερος κύκλος τῶν μαθητῶν του μαζί μέ τούς δώδεκα τή σημασία τῆς παραβολῆς. 11 Κι ἄρχισε νά τούς λέει: Σέ σᾶς μόνο, ἐπειδή ἔχετε καλή διάθεση, δόθηκε ἀπό τόν Θεό ὡς χάρη νά μάθετε τίς μυστηριώδεις ἀλήθειες τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Σ’ ἐκείνους ὅμως πού εἶναι ἔξω ἀπό τή βασιλεία αὐτή καί δέν ἔχουν διάθεση νά πιστέψουν, ὅλη ἡ διδασκαλία τῶν μυστικῶν αὐτῶν ἀληθειῶν γίνεται μέ παραβολές. 12 Ὁ νοῦς τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν εἶναι ἀνίκανος γιά πνευματική διδασκαλία. Γι’ αὐτό τούς διδάσκω μέ τόν τρόπο αὐτό, γιά νά βλέπουν βέβαια μέ τά σωματικά τους μάτια, ἀλλά νά μήν μποροῦν νά δοῦν βαθύτερα μέ τά πνευματικά τους μάτια τά μυστικά τῆς οὐράνιας βασιλείας, πού σκεπάζονται κάτω ἀπό τό κάλυμμα τῶν παραβολῶν. Κι ὅταν ἀκοῦν τή διδασκαλία μου, νά ἀκοῦν βέβαια μέ τά σωματικά τους αὐτιά, ἀλλά νά μήν μποροῦν νά καταλάβουν τήν πολύτιμη ἀξία της· ἀφοῦ ἀρνοῦνται νά ἐπιστρέψουν μέ τή μετάνοια στό Θεό, ὥστε νά συγχωρηθοῦν τά ἁμαρτήματά τους. 13 Καί τούς λέει: Δέν καταλάβατε τή σημασία τῆς παραβολῆς αὐτῆς, πού δέν εἶναι ἡ δυσκολότερη ἀπό ὅλες τίς ἄλλες. Καί τότε πῶς θά μπορέσετε νά κατανοήσετε ὅλες τίς ἄλλες παραβολές; 14 Αὐτός πού σύμφωνα μέ τήν παραβολή σπέρνει, εἶναι ἐκεῖνος πού σπέρνει στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων τό λόγο τοῦ Θεοῦ. 15 Κι ἐκεῖνοι οἱ σπόροι πού ἔπεσαν κοντά στόν δρόμο συμβολίζουν τούς ἀνθρώπους στούς ὁποίους σπείρεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, καί ὅταν τόν ἀκούσουν, ἔρχεται ἀμέσως ὁ σατανάς καί ἀφαιρεῖ τόν λόγο πού ἔχει σπαρεῖ μέ τό κήρυγμα μέσα στίς καρδιές τους. 16 Ἐκεῖνοι οἱ σπόροι πού ἔπεσαν στά πετρώδη μέρη παρόμοια συμβολίζουν τούς ἀνθρώπους πού ὅταν ἀκούσουν τόν λόγο, τόν δέχονται ἀμέσως μέ χαρά καί ἐνθουσιασμό· 17 ὅμως δέν ἔχουν ρίζα μέσα τους, ἀλλά εἶναι ἀσταθεῖς καί ἡ προθυμία τους διαρκεῖ λίγο χρόνο. Ἔπειτα, ὅταν ἔλθει θλίψη ἤ διωγμός ἐξαιτίας τοῦ λόγου τοῦ εὐαγγελίου, ἀμέσως οἱ ἄνθρωποι αὐτοί σκοντάφτουν καί χάνουν τόν ἐνθουσιασμό τους καί τήν πίστη τους. 18 Κι ἐκεῖνοι οἱ σπόροι πού σπάρθηκαν στά ἀγκάθια συμβολίζουν τούς ἀνθρώπους πού ἄκουσαν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, 19 ἀλλά οἱ ἀγωνιώδεις φροντίδες γιά τή ζωή αὐτή καί ἡ ἀπάτη πού φέρνει ὁ πλοῦτος μέ τήν προσκόλληση στό χρῆμα καί μέ τή ματαιότητα τῶν ἐπιδείξεων, καθώς καί οἱ ἐπιθυμίες πού γεννοῦν τά ἄλλα θέλγητρα καί οἱ ἡδονές τοῦ κόσμου μπαίνουν μέσα στήν ψυχή πού σπάρθηκε ὁ λόγος, καί τόν πνίγουν καί γίνεται ἄκαρπος. 20 Τέλος ἐκεῖνοι οἱ σπόροι πού σπάρθηκαν στή γῆ τήν καλή συμβολίζουν τούς ἀνθρώπους πού ἀκοῦν τό λόγο καί τόν παραδέχονται καί καρποφοροῦν τριανταπλάσια καί ἑξηνταπλάσια καί ἑκατονταπλάσια. 21 Τούς ἔλεγε ἐπίσης ὁ Ἰησοῦς: Μέ τή διδασκαλία μου ἄναψα στίς ψυχές σας φῶς, καί γίνατε πνευματικά λυχνάρια. Μήπως τό ἀναμμένο λυχνάρι τό φέρνουν γιά νά τό τοποθετήσουν κάτω ἀπό τό δοχεῖο μέ τό ὁποῖο μετροῦν τό σιτάρι ἤ κάτω ἀπό τό κρεβάτι; Ὄχι βέβαια. Δέν φέρνουν τό λυχνάρι γιά νά τό τοποθετήσουν πάνω στό λυχνοστάτη; Βεβαίως. Ἔτσι κι ἐσεῖς πρέπει νά φωτίζετε τούς ἀνθρώπους καί νά μήν κρύβετε αὐτά πού τώρα ἀκοῦτε, ἀλλά νά τά διαδίδετε καί στούς ἄλλους. 22 Διότι δέν ὑπάρχει τίποτε κρυφό καί μυστικό παρά γιά νά φανερωθεῖ· καί δέν ὑπῆρξε κανένα μυστικό παρά γιά νά γίνει φανερό. Καί ἡ διδασκαλία μου λοιπόν δέν θά μείνει μυστική καί σκεπασμένη, ἀλλά θά φανερωθεῖ καί θά φωτίσει τόν κόσμο. 23 Ἐάν ἔχει κανείς πνευματικά αὐτιά γιά νά ἀκούει καί νά κατανοεῖ τήν πολύτιμη ἀξία τῆς διδασκαλίας μου, ἄς ἀκούει κι ἄς ὠφελεῖται ἀπ’ αὐτήν.
paraklisi
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. ιδ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν
(Β΄ Κορ. ιβ΄ 10-19)
10 διὸ εὐδοκῶ ἐν ἀσθενείαις, ἐν ὕβρεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν διωγμοῖς, ἐν στενοχωρίαις, ὑπὲρ Χριστοῦ· ὅταν γὰρ ἀσθενῶ, τότε δυνατός εἰμι. 11 Γέγονα ἄφρων καυχώμενος! ὑμεῖς με ἠναγκάσατε. ἐγὼ γὰρ ὤφειλον ὑφ᾿ ὑμῶν συνίστασθαι· οὐδὲν γὰρ ὑστέρησα τῶν ὑπερλίαν ἀποστόλων, εἰ καὶ οὐδέν εἰμι.
12 τὰ μὲν σημεῖα τοῦ ἀποστόλου κατειργάσθη ἐν ὑμῖν ἐν πάσῃ ὑπομονῇ, ἐν σημείοις καὶ τέρασι καὶ δυνάμεσι. 13 τί γάρ ἐστιν ὃ ἡττήθητε ὑπὲρ τὰς λοιπὰς ἐκκλησίας, εἰ μὴ ὅτι αὐτὸς ἐγὼ οὐ κατενάρκησα ὑμῶν; χαρίσασθέ μοι τὴν ἀδικίαν ταύτην. 14 Ἰδοὺ τρίτον
ἑτοίμως ἔχω ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς, καὶ οὐ καταναρκήσω ὑμῶν· οὐ γὰρ ζητῶ τὰ ὑμῶν, ἀλλὰ ὑμᾶς. οὐ γὰρ ὀφείλει τὰ τέκνα τοῖς γονεῦσι θησαυρίζειν, ἀλλ᾿ οἱ γονεῖς τοῖς τέκνοις. 15 ἐγὼ δὲ ἥδιστα δαπανήσω καὶ ἐκδαπανηθήσομαι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν, εἰ καὶ περισσοτέρως ὑμᾶς ἀγαπῶν ἧττον ἀγαπῶμαι
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
10 Γι’ αὐτό εὐφραίνομαι στίς ἀσθένειες, στούς χλευασμούς, στίς ἀνάγκες, στούς διωγμούς, στίς στενοχώ- ριες, ὅταν τά ὑποφέρω ὅλα αὐτά γιά τή δόξα τοῦ Χριστοῦ. Διότι ὅταν μέ τίς θλίψεις καί τίς περιπέτειες φαίνομαι ἐξαιρετικά ἀσθενής, τότε εἶμαι δυνατός. Διότι τότε μοῦ δίνει ὁ Θεός περισσότερη χάρη. 11 Ἔγινα ἀνόητος μέ τίς καυχήσεις μου αὐτές! Ἀλλά ἐσεῖς μέ ἀναγκάσατε νά γίνω. Διότι ἐγώ εἶχα τό δικαίωμα νά συστήνομαι ἀπό σᾶς καί ὄχι νά βρίσκομαι στήν ἀνάγκη νά σᾶς συστήσω τόν ἑαυτό μου. Καί εἶχα τό δικαίωμα νά συστήνομαι ἀπό σᾶς, διότι σέ τίποτε δέν ἀποδείχθηκα κατώτερος ἀπό τούς ἄλλους περισσότερο ἐπιφανεῖς ἀποστόλους, ἄν καί χωρίς τή χάρη τοῦ Θεοῦ δέν εἶμαι τίποτε. 12 Ὅλες τίς ἀποδείξεις πού πιστοποιοῦν ὅτι εἶμαι ἀπόστολος σᾶς τίς παρουσίασα ἀνάμεσά σας μέ κάθε ὑπομονή καί μέ διάφορα ὑπερφυσικά ἔργα, δηλαδή μέ θεϊκά σημεῖα, μέ ἐκπληκτικά θαύματα καί μέ ὑπερφυσικές δυνάμεις. 13 Διότι ποιό εἶναι ἐκεῖνο στό ὁποῖο φανήκατε κατώτεροι ἀπ’ τίς ἄλλες Ἐκκλησίες, ἐκτός ἀπό τό ὅτι ἐγώ δέν σᾶς ἐπιβάρυνα μέ τά ἔξοδα τῆς συντηρήσεώς μου; Συγχωρῆστε μου τήν ἀδικία αὐτή. 14 Νά τώρα, γιά τρίτη φορά εἶμαι ἕτοιμος νά ἔλθω σέ σᾶς καί δέν θά σᾶς ἐπιβαρύνω. Διότι δέν ζητῶ τά δικά σας χρήματα, ἀλλά ἐσᾶς τούς ἴδιους, γιά νά σᾶς ὁδηγήσω στή σωτηρία. Καί δέν ζητῶ τά χρήματά σας, διότι δέν εἶναι ὑποχρεωμένα τά παιδιά νά μαζεύουν χρήματα γιά τούς γονεῖς, ἀλλά οἱ γονεῖς γιά τά παιδιά. 15 Ἐγώ ὅμως θά κάνω καί κάτι περισσότερο: Πολύ εὐχαρίστως θά δαπανήσω χρήματα, ἀλλά κι ἐγώ ὁ ἴδιος θά δαπανηθῶ ὁλοκληρωτικά γιά τή σωτηρία τῶν ψυχῶν σας. Ἄν καί, ἐνῶ ἐγώ σᾶς ἀγαπῶ ἀσυγκρίτως περισσότερο, ἐσεῖς μέ ἀγαπᾶτε πολύ λιγότερο. 16 Ἀλλ’ ἔστω, ὅπως λένε οἱ ψευδοδιδάσκαλοι, ἐγώ ὁ ἴδιος δέν σᾶς ἐπιβάρυνα· ἀλλά ἐπειδή εἶμαι στή φύση μου πανοῦργος, μέ δόλο σᾶς ἔπιασα στά δίχτυα μου. 17 Σέ τί λοιπόν σᾶς ἐξαπάτησα; Μήπως μέσῳ κανενός ἄλλου ἀπό ἐκείνους πού σᾶς ἔχω ἀποστείλει σᾶς ἐκμεταλλεύθηκα καί σᾶς πῆρα χρήματα μέ πλεονεξία; 18 Παρακάλεσα τόν Τίτο νά ἔλθει στήν Κόρινθο κι ἔστειλα μαζί του τόν γνωστό σας ἀδελφό. Μήπως ὁ Τίτος σᾶς ἐκμεταλλεύθηκε σέ τίποτε; Δέν συμπεριφερθήκαμε ὅλοι μας μέ τό ἴδιο πνεῦμα καί φρόνημα καί μέ τά ἴδια αἰσθήματα; Δέν βαδίσαμε ὅλοι στά ἴδια ἴχνη; 19 Πάλι νομίζετε ὅτι μ’ αὐτά ζητοῦμε νά ἀπολογηθοῦμε σέ σᾶς; Ὄχι. Ἐσεῖς δέν ἔχετε ἁρμοδιότητα νά μᾶς κρίνετε καί νά μᾶς δικάσετε. Ἀλλά μιλοῦμε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἐμπνεόμενοι ἀπό τόν Χριστό. Κι ὅλα αὐτά τά λέμε, ἀγαπητοί, γιά τή δική σας πνευματική ὠφέλεια καί οἰκοδομή.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιδ΄ ἑβδ. Ματθαίου (Μάρκ. δ΄ 10-23)
10 Ὅτε δὲ ἐγένετο κατὰ μόνας, ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ περὶ αὐτὸν σὺν τοῖς δώδεκα τὴν παραβολήν. 11 καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ· ἐκείνοις δὲ τοῖς ἔξω ἐν παραβολαῖς τὰ πάντα γίνεται, 12 ἵνα βλέποντες βλέπωσι καὶ μὴ ἴδωσι, καὶ ἀκούοντες ἀκούωσι καὶ μὴ συνιῶσι, μήποτε ἐπιστρέψωσι καὶ ἀφεθῇ αὐτοῖς τὰ ἁμαρτήματα. 13 καὶ λέγει αὐτοῖς· οὐκ οἴδατε τὴν παραβολὴν ταύτην, καὶ πῶς πάσας τὰς παραβολὰς γνώσεσθε; 14 ὁ σπείρων τὸν λόγον σπείρει. 15 οὗτοι δέ εἰσιν οἱ παρὰ τὴν ὁδὸν ὅπου σπείρεται ὁ λόγος, καὶ ὅταν ἀκούσωσιν, εὐθὺς ἔρχεται ὁ σατανᾶς καὶ αἴρει τὸν λόγον τὸν ἐσπαρμένον ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν. 16 καὶ οὗτοι ὁμοίως εἰσὶν οἱ ἐπὶ τὰ πετρώδη σπειρόμενοι, οἳ ὅταν ἀκούσωσι τὸν λόγον, εὐθὺς μετὰ χαρᾶς λαμβάνουσιν αὐτόν, 17 καὶ οὐκ ἔχουσι ρίζαν ἐν ἑαυτοῖς, ἀλλὰ πρόσκαιροί εἰσιν· εἶτα γενομένης θλίψεως ἢ διωγμοῦ διὰ τὸν λόγον, εὐθὺς σκανδαλίζονται. 18 καὶ οὗτοί εἰσιν οἱ εἰς τὰς ἀκάνθας σπειρόμενοι, οἱ τὸν λόγον ἀκούοντες, 19 καὶ αἱ μέριμναι τοῦ αἰῶνος τούτου καὶ ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου καὶ αἱ περὶ τὰ λοιπὰ ἐπιθυμίαι εἰσπορευόμεναι συμπνίγουσι τὸν λόγον, καὶ ἄκαρπος γίνεται. 20 καὶ οὗτοί εἰσιν οἱ ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν σπαρέντες, οἵτινες ἀκούουσι τὸν λόγον καὶ παραδέχονται, καὶ καρποφοροῦσιν ἐν τριάκοντα καὶ ἐν ἑξήκοντα καὶ ἐν ἑκατόν. 21 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· μήτι ἔρχεται ὁ λύχνος ἵνα ὑπὸ τὸν μόδιον τεθῇ ἢ ὑπὸ τὴν κλίνην; οὐχ ἵνα ἐπὶ τὴν λυχνίαν ἐπιτεθῇ; 22 οὐ γάρ ἐστι κρυπτὸν ὃ ἐὰν μὴ φανερωθῇ, οὐδὲ ἐγένετο ἀπόκρυφον ἀλλ᾿ ἵνα ἔλθῃ εἰς φανερόν. 23 εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
10 Ὅταν ἔμεινε μόνος του, τόν ρώτησε ὁ εὐρύτερος κύκλος τῶν μαθητῶν του μαζί μέ τούς δώδεκα τή σημασία τῆς παραβολῆς. 11 Κι ἄρχισε νά τούς λέει: Σέ σᾶς μόνο, ἐπειδή ἔχετε καλή διάθεση, δόθηκε ἀπό τόν Θεό ὡς χάρη νά μάθετε τίς μυστηριώδεις ἀλήθειες τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Σ’ ἐκείνους ὅμως πού εἶναι ἔξω ἀπό τή βασιλεία αὐτή καί δέν ἔχουν διάθεση νά πιστέψουν, ὅλη ἡ διδασκαλία τῶν μυστικῶν αὐτῶν ἀληθειῶν γίνεται μέ παραβολές. 12 Ὁ νοῦς τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν εἶναι ἀνίκανος γιά πνευματική διδασκαλία. Γι’ αὐτό τούς διδάσκω μέ τόν τρόπο αὐτό, γιά νά βλέπουν βέβαια μέ τά σωματικά τους μάτια, ἀλλά νά μήν μποροῦν νά δοῦν βαθύτερα μέ τά πνευματικά τους μάτια τά μυστικά τῆς οὐράνιας βασιλείας, πού σκεπάζονται κάτω ἀπό τό κάλυμμα τῶν παραβολῶν. Κι ὅταν ἀκοῦν τή διδασκαλία μου, νά ἀκοῦν βέβαια μέ τά σωματικά τους αὐτιά, ἀλλά νά μήν μποροῦν νά καταλάβουν τήν πολύτιμη ἀξία της· ἀφοῦ ἀρνοῦνται νά ἐπιστρέψουν μέ τή μετάνοια στό Θεό, ὥστε νά συγχωρηθοῦν τά ἁμαρτήματά τους. 13 Καί τούς λέει: Δέν καταλάβατε τή σημασία τῆς παραβολῆς αὐτῆς, πού δέν εἶναι ἡ δυσκολότερη ἀπό ὅλες τίς ἄλλες. Καί τότε πῶς θά μπορέσετε νά κατανοήσετε ὅλες τίς ἄλλες παραβολές; 14 Αὐτός πού σύμφωνα μέ τήν παραβολή σπέρνει, εἶναι ἐκεῖνος πού σπέρνει στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων τό λόγο τοῦ Θεοῦ. 15 Κι ἐκεῖνοι οἱ σπόροι πού ἔπεσαν κοντά στόν δρόμο συμβολίζουν τούς ἀνθρώπους στούς ὁποίους σπείρεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, καί ὅταν τόν ἀκούσουν, ἔρχεται ἀμέσως ὁ σατανάς καί ἀφαιρεῖ τόν λόγο πού ἔχει σπαρεῖ μέ τό κήρυγμα μέσα στίς καρδιές τους. 16 Ἐκεῖνοι οἱ σπόροι πού ἔπεσαν στά πετρώδη μέρη παρόμοια συμβολίζουν τούς ἀνθρώπους πού ὅταν ἀκούσουν τόν λόγο, τόν δέχονται ἀμέσως μέ χαρά καί ἐνθουσιασμό· 17 ὅμως δέν ἔχουν ρίζα μέσα τους, ἀλλά εἶναι ἀσταθεῖς καί ἡ προθυμία τους διαρκεῖ λίγο χρόνο. Ἔπειτα, ὅταν ἔλθει θλίψη ἤ διωγμός ἐξαιτίας τοῦ λόγου τοῦ εὐαγγελίου, ἀμέσως οἱ ἄνθρωποι αὐτοί σκοντάφτουν καί χάνουν τόν ἐνθουσιασμό τους καί τήν πίστη τους. 18 Κι ἐκεῖνοι οἱ σπόροι πού σπάρθηκαν στά ἀγκάθια συμβολίζουν τούς ἀνθρώπους πού ἄκουσαν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, 19 ἀλλά οἱ ἀγωνιώδεις φροντίδες γιά τή ζωή αὐτή καί ἡ ἀπάτη πού φέρνει ὁ πλοῦτος μέ τήν προσκόλληση στό χρῆμα καί μέ τή ματαιότητα τῶν ἐπιδείξεων, καθώς καί οἱ ἐπιθυμίες πού γεννοῦν τά ἄλλα θέλγητρα καί οἱ ἡδονές τοῦ κόσμου μπαίνουν μέσα στήν ψυχή πού σπάρθηκε ὁ λόγος, καί τόν πνίγουν καί γίνεται ἄκαρπος. 20 Τέλος ἐκεῖνοι οἱ σπόροι πού σπάρθηκαν στή γῆ τήν καλή συμβολίζουν τούς ἀνθρώπους πού ἀκοῦν τό λόγο καί τόν παραδέχονται καί καρποφοροῦν τριανταπλάσια καί ἑξηνταπλάσια καί ἑκατονταπλάσια. 21 Τούς ἔλεγε ἐπίσης ὁ Ἰησοῦς: Μέ τή διδασκαλία μου ἄναψα στίς ψυχές σας φῶς, καί γίνατε πνευματικά λυχνάρια. Μήπως τό ἀναμμένο λυχνάρι τό φέρνουν γιά νά τό τοποθετήσουν κάτω ἀπό τό δοχεῖο μέ τό ὁποῖο μετροῦν τό σιτάρι ἤ κάτω ἀπό τό κρεβάτι; Ὄχι βέβαια. Δέν φέρνουν τό λυχνάρι γιά νά τό τοποθετήσουν πάνω στό λυχνοστάτη; Βεβαίως. Ἔτσι κι ἐσεῖς πρέπει νά φωτίζετε τούς ἀνθρώπους καί νά μήν κρύβετε αὐτά πού τώρα ἀκοῦτε, ἀλλά νά τά διαδίδετε καί στούς ἄλλους. 22 Διότι δέν ὑπάρχει τίποτε κρυφό καί μυστικό παρά γιά νά φανερωθεῖ· καί δέν ὑπῆρξε κανένα μυστικό παρά γιά νά γίνει φανερό. Καί ἡ διδασκαλία μου λοιπόν δέν θά μείνει μυστική καί σκεπασμένη, ἀλλά θά φανερωθεῖ καί θά φωτίσει τόν κόσμο. 23 Ἐάν ἔχει κανείς πνευματικά αὐτιά γιά νά ἀκούει καί νά κατανοεῖ τήν πολύτιμη ἀξία τῆς διδασκαλίας μου, ἄς ἀκούει κι ἄς ὠφελεῖται ἀπ’ αὐτήν.
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
