2018-08-28 11:17:54
Ξεκίνησε να σκαλίζει το ξύλο για χόμπι όμως πλέον, τα έργα του έχουν ταξιδέψει σε διάφορες γωνιές της γης «διαφημίζοντας» τον ίδιο και τη δουλειά του!
Ο Στέλιος Καρτσωνάκης κατάγεται από την Κρήτη, την Κίσσαμο Χανίων, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες έχει γίνει σχεδόν… Ροδίτης!
Ήρθε στο νησί μας ως αστυνομικός, όπου και υπηρέτησε σε διάφορες υπηρεσίες μέχρι και τη συνταξιοδότηση του. Παντρεύτηκε με τη Σοφία Μητροπούλου και μένουν στο Παραδείσι μαζί με τους δύο υπέροχους γιους τους.
Η ενασχόλησή του με την ξυλογλυπτική ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια. Στην αρχή σκάλιζε μαχαίρια, όπως μας είπε, και στη συνέχεια άρχισε δειλά – δειλά να ασχολείται και με το ξύλο και συγκεκριμένα με την ελιά.
Αφορμή αποτέλεσε ένα δώρο που του έκανε η γυναίκα του η Σοφία, η οποία του αγόρασε έναν... τόρνο!
Το δώρο αυτό ήταν η αρχή ώστε ο Στέλιος να ακολουθήσει ένα δρόμο που θα τον έβγαζε σε αυτό που κάνει σήμερα. Να φτιάχνει μικρά και μεγαλύτερα έργα τέχνης που όποιος τα δει δεν μπορεί παρά να τα θαυμάσει!
Ο ίδιος δηλώνει ερασιτέχνης, δηλαδή «εραστής της τέχνης» για αυτό και «δένεται» με τα κομμάτια που φτιάχνει, τα οποία και πολλές φορές του είναι δύσκολο να τα «αποχωριστεί»!
«Η δυσκολία στο ξύλο είναι πως όταν κάνεις ένα λάθος, δεν μπορείς να το διορθώσεις. Αν σκαλίσεις ή κόψεις παραπάνω, το χάλασες. Για αυτό και όταν κάνεις τις λεπτομέρειες κρατάς και την αναπνοή σου για να μην κάνεις κανένα λάθος»!
Ο Στέλιος φτιάχνει από μικρά χρηστικά αντικείμενα για την κουζίνα (μαχαίρια, πιρούνια, ψαλίδια, γουδιά, φλιτζάνια για καφέ) μέχρι ρολόγια, αγαλματάκια και κολιέ!
Σε ορισμένα κομμάτια δέχεται την πολύ σημαντική βοήθεια και των λοιπών μελών της οικογένειας, όπως για παράδειγμα στα κολιέ που τον βοηθάει και βάζει τη δική της «πινελιά» η σύζυγός του Σοφία, ή μερικά ρολόγια που τα έχει φτιάξει ο γιος του!
«Προσπαθώ σε αυτά που κάνω και έχουν σχέση με την κουζίνα, να μην βάζω συνθετικό ή τοξικά συστατικά για αυτό και χρησιμοποιώ μόνο λάδι ελιάς και μία κεραλοιφή από μελισσοκόμο ώστε να είναι όλα food save. Άλλωστε το ξύλο της ελιάς από μόνο του είναι αντιβακτηριδιακό έχει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες».
Τα έργα του τα φτιάχνει στο εργαστήριο που έχει στο Παραδείσι, και εδώ και δύο χρόνια τα εκθέτει σε ένα μικρό χώρο στην Παλιά Πόλη. Εκεί τα θαυμάζουν εκατοντάδες επισκέπτες, αρκετοί εκ των οποίων δεν διστάζουν ακόμη και να παραγγείλουν κάτι που θέλουν. Και ο Στέλιος ό,τι δουν τα μάτια του το φτιάχνει, με πολλή αγάπη και μεράκι, δίνοντας έμφαση στη λεπτομέρεια για αυτό και τα κομμάτια του διαφέρουν ακόμη και με γυμνό μάτι από τα «έτοιμα» τα «εργοστασιακά».
Μία φορά ένας επισκέπτης από το Βέλγιο του ζήτησε να του φτιάξει ένα πόδι και το πήρε μαζί του στη χώρα του, ενώ ένας άλλος προτίμησε ένα σπουργίτη, το οποίο ταξίδεψε μαζί του έως το Τορόντο του Καναδά, όπου μάλιστα το παρουσίασε σε έκθεση χειροποίητων προϊόντων.
Το 2016 έγινε στη Ρόδο το διεθνές τουρνουά ράγκμπι και τότε ζήτησαν από το Στέλιο να φτιάξει το τρόπαιο για το διεθνές παιχνίδι Ελλάδας – Τουρκίας.
Μάλιστα στην αποστολή της Εθνικής Ελλάδος συμμετείχε και ο ένας του γιος.
Οι διοργανωτές ήθελαν το τρόπαιο να θυμίζει κάτι από Ελλάδα, όπως και έγινε.
Ο Στέλιος έφτιαξε το τρόπαιο από ροδίτικη ελιά μπρούτζο και χαλκό και σήμερα το έργο αυτό βρίσκεται στην Αυστραλία σε έκθεση που διαχειρίζονται οι ομογενείς εκεί.
Δεν είναι λίγες οι προτάσεις που έχει δεχτεί για συνεργασία σε χώρες του εξωτερικού (Ιταλία, Τυνησία κ.α.), όμως ο Στέλιος δίνει έμφαση στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα. Για αυτό και τίποτα από αυτά που φτιάχνει δεν είναι το ίδιο με το άλλο, το κάθε αντικείμενο έχει την ιδιαιτερότητά του!
«Για τον επισκέπτη, είναι σαν να παίρνει ένα κομμάτι της Ρόδου μαζί του, γιατί είναι φτιαγμένο σε ξύλο ροδίτικης ελιάς και μόνο. Είναι ξύλο της Ρόδου και μοναδικό κομμάτι και βλέπει τη διαφορά στο φινίρισμα, στη λεπτομέρεια» μας λέει χαρακτηριστικά για να προσθέσει πως «το ξύλο από την ελιά της Ρόδου έχει μέσα αποχρώσεις ροζ, δεν το βρίσκεις αλλού διότι έχει να κάνει με το κόκκινο χώμα της Ρόδου».
Σε αυτό το ξύλο θα συνεχίσει να δημιουργεί και να φτιάχνει μοναδικά αντικείμενα για όλες τις προτιμήσεις!
πηγή: rodiaki.gr
_
Ο Στέλιος Καρτσωνάκης κατάγεται από την Κρήτη, την Κίσσαμο Χανίων, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες έχει γίνει σχεδόν… Ροδίτης!
Ήρθε στο νησί μας ως αστυνομικός, όπου και υπηρέτησε σε διάφορες υπηρεσίες μέχρι και τη συνταξιοδότηση του. Παντρεύτηκε με τη Σοφία Μητροπούλου και μένουν στο Παραδείσι μαζί με τους δύο υπέροχους γιους τους.
Η ενασχόλησή του με την ξυλογλυπτική ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια. Στην αρχή σκάλιζε μαχαίρια, όπως μας είπε, και στη συνέχεια άρχισε δειλά – δειλά να ασχολείται και με το ξύλο και συγκεκριμένα με την ελιά.
Αφορμή αποτέλεσε ένα δώρο που του έκανε η γυναίκα του η Σοφία, η οποία του αγόρασε έναν... τόρνο!
Το δώρο αυτό ήταν η αρχή ώστε ο Στέλιος να ακολουθήσει ένα δρόμο που θα τον έβγαζε σε αυτό που κάνει σήμερα. Να φτιάχνει μικρά και μεγαλύτερα έργα τέχνης που όποιος τα δει δεν μπορεί παρά να τα θαυμάσει!
Ο ίδιος δηλώνει ερασιτέχνης, δηλαδή «εραστής της τέχνης» για αυτό και «δένεται» με τα κομμάτια που φτιάχνει, τα οποία και πολλές φορές του είναι δύσκολο να τα «αποχωριστεί»!
«Η δυσκολία στο ξύλο είναι πως όταν κάνεις ένα λάθος, δεν μπορείς να το διορθώσεις. Αν σκαλίσεις ή κόψεις παραπάνω, το χάλασες. Για αυτό και όταν κάνεις τις λεπτομέρειες κρατάς και την αναπνοή σου για να μην κάνεις κανένα λάθος»!
Ο Στέλιος φτιάχνει από μικρά χρηστικά αντικείμενα για την κουζίνα (μαχαίρια, πιρούνια, ψαλίδια, γουδιά, φλιτζάνια για καφέ) μέχρι ρολόγια, αγαλματάκια και κολιέ!
Σε ορισμένα κομμάτια δέχεται την πολύ σημαντική βοήθεια και των λοιπών μελών της οικογένειας, όπως για παράδειγμα στα κολιέ που τον βοηθάει και βάζει τη δική της «πινελιά» η σύζυγός του Σοφία, ή μερικά ρολόγια που τα έχει φτιάξει ο γιος του!
«Προσπαθώ σε αυτά που κάνω και έχουν σχέση με την κουζίνα, να μην βάζω συνθετικό ή τοξικά συστατικά για αυτό και χρησιμοποιώ μόνο λάδι ελιάς και μία κεραλοιφή από μελισσοκόμο ώστε να είναι όλα food save. Άλλωστε το ξύλο της ελιάς από μόνο του είναι αντιβακτηριδιακό έχει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες».
Τα έργα του τα φτιάχνει στο εργαστήριο που έχει στο Παραδείσι, και εδώ και δύο χρόνια τα εκθέτει σε ένα μικρό χώρο στην Παλιά Πόλη. Εκεί τα θαυμάζουν εκατοντάδες επισκέπτες, αρκετοί εκ των οποίων δεν διστάζουν ακόμη και να παραγγείλουν κάτι που θέλουν. Και ο Στέλιος ό,τι δουν τα μάτια του το φτιάχνει, με πολλή αγάπη και μεράκι, δίνοντας έμφαση στη λεπτομέρεια για αυτό και τα κομμάτια του διαφέρουν ακόμη και με γυμνό μάτι από τα «έτοιμα» τα «εργοστασιακά».
Μία φορά ένας επισκέπτης από το Βέλγιο του ζήτησε να του φτιάξει ένα πόδι και το πήρε μαζί του στη χώρα του, ενώ ένας άλλος προτίμησε ένα σπουργίτη, το οποίο ταξίδεψε μαζί του έως το Τορόντο του Καναδά, όπου μάλιστα το παρουσίασε σε έκθεση χειροποίητων προϊόντων.
Το 2016 έγινε στη Ρόδο το διεθνές τουρνουά ράγκμπι και τότε ζήτησαν από το Στέλιο να φτιάξει το τρόπαιο για το διεθνές παιχνίδι Ελλάδας – Τουρκίας.
Μάλιστα στην αποστολή της Εθνικής Ελλάδος συμμετείχε και ο ένας του γιος.
Οι διοργανωτές ήθελαν το τρόπαιο να θυμίζει κάτι από Ελλάδα, όπως και έγινε.
Ο Στέλιος έφτιαξε το τρόπαιο από ροδίτικη ελιά μπρούτζο και χαλκό και σήμερα το έργο αυτό βρίσκεται στην Αυστραλία σε έκθεση που διαχειρίζονται οι ομογενείς εκεί.
Δεν είναι λίγες οι προτάσεις που έχει δεχτεί για συνεργασία σε χώρες του εξωτερικού (Ιταλία, Τυνησία κ.α.), όμως ο Στέλιος δίνει έμφαση στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα. Για αυτό και τίποτα από αυτά που φτιάχνει δεν είναι το ίδιο με το άλλο, το κάθε αντικείμενο έχει την ιδιαιτερότητά του!
«Για τον επισκέπτη, είναι σαν να παίρνει ένα κομμάτι της Ρόδου μαζί του, γιατί είναι φτιαγμένο σε ξύλο ροδίτικης ελιάς και μόνο. Είναι ξύλο της Ρόδου και μοναδικό κομμάτι και βλέπει τη διαφορά στο φινίρισμα, στη λεπτομέρεια» μας λέει χαρακτηριστικά για να προσθέσει πως «το ξύλο από την ελιά της Ρόδου έχει μέσα αποχρώσεις ροζ, δεν το βρίσκεις αλλού διότι έχει να κάνει με το κόκκινο χώμα της Ρόδου».
Σε αυτό το ξύλο θα συνεχίσει να δημιουργεί και να φτιάχνει μοναδικά αντικείμενα για όλες τις προτιμήσεις!
πηγή: rodiaki.gr
_
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Είναι οριστικό! Αυτή θα είναι η ομάδα της Ελένης Τσολάκη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
