2018-09-07 00:00:15
Ο κατά κόσμον Μιχαήλ Εμμανουήλ Παπαδάκης γεννήθηκε στο χωριό Καταλαγάρι Ηρακλείου Κρήτης το 1878. Τον είχε θείο ο νυν μητροπολίτης Πέτρας κ. Νεκτάριος. Ήταν λόγιος και γλωσσομαθής. Νέος είχε εργασθεί στην Οδησσό και στην Αίγυπτο πλησίον ενός θείου του, που υπηρετούσε εκεί ως ανώτερος προξενικός υπάλληλος της Ελλάδος.
Προσήλθε στη μονή Σταυρονικήτα και εκάρη μοναχός με τ’ όνομα Μαρτινιανός το 1909. Το 1917 οικειοθελώς αναχώρησε για τη μονή Φιλοθέου, όπου εκάρη μοναχός μεγαλόσχημος το 1920 με τ’ όνομα Μηνάς.
Επί μία τριακονταετία στη μονή Φιλοθέου είχε βιοτή πνευματικά γόνιμη και καρποφόρα. Διακόνησε τη μονή του με ζήλο, αγάπη και φιλότιμο ως εκκλησιαστικός, προσφοράρης και καμπανάρης.
Μάλιστα λέγεται ότι ήξερε να κτυπά τις καμπάνες στους ήχους τροπαρίων, απολυτίκιων αγίων ή διαφόρων μεγάλων εορτών.
Αναπαύθηκε ο θεοτοκοφιλής και φιλάγιος αυτός Φιλοθεΐτης Γέροντας στις 7.9.1947, την ώρα που περιποιόταν τον κήπο του περιβόλου της μονής στο Περιβόλι της Παναγίας. Είχε καλλιεργήσει επί έτη τον κήπο της καρδιάς του με επίγνωση και επιμέλεια και έτσι βρήκε αιώνια ανάπαυση στις παραδείσιες αυλές.
Πηγές- Βιβλιογραφία
Αντωνίου Στιβακτάκη, Κρήτες Αγιορείτες Μοναχοί, Ιεράπετρα 2007, σσ. 101-102.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Α΄ – , σελ.419-420, Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011
http://www.pemptousia.gr
Προσήλθε στη μονή Σταυρονικήτα και εκάρη μοναχός με τ’ όνομα Μαρτινιανός το 1909. Το 1917 οικειοθελώς αναχώρησε για τη μονή Φιλοθέου, όπου εκάρη μοναχός μεγαλόσχημος το 1920 με τ’ όνομα Μηνάς.
Επί μία τριακονταετία στη μονή Φιλοθέου είχε βιοτή πνευματικά γόνιμη και καρποφόρα. Διακόνησε τη μονή του με ζήλο, αγάπη και φιλότιμο ως εκκλησιαστικός, προσφοράρης και καμπανάρης.
Μάλιστα λέγεται ότι ήξερε να κτυπά τις καμπάνες στους ήχους τροπαρίων, απολυτίκιων αγίων ή διαφόρων μεγάλων εορτών.
Αναπαύθηκε ο θεοτοκοφιλής και φιλάγιος αυτός Φιλοθεΐτης Γέροντας στις 7.9.1947, την ώρα που περιποιόταν τον κήπο του περιβόλου της μονής στο Περιβόλι της Παναγίας. Είχε καλλιεργήσει επί έτη τον κήπο της καρδιάς του με επίγνωση και επιμέλεια και έτσι βρήκε αιώνια ανάπαυση στις παραδείσιες αυλές.
Πηγές- Βιβλιογραφία
Αντωνίου Στιβακτάκη, Κρήτες Αγιορείτες Μοναχοί, Ιεράπετρα 2007, σσ. 101-102.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Α΄ – , σελ.419-420, Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011
http://www.pemptousia.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
