2018-09-12 00:21:20
Στρατιωτικός γιατρός συγκλονίζει: Εξάσκησα Χειρουργική Ελαχίστων Πόρων και μέσων, λέει και περιγράφει τις εμπειρίες του ως χειρούργος στην Τανζανία.
Σε ανάρτησή του στην προσωπική του σελίδα στο Facebook, ο κ. Νίκος Δεγεμερτζόγλου, που είναι αγγειοχειρουργός και επιμελητής αγγειοχειρουργικής κλινικής στο 251 ΓΝΑ, περιγράφει συγκλονιζστικές αναμνήσεις από τις εμπειρίες του στην Αφρική, που ξεκίνησαν σαν σήμερα πριν από 10 χρόνια.
Το ρολόι έγραφε 10:37 της 19 Αυγούστου 2008 όταν το Airbus της Qatar Airways απογειωνόταν από το “Ελ. Βενιζέλος” με προορισμό την Ντόχα του Κατάρ αρχικά και εν συνεχεία το Dar El Salaam της Τανζανίας και τελικό προορισμό την Ifakara αυτής.
Ήταν η απαρχή μιας περιπέτειας και εμπειρίας τελείως διαφορετικής από όσα είχα βιώσει ως τότε.
Μιας εμπειρίας που μέχρι σήμερα έχει βιωθεί τετράκις. Που κάλλιστα δύναται βιωθήναι έτι πλείστες φορές. Ναι. Λάτρεψα την Τανζανία και την άσκηση της Χειρουργικής σε αυτή.
Τη λάτρεψα από την πρώτη στιγμή όταν μετά την αρχική μου άφιξη στο τοπικό νοσοκομείο άκουσα στην πρωινή ενημέρωση των εφημερευόντων το επικό “He fell from a 20m coconut tree, he broke his pelvis and right femoral, we put him 2 litres of normal saline but he collapsed and he died..”.
Τη λάτρεψα τόσο που στην αναγγελία του 4ου θανάτου εκείνης της πρωινής ενημέρωσης δεν άντεξα και εγερθείς μετά ορμής εβόησα βρυχάμενος σε Ευβοϊκά Ελληνικά “Τι λέτε ρε μπαγλαμάδες, που σε όποιον τραυματία έρχεται βάζετε 2 λίτρα νορμαλ ορρού και τον αφήνετε στη μοίρα του;Το γ@@μενο κωλονύστερο γιατί το έχετε τότε;” αφήνοντας άναυδο και εμβρόντητο τον Καθηγητή Χειρουργικής Θεόφιλο Ρόζεμπεργκ, αρχηγό της αποστολής.
Έμαθα πολλά στην Τανζανία και την Ιφακάρα. Εξάσκησα την Χειρουργική Ελαχίστων Πόρων και Μέσων.
Αυτή που κάθε Στρατιωτικός γιατρός – Χειρουργός πρέπει να γνωρίζει άριστα.
Εκτίμησα την απλότητα που πρέπει να διέπει την άσκησή της. Συνειδητοποίησα πως όλα αυτά που εμείς του εξελιγμένου Δυτικού Κόσμου θεωρούμε δεδομένα, δεν είναι εν τέλει και τόσο δεδομένα.
Είδα τη διαφορετική θεώρηση της ζωής.
Εκεί που το ακρωτηριάσεις ένα σκέλος ή άνω άκρο ενός 6χρονου παιδιού, ελλείψει εναλλακτικών, δε σημαίνει και τίποτα ιδιαίτερο.
Διότι εν τέλει ζει..Εκεί που το να γεννά μια μητέρα 10-15 παιδιά αλλά να προλαβαίνει να δει μόλις τα 2-3 να φτάνουν μέχρι τα 5-6 έτη τους είναι η καθημερινότητα και ο κανόνας.
Εκεί που ανθρώπινη ζωή έχει άλλη αξία και μια αμπούλα αδρεναλίνης δεν είναι τόσο πολύτιμη όσο μια αμπούλα παρακεταμόλης.
Εκεί που ένα απορροφήσιμο ράμμα είναι πολύ πιο πολύτιμο από ένα άγκιστρο κοιλίας, η κεταμίνη και ο αιθέρας εκτιμώνται περισσότερο από τη μιδαζολάμη και τη φεντανύλη.
Στην Τανζανία σφυρηλάτησα την Χειρουργική μου προσωπικότητα.
Τα διδάγματα και οι εμπειρίες με έκαναν σαφώς πιο ωμό, πιο κυνικό, πιο απότομο και πιο ρεαλιστή-δίχως καμιά διάθεση ή τάση ωραιοποιήσεως της καταστάσεως έναντι των αγγειακών ασθενών, εξ’ ορισμού ατόμων πασχόντων υπό παθολογίας επιδεινούμενης προϊόντος του χρόνου.Είδα, αφουγκράστηκα, ένιωσα, έπραξα.
Στους δε άρτι αποφοιτήσαντες συναδέρφους, οι οποίοι επειδή έκαναν 2 παρουσιάσεις σε φοιτητικά συνέδρια ή το όνομά τους είναι 25ο σε μια δημοσίευση νομίζουν πως τους περιμένουν μετά βαΐων, κλάδων και πορφυρού τάπητος στο Harvard ή το Karolinska, τους συμβουλεύω αντί να μαζεύουν λεφτά δια ένα θερινό μήνα κρεπάλης και ασυδωσίας στα ελληνικά νησιά και κατασκηνώσεις, να πάνε 10 μέρες εκεί κάτω.
Στην Τανζανία, τη Ρουάντα, την Ουγκάντα..Να ασκήσουν εκεί την ιατρική δια λίγο, μήπως και αφιππεύσουν του καλάμου που περίτεχνα κάποιοι τους έβαλαν να καβαλήσουν και γίνουν καλύτεροι Ιατροί και Άνθρωποι..Διότι τότε θα εκτιμήσουν τι είναι Ζωή και πόση αξία έχει..
Στην Τανζανία θα πάω ξανά..Σε μελλοντικές αποστολές ή μόνιμα, αυτό είναι κάτι που οι περιστάσεις θα καταδείξουν.
Ωστε όταν αργότερα ρωτήσουν όλους της δικής μου γενιάς ποιος μπορεί να ομιλήσει δια την Αφρική να μπορώ μετά παρρησίας να πω: Ο Σκηπίων ο Αφρικανός και Εγώ..
Πηγή
Tromaktiko
Σε ανάρτησή του στην προσωπική του σελίδα στο Facebook, ο κ. Νίκος Δεγεμερτζόγλου, που είναι αγγειοχειρουργός και επιμελητής αγγειοχειρουργικής κλινικής στο 251 ΓΝΑ, περιγράφει συγκλονιζστικές αναμνήσεις από τις εμπειρίες του στην Αφρική, που ξεκίνησαν σαν σήμερα πριν από 10 χρόνια.
Το ρολόι έγραφε 10:37 της 19 Αυγούστου 2008 όταν το Airbus της Qatar Airways απογειωνόταν από το “Ελ. Βενιζέλος” με προορισμό την Ντόχα του Κατάρ αρχικά και εν συνεχεία το Dar El Salaam της Τανζανίας και τελικό προορισμό την Ifakara αυτής.
Ήταν η απαρχή μιας περιπέτειας και εμπειρίας τελείως διαφορετικής από όσα είχα βιώσει ως τότε.
Μιας εμπειρίας που μέχρι σήμερα έχει βιωθεί τετράκις. Που κάλλιστα δύναται βιωθήναι έτι πλείστες φορές. Ναι. Λάτρεψα την Τανζανία και την άσκηση της Χειρουργικής σε αυτή.
Τη λάτρεψα από την πρώτη στιγμή όταν μετά την αρχική μου άφιξη στο τοπικό νοσοκομείο άκουσα στην πρωινή ενημέρωση των εφημερευόντων το επικό “He fell from a 20m coconut tree, he broke his pelvis and right femoral, we put him 2 litres of normal saline but he collapsed and he died..”.
Τη λάτρεψα τόσο που στην αναγγελία του 4ου θανάτου εκείνης της πρωινής ενημέρωσης δεν άντεξα και εγερθείς μετά ορμής εβόησα βρυχάμενος σε Ευβοϊκά Ελληνικά “Τι λέτε ρε μπαγλαμάδες, που σε όποιον τραυματία έρχεται βάζετε 2 λίτρα νορμαλ ορρού και τον αφήνετε στη μοίρα του;Το γ@@μενο κωλονύστερο γιατί το έχετε τότε;” αφήνοντας άναυδο και εμβρόντητο τον Καθηγητή Χειρουργικής Θεόφιλο Ρόζεμπεργκ, αρχηγό της αποστολής.
Έμαθα πολλά στην Τανζανία και την Ιφακάρα. Εξάσκησα την Χειρουργική Ελαχίστων Πόρων και Μέσων.
Αυτή που κάθε Στρατιωτικός γιατρός – Χειρουργός πρέπει να γνωρίζει άριστα.
Εκτίμησα την απλότητα που πρέπει να διέπει την άσκησή της. Συνειδητοποίησα πως όλα αυτά που εμείς του εξελιγμένου Δυτικού Κόσμου θεωρούμε δεδομένα, δεν είναι εν τέλει και τόσο δεδομένα.
Είδα τη διαφορετική θεώρηση της ζωής.
Εκεί που το ακρωτηριάσεις ένα σκέλος ή άνω άκρο ενός 6χρονου παιδιού, ελλείψει εναλλακτικών, δε σημαίνει και τίποτα ιδιαίτερο.
Διότι εν τέλει ζει..Εκεί που το να γεννά μια μητέρα 10-15 παιδιά αλλά να προλαβαίνει να δει μόλις τα 2-3 να φτάνουν μέχρι τα 5-6 έτη τους είναι η καθημερινότητα και ο κανόνας.
Εκεί που ανθρώπινη ζωή έχει άλλη αξία και μια αμπούλα αδρεναλίνης δεν είναι τόσο πολύτιμη όσο μια αμπούλα παρακεταμόλης.
Εκεί που ένα απορροφήσιμο ράμμα είναι πολύ πιο πολύτιμο από ένα άγκιστρο κοιλίας, η κεταμίνη και ο αιθέρας εκτιμώνται περισσότερο από τη μιδαζολάμη και τη φεντανύλη.
Στην Τανζανία σφυρηλάτησα την Χειρουργική μου προσωπικότητα.
Τα διδάγματα και οι εμπειρίες με έκαναν σαφώς πιο ωμό, πιο κυνικό, πιο απότομο και πιο ρεαλιστή-δίχως καμιά διάθεση ή τάση ωραιοποιήσεως της καταστάσεως έναντι των αγγειακών ασθενών, εξ’ ορισμού ατόμων πασχόντων υπό παθολογίας επιδεινούμενης προϊόντος του χρόνου.Είδα, αφουγκράστηκα, ένιωσα, έπραξα.
Στους δε άρτι αποφοιτήσαντες συναδέρφους, οι οποίοι επειδή έκαναν 2 παρουσιάσεις σε φοιτητικά συνέδρια ή το όνομά τους είναι 25ο σε μια δημοσίευση νομίζουν πως τους περιμένουν μετά βαΐων, κλάδων και πορφυρού τάπητος στο Harvard ή το Karolinska, τους συμβουλεύω αντί να μαζεύουν λεφτά δια ένα θερινό μήνα κρεπάλης και ασυδωσίας στα ελληνικά νησιά και κατασκηνώσεις, να πάνε 10 μέρες εκεί κάτω.
Στην Τανζανία, τη Ρουάντα, την Ουγκάντα..Να ασκήσουν εκεί την ιατρική δια λίγο, μήπως και αφιππεύσουν του καλάμου που περίτεχνα κάποιοι τους έβαλαν να καβαλήσουν και γίνουν καλύτεροι Ιατροί και Άνθρωποι..Διότι τότε θα εκτιμήσουν τι είναι Ζωή και πόση αξία έχει..
Στην Τανζανία θα πάω ξανά..Σε μελλοντικές αποστολές ή μόνιμα, αυτό είναι κάτι που οι περιστάσεις θα καταδείξουν.
Ωστε όταν αργότερα ρωτήσουν όλους της δικής μου γενιάς ποιος μπορεί να ομιλήσει δια την Αφρική να μπορώ μετά παρρησίας να πω: Ο Σκηπίων ο Αφρικανός και Εγώ..
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Τι έγινε πρώτο; Η κότα ή το αυγό; [video]](https://images.newsnowgreece.com/118/1188070/ti-egine-proto-i-kota-i-to-avgo-video-1-124x78.jpg)
