2018-09-20 16:21:14
Λες ναι από συνήθεια ή από ευγένεια Ναι, φυσικά και θα πας Τετάρτη απόγευμα μετά τη δουλειά να δεις τη θεία Σούλα. Ναι, εννοείται πως θα βοηθήσεις τον συνάδελφο με το project που βαρέθηκε να κάνει και μόλις συνειδητοποίησε πως πρέπει να παραδώσει αύριο. Ναι, βέβαια θα πας στο πάρτι του παλιού συμμαθητή που βαριέσαι θανάσιμα. Μην αισθάνεσαι υποχρεωμένος να λες συνέχεια ναι στα πάντα. Αν δυσκολεύεσαι να πεις όχι, δοκίμασε απλά το «συγνώμη ρε γαμώτο, δεν προλαβαίνω, κανονίζουμε μια άλλη φορά». Και πιάνει, και δεν θα σε μισήσει κανείς.
Σπαταλάς υπερβολικά πολύ χρόνο
Είναι ωραίο –μερικές φορές είναι και αναγκαίο− να αδειάζεις το μυαλό σου σκρολάροντας άσκοπα στα social media, ή χαζεύοντας με σειρές που έχεις ξαναδεί εκατό φορές, αλλά ξέρεις πως θα σε κάνουν να γελάσεις. Αν όμως αυτή καταλήξει να γίνει η καθημερινότητά σου κάθε βράδυ, ο χρόνος που στερείς από τον εαυτό σου (που θα μπορούσε να τον αξιοποιήσει για να διαβάσει/ γυμναστεί/ δει τους φίλους του/ μάθει καινούρια πράγματα) είναι πολύτιμος. Βάλε όριο πως θα «καίγεσαι» με χαζομάρες μάξιμουμ δυο φορές την εβδομάδα.
Κρατάς αρνητικούς ανθρώπους στη ζωή σου
Μπορεί να ακούγεται υπέρτατη αμερικανιά, αλλά όντως υπάρχουν άνθρωποι που λειτουργούν σαν «βαρίδια» στη ζωή σου. Είτε επειδή σε στεναχωρούν, είτε επειδή νιώθεις χρέος σου να τους σώσεις από την δυστυχία τους, είτε απλά επειδή τον χρόνο που τους αφιερώνεις δεν τον περνάς κάνοντας κάτι ευχάριστο. Και πάλι –όπως λέγαμε και δυο παραγράφους πριν− δεν χρειάζονται βαρύγδουπες δηλώσεις και δακρύβρεχτοι αποχαιρετισμοί: Αρκεί απλά να αραιώσεις τις επαφές σας, επειδή (όντως) έχεις καλύτερα πράγματα να κάνεις. Πράγμα που μας φέρνει στο ότι …Κάνεις συνέχεια τα ίδια και τα ίδια
Όσο περισσότερο μεγαλώνουμε, τόσο πιο άτιμο πράγμα γίνεται η συνήθεια. Έχει ασφάλεια, έχει μια χρονική συνέχεια που είναι καθησυχαστική, έχει να σε διαβεβαιώσει ότι δε μεγάλωσες –αφού τα ίδια πράγματα που κάνεις τώρα, αυτά έκανες και πριν από πέντε χρόνια, άρα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα, σωστά; Λάθος. Η συνήθεια αφήνει το μυαλό σου να αδρανήσει, και κάτι χειρότερο: Σε κάνει δυστυχισμένο, ακριβώς γιατί από ένα σημείο και μετά δεν εκτιμάς τίποτα από αυτά που έχεις –ούτε καν τον εαυτό σου. Είναι όλα συνηθισμένα. Προκάλεσε τον εαυτό σου να κάνει κάτι έξω από τα συνηθισμένα, να μάθει κάτι, να φτιάξει κάτι, να γνωρίσει καινούρια μέρη και καινούριους ανθρώπους, και θα μας θυμηθείς.
Είσαι προκατειλημμένος
Κρίνεις πρόσωπα και πράγματα βασιζόμενος στις ήδη υπάρχουσες απόψεις σου, χωρίς προηγουμένως να έχεις δώσει ευκαιρίες. Για παράδειγμα, αν κάθε φορά που κάποιος ανοίγει το στόμα του είσαι σίγουρος πως θα ακούσεις άλλη μια ανοησία, μόνο και μόνο επειδή τον αντιπαθείς –ή επειδή τον θεωρείς βλάκα− στην πραγματικότητα δεν τον ακούς. Χάνεις, έτσι, την ευκαιρία να εκπλαγείς, να αλλάξεις γνώμη ή ακόμα και να μάθεις κάτι που δεν ήξερες. Άρα δεν εξελίσσεσαι –μένεις στην βαρετή, ίσως και λίγο μίζερη αν μας ρωτάς, ασφάλειά σου, σαμποτάροντας έτσι την ευτυχία σου.
Πηγή Tromaktiko
Σπαταλάς υπερβολικά πολύ χρόνο
Είναι ωραίο –μερικές φορές είναι και αναγκαίο− να αδειάζεις το μυαλό σου σκρολάροντας άσκοπα στα social media, ή χαζεύοντας με σειρές που έχεις ξαναδεί εκατό φορές, αλλά ξέρεις πως θα σε κάνουν να γελάσεις. Αν όμως αυτή καταλήξει να γίνει η καθημερινότητά σου κάθε βράδυ, ο χρόνος που στερείς από τον εαυτό σου (που θα μπορούσε να τον αξιοποιήσει για να διαβάσει/ γυμναστεί/ δει τους φίλους του/ μάθει καινούρια πράγματα) είναι πολύτιμος. Βάλε όριο πως θα «καίγεσαι» με χαζομάρες μάξιμουμ δυο φορές την εβδομάδα.
Κρατάς αρνητικούς ανθρώπους στη ζωή σου
Μπορεί να ακούγεται υπέρτατη αμερικανιά, αλλά όντως υπάρχουν άνθρωποι που λειτουργούν σαν «βαρίδια» στη ζωή σου. Είτε επειδή σε στεναχωρούν, είτε επειδή νιώθεις χρέος σου να τους σώσεις από την δυστυχία τους, είτε απλά επειδή τον χρόνο που τους αφιερώνεις δεν τον περνάς κάνοντας κάτι ευχάριστο. Και πάλι –όπως λέγαμε και δυο παραγράφους πριν− δεν χρειάζονται βαρύγδουπες δηλώσεις και δακρύβρεχτοι αποχαιρετισμοί: Αρκεί απλά να αραιώσεις τις επαφές σας, επειδή (όντως) έχεις καλύτερα πράγματα να κάνεις. Πράγμα που μας φέρνει στο ότι …Κάνεις συνέχεια τα ίδια και τα ίδια
Όσο περισσότερο μεγαλώνουμε, τόσο πιο άτιμο πράγμα γίνεται η συνήθεια. Έχει ασφάλεια, έχει μια χρονική συνέχεια που είναι καθησυχαστική, έχει να σε διαβεβαιώσει ότι δε μεγάλωσες –αφού τα ίδια πράγματα που κάνεις τώρα, αυτά έκανες και πριν από πέντε χρόνια, άρα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα, σωστά; Λάθος. Η συνήθεια αφήνει το μυαλό σου να αδρανήσει, και κάτι χειρότερο: Σε κάνει δυστυχισμένο, ακριβώς γιατί από ένα σημείο και μετά δεν εκτιμάς τίποτα από αυτά που έχεις –ούτε καν τον εαυτό σου. Είναι όλα συνηθισμένα. Προκάλεσε τον εαυτό σου να κάνει κάτι έξω από τα συνηθισμένα, να μάθει κάτι, να φτιάξει κάτι, να γνωρίσει καινούρια μέρη και καινούριους ανθρώπους, και θα μας θυμηθείς.
Είσαι προκατειλημμένος
Κρίνεις πρόσωπα και πράγματα βασιζόμενος στις ήδη υπάρχουσες απόψεις σου, χωρίς προηγουμένως να έχεις δώσει ευκαιρίες. Για παράδειγμα, αν κάθε φορά που κάποιος ανοίγει το στόμα του είσαι σίγουρος πως θα ακούσεις άλλη μια ανοησία, μόνο και μόνο επειδή τον αντιπαθείς –ή επειδή τον θεωρείς βλάκα− στην πραγματικότητα δεν τον ακούς. Χάνεις, έτσι, την ευκαιρία να εκπλαγείς, να αλλάξεις γνώμη ή ακόμα και να μάθεις κάτι που δεν ήξερες. Άρα δεν εξελίσσεσαι –μένεις στην βαρετή, ίσως και λίγο μίζερη αν μας ρωτάς, ασφάλειά σου, σαμποτάροντας έτσι την ευτυχία σου.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
