2012-06-06 21:31:49
Ο θρίαμβος του μπασκετικού Ολυμπιακού, ο Βλαχοδήμος, ο Φετφατζίδης, ο Σιόβας, ο Παπάζογλου, ο Μέλμπεργκ, η ενδεχόμενη απόκτηση του Μανωλά, μια πιθανή αποχώρηση του Μιραλάς και η ελληνοποίηση του ποδοσφαιρικού ρόστερ. Τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά;
Ας τα πάρουμε ένα - ένα. Ο Ολυμπιακός έφτασε σε έναν ανεπανάληπτο θρίαμβο στην Euroleague, επενδύοντας και στηρίζοντας το έμψυχο δυναμικό της ομάδας σε νεαρούς αλλά και πιο έμπειρους Έλληνες παίκτες. Θυμηθείτε πως σε αυτή την ξέφρενη πορεία που έφτασε μέχρι την κορυφή της Ευρώπης (και στη συνέχεια της Ελλάδας), οι ερυθρόλευκοι στηρίχθηκαν πρώτα στους Έλληνες παίκτες και μετά στην βοήθεια καλών και φιλότιμων ξένων. Οι πρωταγωνιστές όμως ήταν οι Έλληνες!
Αμέσως πολλοί σκέφτηκαν και είπαν "να γίνει παράδειγμα αυτό για την ποδοσφαιρική ομάδα". Εύκολο να το λες αλλά εξαιρετικά δύσκολο να συμβεί. Γιατί; Κατ' αρχήν μιλάμε για μια πολύ διαφορετική δομή δύο αθλημάτων. Για εντελώς διαφορετικά μεγέθη. Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, ας μιλήσουμε με ονόματα!
Ποιον είχε ο Ολυμπιακός στον πάγκο του και κατάφερε αυτό το θαύμα; Αν όχι τον κορυφαίο, έναν από τους 2-3 καλύτερους προπονητές στην Ευρώπη! Μπορεί ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός να έχει στον πάγκο του έναν αντίστοιχο; Πολύ απλά όχι.
Είναι μάλλον απίθανο να πιστεύει κάποιος ότι τεχνικοί σαν τον Μουρίνιο, τον Γκουαρντιόλα, τον Φέργκιουσον ή τον Βενγκέρ θα έρχονταν στην Ελλάδα και το ελληνικό πρωτάθλημα, πολύ περισσότερο με τις δεδομένες οικονομικές συγκυρίες που επικρατούν στη χώρα Υπάρχει μήπως ανάλογος Σπανούλης, Έλληνας ποδοσφαιριστής; Δηλαδή στη θέση του να συγκαταλέγεται πάλι στους 2-3 κορυφαίους στην Ευρώπη και να είναι ηγέτης; Πάλι όχι. Υπάρχει κάποιος που να έχει κάνει τις θυσίες του Πρίντεζη και να βελτιωθεί όχι 100%, αλλά 1000% σε μια σεζόν; Πάλι όχι.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη που έκανε ο μπασκετικός Ολυμπιακός, το οποίο εφόσον συμβεί στον ποδοσφαιρικό, θα ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων! Τι "θα" δηλαδή, που ήδη συμβαίνει...
Το καλοκαίρι του 2011, οι αδερφοί Αγγελόπουλοι και ο Ντούσαν Ίβκοβιτς αποφάσισαν να αλλάξουν ριζικά το μοντέλο του Ολυμπιακού! Τέλος τα μεγάλα συμβόλαια, τέλος οι super star των εκατομμυρίων ευρώ, τέλος οι παίκτες τύπου Τσίλντρες, Κλέιζα, Μπουρούση, Σχορτσιανίτη, Παπαλουκά, Τεόντοσιτς και άλλων που θεωρούνταν "πρωτοκλασάτοι" και τελικά το μόνο που πρόσφεραν ήταν το δεύτερο συνθετικό της λέξης...
Αντί αυτών, ήρθαν στο Λιμάνι παίκτες όπως οι Μάντζαρης, Σλούκας (επέστρεψε από δανεισμό στον Άρη), δηλαδή νεαροί Έλληνες και εξελίξιμοι, τους οποίους η ομάδα εμπιστεύθηκε πολύ. Διπλασιάστηκε ο χρόνος συμμετοχής του ο Παπανικολάου, αλλά και του ανανεωμένου Πρίντεζη. Πήρε αρκετό χρόνο στην αρχή ο Κατσίβελης. Ήρθε ο 23χρονος Γκετσεβίτσιους. 'Ηρθαν ξένοι όπως οι Άντιτς, Χάινς, Ντόρσεϊ, Λο (τον Γενάρη οι δύο τελευταίοι) που ήταν περισσότερο φιλότιμοι και με συγκεκριμένους ρόλους, παρά πρωταγωνιστές.
Και ο Ολυμπιακός μπόρεσε να φτάσει σε μια θριαμβευτική σεζόν, σχεδόν με το 1/3 του μπάτζετ σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια...
Στον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό λοιπόν, υπήρχαν κραυγές από πέρσι πως η ομάδα δεν έχει αρκετούς Έλληνες, πως αυτούς που έχει δεν τους βάζει ο Βαλβέρδε, πως δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη στα παιδιά των Ακαδημιών. Πως οι ερυθρόλευκοι πρέπει να προχωρήσουν σε ελληνοποίηση και να "μαζέψουν" ότι καλύτερο κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά.
Ήδη οι Πειραιώτες έχουν πάρει τους Σιόβα - Βλαχοδήμο, κοιτάζουν τις περιπτώσεις των Κολοβού - Γιαννιώτα, ενώ βρίσκονται κοντά στην απόκτηση του Μανωλά. Εδώ θέλω να κάνω μια ερώτηση, πριν προχωρήσω. Τους παίκτες αυτούς θέλουμε να τους πάρουμε για να λέμε ότι τους πήραμε; Θέλουμε να τους πάρουμε για να μην τους πάρουν οι άλλοι; Θέλουμε να τους πάρουμε για να τους βλέπουμε να κάνουν προπόνηση στο Ρέντη; Ή θέλουμε να τους πάρουμε και να παίζουν; Το ερώτημα το απευθύνω σε μένα, σε συναδέλφους, σε φίλους, στην διοίκηση της ομάδας και φυσικά στον κόσμο του Ολυμπιακού.
Ποιο είναι το παράδοξο της υπόθεσης; Ότι οι περισσότεροι από εμάς, θέλουμε αλλά και ΔΕΝ θέλουμε να γίνει ελληνοποίηση και να δούμε νεαρούς Έλληνες στην ενδεκάδα του Θρύλου! Ή μάλλον θέλουμε όλα να συμβούν ακριβώς όπως εμείς γουστάρουμε ή θεωρούμε ότι είναι σωστό. Δεν πάει έτσι όμως...
Ενδεχόμενη απόκτηση του Κώστα Μανωλά, πιθανότατα θα σημάνει και τη μη ανανέωση της συνεργασίας με τον Όλοφ Μέλμπεργκ. Γεγονός που ήδη έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις! Την άποψη μου επί του θέματος θα την καταθέσω στο τέλος του άρθρου, αλλά τώρα θέλω πάλι να ρωτήσω...
Όταν ο Ολυμπιακός έχει στο ρόστερ του τους Αβραάμ, Παπάζογλου, Σιόβα, Μανωλά (και τον σχετικά άγνωστο Ντιελνά που μπορεί να σου βγει, μπορεί και όχι), δηλαδή 4 Έλληνες στόπερ, ηλικίας 27, 23, 23 και 21 αντίστοιχα, γιατί να ανανεώσει το συμβόλαιο του Μέλμπεργκ; Αν μείνει ο Σουηδός, πότε θα παίξουν οι Σιόβας, Παπάζογλου, Μανωλάς;
Πέρσι δεν υποστήριζαν αρκετοί πως αδικήθηκε ο Παπάζογλου; Εδώ και 2-3 χρόνια δεν φωνάζουν πολλοί να αποκτήσει ο Ολυμπιακός τους καλύτερους νεαρούς Έλληνες; Ε λοιπόν να τους πάρει για να κοιτάνε από τον πάγκο; Ποιος ο λόγος;
Κάτι ανάλογο ενδεχομένως να ισχύσει ΑΝ υπάρξει περίπτωση πώλησης του Κέβιν Μιραλάς! Πέρσι πολλοί ήταν αυτοί που χάλαγαν τον κόσμο γιατί ο "κομπλεξικός μυτόγκας" δεν έβαζε τον Φετφατζίδη. Φέτος ο Ολυμπιακός απέκτησε και τον Βλαχοδήμο. Κι αν τον Γιάννη λίγο - πολύ τον ξέρουμε, ας πούμε δύο λόγια για τον Παναγιώτη.
20 στα 21, με εντυπωσιακή σωματοδομή (1.84 ύψος, 77 κιλά), παίκτης που ξεκινάει τις προσπάθειες του από την γραμμή και συγκλίνει προς τα μέσα, καλός ντριμπλέρ, με εμπειρία ενός χρόνου στο πρωτάθλημα. Μειονέκτημα του αυτή τη στιγμή, ότι υστερεί ακόμη σε θέματα τακτικής μέσα στο γήπεδο. Αυτό μαθαίνεται μεν, αλλά μέσα από την τριβή των αγώνων... Ένας παίκτης μαθαίνει στην προπόνηση αλλά βελτιώνεται μέσα από τα ματς. Δηλαδή πρέπει να ΠΑΙΖΕΙ.
Επομένως εγώ θέλω να ρωτήσω: αν ο Κέβιν φύγει, γιατί ο Ολυμπιακός να πάρει παίκτη ξένο στη θέση του; Στα πλαίσια της ελληνοποίησης, "του καν' το όπως το μπάσκετ", του "βάλε νεαρούς Έλληνες να παίξουν", τον χρόνο και τη θέση του Βέλγου θα πρέπει να διεκδικήσουν (ή να μοιραστούν αν θέλετε) οι Βλαχοδήμος - Φετφατζίδης... Και λίγο πιο πίσω υπάρχει και ο Χαράλαμπος Λυκογιάννης των Ακαδημιών, για να μην ξεχνιόμαστε!
Όπως απορία είχα και με την απόκτηση του Γιάννη Ζαραδούκα. Προς θεού, δεν έχω τίποτα με τον παίκτη και εύχομαι πραγματικά να πετύχει στον Ολυμπιακό! Όταν όμως έχεις τους Χολέμπας - Μαρκάνο αριστερά και τον νεαρό Γιώργο Βαλεριάνο από τις Ακαδημίες, ο οποίος θεωρείται από τα καλά ταλέντα των υποδομών, γιατί παίρνεις κι άλλον παίκτη στην ίδια θέση; Δεν κάνω τον ξύπνιο, απλή λογική είναι...
Και τα παραδείγματα είναι πολλά ακόμη. Και η άποψη μου στο θέμα είναι η εξής: Αν θες ελληνοποίηση και νεαρούς παίκτες στην ενδεκάδα, τότε τους βάζεις να παίξουν, τους στηρίζεις, τους βοηθάς να εξελιχθούν, τους δίνεις χρόνο και έχεις πολλή υπομονή, ασχέτως αποτελέσματος. Ειδικά στην Ευρώπη...
Ή για να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα, αν θες να κρατήσεις τον Μέλμπεργκ (τον οποίο θεωρώ παικτάρα, ψυχάρα και υπόδειγμα επαγγελματία), τότε μην πάρεις Σιόβα και Μανωλά. Τι να τους κάνεις; Να περιμένουν 2-3 χρόνια και να παίξουν στα 25; Αστεία πράγματα.
Ή αν φύγει κάνας Μιραλάς και απαιτούμε εδώ και τώρα "παικταρά να τον αντικαταστήσει", ας μην βγει κανείς ποτέ ξανά και αναρωτηθεί "γιατί δεν παίζει ο Φετφατζίδης ή ο Βλαχοδήμος"... Απλά πράγματα. Και ελληνοποίηση και νεαρούς και άμεσα αποτελέσματα και φοβερές πορείες στην Ευρώπη, ε όλα μαζί δεν γίνονται...
ΥΓ: Εκτιμώ πως η περίπτωση του Λεονάρντο Ζαρντίμ ήταν η καλύτερη για τον πάγκο του Ολυμπιακού σε σχέση με όσους προπονητές σκέφτηκε η ΠΑΕ για διάδοχη κατάσταση του Ερνέστο Βαλβέρδε. Θα πρέπει να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος στον Πορτογάλο να δουλέψει, θα χρειαστεί υπομονή και προπάντων να κριθεί όταν θα έχουμε ένα ικανό δείγμα των πεπραγμένων του.
Γιώργος Περπερίδης
πηγή: redplanet.gr
Ας τα πάρουμε ένα - ένα. Ο Ολυμπιακός έφτασε σε έναν ανεπανάληπτο θρίαμβο στην Euroleague, επενδύοντας και στηρίζοντας το έμψυχο δυναμικό της ομάδας σε νεαρούς αλλά και πιο έμπειρους Έλληνες παίκτες. Θυμηθείτε πως σε αυτή την ξέφρενη πορεία που έφτασε μέχρι την κορυφή της Ευρώπης (και στη συνέχεια της Ελλάδας), οι ερυθρόλευκοι στηρίχθηκαν πρώτα στους Έλληνες παίκτες και μετά στην βοήθεια καλών και φιλότιμων ξένων. Οι πρωταγωνιστές όμως ήταν οι Έλληνες!
Αμέσως πολλοί σκέφτηκαν και είπαν "να γίνει παράδειγμα αυτό για την ποδοσφαιρική ομάδα". Εύκολο να το λες αλλά εξαιρετικά δύσκολο να συμβεί. Γιατί; Κατ' αρχήν μιλάμε για μια πολύ διαφορετική δομή δύο αθλημάτων. Για εντελώς διαφορετικά μεγέθη. Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, ας μιλήσουμε με ονόματα!
Ποιον είχε ο Ολυμπιακός στον πάγκο του και κατάφερε αυτό το θαύμα; Αν όχι τον κορυφαίο, έναν από τους 2-3 καλύτερους προπονητές στην Ευρώπη! Μπορεί ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός να έχει στον πάγκο του έναν αντίστοιχο; Πολύ απλά όχι.
Είναι μάλλον απίθανο να πιστεύει κάποιος ότι τεχνικοί σαν τον Μουρίνιο, τον Γκουαρντιόλα, τον Φέργκιουσον ή τον Βενγκέρ θα έρχονταν στην Ελλάδα και το ελληνικό πρωτάθλημα, πολύ περισσότερο με τις δεδομένες οικονομικές συγκυρίες που επικρατούν στη χώρα Υπάρχει μήπως ανάλογος Σπανούλης, Έλληνας ποδοσφαιριστής; Δηλαδή στη θέση του να συγκαταλέγεται πάλι στους 2-3 κορυφαίους στην Ευρώπη και να είναι ηγέτης; Πάλι όχι. Υπάρχει κάποιος που να έχει κάνει τις θυσίες του Πρίντεζη και να βελτιωθεί όχι 100%, αλλά 1000% σε μια σεζόν; Πάλι όχι.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη που έκανε ο μπασκετικός Ολυμπιακός, το οποίο εφόσον συμβεί στον ποδοσφαιρικό, θα ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων! Τι "θα" δηλαδή, που ήδη συμβαίνει...
Το καλοκαίρι του 2011, οι αδερφοί Αγγελόπουλοι και ο Ντούσαν Ίβκοβιτς αποφάσισαν να αλλάξουν ριζικά το μοντέλο του Ολυμπιακού! Τέλος τα μεγάλα συμβόλαια, τέλος οι super star των εκατομμυρίων ευρώ, τέλος οι παίκτες τύπου Τσίλντρες, Κλέιζα, Μπουρούση, Σχορτσιανίτη, Παπαλουκά, Τεόντοσιτς και άλλων που θεωρούνταν "πρωτοκλασάτοι" και τελικά το μόνο που πρόσφεραν ήταν το δεύτερο συνθετικό της λέξης...
Αντί αυτών, ήρθαν στο Λιμάνι παίκτες όπως οι Μάντζαρης, Σλούκας (επέστρεψε από δανεισμό στον Άρη), δηλαδή νεαροί Έλληνες και εξελίξιμοι, τους οποίους η ομάδα εμπιστεύθηκε πολύ. Διπλασιάστηκε ο χρόνος συμμετοχής του ο Παπανικολάου, αλλά και του ανανεωμένου Πρίντεζη. Πήρε αρκετό χρόνο στην αρχή ο Κατσίβελης. Ήρθε ο 23χρονος Γκετσεβίτσιους. 'Ηρθαν ξένοι όπως οι Άντιτς, Χάινς, Ντόρσεϊ, Λο (τον Γενάρη οι δύο τελευταίοι) που ήταν περισσότερο φιλότιμοι και με συγκεκριμένους ρόλους, παρά πρωταγωνιστές.
Και ο Ολυμπιακός μπόρεσε να φτάσει σε μια θριαμβευτική σεζόν, σχεδόν με το 1/3 του μπάτζετ σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια...
Στον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό λοιπόν, υπήρχαν κραυγές από πέρσι πως η ομάδα δεν έχει αρκετούς Έλληνες, πως αυτούς που έχει δεν τους βάζει ο Βαλβέρδε, πως δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη στα παιδιά των Ακαδημιών. Πως οι ερυθρόλευκοι πρέπει να προχωρήσουν σε ελληνοποίηση και να "μαζέψουν" ότι καλύτερο κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά.
Ήδη οι Πειραιώτες έχουν πάρει τους Σιόβα - Βλαχοδήμο, κοιτάζουν τις περιπτώσεις των Κολοβού - Γιαννιώτα, ενώ βρίσκονται κοντά στην απόκτηση του Μανωλά. Εδώ θέλω να κάνω μια ερώτηση, πριν προχωρήσω. Τους παίκτες αυτούς θέλουμε να τους πάρουμε για να λέμε ότι τους πήραμε; Θέλουμε να τους πάρουμε για να μην τους πάρουν οι άλλοι; Θέλουμε να τους πάρουμε για να τους βλέπουμε να κάνουν προπόνηση στο Ρέντη; Ή θέλουμε να τους πάρουμε και να παίζουν; Το ερώτημα το απευθύνω σε μένα, σε συναδέλφους, σε φίλους, στην διοίκηση της ομάδας και φυσικά στον κόσμο του Ολυμπιακού.
Ποιο είναι το παράδοξο της υπόθεσης; Ότι οι περισσότεροι από εμάς, θέλουμε αλλά και ΔΕΝ θέλουμε να γίνει ελληνοποίηση και να δούμε νεαρούς Έλληνες στην ενδεκάδα του Θρύλου! Ή μάλλον θέλουμε όλα να συμβούν ακριβώς όπως εμείς γουστάρουμε ή θεωρούμε ότι είναι σωστό. Δεν πάει έτσι όμως...
Ενδεχόμενη απόκτηση του Κώστα Μανωλά, πιθανότατα θα σημάνει και τη μη ανανέωση της συνεργασίας με τον Όλοφ Μέλμπεργκ. Γεγονός που ήδη έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις! Την άποψη μου επί του θέματος θα την καταθέσω στο τέλος του άρθρου, αλλά τώρα θέλω πάλι να ρωτήσω...
Όταν ο Ολυμπιακός έχει στο ρόστερ του τους Αβραάμ, Παπάζογλου, Σιόβα, Μανωλά (και τον σχετικά άγνωστο Ντιελνά που μπορεί να σου βγει, μπορεί και όχι), δηλαδή 4 Έλληνες στόπερ, ηλικίας 27, 23, 23 και 21 αντίστοιχα, γιατί να ανανεώσει το συμβόλαιο του Μέλμπεργκ; Αν μείνει ο Σουηδός, πότε θα παίξουν οι Σιόβας, Παπάζογλου, Μανωλάς;
Πέρσι δεν υποστήριζαν αρκετοί πως αδικήθηκε ο Παπάζογλου; Εδώ και 2-3 χρόνια δεν φωνάζουν πολλοί να αποκτήσει ο Ολυμπιακός τους καλύτερους νεαρούς Έλληνες; Ε λοιπόν να τους πάρει για να κοιτάνε από τον πάγκο; Ποιος ο λόγος;
Κάτι ανάλογο ενδεχομένως να ισχύσει ΑΝ υπάρξει περίπτωση πώλησης του Κέβιν Μιραλάς! Πέρσι πολλοί ήταν αυτοί που χάλαγαν τον κόσμο γιατί ο "κομπλεξικός μυτόγκας" δεν έβαζε τον Φετφατζίδη. Φέτος ο Ολυμπιακός απέκτησε και τον Βλαχοδήμο. Κι αν τον Γιάννη λίγο - πολύ τον ξέρουμε, ας πούμε δύο λόγια για τον Παναγιώτη.
20 στα 21, με εντυπωσιακή σωματοδομή (1.84 ύψος, 77 κιλά), παίκτης που ξεκινάει τις προσπάθειες του από την γραμμή και συγκλίνει προς τα μέσα, καλός ντριμπλέρ, με εμπειρία ενός χρόνου στο πρωτάθλημα. Μειονέκτημα του αυτή τη στιγμή, ότι υστερεί ακόμη σε θέματα τακτικής μέσα στο γήπεδο. Αυτό μαθαίνεται μεν, αλλά μέσα από την τριβή των αγώνων... Ένας παίκτης μαθαίνει στην προπόνηση αλλά βελτιώνεται μέσα από τα ματς. Δηλαδή πρέπει να ΠΑΙΖΕΙ.
Επομένως εγώ θέλω να ρωτήσω: αν ο Κέβιν φύγει, γιατί ο Ολυμπιακός να πάρει παίκτη ξένο στη θέση του; Στα πλαίσια της ελληνοποίησης, "του καν' το όπως το μπάσκετ", του "βάλε νεαρούς Έλληνες να παίξουν", τον χρόνο και τη θέση του Βέλγου θα πρέπει να διεκδικήσουν (ή να μοιραστούν αν θέλετε) οι Βλαχοδήμος - Φετφατζίδης... Και λίγο πιο πίσω υπάρχει και ο Χαράλαμπος Λυκογιάννης των Ακαδημιών, για να μην ξεχνιόμαστε!
Όπως απορία είχα και με την απόκτηση του Γιάννη Ζαραδούκα. Προς θεού, δεν έχω τίποτα με τον παίκτη και εύχομαι πραγματικά να πετύχει στον Ολυμπιακό! Όταν όμως έχεις τους Χολέμπας - Μαρκάνο αριστερά και τον νεαρό Γιώργο Βαλεριάνο από τις Ακαδημίες, ο οποίος θεωρείται από τα καλά ταλέντα των υποδομών, γιατί παίρνεις κι άλλον παίκτη στην ίδια θέση; Δεν κάνω τον ξύπνιο, απλή λογική είναι...
Και τα παραδείγματα είναι πολλά ακόμη. Και η άποψη μου στο θέμα είναι η εξής: Αν θες ελληνοποίηση και νεαρούς παίκτες στην ενδεκάδα, τότε τους βάζεις να παίξουν, τους στηρίζεις, τους βοηθάς να εξελιχθούν, τους δίνεις χρόνο και έχεις πολλή υπομονή, ασχέτως αποτελέσματος. Ειδικά στην Ευρώπη...
Ή για να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα, αν θες να κρατήσεις τον Μέλμπεργκ (τον οποίο θεωρώ παικτάρα, ψυχάρα και υπόδειγμα επαγγελματία), τότε μην πάρεις Σιόβα και Μανωλά. Τι να τους κάνεις; Να περιμένουν 2-3 χρόνια και να παίξουν στα 25; Αστεία πράγματα.
Ή αν φύγει κάνας Μιραλάς και απαιτούμε εδώ και τώρα "παικταρά να τον αντικαταστήσει", ας μην βγει κανείς ποτέ ξανά και αναρωτηθεί "γιατί δεν παίζει ο Φετφατζίδης ή ο Βλαχοδήμος"... Απλά πράγματα. Και ελληνοποίηση και νεαρούς και άμεσα αποτελέσματα και φοβερές πορείες στην Ευρώπη, ε όλα μαζί δεν γίνονται...
ΥΓ: Εκτιμώ πως η περίπτωση του Λεονάρντο Ζαρντίμ ήταν η καλύτερη για τον πάγκο του Ολυμπιακού σε σχέση με όσους προπονητές σκέφτηκε η ΠΑΕ για διάδοχη κατάσταση του Ερνέστο Βαλβέρδε. Θα πρέπει να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος στον Πορτογάλο να δουλέψει, θα χρειαστεί υπομονή και προπάντων να κριθεί όταν θα έχουμε ένα ικανό δείγμα των πεπραγμένων του.
Γιώργος Περπερίδης
πηγή: redplanet.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
