2018-09-29 09:07:12
Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης & Αλμωπίας Ιωήλ
«Γίνεσθε ούν οικτίρμονες, καθώς και ο Πατήρ υμών οικτίρμων εστί»
Εάν διαβάσουμε τα συγγράμματα των αρχαίων Ελλήνων σοφών, αλλά κι όλων των σοφών του κόσμου, θα δούμε πως θέλοντας να διατυπώσουν το δίκαιο, το πρέπον, το νόμιμο και το καλό έγραψαν πάρα πολλούς λόγους και κατασκεύασαν μακρούς διαλόγους και βιβλία.
Μερικές φορές πέτυχαν να πούν και να γράψουν σπουδαία πράγματα, αλλά και πολλές φορές έφεραν τους ανθρώπους σε σύγχυση. Πολλά απ’ αυτά που είπαν οι σοφοί, αντί να διαφωτίσουν τους ανθρώπους, τους έκαναν να σκοτισθούν περισσότερο.
Αντίθετα, ο θειότατος Λόγος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, όταν ήλθε πάνω στη γη και ενσαρκώθηκε, ξανάφερε στην επιφάνεια τον έμφυτο νόμο του ανθρώπου κι έκανε τη βούλησή μας αιτία του καλού η του κακού, του νόμιμου η του παράνομου, του δίκαιου η του αδίκου. Με λίγα λόγια είπε όλα εκείνα που χρειάζεται ο άνθρωπος. «Και καθώς θέλεται ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως» (Λουκ. 6,31) η «γίνεσθε οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί» (οπ.π. στιχ. 36). Πάνω στα λόγια αυτά του Κυρίου ας κάνουμε μερικές παρατηρήσεις.
Οι άνθρωποι ομοιάζουν με το Θεό
Ένας μεγάλος ασκητής της Εκκλησίας μας, ο όσιος Νείλος, κάνει την ακόλουθη παρατήρηση: Όπως τα παιδιά με τους γονείς τους έχουν κοινούς χαρακτήρες, δηλ. έχουν ομοιότητες στο πρόσωπο και στο σώμα κι απ’ αυτές τις ομοιότητες καταλαβαίνουμε τίνος γιός είναι κάποιος, το ίδιο συμβαίνει και με τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου. Από τα λόγια και τα έργα του καταλαβαίνουμε τίνος διδασκάλου είναι κάποιος μαθητής. Το ίδιο και ακόμη περισσότερο συμβαίνει με τους μαθητές του Χριστού, δηλ. τους Χριστιανούς. Οι πιστοί Χριστιανοί είναι μαθητές του αιώνιου Πατέρα· «όστις γαρ αν ποιήση το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς, αυτός μου αδελφός και αδελφή και μήτηρ εστίν» (Ματθ. 12,50). Αλλού πάλι λέγει· «μη μεριμνάτε τη ψυχή υμών τι φάγητε… οίδε γαρ ο πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων» (οπ.π. 6,25 και 32). Ο Πατέρας μας ο ουράνιος, εφ’ όσον είμαστε παιδιά Του, θα μας φροντίσει. Έχουμε συγγένεια και οικείωση με το Θεό. Αυτός είναι πατέρας μας και μείς παιδιά Του. Μέσα στο Ευαγγέλιο ο Κύριος μας δείχνει τα σημάδια, για να γίνουμε παιδιά Του, εφ’ όσον βέβαια το θελήσουμε· «Μάθετε απ’ εμού ότι πράός ειμι και ταπεινός τη καρδία» (Ματθ. 11,29). Αφού ο κύριος είναι πράος και ταπεινός και τα παιδιά Του οφείλουν να είναι έτσι. «Έσεσθε ούν υμείς τέλειοι, ώσπερ ο πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς τέλειος εστίν» (οπ. π. 5,48). Η αυτό που μας λέγει στο σημερινό ανάγνωσμα, δηλ. να γίνουμε οικτίρμονες (εύσπλαχνοι), γιατί και ο Θεός είναι τέτοιος (Λουκ. 6,36).
Σε ποια μπορούμε να μιμηθούμε το Θεό;
Ο ιερός Χρυσόστομος παρατηρεί πως δεν καλούμαστε απ’ το Θεό να Τον μιμηθούμε στην παντοδυναμία, στη σοφία η στα θαύματα, αλλά στην αγάπη, στην καλοσύνη, στην ευσπλαχνία. Ο Θεός είναι απόλυτα ελεήμων και εύσπλαχνος, αλλά και η εικόνα Του, που είναι ο άνθρωπος, ανάλογα με τη δύναμη που διαθέτει, δηλ. «συμμέτρως», μπορεί να μιμηθεί το Θεό στην αγάπη προς τον πλησίον. Μπορούμε να συγχωρήσουμε τους εχθρούς μας κι εκείνους που μας έκαναν κακό. Η συγγένειά μας με το Θεό φαίνεται σ’ αυτές τις καταστάσεις. Μπορούμε να μιμηθούμε το Θεό στην ευσπλαχνία. Ο Θεός, κατά τους Πατέρες, επειδή είναι η πηγή της χάριτος, της αγάπης και της σοφίας, «πάσιν αδέως ταύτην (την χάριν) μεταδίδωσιν››, τα δίνει όλα χωρίς φόβο και χωρίς να αδικήσει κανέναν. Αυτό μεταφράζεται ως εξής για μας: Όλοι οι άνθρωποι, μηδενός εξαιρουμένου, μπορούμε να ομοιάσουμε με το Θεό ως προς την αγάπη και την ευσπλαχνία.
Η αμαρτία εμπόδιο ανάμεσα στο Θεό και τον άνθρωπο
Η αμαρτία μας έκανε μεγάλη ζημιά. Την μεν αγάπη προς τον εαυτό μας την αύξησε, ενώ την αγάπη προς το Θεό και τον πλησίον τη μείωσε. Έτσι καταντήσαμε μισάνθρωποι. Το κήρυγμα που έχει περιεχόμενο την αγάπη προς τους εχθρούς μας, θεωρείται αφέλεια. Η αγάπη είναι κατάσταση, σύμφωνα με την άποψη των πολλών, των ταπεινών ανθρώπων. Εάν δείξουμε αγάπη στους άλλους, κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε χαζοί κι ασήμαντοι. Δεν μπορούν να πιστεύσουν οι άνθρωποι πως προάγονται με την καλοσύνη και την ευσπλαχνία. Όποιος έφθασε να προσεύχεται για τους εχθρούς του, έφθασε στην κορυφή των αρετών. «Αγάπης ανυποκρίτου τεκμήριον, αδικημάτων συγχώρησις», θα τονίσει ο άγιος Μάρκος ο ασκητής.
Αδελφοί μου,
Αντί να φροντίζουμε να επιβληθούμε με τη δύναμη της εξουσίας και των όπλων, ας καλλιεργήσουμε την αγάπη προς τον πλησίον, για να ομοιάσουμε με το Θεό και να κληρονομήσουμε τη Βασιλεία Του, που είναι κοινωνία αγάπης.
Πηγή
paraklisi
«Γίνεσθε ούν οικτίρμονες, καθώς και ο Πατήρ υμών οικτίρμων εστί»
Εάν διαβάσουμε τα συγγράμματα των αρχαίων Ελλήνων σοφών, αλλά κι όλων των σοφών του κόσμου, θα δούμε πως θέλοντας να διατυπώσουν το δίκαιο, το πρέπον, το νόμιμο και το καλό έγραψαν πάρα πολλούς λόγους και κατασκεύασαν μακρούς διαλόγους και βιβλία.
Μερικές φορές πέτυχαν να πούν και να γράψουν σπουδαία πράγματα, αλλά και πολλές φορές έφεραν τους ανθρώπους σε σύγχυση. Πολλά απ’ αυτά που είπαν οι σοφοί, αντί να διαφωτίσουν τους ανθρώπους, τους έκαναν να σκοτισθούν περισσότερο.
Αντίθετα, ο θειότατος Λόγος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, όταν ήλθε πάνω στη γη και ενσαρκώθηκε, ξανάφερε στην επιφάνεια τον έμφυτο νόμο του ανθρώπου κι έκανε τη βούλησή μας αιτία του καλού η του κακού, του νόμιμου η του παράνομου, του δίκαιου η του αδίκου. Με λίγα λόγια είπε όλα εκείνα που χρειάζεται ο άνθρωπος. «Και καθώς θέλεται ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως» (Λουκ. 6,31) η «γίνεσθε οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί» (οπ.π. στιχ. 36). Πάνω στα λόγια αυτά του Κυρίου ας κάνουμε μερικές παρατηρήσεις.
Οι άνθρωποι ομοιάζουν με το Θεό
Ένας μεγάλος ασκητής της Εκκλησίας μας, ο όσιος Νείλος, κάνει την ακόλουθη παρατήρηση: Όπως τα παιδιά με τους γονείς τους έχουν κοινούς χαρακτήρες, δηλ. έχουν ομοιότητες στο πρόσωπο και στο σώμα κι απ’ αυτές τις ομοιότητες καταλαβαίνουμε τίνος γιός είναι κάποιος, το ίδιο συμβαίνει και με τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου. Από τα λόγια και τα έργα του καταλαβαίνουμε τίνος διδασκάλου είναι κάποιος μαθητής. Το ίδιο και ακόμη περισσότερο συμβαίνει με τους μαθητές του Χριστού, δηλ. τους Χριστιανούς. Οι πιστοί Χριστιανοί είναι μαθητές του αιώνιου Πατέρα· «όστις γαρ αν ποιήση το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς, αυτός μου αδελφός και αδελφή και μήτηρ εστίν» (Ματθ. 12,50). Αλλού πάλι λέγει· «μη μεριμνάτε τη ψυχή υμών τι φάγητε… οίδε γαρ ο πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων» (οπ.π. 6,25 και 32). Ο Πατέρας μας ο ουράνιος, εφ’ όσον είμαστε παιδιά Του, θα μας φροντίσει. Έχουμε συγγένεια και οικείωση με το Θεό. Αυτός είναι πατέρας μας και μείς παιδιά Του. Μέσα στο Ευαγγέλιο ο Κύριος μας δείχνει τα σημάδια, για να γίνουμε παιδιά Του, εφ’ όσον βέβαια το θελήσουμε· «Μάθετε απ’ εμού ότι πράός ειμι και ταπεινός τη καρδία» (Ματθ. 11,29). Αφού ο κύριος είναι πράος και ταπεινός και τα παιδιά Του οφείλουν να είναι έτσι. «Έσεσθε ούν υμείς τέλειοι, ώσπερ ο πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς τέλειος εστίν» (οπ. π. 5,48). Η αυτό που μας λέγει στο σημερινό ανάγνωσμα, δηλ. να γίνουμε οικτίρμονες (εύσπλαχνοι), γιατί και ο Θεός είναι τέτοιος (Λουκ. 6,36).
Σε ποια μπορούμε να μιμηθούμε το Θεό;
Ο ιερός Χρυσόστομος παρατηρεί πως δεν καλούμαστε απ’ το Θεό να Τον μιμηθούμε στην παντοδυναμία, στη σοφία η στα θαύματα, αλλά στην αγάπη, στην καλοσύνη, στην ευσπλαχνία. Ο Θεός είναι απόλυτα ελεήμων και εύσπλαχνος, αλλά και η εικόνα Του, που είναι ο άνθρωπος, ανάλογα με τη δύναμη που διαθέτει, δηλ. «συμμέτρως», μπορεί να μιμηθεί το Θεό στην αγάπη προς τον πλησίον. Μπορούμε να συγχωρήσουμε τους εχθρούς μας κι εκείνους που μας έκαναν κακό. Η συγγένειά μας με το Θεό φαίνεται σ’ αυτές τις καταστάσεις. Μπορούμε να μιμηθούμε το Θεό στην ευσπλαχνία. Ο Θεός, κατά τους Πατέρες, επειδή είναι η πηγή της χάριτος, της αγάπης και της σοφίας, «πάσιν αδέως ταύτην (την χάριν) μεταδίδωσιν››, τα δίνει όλα χωρίς φόβο και χωρίς να αδικήσει κανέναν. Αυτό μεταφράζεται ως εξής για μας: Όλοι οι άνθρωποι, μηδενός εξαιρουμένου, μπορούμε να ομοιάσουμε με το Θεό ως προς την αγάπη και την ευσπλαχνία.
Η αμαρτία εμπόδιο ανάμεσα στο Θεό και τον άνθρωπο
Η αμαρτία μας έκανε μεγάλη ζημιά. Την μεν αγάπη προς τον εαυτό μας την αύξησε, ενώ την αγάπη προς το Θεό και τον πλησίον τη μείωσε. Έτσι καταντήσαμε μισάνθρωποι. Το κήρυγμα που έχει περιεχόμενο την αγάπη προς τους εχθρούς μας, θεωρείται αφέλεια. Η αγάπη είναι κατάσταση, σύμφωνα με την άποψη των πολλών, των ταπεινών ανθρώπων. Εάν δείξουμε αγάπη στους άλλους, κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε χαζοί κι ασήμαντοι. Δεν μπορούν να πιστεύσουν οι άνθρωποι πως προάγονται με την καλοσύνη και την ευσπλαχνία. Όποιος έφθασε να προσεύχεται για τους εχθρούς του, έφθασε στην κορυφή των αρετών. «Αγάπης ανυποκρίτου τεκμήριον, αδικημάτων συγχώρησις», θα τονίσει ο άγιος Μάρκος ο ασκητής.
Αδελφοί μου,
Αντί να φροντίζουμε να επιβληθούμε με τη δύναμη της εξουσίας και των όπλων, ας καλλιεργήσουμε την αγάπη προς τον πλησίον, για να ομοιάσουμε με το Θεό και να κληρονομήσουμε τη Βασιλεία Του, που είναι κοινωνία αγάπης.
Πηγή
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Όλοι χαμένοι λοιπόν - Του Γιάννη Μακρή
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
