2012-06-07 08:15:34
της Αριστοτελίας ΠελώνηΔόγμα «δεν ξέρουμε πού ανήκομεν» θυμίζουν οι θέσεις του Αλέξη Τσίπρα για την εξωτερική πολιτική. Λίγες μέρες αφότου χαρακτήρισε παρωχημένο το «ανήκομεν εις την Δύση», αμφισβητώντας τον παραδοσιακό δυτικό προσανατολισμό της χώρας, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ χθες έβαλε νερό στο κρασί του και πήρε πίσω κάποιες από τις «επαναστατικές» του εξαγγελίες για τα εξωτερικά, όπως τα περί αποδέσμευσης από το ΝΑΤΟ και καταγγελίας της συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ. Οπως και στα θέματα της οικονομίας, διατυπώνεται διγλωσσία, αντιφατικότητα και σκόπιμη ασάφεια.
Στο πρόγραμμα που ανακοινώθηκε την περασμένη Παρασκευή και στο κομμάτι της εξωτερικής πολιτικής, οι αναφορές του ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν ελάχιστες. Πουθενά δεν υπήρχε η Ενωση ως φυσικός χώρος της Ελλάδας αλλά και ως πολιτικό εργαλείο για την προώθηση εθνικών θεμάτων (π.χ. ελληνοτουρκικά). Χθες, ο Αλ. Τσίπρας θυμήθηκε ότι ανήκουμε στην ΕΕ. Μίλησε ακόμη και για τη στήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας - επισήμανση που δεν συμπεριλαμβανόταν στο αρχικό πρόγραμμα.
Ωστόσο, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δεν απέφυγε τον πειρασμό της ΑΟΖ και τάχθηκε υπέρ της οριοθέτησής της με όλες τις γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας. Δεν φαίνεται όμως να έλαβε υπόψη του αυτό που αποτελεί κοινό μυστικό: ότι η Τουρκία αρνείται πεισματικά οποιαδήποτε συζήτηση για οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ελλάδα. Οποιος το παραγνωρίζει αρνείται την πραγματικότητα. Την ίδια ώρα, ο Αλ. Τσίπρας άφησε να εννοηθεί ότι προϋπόθεση για την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου είναι η οριοθέτηση ΑΟΖ. Αυτό όμως δεν ισχύει. Η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας είναι αρκετή για την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου.
Την Παρασκευή, επιχειρώντας να απευθυνθεί στο κοινό της φιλοπαλαιστινιακής (και αντι-ισραηλινής παραδοσιακής ελληνικής Αριστεράς), ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε χαρακτηρισμούς έναντι του Ισραήλ.
Η φρασεολογία δεν πέρασε απαρατήρητη στους διπλωματικούς κύκλους. Στην ανακοίνωση του επίσημου προγράμματος ο ΣΥΡΙΖΑ αναφερόταν σε «ηγεμονεύουσες δυνάμεις» στις οποίες προσαρμόζεται η Ελλάδα, ενώ υποστήριζε ότι η συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας της Αθήνας με το Ισραήλ «δορυφοριοποιεί» τη χώρα μας. Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ διακήρυξε ότι «θα εργαστεί αποτελεσματικά, προκειμένου να ακυρωθεί η συμφωνία αυτή». Χθες, όμως, ο Αλ. Τσίπρας άφησε να εννοηθεί ότι είναι «υπό συζήτηση».
Αν το διπλωματικό ατόπημα ήταν μόνο φραστικό, ίσως να μην είχε και τόση σημασία. Ομως, σε μια περίοδο που η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη και όχι μόνο αμφισβητείται, δεν είναι λίγοι όσοι βλέπουν ότι σε περίπτωση που η χώρα μας απομονωθεί από την Ευρώπη δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να στραφεί στο Ισραήλ (και στη Ρωσία). Πόσω μάλλον την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναφερθεί συχνά στην επιτυχία των Κυπρίων στην αναζήτηση φυσικού πλούτου, παραγνωρίζοντας, όμως, ότι αυτή περνά και μέσα από τη στρατηγική συνεργασία με το Ισραήλ.
Σε κάθε περίπτωση, η συνεχής επίκληση του χώρου της Μεσογείου από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει τη συνεργασία με το Ισραήλ. Κλείνει τα μάτια όποιος μιλά για αξιοποίηση του πιθανολογούμενου εθνικού μας πλούτου, παραγνωρίζοντας τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο την ώρα μάλιστα που και η Τουρκία, παρά τις προσπάθειες περιφερειακής ηγεμόνευσης, παραπαίει. Η ισραηλινή κυβέρνηση είναι εδώ και μήνες έτοιμη για την υπογραφή μνημονίου ενεργειακής συνεργασίας με την Ελλάδα. Αυτό δεν κατέστη εφικτό μέχρι σήμερα λόγω της πολιτικής αστάθειας στην Αθήνα. Το μνημόνιο μπορεί να προσφέρει σημαντική χείρα βοηθείας. Ομως το παράθυρο ευκαιρίας δεν θα μείνει ανοικτό για πάντα. Εκτός κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να καταγγείλει και αυτό το μνημόνιο...
InfoGnomon
Στο πρόγραμμα που ανακοινώθηκε την περασμένη Παρασκευή και στο κομμάτι της εξωτερικής πολιτικής, οι αναφορές του ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν ελάχιστες. Πουθενά δεν υπήρχε η Ενωση ως φυσικός χώρος της Ελλάδας αλλά και ως πολιτικό εργαλείο για την προώθηση εθνικών θεμάτων (π.χ. ελληνοτουρκικά). Χθες, ο Αλ. Τσίπρας θυμήθηκε ότι ανήκουμε στην ΕΕ. Μίλησε ακόμη και για τη στήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας - επισήμανση που δεν συμπεριλαμβανόταν στο αρχικό πρόγραμμα.
Ωστόσο, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δεν απέφυγε τον πειρασμό της ΑΟΖ και τάχθηκε υπέρ της οριοθέτησής της με όλες τις γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας. Δεν φαίνεται όμως να έλαβε υπόψη του αυτό που αποτελεί κοινό μυστικό: ότι η Τουρκία αρνείται πεισματικά οποιαδήποτε συζήτηση για οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ελλάδα. Οποιος το παραγνωρίζει αρνείται την πραγματικότητα. Την ίδια ώρα, ο Αλ. Τσίπρας άφησε να εννοηθεί ότι προϋπόθεση για την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου είναι η οριοθέτηση ΑΟΖ. Αυτό όμως δεν ισχύει. Η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας είναι αρκετή για την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου.
Την Παρασκευή, επιχειρώντας να απευθυνθεί στο κοινό της φιλοπαλαιστινιακής (και αντι-ισραηλινής παραδοσιακής ελληνικής Αριστεράς), ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε χαρακτηρισμούς έναντι του Ισραήλ.
Η φρασεολογία δεν πέρασε απαρατήρητη στους διπλωματικούς κύκλους. Στην ανακοίνωση του επίσημου προγράμματος ο ΣΥΡΙΖΑ αναφερόταν σε «ηγεμονεύουσες δυνάμεις» στις οποίες προσαρμόζεται η Ελλάδα, ενώ υποστήριζε ότι η συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας της Αθήνας με το Ισραήλ «δορυφοριοποιεί» τη χώρα μας. Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ διακήρυξε ότι «θα εργαστεί αποτελεσματικά, προκειμένου να ακυρωθεί η συμφωνία αυτή». Χθες, όμως, ο Αλ. Τσίπρας άφησε να εννοηθεί ότι είναι «υπό συζήτηση».
Αν το διπλωματικό ατόπημα ήταν μόνο φραστικό, ίσως να μην είχε και τόση σημασία. Ομως, σε μια περίοδο που η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη και όχι μόνο αμφισβητείται, δεν είναι λίγοι όσοι βλέπουν ότι σε περίπτωση που η χώρα μας απομονωθεί από την Ευρώπη δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να στραφεί στο Ισραήλ (και στη Ρωσία). Πόσω μάλλον την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναφερθεί συχνά στην επιτυχία των Κυπρίων στην αναζήτηση φυσικού πλούτου, παραγνωρίζοντας, όμως, ότι αυτή περνά και μέσα από τη στρατηγική συνεργασία με το Ισραήλ.
Σε κάθε περίπτωση, η συνεχής επίκληση του χώρου της Μεσογείου από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει τη συνεργασία με το Ισραήλ. Κλείνει τα μάτια όποιος μιλά για αξιοποίηση του πιθανολογούμενου εθνικού μας πλούτου, παραγνωρίζοντας τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο την ώρα μάλιστα που και η Τουρκία, παρά τις προσπάθειες περιφερειακής ηγεμόνευσης, παραπαίει. Η ισραηλινή κυβέρνηση είναι εδώ και μήνες έτοιμη για την υπογραφή μνημονίου ενεργειακής συνεργασίας με την Ελλάδα. Αυτό δεν κατέστη εφικτό μέχρι σήμερα λόγω της πολιτικής αστάθειας στην Αθήνα. Το μνημόνιο μπορεί να προσφέρει σημαντική χείρα βοηθείας. Ομως το παράθυρο ευκαιρίας δεν θα μείνει ανοικτό για πάντα. Εκτός κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να καταγγείλει και αυτό το μνημόνιο...
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Iσπανία και η μεγάλη μάχη του ευρώ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
VIDEO: Οδηγός έκανε... βόλτα με έναν πεζό στο καπό!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
