2018-09-29 09:39:17
Είναι σχεδόν απίστευτο αλλά ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος Τζωρτζ Ουάσινγκτον που έχει μείνει στην ιστορία για τη δύναμη και την ατσάλινη σωματική του διάπλαση, είχε ένα αδύναμο σημείο που τον ταλαιπωρούσε σε όλην την ενήλικη ζωή του: τα δόντια του.
Σε πολλά από τα γράμματά του καθώς και στο ημερολόγιό του, αναφέρει τους αφόρητους πόνους, τα δόντια του που πέφτουν, τη φλεγμονή στα ούλα, την κακή τοποθέτηση οδοντοστοιχίας, τους οδοντιάτρους και τις οδοντόβουρτσες, τις ξύστρες δοντιών, τις φαρμακευτικές αγωγές, και τις λύσεις καθαρισμού.
Τα δόντια του Τζωρτζ Ουάσινγκτον
Το πρόβλημα του Τζωρτζ Ουάσινγκτον άρχισε να γίνεται εμφανές και προκάλεσε έντονη φημολογία. Ο ίδιος έχοντας επίγνωση της κακής του στοματικής υγιεινής φύλαγε τα δόντια που αφαιρούσε σε ένα κλειδωμένο συρτάρι στην πατρίδα του, το Βερμόντ, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει για να φτιάξει μία οδοντοστοιχία.
Έτσι ο Αμερικανός πρόεδρος άλλαξε πολλές οδοντοστοιχίες και πειραματίστηκε με διάφορα υλικά όπως οστά ιπποπόταμου, ελεφαντόδοντο, ανθρώπινα δόντια, βίδες ορειχάλκου, μόλυβδο και χρυσό μεταλλικό σύρμα.
Η φήμη ότι ο Τζωρτζ Ουάσινγκτον είχε ξύλινα δόντια ξεκίνησε λόγω του ότι οι οδοντοστοιχίες από ελεφαντόδοντο και οστά έχουν συχνά ρωγμές που μοιάζουν με αυτές του ξύλου. Αυτό γινόταν ακόμη πιο έντονο λόγω του σκούρου χρώματος που έπαιρναν από το κόκκινο κρασί που έπινε.
Ο επαναστατικός πόλεμος και... ο οδοντίατρος
Τα οδοντικά προβλήματα του προέδρου συνεχίστηκαν και κατά τη διάρκεια του επαναστατικού πολέμου το 1781. Έτσι, ενώ όλοι διάλεγαν τους καλύτερους μηχανικούς ή στρατηγούς, ο πρόεδρος αποφάσισε να... πάρει τον οδοντίατρο του διοικητή των βρετανικών δυνάμεων, ο οποίος ήταν Γάλλος και αγανακτισμένος από τα υποτιμητικά σχόλια κατά της γαλλο-αμερικανικής συμμαχίας, αποφάσισε να δραπετεύσει από τη βρετανική κατεχόμενη πόλη της Νέας και να πάει στο πλευρό των Αμερικάνων.
Όταν το έμαθε ο Τζωρτζ Ουάσινγκτον ζήτησε τις υπηρεσίες του και η σχέση τους συνεχίστηκε και μετά τον πόλεμο. Ο Τζωρτζ Ουάσινγκτον, που αισθανόταν ντροπή για την εμφάνιση του στόματος του, κρατούσε τα οδοντικά του προβλήματα ως επτασφράγιστο μυστικό. Μάλιστα, όταν μία προσωπική επιστολή στην οποία ζητούσε οδοντιατρικά εργαλεία καθαρισμού, έπεσε στα χέρια των Βρετανών, ο ίδιος αισθάνθηκε φοβερή ταπείνωση.
Στην ίδια επιστολή, ο Ουάσινγκτον αποκάλυπτε και την κατεύθυνση του στρατού, την οποία όμως οι βρετανικές δυνάμεις δεν ερμήνευσαν σωστά και παγιδεύτηκαν. Αποτέλεσμα ήταν η καθολική βρετανική ήττα στο Γιόρκτάουν στις 19 Οκτώβρη του 1781.
Το τελευταίο δόντι
Την ημέρα της ορκωμοσίας του ως πρώτος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών το 1789, ο Τζωρτζ Ουάσινγκτον είχε μόνο ένα δόντι. Ωστόσο, αφαιρέθηκε και αυτό το 1796 και ο πρόεδρος επέτρεψε στον οδοντίατρο του να το κρατήσει ως ενθύμιο. Εκείνος το έβαλε σε μια μικρή γυάλινη θήκη και το κρέμασε από την αλυσίδα του ρολογιού του.
Ο πρόεδρος φυσικά εκμεταλλευόταν τη θέση του για να απολαμβάνει την καλύτερη περιποίηση της στοματικής του υγιεινής κάτω από πλήρη μυστικότητα. Στα κυβερνητικά αρχεία υπάρχει μια καταχώρηση που περιγράφει λεπτομερώς την αγορά 9 δοντιών από «νέγρους» για 122 σελίνια. Η χρήση για την οποία προορίζονταν δεν ήταν σαφής, αφού η μυστικότητα γύρω από το θέμα ήταν απαραίτητη προϋπόθεση. Παρόλο που αυτό σήμερα φαίνεται αποκρουστικό η αγοραπωλησία δοντιών ήταν κάτι συνηθισμένο τον 18ο αιώνα.
Η παραμόρφωση
Καθώς η υγιεινή των δοντιών του επιδεινωνόταν τα προβλήματα άρχισαν να επηρεάζουν το σχήμα του προσώπου του. Οι προσωπογραφίες του στην Ουάσιγκτον δείχνουν ότι όσο πέρναγαν τα χρόνια το σχήμα των σαγονιών και του στόματός του άλλαζε.
Ο ίδιος το γνώριζε αυτό και συχνά παραπονιόταν στους γιατρούς ότι παραμόρφωναν το πρόσωπο και κυρίως τα χείλη του λόγω κακής τοποθέτησης των οδοντοστοιχιών. Πολλοί σύγχρονοι ιστορικοί θεωρούν ότι σταδιακά η επιθυμία και η ικανότητα του Προέδρου να μιλάει δημοσίως μειώθηκε σε μεγάλο βαθμό λόγω των οδοντικών του προβλημάτων. Όπως είναι φυσικό δεν ήταν αγαπητός ομιλητής στο κοινό, ενώ οι αντίπαλοί του εκμεταλλεύονταν αυτή την αδυναμία.
Ο αντίπαλος του, Τόμας Τζέφερσον, έλεγε ότι «δεν είχε ούτε αφθονία των ιδεών, ούτε ευχέρεια των λέξεων». Ο Ουάσιγκτον ήταν πάντα πολύ ανασφαλής για τις οδοντοστοιχίες του ειδικά όταν επηρέαζαν την εμφάνιση και την ομιλία του.
Η μεγαλύτερη φοβία του ήταν το αυθόρμητο γέλιο που θα μπορούσε να ξεκολλήσει και να σπρώξει τη μασέλα του προς τα έξω.
anatakti
Σε πολλά από τα γράμματά του καθώς και στο ημερολόγιό του, αναφέρει τους αφόρητους πόνους, τα δόντια του που πέφτουν, τη φλεγμονή στα ούλα, την κακή τοποθέτηση οδοντοστοιχίας, τους οδοντιάτρους και τις οδοντόβουρτσες, τις ξύστρες δοντιών, τις φαρμακευτικές αγωγές, και τις λύσεις καθαρισμού.
Τα δόντια του Τζωρτζ Ουάσινγκτον
Το πρόβλημα του Τζωρτζ Ουάσινγκτον άρχισε να γίνεται εμφανές και προκάλεσε έντονη φημολογία. Ο ίδιος έχοντας επίγνωση της κακής του στοματικής υγιεινής φύλαγε τα δόντια που αφαιρούσε σε ένα κλειδωμένο συρτάρι στην πατρίδα του, το Βερμόντ, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει για να φτιάξει μία οδοντοστοιχία.
Έτσι ο Αμερικανός πρόεδρος άλλαξε πολλές οδοντοστοιχίες και πειραματίστηκε με διάφορα υλικά όπως οστά ιπποπόταμου, ελεφαντόδοντο, ανθρώπινα δόντια, βίδες ορειχάλκου, μόλυβδο και χρυσό μεταλλικό σύρμα.
Η φήμη ότι ο Τζωρτζ Ουάσινγκτον είχε ξύλινα δόντια ξεκίνησε λόγω του ότι οι οδοντοστοιχίες από ελεφαντόδοντο και οστά έχουν συχνά ρωγμές που μοιάζουν με αυτές του ξύλου. Αυτό γινόταν ακόμη πιο έντονο λόγω του σκούρου χρώματος που έπαιρναν από το κόκκινο κρασί που έπινε.
Ο επαναστατικός πόλεμος και... ο οδοντίατρος
Τα οδοντικά προβλήματα του προέδρου συνεχίστηκαν και κατά τη διάρκεια του επαναστατικού πολέμου το 1781. Έτσι, ενώ όλοι διάλεγαν τους καλύτερους μηχανικούς ή στρατηγούς, ο πρόεδρος αποφάσισε να... πάρει τον οδοντίατρο του διοικητή των βρετανικών δυνάμεων, ο οποίος ήταν Γάλλος και αγανακτισμένος από τα υποτιμητικά σχόλια κατά της γαλλο-αμερικανικής συμμαχίας, αποφάσισε να δραπετεύσει από τη βρετανική κατεχόμενη πόλη της Νέας και να πάει στο πλευρό των Αμερικάνων.
Όταν το έμαθε ο Τζωρτζ Ουάσινγκτον ζήτησε τις υπηρεσίες του και η σχέση τους συνεχίστηκε και μετά τον πόλεμο. Ο Τζωρτζ Ουάσινγκτον, που αισθανόταν ντροπή για την εμφάνιση του στόματος του, κρατούσε τα οδοντικά του προβλήματα ως επτασφράγιστο μυστικό. Μάλιστα, όταν μία προσωπική επιστολή στην οποία ζητούσε οδοντιατρικά εργαλεία καθαρισμού, έπεσε στα χέρια των Βρετανών, ο ίδιος αισθάνθηκε φοβερή ταπείνωση.
Στην ίδια επιστολή, ο Ουάσινγκτον αποκάλυπτε και την κατεύθυνση του στρατού, την οποία όμως οι βρετανικές δυνάμεις δεν ερμήνευσαν σωστά και παγιδεύτηκαν. Αποτέλεσμα ήταν η καθολική βρετανική ήττα στο Γιόρκτάουν στις 19 Οκτώβρη του 1781.
Το τελευταίο δόντι
Την ημέρα της ορκωμοσίας του ως πρώτος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών το 1789, ο Τζωρτζ Ουάσινγκτον είχε μόνο ένα δόντι. Ωστόσο, αφαιρέθηκε και αυτό το 1796 και ο πρόεδρος επέτρεψε στον οδοντίατρο του να το κρατήσει ως ενθύμιο. Εκείνος το έβαλε σε μια μικρή γυάλινη θήκη και το κρέμασε από την αλυσίδα του ρολογιού του.
Ο πρόεδρος φυσικά εκμεταλλευόταν τη θέση του για να απολαμβάνει την καλύτερη περιποίηση της στοματικής του υγιεινής κάτω από πλήρη μυστικότητα. Στα κυβερνητικά αρχεία υπάρχει μια καταχώρηση που περιγράφει λεπτομερώς την αγορά 9 δοντιών από «νέγρους» για 122 σελίνια. Η χρήση για την οποία προορίζονταν δεν ήταν σαφής, αφού η μυστικότητα γύρω από το θέμα ήταν απαραίτητη προϋπόθεση. Παρόλο που αυτό σήμερα φαίνεται αποκρουστικό η αγοραπωλησία δοντιών ήταν κάτι συνηθισμένο τον 18ο αιώνα.
Η παραμόρφωση
Καθώς η υγιεινή των δοντιών του επιδεινωνόταν τα προβλήματα άρχισαν να επηρεάζουν το σχήμα του προσώπου του. Οι προσωπογραφίες του στην Ουάσιγκτον δείχνουν ότι όσο πέρναγαν τα χρόνια το σχήμα των σαγονιών και του στόματός του άλλαζε.
Ο ίδιος το γνώριζε αυτό και συχνά παραπονιόταν στους γιατρούς ότι παραμόρφωναν το πρόσωπο και κυρίως τα χείλη του λόγω κακής τοποθέτησης των οδοντοστοιχιών. Πολλοί σύγχρονοι ιστορικοί θεωρούν ότι σταδιακά η επιθυμία και η ικανότητα του Προέδρου να μιλάει δημοσίως μειώθηκε σε μεγάλο βαθμό λόγω των οδοντικών του προβλημάτων. Όπως είναι φυσικό δεν ήταν αγαπητός ομιλητής στο κοινό, ενώ οι αντίπαλοί του εκμεταλλεύονταν αυτή την αδυναμία.
Ο αντίπαλος του, Τόμας Τζέφερσον, έλεγε ότι «δεν είχε ούτε αφθονία των ιδεών, ούτε ευχέρεια των λέξεων». Ο Ουάσιγκτον ήταν πάντα πολύ ανασφαλής για τις οδοντοστοιχίες του ειδικά όταν επηρέαζαν την εμφάνιση και την ομιλία του.
Η μεγαλύτερη φοβία του ήταν το αυθόρμητο γέλιο που θα μπορούσε να ξεκολλήσει και να σπρώξει τη μασέλα του προς τα έξω.
anatakti
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Handelsblatt: ΗΠΑ, μια αυτοκρατορία βασισμένη στο χρέος
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Ο χειρότερος εφιάλτης να χαθεί το παιδί σου»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
