2018-10-02 13:11:10
Της Αγγελικής Καρδαρά
Η νέα αστυνομική σειρά του ΑΝΤ1 δραματοποιεί, σε αυτοτελή επεισόδια, εγκλήματα που συγκλονίζουν. Με κινηματογραφική ματιά ο σκηνοθέτης Δημήτρης Αρβανίτης συνδυάζει τη μυθοπλασία με το ντοκιμαντέρ. Σε κάθε ιστορία σχολιαστές και αναλυτές φωτίζουν τα σκοτεινά σημεία κάθε εγκλήματος, σκιαγραφώντας το ψυχο-εγκληματικό προφίλ του δράστη, αναλύοντας την ψυχοσύνθεση του θύματος και αναζητώντας τα κίνητρα της εγκληματικής δράσης. Τα ερωτήματα είναι πολλά και ταυτόχρονα φέρνουν στο φως φλέγοντα ζητήματα, τα οποία απασχολούν και προβληματίζουν εντόνως την κοινωνία μας.
Στο πρώτο επεισόδιο, με τίτλο «Παθολογική Ζήλια» παρακολουθήσαμε την ιστορία ενός νιόπαντρου ζευγαριού, του Μανόλη και της Μαρίας. Η Μαρία ήταν μια νέα κοπέλα, μόλις 19 ετών γεμάτη ομορφιά και δίψα για ζωή. Ο Μανόλης την ζήλευε παθολογικά. Σε μια από τις πολλές εντάσεις τους, έφτασε στο ακραίο σημείο να την πνίξει και στη συνέχεια να την τεμαχίσει.
«Δεν ήταν γάμος αυτός, αυτό ήταν φυλακή»
«Δεν παύω να εκπλήσσομαι από το τι είναι ικανός να κάνει ένας άνθρωπος στον συνάνθρωπό του».Αυτές οι δύο, συγκλονιστικές, καταθέσεις της μητέρας και του δημοσιογράφου-ερευνητή στο δικαστήριο, που παρακολουθήσαμε στην πρώτη ιστορία, μου έδωσαν το έναυσμα για προβληματισμό. Βάσει αυτών ξεκίνησα την ανάλυση στη συμμετοχή που είχα στη σειρά και ευχαριστώ θερμά τον σκηνοθέτη, κ. Δημήτρη Αρβανίτη για την εμπιστοσύνη, θέτοντας το ερώτημα «εάν τα εγκλήματα πάθους παραμένουν άλυτος γρίφος ή μπορούμε να τα αποκωδικοποιήσουμε» και συσχετίζοντας τα εγκλήματα «πάθους» με τη βία. (Βλ. σχετικά το άρθρο μου στο pm H «αποκωδικοποίηση» των εγκλημάτων πάθους που για χρόνια αποτελούσαν εγκληματολογικούς γρίφους )
Στη συνέντευξη που μου παραχώρησε η ηθοποιός Αλίκη Ζαχαροπούλου, η οποία στο συγκεκριμένο επεισόδιο υποδύθηκε τη μητέρα της Μαρίας, αναφέρθηκε στην ιδιαίτερη «διαδρομή» που ακολούθησε ώστε να προσεγγίσει την ψυχοσύνθεση μιας γυναίκας, της οποίας το παιδί υπήρξε θύμα εγκληματικής ενέργειας -ακραίας βίας μάλιστα- και σκιαγράφησε το προφίλ αυτής της μάνας. Επίσης, η κ. Ζαχαροπούλου μας κατέθεσε την καλλιτεχνική της ματιά σε ό,τι αφορά την απεικόνιση του εγκλήματος στη μυθοπλασία και στην ερμηνευτική προσέγγιση σε υποθέσεις μεγάλου εγκληματολογικού ενδιαφέροντος. Τέλος, μας μίλησε για το πώς ένας καλλιτέχνης πορεύεται στον πολύ δημιουργικό αλλά ταυτόχρονο δύσκολο και απαιτητικό χώρο της υποκριτικής τέχνης, δίνοντας τη δική της συμβουλή στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την υποκριτική.
Αλίκη Ζαχαροπούλου, ηθοποιός.
Η Αλίκη Ζαχαροπούλου είναι απόφοιτη της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης: «Μαίρης Βογιατζή-Τράγκα». Επιτυχούσα στις εξετάσεις του Υπουργείου πολιτισμού. (Τμήμα εξαιρετικών ταλέντων). Η πρώτη της θεατρική παρουσία ήταν στη «Γέρμα» του Φ.Γ.Λόρκα, σκην.: Μιχάλης Ζωγραφίδης, Θέατρο Αναβρύτων (Μαρία) το έτος 2003. Έκτοτε έχει συμμετάσχει σε πολλές θεατρικές και μουσικοθεατρικές παραστάσεις, μεταξύ των οποίων: «Λατέρνα – Φτώχεια και.. Σακελλάριος» σε σκηνοθεσία Δ. Αδάμη στη μουσική σκηνή Σφίγγα, Το «Φιντανάκι» του Παντελή Χόρν σκηνοθεσία: Ε. Αργυροπούλου στο θέατρο Χυτήριο (Εύα), το έτος 2018, στη μουσικοθεατρική παράσταση «Χιώτη Μάμπο», σκην.: Δημήτρης Αδάμης, μουσική σκηνή Σφίγγα το 2017, στο «Ρεμπέτικο Μυστήριο» του Κώστα Φέρρη, Ηρώδειο, (Ρόζα) και στην «Κάρμεν» του Μπιζέ, Σκηνοθεσία: Stephen Langridge, Εθνική Λυρική Σκηνή, (Μανουελίτα) το 2016, στο «Έτσι κάνουν όλες» Β.Α. Μότσαρτ, Σκηνοθεσία: Ροδούλα Γαϊτάνου, Εθνική Λυρική, το έτος 2015, στη «Νυχτερίδα» του Στράους, Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ευκλείδης, Εθνική Λυρική Σκηνή και «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, Σκηνοθεσία: Άρης Μιχόπουλος, Θέατρο Άλμα, το 2014, στην «Ελένη» του Ευριπίδη σκην.: Άρης Μιχόπουλος, ‘Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, τα έτη 2011-12/‘13/’14/15 κ.ά.
Η πρώτη της τηλεοπτική συμμετοχή ήταν το 2004 στην «Απαγορευμένη αγάπη», σκην.: Θ.Κωνσταντόπουλος, MEGA, το 2006 στα «Βήματα στην ομίχλη», τηλεταινία για την ΕΤ3, σκην.: Χατζόπουλος Άρης, (1ος γυναικείος), το 2005 στην «Παράφορη πόλη», τηλεταινία για την ΕΤ3, σκην.: Χατζόπουλος Άρης, (1ος γυναικείος), το 2007 στο « Πάνω από το Νόμο», σκην.: Ν.Κρητικός, ANT1, συμμετοχή σε 2 αυτοτελή επεισόδια και στη «Ζωή Ξανά», σκην.:Γ. Νικολαϊδης, ALPHA, 12 επεισόδια, το 2007. Το 2009 στο «Λάκης ο γλυκούλης», σκην.: Ν.Ζαπατίνας, MEGA. Το 2010 στο «Η Ζωή της άλλης» σκην. Δ.Αρβανίτης – Θ.Ιατρίδης, MEGA, το 2011 στο «Πενήντα-Πενήντα», σκην.Βασίλης Θωμόπουλος, MEGA, το 2012 στα «Κλέμμενα Όνειρα», σκην.Δ.Αρβανίτης,Θ.Ιατρίδης,Γ.Σπυρώνης MEGA και το 2016 στην «Αρένα», σκηνοθεσία Δ. Αρβανίτης, Star. To 2010 συμμετείχε επίσης στην κινηματογραφική ταινία «Payback time», σκην.:Α.Χατζόπουλος, (μεγάλου μήκους 1ος γυναικείος ρόλος).
Αλίκη Ζαχαροπούλου, ηθοποιός.ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Κυρία Ζαχαροπούλου, η ερμηνεία σας στην αστυνομική σειρά «Έγκλημα και Πάθος» που προβάλλεται από τον Ant1, στο πρώτο επεισόδιο με τίτλο “Παθολογική Ζήλια”, στο οποίο υποδυθήκατε τη μητέρα της δολοφονηθείσας/του θύματος ήταν εξαιρετική. Με ποιον τρόπο μελετήσατε την ψυχοσύνθεση μιας γυναίκας που βιώνει την απώλεια του παιδιού της από εγκληματική ενέργεια, με έναν ειδεχθή μάλιστα τρόπο, όπως είναι ο πνιγμός και στη συνέχεια ο τεμαχισμός του άψυχου σώματος;Πρώτα απ’ όλα σας ευχαριστώ για το σχόλιο σχετικά με την ερμηνεία μου. Είναι αναπάντεχο και σχεδόν ανερμήνευτο το να μπορέσεις να προσεγγίσεις την ψυχοσύνθεση μιας γυναίκας που έχει χάσει το παιδί της-που έχει βρει το παιδί της κομματιασμένο στην προκειμένη. Mπορείς μόνο να πλησιάσεις κάπου κοντά της, να ενσυναισθανθείς χρειάζεται. Με απαλά βήματα μέσα στην ψυχή της. Να βρεις τον τρόπο με ψυχραιμία. Για τον συγκεκριμένο ρόλο χρειάστηκε ψυχραιμία. Είχα μπροστά μου μια γυναίκα- μια μάνα σε αποσύνθεση/διαλυμένη…όσο το κορμί του παιδιού της. Ήταν πολύ εύκολο να με παρασύρει όλο αυτό και το κατάλαβα την πρώτη μέρα γυρίσματος, όπου έτρεμα και δυσκολευόμουν να κρατήσω τα δάκρυα μου. Ευτυχώς υπήρχε ο σκηνοθέτης μας, Δημήτρης Αρβανίτης, να με συγκρατήσει.
Ποια είναι, κατά την άποψή σας, τα στοιχεία που συνθέτουν το προφίλ αυτής της γυναίκας που υποδυθήκατε; Η καταπίεση που ασκούσε στην κόρη της την οδήγησε σε έναν γάμο που στην πραγματικότητα δεν ήθελε; Η αυστηρότητα, η πειθαρχία και η χειραγώγηση επιθυμιών δεν έχουν ποτέ καλή έκβαση. Έτσι και η ηρωίδα μας, καταπίεσε τόσο πολύ την κόρη της και την οδήγησε σε συγκρούσεις και λανθασμένες επιλογές που έγιναν αιτία να χάσει τη ζωή της. Τα παιδιά δεν έρχονται για να εκπληρώσουν του γονιού το ανεκπλήρωτο σχέδιο, έχουν τη δική τους διαδρομή και σε θέλουν πλάι τους κι όχι απέναντι. Δεν έχω γίνει ακόμα μητέρα, όμως μιλάω από την πλευρά της κόρης, καθώς είχα την τύχη να μεγαλώσω έξω από τα δεσμά της ανελευθερίας. Τα παιδιά, κατά την άποψή μου, έχουν ανάγκη από αγάπη άνευ όρων και ελευθερία. Η γυναίκα που υποδύθηκα στο «Έγκλημα και Πάθος» ήταν δυστυχώς μια γυναίκα που δεν είχε μάθει να αγαπά χωρίς περιορισμούς. Ήταν φοβισμένη και βαθιά μόνη και προφανώς μεγαλωμένη στο ίδιο καταπιεστικό μοτίβο. Σε καμία περίπτωση όμως δεν της αναλογούσε μια τόσο ακραία οδύνη.
Ο ρόλος που υποδυθήκατε σε μια πολύ σκληρή ιστορία, όπως αυτή του Κωνσταντακάκη στο πρώτο επεισόδιο, επηρέασε τον τρόπο σκέψης σας ως προς το έγκλημα στη σύγχρονη κοινωνία και τα κίνητρα εγκληματικής δράσης;Με προβληματίζει καθημερινά η βία μέσα στην οποία «αναπνέουμε» όλοι μας. Υπάρχει δυστυχώς θυμός διάχυτος γύρω μας. Στους δρόμους, στα σπίτια , στα σχολεία…Με επηρέασε σε ένα βαθμό η σκληρή αυτή ιστορία ναι, αλλά με έχει προβληματίσει και στο παρελθόν αυτή η εξωφρενικά λεπτή κλωστή που ανά πάσα ώρα μπορεί να σπάσει και να βρεθείς θύμα ή δράστης! Ιδιαίτερα όταν το κίνητρο είναι το ερωτικό πάθος/παράφορη ζήλια. Το ακραίο πάντα φωτίζει και σου επιτρέπει να μπεις σε υπόγεια και να ανακαλύψεις τα μυστικά του κόσμου και της ύπαρξής σου. Ας μείνουμε όμως μακριά του στην πραγματικότητα κι ας το βλέπουμε μόνο σε ταινίες. Η καταστροφή, όπως συνηθίζω να λέω, είναι εύκολη. Αυτό που είναι δύσκολο είναι η ομορφιά, η κατανόηση και η καλοσύνη.
Η συμμετοχή σας στη νέα πρόταση του Δημήτρη Αρβανίτη και του Ant1 που εγκαινιάζει το είδος του doc fiction στην ελληνική τηλεόραση αποτέλεσε πρόκληση για εσάς; Μεγάλη πρόκληση ήταν ο ρόλος αυτός σίγουρα, αλλά και μεγάλη επίσης η χαρά του να είμαι στη νέα πρόταση αυτή του σκηνοθέτη και του Αντ1. Για να είμαι όμως ειλικρινής μαζί σας, ό,τι και να μου πρότεινε ο Δημήτρης Αρβανίτης θα το έκανα, είναι εξαιρετικός σε ό,τι κάνει, έχει δική του ματιά και σημειώστε ότι υπήρξε δάσκαλός μου στη δραματική σχολή, άρα η εμπιστοσύνη που του έχω είναι τυφλή.
Η απεικόνιση του εγκλήματος στη μυθοπλασία ποια βασικά στοιχεία, θεωρείτε, ότι είναι σκόπιμο να έχει; Πράξη, δράση , ανατροπή και δικαίωση! Αυτά μου φαίνονται απαραίτητα στοιχεία. Οι σκηνοθέτες βέβαια αυτά τα γνωρίζουν καλύτερα.
Πώς προσεγγίζει ένας ηθοποιός, ερμηνευτικά, μια υπόθεση υψηλού εγκληματολογικού ενδιαφέροντος; Μετά από μελέτη χρόνων σε διαφορετικές ψυχοσυνθέσεις που καλείσαι να υποδυθείς χρειάζεται να έχεις αποκτήσει τον απόλυτο έλεγχο των εκφραστικών σου μέσων. Ενεργοποιείς κάθε σου κύτταρο για να υποδυθείς κάποιον -οποιονδήποτε- ήρωα. Πόσο μάλλον έναν διαταραγμένο ψυχικά ή έναν δολοφόνο. Οι ηθοποιοί έχουμε ως εργαλείο το σώμα, την ψυχή μας, τα μάτια μας, τη φωνή μας, ξεκινάμε από τη σύσπαση και του πιο ασήμαντου μυ του προσώπου μας μέχρι και την πιο δυνατή κραυγή. Όλα αυτά, ασφαλώς, σε συνδυασμό με μελέτη και γνώση μπορούν να λειτουργήσουν σωστά. Δεν έχεις υπάρξει εγκληματίας, χρειάζεται όμως να μπορείς να κατανοήσεις τον εγκληματία και να ψάξεις ακόμα και στα παιδικά του χρόνια ώστε να τον προσεγγίσεις. Αλλιώς πέφτεις σε παγίδες επιφανειακές και απλώς περιγράφεις εξωτερικά τον ήρωά σου.
Σε έναν πολύ δημιουργικό αλλά ταυτόχρονα απαιτητικό, δύσκολο και ανταγωνιστικό χώρο, πώς προχωρά ένας ηθοποιός; Ποια είναι η δική σας συμβουλή/προτροπή στα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τον χώρο της υποκριτικής τέχνης; Έχω την αίσθηση πια, μετά από αρκετά χρονιά στον χώρο αυτό, πως ο καθένας από μας προχωρά με τη δική του τύχη και με τον δικό του ρυθμό. Δεν είναι καθόλου εύκολο να είσαι ηθοποιός και να είσαι ενεργός ηθοποιός. Η δουλειά μας σου δίνει πολλή χαρά αλλά και πίκρα! Θέλει να έχεις αντοχές και να μην κουράζεσαι να διεκδικείς το αυτονόητο! Θέλει πείσμα και κέφι. Όταν όμως ζεις από αυτή τη δουλειά, το κέφι σου πολλές φορές παραπατάει μεθυσμένο. Σε γεμίζει και την ακριβώς επόμενη στιγμή σε αδειάζει. Ε, αυτή είναι η στιγμή που πρέπει να κρατηθείς λίγο ακόμα. Όταν αγαπάς τη δουλειά σου και πιστεύεις στον εαυτό σου και τις ικανότητές σου, θα πιστέψουν και οι άλλοι κι έτσι έρχεται η στιγμή που δικαιώνεσαι και παίρνεις πίσω αυτό που σου αναλογεί. Ανήκω σε αυτούς που ενθαρρύνουν τους νέους και θα τους έλεγα να εμπιστεύονται το όνειρό τους! Και να μην ακούν όσους θέλουν να τους αποθαρρύνουν.
Θα μας μιλήσετε για τα φετινά επαγγελματικά σας σχέδια;Είναι μια εποχή που συζητάω διάφορα και για το θέατρο και για την τηλεόραση, αλλά μη ανακοινώσιμα προς το παρόν. Θα κάνουμε σίγουρα μια μουσικοθεατρική παράσταση – αφιέρωμα στον Αλέκο Σακελλάριο σε σκηνοθεσία Δημήτρη Αδάμη που θα παίζεται κάθε Κυριακή στη μουσική σκηνή Σφίγγα. Με νοσταλγική διάθεση και πολύ τραγούδι.
Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξή μας, θα ήθελα να μοιραστείτε μαζί μας την πιο σημαντική, μέχρι στιγμής, στιγμή στον χώρο της υποκριτικής τέχνης και ένα επαγγελματικό όνειρό σας.Έχω ζήσει αρκετές στιγμές που τις θυμάμαι με αγάπη, αλλά αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποια αυτή θα ήταν πριν από δύο καλοκαίρια στο Ηρώδειο στο Ρεμπέτικο του Κώστα Φέρρη, την ώρα που βρισκόμουν πάνω στην σκηνή, σε ένα δραματικό σημείο του ρόλου μου, ξέσπασε μια ξέφρενη βροχή! Δεν κουνήθηκε κανείς μας όμως και το χειροκρότημα αυτό του κόσμου, το συγκεκριμένο, με ζέστανε όσο τίποτα. Το κρατώ πάντα. Θα σας απογοητεύσω λίγο. Δεν έχω επαγγελματικό όνειρο. Ομορφιά ψυχής, υγεία, αγάπη και λιγότερο μαρασμό τριγύρω. Αυτό ονειρεύομαι ..
Κυρία Ζαχαροπούλου, σας ευχαριστώ θερμά για την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη!Σας ευχαριστώ από καρδιάς κυρία Καρδαρά!
πηγή: postmodern.gr
_
Η νέα αστυνομική σειρά του ΑΝΤ1 δραματοποιεί, σε αυτοτελή επεισόδια, εγκλήματα που συγκλονίζουν. Με κινηματογραφική ματιά ο σκηνοθέτης Δημήτρης Αρβανίτης συνδυάζει τη μυθοπλασία με το ντοκιμαντέρ. Σε κάθε ιστορία σχολιαστές και αναλυτές φωτίζουν τα σκοτεινά σημεία κάθε εγκλήματος, σκιαγραφώντας το ψυχο-εγκληματικό προφίλ του δράστη, αναλύοντας την ψυχοσύνθεση του θύματος και αναζητώντας τα κίνητρα της εγκληματικής δράσης. Τα ερωτήματα είναι πολλά και ταυτόχρονα φέρνουν στο φως φλέγοντα ζητήματα, τα οποία απασχολούν και προβληματίζουν εντόνως την κοινωνία μας.
Στο πρώτο επεισόδιο, με τίτλο «Παθολογική Ζήλια» παρακολουθήσαμε την ιστορία ενός νιόπαντρου ζευγαριού, του Μανόλη και της Μαρίας. Η Μαρία ήταν μια νέα κοπέλα, μόλις 19 ετών γεμάτη ομορφιά και δίψα για ζωή. Ο Μανόλης την ζήλευε παθολογικά. Σε μια από τις πολλές εντάσεις τους, έφτασε στο ακραίο σημείο να την πνίξει και στη συνέχεια να την τεμαχίσει.
«Δεν ήταν γάμος αυτός, αυτό ήταν φυλακή»
«Δεν παύω να εκπλήσσομαι από το τι είναι ικανός να κάνει ένας άνθρωπος στον συνάνθρωπό του».Αυτές οι δύο, συγκλονιστικές, καταθέσεις της μητέρας και του δημοσιογράφου-ερευνητή στο δικαστήριο, που παρακολουθήσαμε στην πρώτη ιστορία, μου έδωσαν το έναυσμα για προβληματισμό. Βάσει αυτών ξεκίνησα την ανάλυση στη συμμετοχή που είχα στη σειρά και ευχαριστώ θερμά τον σκηνοθέτη, κ. Δημήτρη Αρβανίτη για την εμπιστοσύνη, θέτοντας το ερώτημα «εάν τα εγκλήματα πάθους παραμένουν άλυτος γρίφος ή μπορούμε να τα αποκωδικοποιήσουμε» και συσχετίζοντας τα εγκλήματα «πάθους» με τη βία. (Βλ. σχετικά το άρθρο μου στο pm H «αποκωδικοποίηση» των εγκλημάτων πάθους που για χρόνια αποτελούσαν εγκληματολογικούς γρίφους )
Στη συνέντευξη που μου παραχώρησε η ηθοποιός Αλίκη Ζαχαροπούλου, η οποία στο συγκεκριμένο επεισόδιο υποδύθηκε τη μητέρα της Μαρίας, αναφέρθηκε στην ιδιαίτερη «διαδρομή» που ακολούθησε ώστε να προσεγγίσει την ψυχοσύνθεση μιας γυναίκας, της οποίας το παιδί υπήρξε θύμα εγκληματικής ενέργειας -ακραίας βίας μάλιστα- και σκιαγράφησε το προφίλ αυτής της μάνας. Επίσης, η κ. Ζαχαροπούλου μας κατέθεσε την καλλιτεχνική της ματιά σε ό,τι αφορά την απεικόνιση του εγκλήματος στη μυθοπλασία και στην ερμηνευτική προσέγγιση σε υποθέσεις μεγάλου εγκληματολογικού ενδιαφέροντος. Τέλος, μας μίλησε για το πώς ένας καλλιτέχνης πορεύεται στον πολύ δημιουργικό αλλά ταυτόχρονο δύσκολο και απαιτητικό χώρο της υποκριτικής τέχνης, δίνοντας τη δική της συμβουλή στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την υποκριτική.
Αλίκη Ζαχαροπούλου, ηθοποιός.
Η Αλίκη Ζαχαροπούλου είναι απόφοιτη της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης: «Μαίρης Βογιατζή-Τράγκα». Επιτυχούσα στις εξετάσεις του Υπουργείου πολιτισμού. (Τμήμα εξαιρετικών ταλέντων). Η πρώτη της θεατρική παρουσία ήταν στη «Γέρμα» του Φ.Γ.Λόρκα, σκην.: Μιχάλης Ζωγραφίδης, Θέατρο Αναβρύτων (Μαρία) το έτος 2003. Έκτοτε έχει συμμετάσχει σε πολλές θεατρικές και μουσικοθεατρικές παραστάσεις, μεταξύ των οποίων: «Λατέρνα – Φτώχεια και.. Σακελλάριος» σε σκηνοθεσία Δ. Αδάμη στη μουσική σκηνή Σφίγγα, Το «Φιντανάκι» του Παντελή Χόρν σκηνοθεσία: Ε. Αργυροπούλου στο θέατρο Χυτήριο (Εύα), το έτος 2018, στη μουσικοθεατρική παράσταση «Χιώτη Μάμπο», σκην.: Δημήτρης Αδάμης, μουσική σκηνή Σφίγγα το 2017, στο «Ρεμπέτικο Μυστήριο» του Κώστα Φέρρη, Ηρώδειο, (Ρόζα) και στην «Κάρμεν» του Μπιζέ, Σκηνοθεσία: Stephen Langridge, Εθνική Λυρική Σκηνή, (Μανουελίτα) το 2016, στο «Έτσι κάνουν όλες» Β.Α. Μότσαρτ, Σκηνοθεσία: Ροδούλα Γαϊτάνου, Εθνική Λυρική, το έτος 2015, στη «Νυχτερίδα» του Στράους, Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ευκλείδης, Εθνική Λυρική Σκηνή και «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, Σκηνοθεσία: Άρης Μιχόπουλος, Θέατρο Άλμα, το 2014, στην «Ελένη» του Ευριπίδη σκην.: Άρης Μιχόπουλος, ‘Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, τα έτη 2011-12/‘13/’14/15 κ.ά.
Η πρώτη της τηλεοπτική συμμετοχή ήταν το 2004 στην «Απαγορευμένη αγάπη», σκην.: Θ.Κωνσταντόπουλος, MEGA, το 2006 στα «Βήματα στην ομίχλη», τηλεταινία για την ΕΤ3, σκην.: Χατζόπουλος Άρης, (1ος γυναικείος), το 2005 στην «Παράφορη πόλη», τηλεταινία για την ΕΤ3, σκην.: Χατζόπουλος Άρης, (1ος γυναικείος), το 2007 στο « Πάνω από το Νόμο», σκην.: Ν.Κρητικός, ANT1, συμμετοχή σε 2 αυτοτελή επεισόδια και στη «Ζωή Ξανά», σκην.:Γ. Νικολαϊδης, ALPHA, 12 επεισόδια, το 2007. Το 2009 στο «Λάκης ο γλυκούλης», σκην.: Ν.Ζαπατίνας, MEGA. Το 2010 στο «Η Ζωή της άλλης» σκην. Δ.Αρβανίτης – Θ.Ιατρίδης, MEGA, το 2011 στο «Πενήντα-Πενήντα», σκην.Βασίλης Θωμόπουλος, MEGA, το 2012 στα «Κλέμμενα Όνειρα», σκην.Δ.Αρβανίτης,Θ.Ιατρίδης,Γ.Σπυρώνης MEGA και το 2016 στην «Αρένα», σκηνοθεσία Δ. Αρβανίτης, Star. To 2010 συμμετείχε επίσης στην κινηματογραφική ταινία «Payback time», σκην.:Α.Χατζόπουλος, (μεγάλου μήκους 1ος γυναικείος ρόλος).
Αλίκη Ζαχαροπούλου, ηθοποιός.ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Κυρία Ζαχαροπούλου, η ερμηνεία σας στην αστυνομική σειρά «Έγκλημα και Πάθος» που προβάλλεται από τον Ant1, στο πρώτο επεισόδιο με τίτλο “Παθολογική Ζήλια”, στο οποίο υποδυθήκατε τη μητέρα της δολοφονηθείσας/του θύματος ήταν εξαιρετική. Με ποιον τρόπο μελετήσατε την ψυχοσύνθεση μιας γυναίκας που βιώνει την απώλεια του παιδιού της από εγκληματική ενέργεια, με έναν ειδεχθή μάλιστα τρόπο, όπως είναι ο πνιγμός και στη συνέχεια ο τεμαχισμός του άψυχου σώματος;Πρώτα απ’ όλα σας ευχαριστώ για το σχόλιο σχετικά με την ερμηνεία μου. Είναι αναπάντεχο και σχεδόν ανερμήνευτο το να μπορέσεις να προσεγγίσεις την ψυχοσύνθεση μιας γυναίκας που έχει χάσει το παιδί της-που έχει βρει το παιδί της κομματιασμένο στην προκειμένη. Mπορείς μόνο να πλησιάσεις κάπου κοντά της, να ενσυναισθανθείς χρειάζεται. Με απαλά βήματα μέσα στην ψυχή της. Να βρεις τον τρόπο με ψυχραιμία. Για τον συγκεκριμένο ρόλο χρειάστηκε ψυχραιμία. Είχα μπροστά μου μια γυναίκα- μια μάνα σε αποσύνθεση/διαλυμένη…όσο το κορμί του παιδιού της. Ήταν πολύ εύκολο να με παρασύρει όλο αυτό και το κατάλαβα την πρώτη μέρα γυρίσματος, όπου έτρεμα και δυσκολευόμουν να κρατήσω τα δάκρυα μου. Ευτυχώς υπήρχε ο σκηνοθέτης μας, Δημήτρης Αρβανίτης, να με συγκρατήσει.
Ποια είναι, κατά την άποψή σας, τα στοιχεία που συνθέτουν το προφίλ αυτής της γυναίκας που υποδυθήκατε; Η καταπίεση που ασκούσε στην κόρη της την οδήγησε σε έναν γάμο που στην πραγματικότητα δεν ήθελε; Η αυστηρότητα, η πειθαρχία και η χειραγώγηση επιθυμιών δεν έχουν ποτέ καλή έκβαση. Έτσι και η ηρωίδα μας, καταπίεσε τόσο πολύ την κόρη της και την οδήγησε σε συγκρούσεις και λανθασμένες επιλογές που έγιναν αιτία να χάσει τη ζωή της. Τα παιδιά δεν έρχονται για να εκπληρώσουν του γονιού το ανεκπλήρωτο σχέδιο, έχουν τη δική τους διαδρομή και σε θέλουν πλάι τους κι όχι απέναντι. Δεν έχω γίνει ακόμα μητέρα, όμως μιλάω από την πλευρά της κόρης, καθώς είχα την τύχη να μεγαλώσω έξω από τα δεσμά της ανελευθερίας. Τα παιδιά, κατά την άποψή μου, έχουν ανάγκη από αγάπη άνευ όρων και ελευθερία. Η γυναίκα που υποδύθηκα στο «Έγκλημα και Πάθος» ήταν δυστυχώς μια γυναίκα που δεν είχε μάθει να αγαπά χωρίς περιορισμούς. Ήταν φοβισμένη και βαθιά μόνη και προφανώς μεγαλωμένη στο ίδιο καταπιεστικό μοτίβο. Σε καμία περίπτωση όμως δεν της αναλογούσε μια τόσο ακραία οδύνη.
Ο ρόλος που υποδυθήκατε σε μια πολύ σκληρή ιστορία, όπως αυτή του Κωνσταντακάκη στο πρώτο επεισόδιο, επηρέασε τον τρόπο σκέψης σας ως προς το έγκλημα στη σύγχρονη κοινωνία και τα κίνητρα εγκληματικής δράσης;Με προβληματίζει καθημερινά η βία μέσα στην οποία «αναπνέουμε» όλοι μας. Υπάρχει δυστυχώς θυμός διάχυτος γύρω μας. Στους δρόμους, στα σπίτια , στα σχολεία…Με επηρέασε σε ένα βαθμό η σκληρή αυτή ιστορία ναι, αλλά με έχει προβληματίσει και στο παρελθόν αυτή η εξωφρενικά λεπτή κλωστή που ανά πάσα ώρα μπορεί να σπάσει και να βρεθείς θύμα ή δράστης! Ιδιαίτερα όταν το κίνητρο είναι το ερωτικό πάθος/παράφορη ζήλια. Το ακραίο πάντα φωτίζει και σου επιτρέπει να μπεις σε υπόγεια και να ανακαλύψεις τα μυστικά του κόσμου και της ύπαρξής σου. Ας μείνουμε όμως μακριά του στην πραγματικότητα κι ας το βλέπουμε μόνο σε ταινίες. Η καταστροφή, όπως συνηθίζω να λέω, είναι εύκολη. Αυτό που είναι δύσκολο είναι η ομορφιά, η κατανόηση και η καλοσύνη.
Η συμμετοχή σας στη νέα πρόταση του Δημήτρη Αρβανίτη και του Ant1 που εγκαινιάζει το είδος του doc fiction στην ελληνική τηλεόραση αποτέλεσε πρόκληση για εσάς; Μεγάλη πρόκληση ήταν ο ρόλος αυτός σίγουρα, αλλά και μεγάλη επίσης η χαρά του να είμαι στη νέα πρόταση αυτή του σκηνοθέτη και του Αντ1. Για να είμαι όμως ειλικρινής μαζί σας, ό,τι και να μου πρότεινε ο Δημήτρης Αρβανίτης θα το έκανα, είναι εξαιρετικός σε ό,τι κάνει, έχει δική του ματιά και σημειώστε ότι υπήρξε δάσκαλός μου στη δραματική σχολή, άρα η εμπιστοσύνη που του έχω είναι τυφλή.
Η απεικόνιση του εγκλήματος στη μυθοπλασία ποια βασικά στοιχεία, θεωρείτε, ότι είναι σκόπιμο να έχει; Πράξη, δράση , ανατροπή και δικαίωση! Αυτά μου φαίνονται απαραίτητα στοιχεία. Οι σκηνοθέτες βέβαια αυτά τα γνωρίζουν καλύτερα.
Πώς προσεγγίζει ένας ηθοποιός, ερμηνευτικά, μια υπόθεση υψηλού εγκληματολογικού ενδιαφέροντος; Μετά από μελέτη χρόνων σε διαφορετικές ψυχοσυνθέσεις που καλείσαι να υποδυθείς χρειάζεται να έχεις αποκτήσει τον απόλυτο έλεγχο των εκφραστικών σου μέσων. Ενεργοποιείς κάθε σου κύτταρο για να υποδυθείς κάποιον -οποιονδήποτε- ήρωα. Πόσο μάλλον έναν διαταραγμένο ψυχικά ή έναν δολοφόνο. Οι ηθοποιοί έχουμε ως εργαλείο το σώμα, την ψυχή μας, τα μάτια μας, τη φωνή μας, ξεκινάμε από τη σύσπαση και του πιο ασήμαντου μυ του προσώπου μας μέχρι και την πιο δυνατή κραυγή. Όλα αυτά, ασφαλώς, σε συνδυασμό με μελέτη και γνώση μπορούν να λειτουργήσουν σωστά. Δεν έχεις υπάρξει εγκληματίας, χρειάζεται όμως να μπορείς να κατανοήσεις τον εγκληματία και να ψάξεις ακόμα και στα παιδικά του χρόνια ώστε να τον προσεγγίσεις. Αλλιώς πέφτεις σε παγίδες επιφανειακές και απλώς περιγράφεις εξωτερικά τον ήρωά σου.
Σε έναν πολύ δημιουργικό αλλά ταυτόχρονα απαιτητικό, δύσκολο και ανταγωνιστικό χώρο, πώς προχωρά ένας ηθοποιός; Ποια είναι η δική σας συμβουλή/προτροπή στα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τον χώρο της υποκριτικής τέχνης; Έχω την αίσθηση πια, μετά από αρκετά χρονιά στον χώρο αυτό, πως ο καθένας από μας προχωρά με τη δική του τύχη και με τον δικό του ρυθμό. Δεν είναι καθόλου εύκολο να είσαι ηθοποιός και να είσαι ενεργός ηθοποιός. Η δουλειά μας σου δίνει πολλή χαρά αλλά και πίκρα! Θέλει να έχεις αντοχές και να μην κουράζεσαι να διεκδικείς το αυτονόητο! Θέλει πείσμα και κέφι. Όταν όμως ζεις από αυτή τη δουλειά, το κέφι σου πολλές φορές παραπατάει μεθυσμένο. Σε γεμίζει και την ακριβώς επόμενη στιγμή σε αδειάζει. Ε, αυτή είναι η στιγμή που πρέπει να κρατηθείς λίγο ακόμα. Όταν αγαπάς τη δουλειά σου και πιστεύεις στον εαυτό σου και τις ικανότητές σου, θα πιστέψουν και οι άλλοι κι έτσι έρχεται η στιγμή που δικαιώνεσαι και παίρνεις πίσω αυτό που σου αναλογεί. Ανήκω σε αυτούς που ενθαρρύνουν τους νέους και θα τους έλεγα να εμπιστεύονται το όνειρό τους! Και να μην ακούν όσους θέλουν να τους αποθαρρύνουν.
Θα μας μιλήσετε για τα φετινά επαγγελματικά σας σχέδια;Είναι μια εποχή που συζητάω διάφορα και για το θέατρο και για την τηλεόραση, αλλά μη ανακοινώσιμα προς το παρόν. Θα κάνουμε σίγουρα μια μουσικοθεατρική παράσταση – αφιέρωμα στον Αλέκο Σακελλάριο σε σκηνοθεσία Δημήτρη Αδάμη που θα παίζεται κάθε Κυριακή στη μουσική σκηνή Σφίγγα. Με νοσταλγική διάθεση και πολύ τραγούδι.
Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξή μας, θα ήθελα να μοιραστείτε μαζί μας την πιο σημαντική, μέχρι στιγμής, στιγμή στον χώρο της υποκριτικής τέχνης και ένα επαγγελματικό όνειρό σας.Έχω ζήσει αρκετές στιγμές που τις θυμάμαι με αγάπη, αλλά αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποια αυτή θα ήταν πριν από δύο καλοκαίρια στο Ηρώδειο στο Ρεμπέτικο του Κώστα Φέρρη, την ώρα που βρισκόμουν πάνω στην σκηνή, σε ένα δραματικό σημείο του ρόλου μου, ξέσπασε μια ξέφρενη βροχή! Δεν κουνήθηκε κανείς μας όμως και το χειροκρότημα αυτό του κόσμου, το συγκεκριμένο, με ζέστανε όσο τίποτα. Το κρατώ πάντα. Θα σας απογοητεύσω λίγο. Δεν έχω επαγγελματικό όνειρο. Ομορφιά ψυχής, υγεία, αγάπη και λιγότερο μαρασμό τριγύρω. Αυτό ονειρεύομαι ..
Κυρία Ζαχαροπούλου, σας ευχαριστώ θερμά για την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη!Σας ευχαριστώ από καρδιάς κυρία Καρδαρά!
πηγή: postmodern.gr
_
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αυτός ο Παναθηναϊκός είναι έργο του Δώνη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
