2018-10-06 07:52:53
Το ποίημα της Βάσως Πανταζή απο την Πάλαιρο: "Καρυάτιδα", το οποίο απέσπασε στις 10 Ιουνίου 2017, Τιμητική Διάκριση στους 32ους Πανελλήνιους Ποιητικούς Αγώνες Δελφών, που διοργανώνει κάθε χρόνο η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (ΠΕΛ) υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, παρουσιάζεται σε πρώτη δημοσίευση: "Καρυάτιδα"
Στον αέναο χορό του χρόνου αιχμάλωτη,
στης υγρής μοναξιάς το νεφέλωμα ευάλωτη,
στου μίσους το ανέραστο λυκόφως,
του θρήνου της ψυχρή πνοή σκορπά.
Τη δίψα της σβήνει με λυγμούς,
παλεύει χρόνια με λαβύρινθους χρησμούς.
Ύμνο πικρής σιωπής στα πέτρινα της χείλη,
φτερά ζητά από τον Ίκαρο να στείλει.... Πέντε ανάσες λάβα να νικήσουν τα σημάδια,
στου φεγγαριού τη δύση σιγοκλαίνε οι Κόρες
και στοχάζονται μονάχα τον Δούρειο Ίππο
που θα λύσει της Καρυάτιδας τα μάγια.
Στην αδερφή τους ξενυχτούν τα παγωμένα βράδια
πάνω σε θρόνο σκοτεινό, στου μισεμού τα χνάρια.
Πάλλευκο χύνεται το μάρμαρο στους παρθενικούς βοστρύχους,
ερωτοτροπώντας με της μοίρας τους σπασμένους κρίκους.
«Πυθία, οι Καρυάτιδες έρχονται να προσφέρουν
πολύτιμο ανάθημα, τη γνώση σου γυρεύουν.
Την αδερφή τους που πονά και ο φόβος ταλανίζει,
τις θάλασσες και τα βουνά βοήθα να διασχίσει».
Άγγιγμα θείο η Αθηνά με το λαμπρό της χέρι
τις Κόρες τις μονάκριβες μες το Μαντείο φέρνει.
«Πυθία, δώσε μας χρησμό φαέσφορο, απαύγασμα σοφίας,
απ΄ το άδυτο θυμίαμα φωτόλουσμα αλήθειας…».
«Με την απόρθητη λάμψη των άστρων του Μαντείου,
και την ανέσπερη φλόγα της δόξας του Μνημείου,
θα πάψει να είναι η Κόρη φυλακισμένη νοσταλγός,
όταν ξυπνήσει της Ελλάδας το αμείλικτο Φως».
12-2-2017 Βασιλική Πανταζή
ximeronews
Στον αέναο χορό του χρόνου αιχμάλωτη,
στης υγρής μοναξιάς το νεφέλωμα ευάλωτη,
στου μίσους το ανέραστο λυκόφως,
του θρήνου της ψυχρή πνοή σκορπά.
Τη δίψα της σβήνει με λυγμούς,
παλεύει χρόνια με λαβύρινθους χρησμούς.
Ύμνο πικρής σιωπής στα πέτρινα της χείλη,
φτερά ζητά από τον Ίκαρο να στείλει.... Πέντε ανάσες λάβα να νικήσουν τα σημάδια,
στου φεγγαριού τη δύση σιγοκλαίνε οι Κόρες
και στοχάζονται μονάχα τον Δούρειο Ίππο
που θα λύσει της Καρυάτιδας τα μάγια.
Στην αδερφή τους ξενυχτούν τα παγωμένα βράδια
πάνω σε θρόνο σκοτεινό, στου μισεμού τα χνάρια.
Πάλλευκο χύνεται το μάρμαρο στους παρθενικούς βοστρύχους,
ερωτοτροπώντας με της μοίρας τους σπασμένους κρίκους.
«Πυθία, οι Καρυάτιδες έρχονται να προσφέρουν
πολύτιμο ανάθημα, τη γνώση σου γυρεύουν.
Την αδερφή τους που πονά και ο φόβος ταλανίζει,
τις θάλασσες και τα βουνά βοήθα να διασχίσει».
Άγγιγμα θείο η Αθηνά με το λαμπρό της χέρι
τις Κόρες τις μονάκριβες μες το Μαντείο φέρνει.
«Πυθία, δώσε μας χρησμό φαέσφορο, απαύγασμα σοφίας,
απ΄ το άδυτο θυμίαμα φωτόλουσμα αλήθειας…».
«Με την απόρθητη λάμψη των άστρων του Μαντείου,
και την ανέσπερη φλόγα της δόξας του Μνημείου,
θα πάψει να είναι η Κόρη φυλακισμένη νοσταλγός,
όταν ξυπνήσει της Ελλάδας το αμείλικτο Φως».
12-2-2017 Βασιλική Πανταζή
ximeronews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
