2018-10-07 09:59:18
Για αρκετούς μήνες του 2017 και στις αρχές του 2018 στον καταυλισμό προσφύγων του Σκαραμαγκά μπορούσε να εισέλθει οποιοσδήποτε. Σύμφωνα με όσα καταγράφει έκθεση του
ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, εκείνη την περίοδο δεν υπήρχε κανένας επίσημος διαχειριστής στη δομή, ούτε γίνονταν έλεγχοι ασφαλείας. Μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων ανέφεραν ότι είχαν μπει διακινητές στον καταυλισμό και άνθρωποι που οπλοφορούσαν. Ακόμα και τώρα, παρά τη λήψη μέτρων, οι γυναίκες που φιλοξενούνται εκεί νιώθουν απροστάτευτες.
«Περνάω τις περισσότερες ώρες της ημέρας στο κοντέινερ επειδή δεν αισθάνομαι ασφαλής. Υπάρχει πολύ αλκοόλ στον καταυλισμό και γίνονται καβγάδες κάθε μέρα. Τη νύχτα δεν βγαίνω ποτέ έξω και δεν αφήνω τα παιδιά μου να μένουν έξω μόνα, ακόμα κι αν είναι κοντά», δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία μία πρόσφυγας που διαμένει στον Σκαραμαγκά.
Απόγνωση και επιθέσεις
Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας καταγράφει την απόγνωση των γυναικών προσφύγων που έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα. Μέχρι να φτάσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος, ορισμένες παρενοχλήθηκαν σεξουαλικά από διακινητές, συνταξιδιώτες, ακόμα και από συγγενείς τους. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες που έχει στη διάθεσή της η οργάνωση, κάποιες εκ των γυναικών, προκειμένου να ξεφύγουν από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στους καταυλισμούς στην Ελλάδα, έμειναν επί ημέρες άστεγες. Αλλες, πέρα από τα κρούσματα βίας, έχουν να αντιμετωπίσουν και προβλήματα διακρίσεων. Η πλειονότητα των διερμηνέων είναι άνδρες, γεγονός που δυσχεραίνει σε κάποιες περιπτώσεις την επικοινωνία.
«Επρεπε να μιλήσω για την κακοποίηση που δέχθηκα στο Ιράν και για τη σεξουαλική επίθεση που βίωσα στην Ελλάδα, μπροστά σε έναν άνδρα διερμηνέα. Δεν με πήρε σοβαρά. Με κορόιδευε», ανέφερε η Αζαντέ στη Διεθνή Αμνηστία.
Aφόρητες συνθήκες
Σε άλλη μαρτυρία που κατέγραψε η οργάνωση, η Παλαιστίνια Αμάλ μιλούσε για τις αφόρητες συνθήκες συνωστισμού στη Μόρια της Λέσβου. Εφτασε εκεί τον Ιούλιο του 2017. «Για πέντε ημέρες μέναμε σε μια σκηνή όλοι μαζί: άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Οι άνθρωποι το ονόμαζαν “σκηνή φυλακή”. Σοκαρίστηκα και πληγώθηκα που μου συμπεριφέρονταν σαν εγκληματία», είπε. Πλέον δεν μένει στη Μόρια, αλλά εργάζεται εκεί ως διερμηνέας. Τον Αύγουστο περιέγραφε στη Διεθνή Αμνηστία ότι ακόμη και το τμήμα του καταυλισμού που προορίζεται για ανύπανδρες γυναίκες ήταν υπερπλήρες.
Με το βλέμμα στη Μόρια
Ο γενικός γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας Κούμι Νάιντο βρέθηκε την Πέμπτη στη Μόρια για να διαπιστώσει από κοντά την κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο υποδοχής και ταυτοποίησης. «Τα παιδιά και οι γονείς τους ζουν υπό τραγικές συνθήκες στον καταυλισμό της Μόριας. Περνούν 12 ώρες καθημερινά στημένοι στην ουρά για φαγητό – το οποίο μπορεί και να μη φτάσει για όλους. Οπως συνέβη και στη δική μου, πρόσφατη επίσκεψη, 60 οικογένειες έμειναν χωρίς φαγητό», είπε χθες σε συνάντηση που είχε με πρόσφυγες στην Αθήνα, στο δίκτυο μεταναστριών «Μέλισσα».
Συνέκρινε μάλιστα τη Μόρια με τον προσφυγικό καταυλισμό Κακούμα στην Κένυα στον οποίο ζουν πάνω από 150.000 άνθρωποι. «Δεν είναι ο παράδεισος εκεί», είπε. «Αλλά υπάρχει περισσότερη αξιοπρέπεια».
Μακριά από τις εικόνες εξαθλίωσης των καταυλισμών, πάντως, στα γραφεία της «Μέλισσας», ο κ. Νάιντο άκουσε ιστορίες επιμονής και θάρρους. Γυναίκες πρόσφυγες από το Ιράν, το Αφγανιστάν και άλλες χώρες μίλησαν για το πώς προσπαθούν να δομήσουν ξανά τη ζωή τους στην Ελλάδα μαθαίνοντας τη γλώσσα, αναζητώντας ευκαιρίες απασχόλησης και αυτονομίας.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
_ br />
bloko
ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, εκείνη την περίοδο δεν υπήρχε κανένας επίσημος διαχειριστής στη δομή, ούτε γίνονταν έλεγχοι ασφαλείας. Μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων ανέφεραν ότι είχαν μπει διακινητές στον καταυλισμό και άνθρωποι που οπλοφορούσαν. Ακόμα και τώρα, παρά τη λήψη μέτρων, οι γυναίκες που φιλοξενούνται εκεί νιώθουν απροστάτευτες.
«Περνάω τις περισσότερες ώρες της ημέρας στο κοντέινερ επειδή δεν αισθάνομαι ασφαλής. Υπάρχει πολύ αλκοόλ στον καταυλισμό και γίνονται καβγάδες κάθε μέρα. Τη νύχτα δεν βγαίνω ποτέ έξω και δεν αφήνω τα παιδιά μου να μένουν έξω μόνα, ακόμα κι αν είναι κοντά», δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία μία πρόσφυγας που διαμένει στον Σκαραμαγκά.
Απόγνωση και επιθέσεις
Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας καταγράφει την απόγνωση των γυναικών προσφύγων που έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα. Μέχρι να φτάσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος, ορισμένες παρενοχλήθηκαν σεξουαλικά από διακινητές, συνταξιδιώτες, ακόμα και από συγγενείς τους. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες που έχει στη διάθεσή της η οργάνωση, κάποιες εκ των γυναικών, προκειμένου να ξεφύγουν από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στους καταυλισμούς στην Ελλάδα, έμειναν επί ημέρες άστεγες. Αλλες, πέρα από τα κρούσματα βίας, έχουν να αντιμετωπίσουν και προβλήματα διακρίσεων. Η πλειονότητα των διερμηνέων είναι άνδρες, γεγονός που δυσχεραίνει σε κάποιες περιπτώσεις την επικοινωνία.
«Επρεπε να μιλήσω για την κακοποίηση που δέχθηκα στο Ιράν και για τη σεξουαλική επίθεση που βίωσα στην Ελλάδα, μπροστά σε έναν άνδρα διερμηνέα. Δεν με πήρε σοβαρά. Με κορόιδευε», ανέφερε η Αζαντέ στη Διεθνή Αμνηστία.
Aφόρητες συνθήκες
Σε άλλη μαρτυρία που κατέγραψε η οργάνωση, η Παλαιστίνια Αμάλ μιλούσε για τις αφόρητες συνθήκες συνωστισμού στη Μόρια της Λέσβου. Εφτασε εκεί τον Ιούλιο του 2017. «Για πέντε ημέρες μέναμε σε μια σκηνή όλοι μαζί: άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Οι άνθρωποι το ονόμαζαν “σκηνή φυλακή”. Σοκαρίστηκα και πληγώθηκα που μου συμπεριφέρονταν σαν εγκληματία», είπε. Πλέον δεν μένει στη Μόρια, αλλά εργάζεται εκεί ως διερμηνέας. Τον Αύγουστο περιέγραφε στη Διεθνή Αμνηστία ότι ακόμη και το τμήμα του καταυλισμού που προορίζεται για ανύπανδρες γυναίκες ήταν υπερπλήρες.
Με το βλέμμα στη Μόρια
Ο γενικός γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας Κούμι Νάιντο βρέθηκε την Πέμπτη στη Μόρια για να διαπιστώσει από κοντά την κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο υποδοχής και ταυτοποίησης. «Τα παιδιά και οι γονείς τους ζουν υπό τραγικές συνθήκες στον καταυλισμό της Μόριας. Περνούν 12 ώρες καθημερινά στημένοι στην ουρά για φαγητό – το οποίο μπορεί και να μη φτάσει για όλους. Οπως συνέβη και στη δική μου, πρόσφατη επίσκεψη, 60 οικογένειες έμειναν χωρίς φαγητό», είπε χθες σε συνάντηση που είχε με πρόσφυγες στην Αθήνα, στο δίκτυο μεταναστριών «Μέλισσα».
Συνέκρινε μάλιστα τη Μόρια με τον προσφυγικό καταυλισμό Κακούμα στην Κένυα στον οποίο ζουν πάνω από 150.000 άνθρωποι. «Δεν είναι ο παράδεισος εκεί», είπε. «Αλλά υπάρχει περισσότερη αξιοπρέπεια».
Μακριά από τις εικόνες εξαθλίωσης των καταυλισμών, πάντως, στα γραφεία της «Μέλισσας», ο κ. Νάιντο άκουσε ιστορίες επιμονής και θάρρους. Γυναίκες πρόσφυγες από το Ιράν, το Αφγανιστάν και άλλες χώρες μίλησαν για το πώς προσπαθούν να δομήσουν ξανά τη ζωή τους στην Ελλάδα μαθαίνοντας τη γλώσσα, αναζητώντας ευκαιρίες απασχόλησης και αυτονομίας.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
_ br />
bloko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
![Του ζήτησε δαχτυλίδι και δείτε τι της πήρε! Δεν υπάρχει ο τύπος... [photo]](https://images.newsnowgreece.com/119/1198181/tou-zitise-daxtylidi-kai-deite-ti-tis-pire-den-yparxei-o-typos-photo-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
